Although she had awoken as a witch

Although she had awoken as a witch fifteen years ago, she had never tried to gain a deeper understanding and control of her power. Whether it was to call the wind to attack the enemy or to summon a storm to sweep the enemy away, those were one-time releases of a large amount of magic. In the camp, when doing the chores, she only had to sometimes use a lot of power, but as long as the goal could be achieved, she hadn’t to use much. Now thinking about Anna, who was always earnestly using her power, Wendy suddenly felt a little ashamed.

“The first thing you have to do is to practice your ability over and over again until you can control it entirely – just like Anna.”

These aren’t empty words. Then from now on I will start to… Wendy took a deep breath and focused all of her attention on creating the wind.

Although the wind was not perfectly balanced, the sails were still bulging, and under the steady stream of wind, the mast gave off a squeaking sound, and the bow began to turn right.

“It’s really moving!” Carter exclaimed.

“His Royal Highness was able to turn stone into a boat, and let it float on the water,” Sir Pyne laughed and asked, “Is there something he can’t do?”

Little Town moved farther and farther away from the shore, gradually moving towards the middle of the river.

Wendy could produce wind out of nothing, but she wasn’t able to make the existing North wind disappear, so the wind came from two directions, making it impossible to have the ship move in a straight line by only using her power. So, they also had to rely on steering to adjust the direction of the ship. Lightning wasn’t able to teach Brian by words only, this was something Brian had to experience himself. In order to let him master this feeling as soon as possible, the little girl’s first orders were to change the direction of the ship often so that he could learn the relationship between the rotation angle of the steering wheel and the swing of the bow while she herself only made small adjustments.

After navigating for more than one hour over the Chishui River, Wendy wasn’t able to hold on any longer.

It wasn’t that she ran out of magic power, but instead it was her body,that had reached its limit.

Even though her body was wrapped into so many layers that she looked like a dumpling, it still wasn’t able completely resist the invasion of the cold wind. A layer of snow had already accumulated on top of her cotton cap and she already could no longer feel her hands and feet while standing on the shaky roof. If it wasn’t for Lightning who saw her sway strangely, maybe she would have fallen into coma.

So Lightning quickly flew towards Wendy and seized her body while shouting to Brian that he should sail back towards the docks.

The latter steered the wheel into the right direction, letting the ship slowly turn leftwards. Lightning flew down from the cabin while carrying Wendy. Down on the deck, they only had the sails to save them from the wind, but at least it wasn’t as cold as before so they were able to save their body temperature. Moreover, when they wanted to reach the shore, it would need a person with fine control, and Lightning would never dare to let a rooky take over this important task – even though she had never done it herself.

When they finally landed and the river bank collided with the hull, creating a loud sound, all the people’s hearts on board began to race. Even though it sounded alarming when the hull collided with the shore, it didn’t look too bad in the end. The sailor quickly folded the sails together and put up a gangplank to climb ashore.

Fortunately, they weren’t able to sail in a straight line during their trial journey, so thanks to their U-turn training on the spacious river, they weren’t so far away from Border Town.

Lightning flew towards the castle while carrying Wendy. Carter looked at the stone ship and loudly sighed. Without the help of a witch, he didn’t want to try to sail the ship back to the docks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเธอมี awoken เป็นแม่มดสิบห้าปีก่อน เธอไม่เคยได้ลองเพื่อให้มีความเข้าใจลึกและควบคุมพลังของเธอ ไม่ว่าจะมีการเรียกลมโจมตีศัตรู หรือ จะเรียกพายุกวาดศัตรูออกไป คนรุ่นขาจรของวิเศษเป็นจำนวนมาก ในค่าย เมื่อทำการ เพียงเธอบางครั้งใช้พลังงานจำนวนมาก แต่ตราบใดที่สามารถบรรลุเป้าหมาย เธอไม่ได้ใช้มาก ตอนนี้คิดถึงแอนนา ที่จริงจังมักจะใช้พลังของเธอ เวนดี้ก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย"สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือการ ฝึกความสามารถของคุณซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าคุณสามารถควบคุมทั้งหมด – เพียงอย่างแอนนา"เหล่านี้ไม่คำพูด แล้ว จากนี้จะเริ่ม... เวนดี้เอาลมหายใจลึก และมุ่งเน้นความสนใจของเธอทั้งหมดสร้างลมแม้ไม่ลมแก้ไขสมดุลอย่างสมบูรณ์แบบ ใบเรือยังคงมี โป่ง ภายใต้กระแสของลม เสาให้ปิดเสียงสารภาพ และคันธนูเริ่มเลี้ยวขวา"มันเป็นเคลื่อนไหวจริง ๆ" คาร์เตอร์ exclaimed"สมเด็จพระเจ้าของเขาก็สามารถกลายเป็นหินเรือ และปล่อยให้มันลอยอยู่บนน้ำ, " เซอร์ไพน์หัวเราะ และถาม ว่า "มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สามารถทำได้อย่างไร"เมืองย้ายออกไปไกลขึ้น เรื่อย ๆ จากฝั่ง ค่อย ๆ เคลื่อนไปทางกลางแม่น้ำWendy สามารถผลิตลมไม่ แต่เธอไม่สามารถที่จะทำให้อยู่เหนือลมหายไป เพื่อให้ลมที่มาจากสองทิศทาง ทำให้ไม่มีเรือย้ายเป็นเส้นตรง โดยการใช้พลังของเธอ ดังนั้น พวกเขายังต้องพึ่งพวงมาลัยเพื่อปรับทิศทางของเรือ สายฟ้าไม่สามารถที่จะสอนไบรอัน โดยคำเท่านั้น นี่คือสิ่งที่ไบรอันจะพบตัวเอง เพื่อให้เขาหลัก ความรู้สึกนี้ให้เร็วที่สุด ใบสั่งครั้งแรกของสาวน้อยได้เปลี่ยนทิศทางของเรือมักจะเพื่อให้เขาสามารถเรียนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างมุมการหมุนของพวงมาลัยและแกว่งของคันธนูในขณะที่ตัวเธอเองทำปรับขนาดเล็กเท่านั้นหลังจากนำมากกว่าหนึ่งชั่วโมงผ่านแม่น้ำ Chishui เวนดี้ไม่สามารถที่จะถือไว้ได้อีกต่อไปมันไม่ได้ว่า เธอวิ่งออกมาจากพลังวิเศษ แต่แทนที่จะ ได้ร่างกายของเธอ ที่ได้มาถึงขีดจำกัดแม้ว่าร่างกายของเธอถูกห่อใน เพื่อหลายชั้นที่เธอดูเหมือนเป็นขนมจีบ มันยังคงไม่สามารถสมบูรณ์ ต้านทานการรุกรานของลมหนาว ชั้นของหิมะได้สะสมแล้วด้านบนของผ้าฝ้ายหมวกของเธอ และเธออาจไม่รู้สึกถึงมือและเท้าขณะยืนบนหลังคาสั่นเธอ ฟ้าผ่าที่เห็นเธอเอนเอียงแปลก ๆ ชอบ บางทีเธอจะได้ลดลงเป็นอาการโคม่าอย่างฟ้าผ่ารวดเร็วบินไปทาง Wendy และยึดร่างกายของเธอในขณะที่การตะโกนใส่กับไบรอันที่เขาควรแล่นเรือไปยังท่าหลังนำพวงมาลัยไปในทิศทางขวา ให้เรือค่อย ๆ เปิดเม็ดมะยม สายฟ้าบินลงจากห้องโดยสารในขณะที่แบกเวนดี้ ลงบนดาดฟ้า มีใบบันทึกจากลม แต่น้อย ทิวทัศน์เป็นก่อนเพื่อการบันทึกอุณหภูมิร่างกายของพวกเขา นอกจากนี้ เมื่อพวกเขาต้องการเข้าถึงฝั่ง ต้องใช้บุคคลที่ มีการควบคุมที่ดี และฟ้าผ่าจะไม่กล้าให้ใช้ rooky ผ่านงานนี้สำคัญ – แม้ว่าเธอไม่เคยทำมันเองเมื่อในที่สุดที่ดิน และริมฝั่งแม่น้ำ มีตัวถัง เสียงดัง การสร้างหัวใจของคนทั้งหมดบนกระดานเริ่มแข่งขัน แม้ว่ามันฟังน่ากลัวเมื่อสองกระเบื้องป้อมกับฝั่ง มันไม่ได้ดูแย่ในสุด ทหารเรือใบเรือพับเข้าหากันอย่างรวดเร็ว และวาง gangplank ปีนขึ้นฝั่งโชคดี พวกเขาไม่สามารถที่จะแล่นเรือเป็นเส้นตรงระหว่างการเดินทางทดลอง เพื่อขอบคุณการฝึกกลับรถบนแม่น้ำกว้างขวาง พวกเขาไม่ไกลห่างจากเมืองชายแดนสายฟ้าบินไปปราสาทในขณะที่แบกเวนดี้ คาร์เตอร์เรือหิน และถอนหายใจเสียงดัง โดยความช่วยเหลือของแม่มด เขาไม่ต้องการพยายามที่จะแล่นเรือไปยังท่าเรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเธอได้ถูกปลุกให้ตื่นเป็นแม่มดสิบห้าปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยพยายามที่จะได้รับความรู้ความเข้าใจและการควบคุมพลังของเธอ ไม่ว่าจะเป็นที่จะเรียกลมในการโจมตีศัตรูหรือจะเรียกพายุกวาดศัตรูออกไปผู้ที่มีการเผยแพร่เพียงครั้งเดียวของจำนวนมากของเวทมนตร์ ในค่ายเมื่อทำเหลือเกินที่เธอมีเพียงบางครั้งใช้พลังงานมาก แต่ตราบใดที่เป้าหมายจะประสบความสำเร็จเธอก็จะไม่ใช้มาก ตอนนี้คิดเกี่ยวกับแอนนาที่ก็มักจะเป็นเรื่องเป็นราวโดยใช้พลังของเธอเวนดี้ก็รู้สึกละอายใจเล็ก ๆ น้อย ๆ

"สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือการฝึกความสามารถของคุณซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าคุณจะสามารถควบคุมได้ทั้งหมด. - เช่นเดียวกับแอนนา"

เหล่านี้ไม่ได้คำที่ว่างเปล่า แล้วต่อจากนี้ไปผมจะเริ่ม ... Wendy เอาลมหายใจลึกและมุ่งเน้นทั้งหมดของความสนใจของเธอเกี่ยวกับการสร้างลม

แม้ว่าลมก็ไม่สมดุลอย่างสมบูรณ์แบบ, เรือยังคงถูกปูดและภายใต้กระแสของลมเสาให้ปิดเสียงการรับสารภาพและคันธนูเริ่มที่จะเลี้ยวขวา

"มันจริงๆย้าย!" คาร์เตอร์อุทาน

"พระราชอำนาจของเขาก็สามารถที่จะเปิดหินลงเรือและปล่อยให้มันลอยอยู่บนน้ำ" เซอร์ไพน์หัวเราะและถามว่า "มีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้บ้าง"

เมืองเล็ก ๆ ย้ายและห่างไกลจากฝั่ง ค่อยๆเคลื่อนไปกลางแม่น้ำ

เวนดี้อาจจะก่อให้ลมออกมาจากอะไร แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะทำให้ลมเหนือที่มีอยู่หายไปเพื่อให้ลมมาจากสองทิศทางทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีการย้ายเรือเป็นเส้นตรงโดยเฉพาะการใช้อำนาจของเธอ ดังนั้นพวกเขายังต้องพึ่งพาพวงมาลัยเพื่อปรับทิศทางของเรือ สายฟ้าก็ไม่สามารถที่จะสอนให้ไบรอันด้วยคำพูดเท่านั้นนี่คือสิ่งที่ไบรอันจะต้องสัมผัสกับตัวเอง เพื่อที่จะให้เขาต้นแบบความรู้สึกนี้โดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้การสั่งซื้อครั้งแรกของสาวน้อยที่กำลังจะเปลี่ยนทิศทางของเรือมักจะเพื่อที่เขาจะได้เรียนรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างมุมการหมุนของพวงมาลัยและการแกว่งของโบว์ในขณะที่เธอนั้น ตัวเองทำเพียงปรับขนาดเล็ก

หลังจากการนำมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงข้ามแม่น้ำ Chishui เวนดี้ก็ไม่สามารถที่จะยึดมั่นในได้อีกต่อไป

มันไม่ได้ว่าเธอวิ่งออกมาจากอำนาจวิเศษ แต่มันก็ร่างกายของเธอที่ได้มาถึงขีด จำกัด ของมัน

แม้ว่าร่างของเธอถูกห่อเป็นจำนวนมากดังนั้นชั้นว่าเธอดูเหมือนเกี๊ยวก็ยังไม่สามารถที่สมบูรณ์ต่อต้านการรุกรานของลมเย็น ชั้นของหิมะได้สะสมแล้วด้านบนของหมวกผ้าฝ้ายของเธอและเธออยู่แล้วไม่สามารถที่จะรู้สึกว่ามือและเท้าของเธอในขณะที่ยืนอยู่บนหลังคาสั่นคลอน ถ้ามันไม่ได้สำหรับสายฟ้าที่เห็นเธอแกว่งไปแกว่งมาแปลกบางทีเธออาจจะได้ลดลงอยู่ในอาการโคม่า

ดังนั้นฟ้าผ่าอย่างรวดเร็วบินต่อเวนดี้และยึดร่างกายของเธอขณะที่ตะโกนไบรอันว่าเขาควรจะแล่นเรือกลับไปยังท่าเทียบเรือ

หลังนำล้อลงไปในทิศทางที่ถูกต้องให้เรือช้าเปิดด้านซ้าย สายฟ้าบินลงมาจากห้องโดยสารขณะที่แบกเวนดี้ ลงบนดาดฟ้า, พวกเขามีเพียงใบเรือจะช่วยพวกเขาจากลม แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ได้เป็นเย็นก่อนเพื่อให้พวกเขาสามารถที่จะบันทึกอุณหภูมิร่างกายของพวกเขา นอกจากนี้เมื่อพวกเขาต้องการที่จะไปถึงฝั่งก็จะต้องเป็นคนที่มีการควบคุมที่ดีและฟ้าผ่าจะไม่กล้าที่จะปล่อยให้ rooky ใช้เวลามากกว่านี้งานที่สำคัญ - แม้ว่าเธอไม่เคยทำมันตัวเอง

ในที่สุดเมื่อพวกเขาเป็นเจ้าของที่ดินและริมฝั่งแม่น้ำชนกับเรือที่สร้างเสียงดังใจทุกคนในคณะกรรมการเริ่มแข่ง แม้ว่ามันจะฟังดูน่ากลัวเมื่อเรือชนกับฝั่งก็ไม่ได้ดูแย่เกินไปในท้ายที่สุด เซเลอร์ได้อย่างรวดเร็วพับใบเรือเข้าด้วยกันและนำขึ้นสะพานลงเรือที่จะปีนขึ้นฝั่ง

โชคดีที่พวกเขาไม่สามารถที่จะแล่นเรือเป็นเส้นตรงในระหว่างการเดินทางการทดลองของพวกเขาดังนั้นต้องขอบคุณการฝึกอบรมกลับของพวกเขาในแม่น้ำกว้างขวางพวกเขาไม่ได้เพื่อให้ห่างไกลจากเมืองชายแดน

สายฟ้าบินต่อปราสาทในขณะที่แบกเวนดี้ คาร์เตอร์มองไปที่เรือหินและถอนหายใจเสียงดัง โดยความช่วยเหลือของแม่มดที่เขาไม่ต้องการที่จะพยายามที่จะแล่นเรือกลับไปยังท่าเทียบเรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าเธอตื่นเป็นแม่มดสิบห้าปีที่ผ่านมาเธอเคยพยายามที่จะได้รับความเข้าใจที่ลึกซึ้งและควบคุมพลังของเธอ ไม่ว่าจะเป็นการเรียกลมโจมตีศัตรูหรือจะเรียกพายุกวาดศัตรูออกไป นั่นเป็นเพียงข่าวของจำนวนมากของเวทมนตร์ ในค่าย เมื่อทำภารกิจ เธอได้ในบางครั้ง ใช้พลังงานมาก แต่ตราบใดที่เป้าหมายได้ เธอไม่ต้องใช้มาก ตอนนี้คิดเกี่ยวกับแอนนา ที่มักจะได้ใช้พลังของเธอ เวนดี้ก็สึกละอายใจ" สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือการฝึกความสามารถของคุณซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าคุณจะสามารถควบคุมมันได้ทั้งหมด ( เหมือนแอนนา " .ฉันไม่ได้พูดลอยๆนะ จากนี้ไปผมจะเริ่ม . . . . . . . วินดี้เอาลมหายใจลึกและเน้นทั้งหมดของความสนใจของเธอในการสร้างลมแม้ว่าลมไม่สมดุลอย่างสมบูรณ์ , เรือใบยังปูด และภายใต้กระแสของลม เสาให้ปิดอ๊อดแอ๊ด คันธนูเริ่มเลี้ยวขวา" มันแรงจริงๆ ! " คาร์เตอร์ อุทาน" ฝ่าบาทก็สามารถที่จะเปิดหินลงเรือและปล่อยให้มันลอยอยู่บนน้ำ , " เซอร์ไพน์หัวเราะและถามว่า " มีอะไรที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ "เมืองเล็ก ๆ ย้ายไปไกลและไกลออกไปจากชายฝั่ง ค่อยๆย้ายไปกลางแม่น้ำเวนดี้สามารถผลิตลมออกมาจากอะไร แต่ก็ไม่สามารถทำให้ที่มีอยู่เหนือลมหายไป แล้วลมมาจากสองทิศทาง ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเรือย้ายในแนวเส้นตรง โดยเฉพาะการใช้อำนาจของเธอ ดังนั้น พวกเขายังต้องพึ่งพาพวงมาลัยเพื่อปรับทิศทางของยาน ฟ้าผ่าก็ไม่สามารถที่จะสอนให้ไบรอันด้วยคำพูดเท่านั้น นี่เป็นสิ่งที่ไบรอัน ต้องสัมผัสเอง เพื่อให้อาจารย์รู้สึกนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สาวน้อยที่เป็นคำสั่งแรกที่จะเปลี่ยนแปลงทิศทางของเรือบ่อยๆ เพื่อให้เขาได้เรียนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างองศาการหมุนของพวงมาลัย และการแกว่งของโบว์ ขณะที่ตัวเธอเองเท่านั้น ทำให้การปรับขนาดเล็กหลังจากเดินมานานกว่าหนึ่งชั่วโมง ข้ามแม่น้ำ chishui เวนดี้ก็ไม่สามารถจับไว้ได้อีกต่อไปมันไม่ใช่ว่าเธอไม่มีพลังวิเศษ แต่แทนที่จะเป็นร่างกายของเธอนั้นได้ถึงขีดจำกัดแม้ว่าร่างกายของเธอถูกห่อในชั้นมากว่า เธอเหมือนเกี๊ยวก็ยังไม่ได้สมบูรณ์ ต่อต้านการรุกรานของสายลมหนาว ชั้นของหิมะได้สะสมบนหมวกเธอ ฝ้าย และ เธออาจไม่รู้สึกว่ามือและเท้าในขณะที่ยืนอยู่บนหลังคาสั่น ถ้าไม่ใช่เพราะฟ้าผ่า ที่เห็นเธอแกว่งแปลกๆ บางที เธออาจจะต้องตกอยู่ในอาการโคม่าให้ฟ้าผ่าได้อย่างรวดเร็วบินต่อเวนดี้และยึดร่างของเธอในขณะที่ตะโกน ไบรอัน เขาควรล่องเรือกลับสู่ท่าเรือหลังขับล้อในทิศทางที่ถูกต้อง ให้เรือค่อยๆหันหลัง leftwards . ฟ้าผ่า ลงไปจากกระท่อมในขณะที่แบก เวนดี้ ลงบนดาดฟ้า เขามีเรือที่จะบันทึกพวกเขาจากลม แต่อย่างน้อยมันก็ไม่หนาวเหมือนก่อน ดังนั้นพวกเขาสามารถบันทึกอุณหภูมิของร่างกายของพวกเขา นอกจากนี้ เมื่อพวกเขาต้องการที่จะถึงฝั่ง ต้องมีบุคคลที่มีการควบคุมที่ดี และสายฟ้าก็ไม่กล้าปล่อยให้ไม่มีประสบการณ์รับช่วงนี้เป็นงานที่สำคัญมาก และแม้ว่าเธอจะไม่เคยทำมันเองสุดท้ายเมื่อพวกเขาที่ดินและฝั่งชนกันกับเรือ ทำให้เกิดเสียงดัง หัวใจของผู้คนทั้งหมดบนกระดานเริ่มการแข่งขัน แม้ว่าจะฟังดูน่าตกใจ เมื่อเรือชนกับฝั่ง มันไม่ได้ดูแย่ในตอนจบ กะลาสีรีบพับใบเรือด้วยกันและตั้งสาธารณรัฐแอฟริกากลางปีนขึ้นฝั่งโชคดีที่พวกเขาไม่สามารถที่จะแล่นเรือในแนวเส้นตรงระหว่างการเดินทาง การทดลอง เพื่อขอบคุณการกลับรถบนแม่น้ำที่กว้างขวาง พวกเขาไม่ได้ห่างไกลจากชายแดนเมืองฟ้าผ่าบินไปยังปราสาทในขณะที่แบก เวนดี้ คาร์เตอร์มองหินเรือและเสียงดังก็ถอนหายใจ โดยความช่วยเหลือของแม่มด เขาไม่ได้ต้องการที่จะพยายามที่จะแล่นเรือเรือกลับไปที่ท่าเรือ