Array-Based StacksFigure 4.18 shows

Array-Based Stacks
Figure 4.18 shows a complete implementation for the array-based stack class. As
with the array-based list implementation, listArray must be declared of fixed
size when the stack is created. In the stack constructor, size serves to indicate
this size. Method top acts somewhat like a current position value (because the
“current” position is always at the top of the stack), as well as indicating the number
of elements currently in the stack.
The array-based stack implementation is essentially a simplified version of the
array-based list. The only important design decision to be made is which end of
the array should represent the top of the stack. One choice is to make the top be
at position 0 in the array. In terms of list functions, all insert and remove
operations would then be on the element in position 0. This implementation is
inefficient, because now every push or pop operation will require that all elements
currently in the stack be shifted one position in the array, for a cost of (n) if there
are n elements. The other choice is have the top element be at position n

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่แถวกองรูปที่ 4.18 แสดงดำเนินการเสร็จสมบูรณ์สำหรับคลาสโดยใช้อาร์เรย์สแตก เป็นกับการใช้อาร์เรย์ตามรายการ listArray ต้องประกาศของถาวรขนาดเมื่อสร้างกอง ในตัวสร้างกอง ขนาดทำหน้าที่ระบุขนาดนี้ วิธีด้านบนทำหน้าที่เหมือนค่าตำแหน่งปัจจุบัน (เนื่องจากการตำแหน่ง "ปัจจุบัน" อยู่เสมอที่ด้านบนของกองซ้อน), และระบุหมายเลขขององค์ประกอบปัจจุบันในกองซ้อนนำโดยเรย์สแตกจะเป็นรุ่นที่เรียบง่ายของการรายการที่ใช้อาร์เรย์ การตัดสินใจสำคัญเฉพาะการออกแบบจะทำเป็นที่สิ้นสุดอาร์เรย์ควรแสดงด้านบนของกองซ้อน ทางเลือกหนึ่งที่จะทำให้ด้านบนได้ที่ตำแหน่ง 0 ในอาร์เรย์ ในรายการฟังก์ชัน แทรก และลบจากนั้นจะดำเนินการในองค์ประกอบในตำแหน่ง 0 การดำเนินงานนี้เป็นต่ำ เนื่องจากขณะนี้ การดำเนินการผลักดันหรือป๊อปทุกจะต้องได้ที่องค์ประกอบทั้งหมดอยู่ในกองซ้อนจะเปลี่ยนตำแหน่งหนึ่งในอาร์เรย์ การต้นทุน (n) ถ้ามีองค์ประกอบ n ได้ ทางเลือกอื่น ๆ คือ มีองค์ประกอบสูงสุดอยู่ที่ตำแหน่ง n