Chung Il Hoon, as usual, asked them

Chung Il Hoon, as usual, asked them coldly.
“Today is the day. We have planned for this, are you ready?”
Choi Jong Bom nodded frightfully.
“We need to be perfectly prepared. Two, no three times the amount will be necessary.”
“How about only once...”
“That will create an absolute mess of the plan.”
Chung Il Hoon eyes dimmed. He had trouble believing Choi Jong Bom’s words who had payed for the other brothers before.
“It certainly would, wouldn’t it?”
“If necessary I will lead.”
Choi Jong Bom could feel his heart being smashed. Next to him however, was Chung Il Hoon smiling brightly.
“Brother, you’re not planning to do that are you?”
“That’s right. Unless we carry it out, we will never succeed.”
Nevertheless, Chung Il Hoon did not change his countenance.
“You know the emphasis of today’s importance.”
“I do.”
He nodded his head.
It was Lee Hyun’s birthday today.
Since he had never once had a birthday party ever since the day he was born, they wanted to give their brother the best birthday party ever!
‘Isn’t it such a moving sight?’
Both of them trembled. Without a doubt they would share a meaningful experience.
They did not mind that they were going to use some of their income.
They were going to get to meet with female college students!
It was everything they could ever hope for in their dreams.
It was also a good opportunity since Ahn Hyundo was on a business trip.
Chung Il Hoon said again.
“Everyone do your best. If all goes well then it should succeed. How many years do you think that we have left of our lives?”
“Maybe about 50 years or so?”
“Yeah, during that time you have to eat meals by yourself and sleep alone when you’re tired...So keep in mind that depending on how things work out today, you may either live alone for 50 years or with a harmonious family.”
The expressions on Choi Jong Bom, Ma Sang Bom, and Roi Lee’s faces changed.
Chung Il Hoon was able to give them some courage.
‘The plan is incredible. It was able to make those kids willing to help out!’
They always went to ask for help.
Ever since they started Royal Road, they would always ask Pale for help.
Since they knew it was Lee Hyun’s birthday, they promised to come.
‘The girls were difficult to get.’
Lynn, known as Hwaryeong promised to come have lunch.
Kim In Young; known as Irene, Yeon Hee Park; known as Romuna, and Yoon Soo Park; known as Surka, would all come in the evening because of family reasons.
‘This will be an enjoyable birthday.’
Chung Il Hoon gave a satisfying laugh.
***
Lee Hyun visited the dojo early today to train.
But without knowing what his brothers were planning, they brought him somewhere else.
“Let’s go!”
Dojo Instructor! In addition they were joined by a massive number of 70 practitioners with hardened faces, eyes, and overflowing courage.
“Brothers where are we going?”
Lee Hyun asked in a low voice.
Roi Lee replied in a grim voice.
“Going to the amusement park.”
“What are we going for? Are you going to fight?”
“We’re going to go on rides and play games. Even we have rest day sometimes, don’t you think? Go along with it.”
“Yes.”
Lee Hyun shook his head.
Even if they were going to the amusement park, the facial expressions of the people going did not fit with it. A heavy atmosphere was made as they passed by.
‘Do not fail.’
‘Happy birthday, birthday.’
It was too heavy of a responsibility to remain calm. They were carefully dressed in black suits, feeling vaguely uncomfortable and awkward.
The group rode on the subway. The dojo owned a vehicle for transportation, but they deliberately decided to use the subway.
‘People going to amusement parks use public transportation.’
None of the practitioners or instructors have been to an amusement park since they were kids. Consulting the internet, there was going to be a lot of traffic and other transportation would be recommended. With that in mind, they decided to board the subway.
“Hey, today are we going to your house to play some games?”
“Last night I was dancing at the club with a guy...and I held hands with him!”
There was a deep silence in the subway as the cars were filled with broad sturdy shouldered men in black suits.
“...”
The students from before and the all the men stopped talking. When there were many passengers on the subway there was bound to be a fierce battle over the seats. The struggle for more comfortable seats!
But some people stood quietly in place. Everyone didn’t know what was happening.
“Keuheum, it feels more comfortable to stand.”
“Yea, it’s better to exercise...”
40 to 50 men stood in place. Even the elderly seated nearby were getting worried.
“Huh? Why are they standing?”
“Yeah.”
Roi Lee and Ma Sang Bom did not sit down in any of the seats. Being accustomed to comfort made the body increasingly weak. It was necessary to work the body out everywhere. Therefore, it was normal for them to stand around in public transportation. The instructors and the practitioners stood alongside the ordinary people.
‘Are these guys mafia? The look in their eyes...’
‘It looks like their muscles are going to tear through their suits.’
‘I think they’re going to do something illegal.’
‘The police. I think it would be a good idea to call the police...’
When they arrived at a station, the subway doors opened.
“Huh, there’s empty seats?”
“That’s not very common. Maybe we’re lucky this time.”
The new passengers were delighted to see the empty seats, but then they saw the practitioners.
“....”
The passengers stood around quietly. They would not dare to sit down looking at the hard faces of the instructors and practitioners.
‘Why does it feel so bad to take a seat?’
‘I would rather sit down. Then I can be comfortable.’
More passengers were forced to be worried. However, the practitioners could not afford to care.
They needed to entertain Lee Hyun somehow!
They did wonder about the people standing for a bit, but they didn’t care so that was overlooked.
‘It must be some kind of fad to stand around in subways huh?’
‘Come to think of it, it’s good for their health.’
Nobody sat down in the subway until the group had reached their destination.
“Lee Hyun, over here!”
“This way!”
In front of the main entrance of the amusement park.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chung Il Hoon ตามปกติ ถามให้ coldly"วันนี้เป็นวัน เราได้วางแผนสำหรับนี้ มีคุณพร้อมหรือไม่"Choi Jong Bom พยักหน้า frightfully"เราต้องการจะเตรียมตัวที่ดี 2 ไม่รั้งยอดจะได้จำเป็น""วิธีการเกี่ยวกับเพียงครั้งเดียว...""ที่จะสร้างเป็นระเบียบแบบแผน"Chung Il Hoon ตาสีจาง เขามีปัญหาในการเชื่อคำ Choi Jong Bom ที่มี payed สำหรับพี่ก่อน"แน่นอนต้อง ไม่มัน""ถ้าจำเป็น ผมจะทำ"Choi Jong Bom อาจรู้สึกหัวใจถูกซึ่งได้ถูกทุบ ติดกับเขา อย่างไรก็ตาม ถูก Chung Il Hoon ยิ้มสดใส"น้อง คุณกำลังไม่วางแผนที่จะคุณ""ถูกต้อง ถ้าเรานำมันออกมา เราจะไม่ประสบความสำเร็จ"อย่างไรก็ตาม Chung Il Hoon ได้ไม่เปลี่ยนแปลงของเขาสนับสนุน"คุณรู้เน้นความสำคัญของวันนี้""ฉันทำ"เขา nodded ของเขาใหญ่มันเป็นวันเกิดของลีฮยอนวันนี้เนื่องจากเขาเคยเคยมีงานเลี้ยงวันเกิดตั้งแต่วันเกิดของเขา พวกเขาอยากจะให้พี่ชายของพวกเขาสุดวันเกิดบุคคลเคย'ไม่ได้ภาพเคลื่อนไหวหรือไม่'ทั้งสองของพวกเขา trembled ไม่ต้องสงสัย พวกเขาจะใช้ประสบการณ์ที่มีความหมายพวกเขาไม่ได้คิดว่า พวกเขาจะต้องใช้รายได้ของพวกเขาพวกเขาจะได้พบกับนักเรียนหญิงมันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาไม่เคยหวังว่าในความฝันเนื่องจากโอกาสที่ดีเนื่องจาก Hyundo อาห์นอยู่เดินChung Il Hoon กล่าวอีกครั้ง"ทุกคนทำดีที่สุดของคุณ ถ้าทั้งหมดไปดี แล้วก็จะประสบความสำเร็จ กี่ปีคุณคิดว่า เราได้ทิ้งของชีวิต""บางทีเกี่ยวกับ 50 ปีหรือมากกว่านั้น""ใช่ ในช่วงเวลานั้น คุณต้องกินอาหาร ด้วยตัวเองและนอนคนเดียวเมื่อคุณเหนื่อยล้า... ดังนั้น ไว้ในใจว่า ขึ้นอยู่กับกลไกการทำงานออกวันนี้ คุณอาจจะอยู่ตามลำพัง ปี 50 หรือ กับครอบครัวสามัคคี"นิพจน์ใน Choi Jong Bom, Ma สร้าง Bom และ ลีร้อยหน้าเปลี่ยนChung Il Hoon ได้เพื่อให้พวกเขากล้าหาญบาง' แผนไม่น่าเชื่อ ก็สามารถทำให้เด็กเหล่านั้นยินดีที่จะช่วยให้ออก!'พวกเขามักจะไปขอความช่วยเหลือนับตั้งแต่พวกเขาเริ่มต้นถนนรอยัล พวกเขาจะเสมอขอจางความช่วยเหลือเนื่องจากพวกเขารู้ว่า มันเป็นวันเกิดของลีฮยอน พวกเขาสัญญาว่า จะมา'หญิงก็ยากที่จะได้รับ'ลินน์ หรือที่เรียกว่า Hwaryeong สัญญาว่า จะมามีอาหารกลางวันคิมในหนุ่มสาว หรือที่เรียกว่าไอรีน ยอนฮีปาร์ค เรียกว่า Romuna และจินเกสท์เพื่อจอด หรือที่เรียกว่า Surka จะมาทั้งหมดในช่วงเย็นเนื่องจากเหตุผลที่ครอบครัว'นี้จะเป็นวันเกิดมีความสุข'Chung Il Hoon ให้หัวเราะความพึงพอใจ***ลีฮยอนเยี่ยมโดโจตั้งแต่วันนี้รถไฟแต่ไม่ทราบว่าพี่ ๆ วางแผน ผู้นำเขาอื่น"ไปกันเหอะ"ฝึกสอน นอกจากนี้ พวกเขาได้เข้าร่วม โดยจำนวนผู้ 70 เสริมหน้า ตา และความกล้าหาญล้นมหาศาล"พี่น้องเราไปไหน"ลีฮยอนถามเสียงต่ำตอบ Roi ลีในเสียงน่ากลัว"จะไปสวนสนุก""สิ่งเราไปหรือไม่ คุณกำลังจะต่อสู้หรือไม่""เรากำลังจะไปขี่ และเล่นเกม เราได้วันพักผ่อนบางครั้ง คุณไม่คิดหรือไม่ ไปนอก""ใช่"ลีฮยอนจับศีรษะของเขาแม้ว่าพวกเขาจะสวน นิพจน์ที่ใบหน้าของคนที่จะไม่พอดีกับ ทำบรรยากาศหนักพวกเขาเดินผ่าน'ไม่'"สุขสันต์วันเกิด วันเกิด 'หนักเกินไปของความรับผิดชอบจะนิ่งเฉยอยู่ได้ อย่างพวกเขาได้สวมใส่ชุดดำ รู้สึกอึดอัด และไม่สะดวกคลับกลุ่มหนีเที่ยว โดโจเป็นเจ้าของรถสำหรับการขนส่ง แต่พวกเขาตั้งใจตัดสินใจไปเที่ยว'คนที่ไปสวนสนุกใช้ขนส่งสาธารณะ'ไม่มีผู้สอนหรือผู้ได้รับการสวนเนื่องจากพวกเด็ก ที่ปรึกษาด้านอินเตอร์เน็ต มีเป็นไปได้มากของการจราจรและขนส่งอื่น ๆ ที่จะแนะนำ โดยที่ในใจ พวกเขาตัดสินใจบอร์ดรฟม"Hey วันนี้เราจะให้เล่นเกมบางเกม""เมื่อคืนฉันได้เต้นในคลับด้วยคน... และฉันจับมือกับเขา! "มีเงียบลึกในดินเป็นรถยนต์เต็มไป ด้วยกว้างแข็งแรงไหล่ชายชุดดำ“...”The students from before and the all the men stopped talking. When there were many passengers on the subway there was bound to be a fierce battle over the seats. The struggle for more comfortable seats!But some people stood quietly in place. Everyone didn’t know what was happening.“Keuheum, it feels more comfortable to stand.”“Yea, it’s better to exercise...”40 to 50 men stood in place. Even the elderly seated nearby were getting worried.“Huh? Why are they standing?”“Yeah.”Roi Lee and Ma Sang Bom did not sit down in any of the seats. Being accustomed to comfort made the body increasingly weak. It was necessary to work the body out everywhere. Therefore, it was normal for them to stand around in public transportation. The instructors and the practitioners stood alongside the ordinary people.‘Are these guys mafia? The look in their eyes...’‘It looks like their muscles are going to tear through their suits.’‘I think they’re going to do something illegal.’‘The police. I think it would be a good idea to call the police...’When they arrived at a station, the subway doors opened.“Huh, there’s empty seats?”“That’s not very common. Maybe we’re lucky this time.”The new passengers were delighted to see the empty seats, but then they saw the practitioners.“....”The passengers stood around quietly. They would not dare to sit down looking at the hard faces of the instructors and practitioners.'ทำไมไม่ก็รู้สึกไม่ดีจึงต้องใช้นั่ง'' ฉันค่อนข้างจะนั่งลง แล้วได้สบาย 'ผู้โดยสารมากกว่าถูกบังคับให้เป็นทุกข์ อย่างไรก็ตาม ผู้อาจไม่สามารถดูแลพวกเขาต้องการบันเทิงลีฮยอนอย่างใดพวกเขาไม่ได้สงสัยว่า คนที่ยืนสำหรับบิต แต่พวกเขาไม่ได้ดูแลให้ถูกมองข้าม'จะต้องบางชนิดของแฟชั่นเข้าแถวรอบ subways ฮะ''มาถึงคิดดูของมัน ได้ดีเพื่อสุขภาพ'ไม่มีใครนั่งลงในดินจนได้มาถึงปลายทาง"Lee Hyun โน่น""วิธีนี้"หน้าทางเข้าหลักของสวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุงฮุนอิลตามปกติขอให้พวกเขาเย็นชา.
"วันนี้เป็นวันที่ เราได้วางแผนไว้สำหรับการนี้คุณพร้อมหรือยัง? "
Choi Jong Bom พยักหน้าน่าขนพองสยองเกล้า.
"เราจำเป็นที่จะต้องเตรียมอย่างสมบูรณ์แบบ สองสามครั้งไม่มีจำนวนเงินที่จะมีความจำเป็น. "
"วิธีการเกี่ยวกับเพียงครั้งเดียว ... "
"ที่จะสร้างระเบียบที่แน่นอนของแผน."
ตาจุงฮุน Il จาง เขามีปัญหาในการเชื่อคำ Choi Jong บอมที่ได้ payed สำหรับพี่น้องคนอื่น ๆ ก่อน.
"แน่นอนมันจะจะไม่ได้?"
"ถ้าจำเป็นเราจะนำ."
Choi Jong Bom รู้สึกว่าหัวใจของเขาถูกทุบ ถัดจากเขา แต่เป็นจุงฮุนอิลรอยยิ้มสดใส.
"พี่ชายคุณไม่ได้วางแผนที่จะทำอย่างนั้น are you?"
"ที่เหมาะสม หากเราดำเนินการออกเราจะไม่ประสบความสำเร็จ. "
อย่างไรก็ตามจุงอิลฮุนไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าของเขา.
"คุณรู้ว่าเน้นความสำคัญของวันนี้."
"ผมทำ."
เขาพยักหน้า.
มันเป็นวันเกิดของลีฮยอนในวันนี้
นับตั้งแต่ที่เขาไม่เคยเคยมีงานเลี้ยงวันเกิดนับตั้งแต่วันที่เขาเกิดที่พวกเขาอยากจะให้พี่ชายของพวกเขางานเลี้ยงวันเกิดที่ดีที่สุดที่เคย!
'มันไม่ได้เป็นเช่นสายตาเคลื่อนไหว?'
ทั้งของพวกเขาสั่น โดยไม่ต้องสงสัยพวกเขาจะแบ่งปันประสบการณ์ที่มีความหมาย.
พวกเขาไม่ได้คิดว่าพวกเขาจะใช้บางส่วนของรายได้ของพวกเขา.
พวกเขากำลังจะได้รับที่จะพบกับนักศึกษาหญิง!
มันเป็นสิ่งที่พวกเขาเคยได้หวังในความฝันของพวกเขา.
มัน นอกจากนี้ยังเป็นโอกาสที่ดีตั้งแต่ Ahn Hyundo เป็นในการเดินทางธุรกิจ.
จุงฮุนอิลกล่าวอีกครั้ง.
"ทุกคนทำดีที่สุดของคุณ หากทุกอย่างไปแล้วมันควรจะประสบความสำเร็จ กี่ปีคุณคิดว่าการที่เรามีเหลือของชีวิตของเรา? "
"อาจจะประมาณ 50 ปีหรือมากกว่านั้น?"
"ใช่ในช่วงเวลาที่คุณจะต้องกินอาหารด้วยตนเองและนอนคนเดียวเมื่อคุณเบื่อ ... เพื่อให้ ในใจว่าขึ้นอยู่กับว่าสิ่งที่ทำงานออกมาในวันนี้คุณอาจจะอยู่คนเดียวเป็น 50 ปีหรือกับครอบครัวมีความสามัคคี. "
การแสดงออกใน Choi Jong บอมมะซังบอมและใบหน้าร้อยลีเปลี่ยนแปลง.
จุงอิลฮุนก็สามารถที่จะให้ พวกเขากล้าหาญบาง.
'แผนเป็นที่น่าทึ่ง มันก็สามารถที่จะทำให้เด็กเหล่านั้นยินดีที่จะช่วยออก! '
พวกเขามักจะไปขอความช่วยเหลือ.
นับตั้งแต่พวกเขาเริ่มต้นรอยัลโรพวกเขามักจะถามซีดเพื่อขอความช่วยเหลือ.
เนื่องจากพวกเขารู้ว่ามันเป็นวันเกิดของลีฮยอนพวกเขาสัญญาว่าจะมา
'สาว ๆ เป็นเรื่องยากที่จะได้รับ.
ลินน์เป็นที่รู้จัก Hwaryeong สัญญาว่าจะมารับประทานอาหารกลางวัน.
คิมอินยอง; ที่รู้จักกันว่าไอรีนพาร์คยอนฮี; ที่รู้จักกันเป็น Romuna และยุนซูพาร์ค; ที่รู้จักกันเป็น Surka จะมาในตอนเย็นเพราะเหตุผลครอบครัว.
'นี้จะเป็นวันเกิดสนุก.
จุงฮุนอิลให้เสียงหัวเราะที่น่าพอใจ.
***
ลีฮยอนโดโจเข้าเยี่ยมชมในช่วงต้นในการฝึกอบรมในวันนี้.
แต่ไม่ทราบว่าสิ่งที่เขา พี่น้องกำลังวางแผนที่พวกเขานำเขาที่อื่น.
"Let 's go!"
Dojo สอน! นอกจากนี้พวกเขาได้เข้าร่วมด้วยจำนวนมากของ 70 ผู้ปฏิบัติงานที่มีใบหน้าแข็งตาและความกล้าหาญล้น.
"บราเดอร์เราจะไปอยู่ที่ไหน"
ลีฮยอนถามเสียงต่ำ.
ร้อยเอ็ดลีตอบด้วยเสียงที่น่ากลัว.
"ไป สวนสนุก. "
"สิ่งที่เราจะไป? คุณกำลังจะไปต่อสู้? "
"เรากำลังจะไปขี่และการเล่นเกม แม้เรามีส่วนที่เหลือวันที่บางครั้งไม่ได้คุณคิดว่า? ไปพร้อมกับมัน. "
"ใช่."
ลีฮยอนส่ายหัว.
ถึงแม้ว่าพวกเขากำลังจะไปสวนสนุก, การแสดงออกทางสีหน้าของคนที่จะไม่เหมาะกับมัน บรรยากาศหนักได้ทำตามที่พวกเขาเดินผ่านไปมา.
'อย่าล้มเหลว.'
'สุขสันต์วันเกิด, วันเกิด.
มันหนักเกินไปของความรับผิดชอบที่จะอยู่ในความสงบ พวกเขาได้รับอย่างรอบคอบแต่งตัวในชุดสูทสีดำรู้สึกอึดอัดและรางที่น่าอึดอัดใจ.
กลุ่มที่ขี่ม้าที่สถานีรถไฟใต้ดิน โดโจที่เป็นเจ้าของยานพาหนะสำหรับการขนส่ง แต่พวกเขาจงใจตัดสินใจที่จะใช้รถไฟใต้ดิน.
'คนที่จะไปสวนสนุกใช้ระบบขนส่งสาธารณะ.
ไม่มีของผู้ปฏิบัติงานหรืออาจารย์ผู้สอนได้รับไปยังสวนสนุกตั้งแต่พวกเขาเป็นเด็ก ให้คำปรึกษาอินเทอร์เน็ตมีเป็นไปได้จำนวนมากของการจราจรและการขนส่งอื่น ๆ จะได้รับการแนะนำ โดยที่ในใจพวกเขาตัดสินใจที่จะขึ้นรถไฟใต้ดิน.
"เฮ้วันนี้เราจะไปที่บ้านของคุณในการเล่นเกมบางอย่าง?"
"เมื่อคืนผมกำลังเต้นที่สโมสรกับผู้ชาย ... และฉันจับมือกับเขา! "
มีความเงียบลึกลงไปในสถานีรถไฟใต้ดินเป็นรถยนต์ที่เต็มไปด้วยคนไหล่กว้างทนทานในชุดสูทสีดำ.
"... "
นักเรียนจากโรงเรียนก่อนและมนุษย์ทุกคนหยุดพูด เมื่อมีผู้โดยสารจำนวนมากที่สถานีรถไฟใต้ดินมีการผูกพันที่จะสู้รบมากกว่าที่นั่ง การต่อสู้เพื่อที่นั่งสะดวกสบายมากขึ้น!
แต่บางคนยืนอยู่เงียบ ๆ ในสถานที่ ทุกคนไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น.
"Keuheum มันให้ความรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นที่จะยืน."
"แท้จริงแล้วมันจะดีกว่าที่จะออกกำลังกาย ... "
40-50 คนยืนอยู่ในสถานที่ แม้ผู้สูงอายุนั่งอยู่บริเวณใกล้เคียงได้รับความกังวลใจ.
"หือ? ทำไมพวกเขายืนอยู่? "
"ใช่."
ร้อยลีและมะซังบอมไม่ได้นั่งลงในที่นั่ง เป็นที่คุ้นเคยกับความสะดวกสบายที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอมากขึ้น มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการทำงานของร่างกายจากทุกที่ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขาที่จะยืนอยู่รอบ ๆ ในการขนส่งสาธารณะ อาจารย์ผู้สอนและผู้ปฏิบัติงานที่ยืนอยู่ข้างคนธรรมดา.
'เหล่านี้เป็นพวกมาเฟีย? มองในสายตาของพวกเขา ... '
'ดูเหมือนว่ากล้ามเนื้อของพวกเขากำลังจะฉีกผ่านชุดของพวกเขา.'
'ฉันคิดว่าพวกเขากำลังจะทำบางสิ่งบางอย่างที่ผิดกฎหมาย.'
'ตำรวจ ฉันคิดว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีที่จะเรียกตำรวจ ...
เมื่อพวกเขามาถึงที่สถานีรถไฟใต้ดินประตูเปิด.
"อืมมมมีที่นั่งว่าง?"
"นั่นไม่ใช่เรื่องธรรมดามาก บางทีเราโชคดีเวลานี้ ".
ผู้โดยสารใหม่มีความยินดีที่จะเห็นที่นั่งว่าง แต่แล้วพวกเขาได้เห็นการปฏิบัติงาน.
".... "
ผู้โดยสารที่ยืนอยู่รอบ ๆ อย่างเงียบ ๆ พวกเขาจะไม่กล้าที่จะนั่งลงมองไปที่ใบหน้าอย่างหนักของอาจารย์และผู้ปฏิบัติงาน.
ทำไมมันไม่รู้สึกไม่ดีเพื่อที่จะนั่งหรือไม่? '
'ผมค่อนข้างจะนั่งลง แล้วฉันสามารถอยู่ได้สบาย.
ผู้โดยสารอื่น ๆ ถูกบังคับให้ต้องกังวล แต่ผู้ปฏิบัติงานไม่สามารถที่จะดูแล.
พวกเขาจำเป็นต้องสร้างความบันเทิงให้ลีฮยอนอย่างใด!
พวกเขาไม่น่าแปลกใจเกี่ยวกับคนที่ยืนสำหรับบิต แต่พวกเขาไม่ได้ดูแลเพื่อให้ได้รับการมองข้าม.
'มันจะต้องเป็นชนิดของแฟชั่นที่จะยืนบาง รอบในรถไฟใต้ดินฮะ? '
'มาคิดว่ามันจะดีสำหรับสุขภาพของพวกเขา.'
ไม่มีใครนั่งลงในสถานีรถไฟใต้ดินจนกลุ่มมาถึงปลายทางของพวกเขา.
"ลีฮยอนมากกว่าที่นี่!"
"ทางนี้!"
ในด้านหน้าของ ทางเข้าหลักของสวนสนุก