บทสรุปการศึกษาปัจจัยทางการศึกษาที่ส

บทสรุป
การศึกษาปัจจัยทางการศึกษาที่ส่งผลต่อความเครียดและความวิตกกังวลของนักศึกษา พบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดความเครียด คือ เกรดเฉลี่ยสะสม สภาพการศึกษาในมหาวิทยาลัยด้านการเรียน การสอน ด้านกิจกรรมนักศึกษา และด้านสภาพแวดล้อม สาหรับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดความวิตกกังวล คือ เกรดเฉลี่ยสะสม การทำงาน สภาพการศึกษาในมหาวิทยาลัยด้านกิจกรรมนักศึกษา จากการประเมินความเสี่ยงของการเกิดความเครียดและความวิตกกังวลในระดับต่าง ๆ พบว่า นักศึกษามีความเสี่ยงที่จะเกิดความเครียดและความวิตกกังวลในระดับสูงมากที่สุด รองลงมาคือ ความเครียดและความวิตกกังวลในระดับปานกลาง ซึ่งความเครียดและความวิตกกังวลในระดับที่พอเหมาะจะเป็นแรงหนุนให้นักศึกษาสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตได้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการเรียนการทางาน หรือการแข่งขัน แต่หากมีมากเกินไปหรือนานเกินไป ก็ย่อมบั่นทอนสุขภาพกายและสุขภาพจิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุป
การศึกษาปัจจัยทางการศึกษาที่ส่งผลต่อความเครียดและความวิตกกังวลของนักศึกษาพบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดความเครียดคือเกรดเฉลี่ยสะสมสภาพการศึกษาในมหาวิทยาลัยด้านการเรียนการสอนด้านกิจกรรมนักศึกษา สาหรับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดความวิตกกังวลคือเกรดเฉลี่ยสะสมการทำงานสภาพการศึกษาในมหาวิทยาลัยด้านกิจกรรมนักศึกษาจากการประเมินความเสี่ยงของการเกิดความเครียดและความวิตกกังวลในระดับต่างๆ พบว่า รองลงมาคือความเครียดและความวิตกกังวลในระดับปานกลางซึ่งความเครียดและความวิตกกังวลในระดับที่พอเหมาะจะเป็นแรงหนุนให้นักศึกษาสามารถทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตได้ดีขึ้นไม่ว่าจะเป็นการเรียนการทางานหรือการแข่งขัน ก็ย่อมบั่นทอนสุขภาพกายและสุขภาพจิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พบว่า คือเกรดเฉลี่ยสะสม การสอนด้านกิจกรรมนักศึกษาและด้านสภาพแวดล้อม คือเกรดเฉลี่ยสะสมการทำงาน ๆ พบว่า รองลงมาคือ ๆ ในชีวิตได้ดีขึ้นไม่ว่าจะเป็นการเรียนการทางานหรือการแข่งขัน แต่หากมีมากเกินไปหรือนานเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทสรุป
การศึกษาปัจจัยทางการศึกษาที่ส่งผลต่อความเครียดและความวิตกกังวลของนักศึกษาพบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดความเครียดความเกรดเฉลี่ยสะสมสภาพการศึกษาในมหาวิทยาลัยด้านการเรียนการสอนด้านกิจกรรมนักศึกษาสาหรับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดความวิตกกังวลความเกรดเฉลี่ยสะสมการทำงานสภาพการศึกษาในมหาวิทยาลัยด้านกิจกรรมนักศึกษาจากการประเมินความเสี่ยงของการเกิดความเครียดและความวิตกกังวลในระดับต่างจะพบว่ารองลงมาคือความเครียดและความวิตกกังวลในระดับปานกลางซึ่งความเครียดและความวิตกกังวลในระดับที่พอเหมาะจะเป็นแรงหนุนให้นักศึกษาสามารถทำสิ่งต่างจะในชีวิตได้ดีขึ้นไม่ว่าจะเป็นการเรียนการทางานหรือการแข่งขันก็ย่อมบั่นทอนสุขภาพกายและสุขภาพจิต