“I couldn’t agree more, Miss Steele

“I couldn’t agree more, Miss Steele,” he replies, his voice soft and for some inexplicable reason I find myself blushing.
Apart from the paintings, the rest of the office is cold, clean, and clinical. I wonder if it reflects the personality of the Adonis who sinks gracefully into one of the white leather chairs opposite me. I shake my head, disturbed at the direction of my thoughts, and retrieve Kate’s questions from my satchel. Next, I set up the mini-disc recorder and am all fingers and thumbs, dropping it twice on the coffee table in front of me. Mr. Grey says nothing, waiting patiently – I hope – as I become increasingly embarrassed and flustered. When I pluck up the courage to look at him, he’s watching me, one hand relaxed in his lap and the other cupping his chin and trailing his long index finger across his lips. I think he’s trying to suppress a smile.
“Sorry,” I stutter. “I’m not used to this.”
“Take all the time you need, Miss Steele,” he says.
“Do you mind if I record your answers?”
“After you’ve taken so much trouble to set up the recorder – you ask me now?”
I flush. He’s teasing me? I hope. I blink at him, unsure what to say, and I think he takes pity on me because he relents. “No, I don’t mind.”
“Did Kate, I mean, Miss Kavanagh, explain what the interview was for?”
“Yes. To appear in the graduation issue of the student newspaper as I shall be conferring the degrees at this year’s graduation ceremony.”
Oh! This is news to me, and I’m temporarily pre-occupied by the thought that someone not much older than me – okay, maybe six years or so, and okay, mega successful, but still – is going to present me with my degree. I frown, dragging my wayward attention back to the task at hand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันไม่สามารถยอมรับมากขึ้น นางสาว Steele เขาตอบ พระสุรเสียงนุ่ม และด้วยเหตุผลบางอย่าง inexplicable ค้นหาตัวเอง blushingจากภาพ ส่วนเหลือของ office อยู่เย็น สะอาด และทางคลินิก สงสัยว่า ถ้า มันสะท้อนบุคลิกของอโดนิสผู้ถูกกระทำอย่างเป็นเก้าอี้หนังสีขาวอยู่ตรงข้ามกับฉัน ผมจับหัวของฉัน disturbed ที่ทิศทางของความคิดของฉัน และเรียกถามเคทจาก satchel ของฉัน ถัดไป ฉันตั้งบันทึกมินิดิสก์ และ นิ้วมือทั้งหมดและ thumbs วางสองครั้งบนโต๊ะด้านหน้าของฉัน นายสีเทาว่า อะไร รอทน – หวัง – เป็นผมอายมาก และเกิดความสับสน เมื่อผมถอนผู้ที่กล้าหาญที่เขา เขาจะชมฉัน มือหนึ่งผ่อนคลายในตักของเขาการ cupping คางของเขา และต่อท้ายนิ้วของเขายาวข้ามริมฝีปากของเขา ผมคิดว่า เขาพยายามระงับการยิ้ม"ขออภัย ฉัน stutter "ฉันไม่เคยไป""ใช้เวลาทั้งหมดที่คุณต้องการ นางสาว Steele เขากล่าวว่า"รังเกียจถ้าบันทึกคำตอบของคุณ""หลังจากที่คุณได้นำปัญหามากการตั้งค่าการบันทึกคุณถามฉันตอนนี้"ฉันล้าง เขาจะล้อเล่นฉัน ฉันหวังว่านะ ฉันกะพริบที่เขา แน่ใจพูด และฉันคิดว่า เขาจะสงสารฉัน เพราะเขา relents "ไม่ กินไม่""ไม่ได้เคต ผมหมายถึง มิสคาวานอจห์ อธิบายการสัมภาษณ์ที่ถูกสำหรับ? ""ใช่ ปรากฏในปัญหาจบของหนังสือเรียนผมจะได้ conferring องศาในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรในปีนี้"โอ้ เป็นข่าวกับฉัน และฉันกำลังชั่วคราวก่อนครอบครอง โดยคิดว่าคนไม่มากอายุมากกว่าฉัน – ดี ทีหกปี หรือร็อคดังนั้น และ ไร สำเร็จ แต่ยังคง – เป็น ไปปัจจุบันผมกับองศาของฉัน ผมหน้านิ่ว ลากความสนใจของฉัน wayward กลับไปงานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันไม่สามารถตกลงเพิ่มเติมสตีลมิส" เขาตอบเสียงของเขานุ่มและด้วยเหตุผลบางอย่างอธิบายไม่ได้ฉันพบตัวเองหน้าแดง.
นอกเหนือจากภาพวาดที่เหลือของสำนักงานเย็นสะอาดและทางคลินิก ผมสงสัยว่ามันสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกของอิเหนาที่จมได้อย่างสง่างามเป็นหนึ่งในเก้าอี้หนังสีขาวตรงข้ามกับผม ผมสั่นหัวของฉันรบกวนที่ทิศทางของความคิดของฉันและเรียกคำถามของเคทจากกระเป๋าของฉัน ต่อไปผมจะตั้งค่าการบันทึกมินิดิสก์และฉันนิ้วมือและนิ้วหัวแม่มือลดลงเป็นครั้งที่สองบนโต๊ะกาแฟที่ด้านหน้าของฉัน นายสีเทากล่าวว่าไม่มีอะไรรออดทน - ฉันหวังว่า - เป็นฉันกลายเป็นมากขึ้นและอายลน เมื่อฉันถอนกล้าหาญที่จะมองไปที่เขาเขาดูผม, มือข้างหนึ่งผ่อนคลายในตักของเขาและคนอื่น ๆ cupping คางของเขาและลากนิ้วของเขายาวดัชนีทั่วริมฝีปากของเขา ผมคิดว่าเขาพยายามที่จะปราบปรามรอยยิ้ม.
"ขอโทษ" ผมพูดติดอ่าง "ผมไม่ได้ใช้ในการนี้".
"พาทุกเวลาที่คุณต้องการมิสสตีล" เขากล่าว.
"คุณคิดว่าฉันบันทึกคำตอบของคุณ?"
"หลังจากที่คุณได้นำปัญหามากในการตั้งค่าการบันทึก - คุณถามผมตอนนี้ "
ฉันล้าง เขาล้อเล่นฉัน? ฉันหวังว่า ฉันกระพริบตาที่เขาไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จะพูดและผมคิดว่าเขาจะสงสารผมเพราะเขาเคา "ไม่ฉันไม่ทราบ."
"เคทไม่ผมหมายถึงนางสาววานากห์อธิบายสิ่งที่ให้สัมภาษณ์เป็น?"
"ใช่ ที่จะปรากฏในเรื่องการสำเร็จการศึกษาของนักเรียนหนังสือพิมพ์ที่ผมจะต้องหารือองศาในพิธีสำเร็จการศึกษาในปีนี้. "
Oh! นี้เป็นข่าวกับฉันและฉันชั่วคราวก่อนครอบครองโดยคิดว่ามีคนไม่มากที่แก่กว่าผม - โอเคอาจจะหกปีหรือดังนั้นและโอเคขนาดใหญ่ที่ประสบความสำเร็จ แต่ยังคง - กำลังจะนำเสนอผมด้วยปริญญาของฉัน . ผมขมวดคิ้วลากสนใจเอาแต่ใจของฉันกลับไปที่งานในมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมไม่เห็นด้วย คุณสตีล " เขาตอบเสียงของเขานุ่มและบางลึกลับที่ฉันพบตัวเองหน้าแดง .
นอกจากภาพวาด , ส่วนที่เหลือของสำนักงานเย็น สะอาด และคลินิก ฉันสงสัยว่าถ้ามันสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกของอโดนิสที่อ่างอย่างสวยงาม เป็นหนึ่งในเก้าอี้หนังสีขาวตรงข้ามกับฉัน ผมสั่นหัวของฉันรบกวนที่ทิศทางของความคิดของฉันและเรียกเคทคำถามจากกระเป๋าของฉัน ต่อไปฉันจะตั้งค่ามินิแผ่นบันทึกและนิ้วมือและนิ้วหัวแม่มือลงสองครั้งบนโต๊ะตรงหน้าฉัน คุณเกรย์ บอกว่าไม่มีอะไร อดทนรอ–ฉันหวังว่าฉันเป็นมากขึ้นและเขินอายและตื่นเต้น . เมื่อผมรวบรวมความกล้าที่จะมองเขา เขาก็มองฉันอยู่มือข้างหนึ่งที่ผ่อนคลายในตักของเขา และอีกถ้วยที่คางและต่อท้ายยาวนิ้วชี้ของเขาในปากของเขา ฉันคิดว่าเขาพยายามข่มรอยยิ้ม .
" ขอโทษ " ฉันพูดตะกุกตะกัก " ฉันจะไม่ใช้นี้ "
" ใช้เวลาทั้งหมดในเวลาที่คุณต้องการ คุณ Steele , " เขากล่าว .
" จะรังเกียจไหมถ้าผมบันทึกคำตอบของคุณ ? "
" หลังจากที่คุณได้ดังนั้นปัญหาการตั้งค่าเครื่องบันทึก – คุณถามผมตอนนี้ ? "
ผมล้างเขาล้อฉันเล่นเหรอ ? ฉันหวังว่า ฉันกระพริบตาที่เขาไม่แน่ใจสิ่งที่จะพูด และฉันคิดว่า เขาสงสารฉันเพราะเขา relents . " ไม่ ฉันไม่สนใจ . "
" เคท ฉันหมายถึง คุณ Kavanagh , อธิบายสิ่งที่การสัมภาษณ์ ? "
" ครับ ที่จะปรากฏในการศึกษาปัญหาของนักเรียนหนังสือพิมพ์ที่ผมจะปรึกษาองศาในพิธีจบการศึกษาของปีนี้ "
โอ๊ะ ! นี้เป็นข่าวกับผมและผมชั่วคราวก่อนครอบครองโดยคิดว่าคนที่อายุไม่มากกว่าฉัน - โอเค อาจจะ 6 ปีหรือดังนั้นและโอเค เมก้า ประสบความสำเร็จ แต่บริษัทจะนำเสนอฉันด้วยการศึกษาระดับปริญญาของฉัน ผมขมวดคิ้ว ลากความเอาแต่ใจของฉันกลับไปที่งานในมือ