Larger gaps might hamper movementsb

Larger gaps might hamper movements
because sloths never jump as primates do and are very reluctant to
use the ground as a substrate to pass from tree to tree (Chiarello
et al., 2004; Chiarello 1998b). We strongly believe therefore that
low canopy connectivity might be a major hindrance for maned
sloths in cabrucas. The tree densities in cabrucas from southern
Bahia are at least half that found in forest remnants of this region,
although it is generally much lower than that. Sambuichi (2006)
recorded, for example, densities varying from 47 to 355 individuals/
ha in cabrucas of southern Bahia as compared to 596 to 988
individuals/ha in native forests of the region (Martini et al. 2007).
Tree densities approaching 300 trees/ha are characteristics of littlemanaged
cabrucas but much lower tree densities are recommended
to increase cacao productivity in traditional agroforests (25–30
tree/ha according to Alvim (1972)). It is therefore critically important
to investigate what is the maximum tolerance to tree thinning
for maned sloths.
Very likely, the survival of maned sloth is also dependent upon
the existence and proximity of forests tracts, as has been observed
in other forest specialists (Faria et al. 2006, 2007; Moura 2008;
Raboy et al. 2008; Pardini et al. 2009), including the golden-headedlion-
tamarin (Leontopithecus chrysomelas) (Dietz et al. 1996; Raboy
et al. 2004). In agricultural landscapes, the distribution and richness
of large mammals is affected by the presence of forest tracts,
for example, through the gradual loss of species with increasing
distance from forest (Bali et al. 2007), or through the availability
of more species in forest fragments (Daily et al., 2003; Harvey et
al. 2006). What if these native forest tracts provide feeding trees
in lean times of the year, or function as source habitats for surplus
individuals for sloths? These and other possibilities should be
investigated in future studies to better frame our results.
Given the severe reduction in the original extent of the Brazilian
Atlantic forest (Ribeiro et al. 2009), understanding how maned
sloth use human-modified landscape is essential to prioritize areas
and actions for the conservation of this endangered species. Our
results, although limited in scope, suggest that existing habitat for
this species in southern Bahia is, in fact, greater than the area covered
solely by primary and late secondary forest remnants, which
together account for approximately 28% of southern Bahia (“Litoral
Sul da Bahia” – Landau et al. 2008). Since cabrucas cover a quarter
of the landscape, the area available to maned sloth in this landscape
could exceed 50%, but only if cabrucas are managed with both
productivity and wildlife conservation in mind. However cabrucas
vary widely in the diversity and density of tree cover (Sambuichi
2006; Schroth and Harvey 2007). Moreover, the presence of large
tracts of primary forest, certainly contributes for the existence of
a relatively healthy wildlife in cabrucas of southern Bahia (Faria
et al. 2007; Cassano et al. 2009), making them very different from
biologically poorer cabrucas of eastern Brazil, such as those found,
for example, in the state of Espírito Santo (Rolim and Chiarello
2004).
Southern Bahia likely harbors the largest and genetically most
diverse population of maned sloths (Chiarello and Lara-Ruiz 2004;
Lara-Ruiz et al. 2008). This, alongside the findings presented here,
indicate that the cacao region of southern Bahia has great potential
to support perhaps the most viable populations of maned sloth.
Nevertheless, deforestation, selective logging, the thinning and
impoverishment of trees in the cabrucas, as well as their conversion
into non-agroforest systems (Johns 1999; Sambuichi and Haridasan
2007), might undermine the expectation of long term survival of
this species. These practices must be reverted or at least better
controlled particularly in the buffer zones of forest reserves and
corridors. Canopy shade management within the cabrucas should,
for example, consider the maintenance of canopy connectivity, tree
species of conservation interest as well as key tree species for fauna
(see Cassano et al. (2009) and Oliveira et al. (2010) for species recommendation).
Additionally, forest cover in private lands should
achieve at least the minimum amount mandated by the Brazilian
environmental legislation (20% of the property’s area). Otherwise
the policy makers and society as a whole must be aware that not
all cocoa plantations can be regarded as a “green” economic alternative

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่องว่างที่มีขนาดใหญ่อาจขัดขวางการเคลื่อนไหวเนื่องจากซิไม่เคยกระโดดเป็น คอร์เทกซ์ และสามารถมากอยากใช้พื้นดินเป็นพื้นผิวผ่านจากต้นไม้เพื่อต้นไม้ (Chiarelloet al. 2004 ทาง Chiarello ที่ 1998b) เราเชื่อมั่นดังนั้นที่เชื่อมต่อหลังคาต่ำอาจเป็นกำแพงใหญ่สำหรับเคราขาวสลอธใน cabrucas ความหนาแน่นของต้นไม้ใน cabrucas จากภาคใต้บาเยียเป็นเวลาอย่างน้อยครึ่งหนึ่งที่พบในป่าเศษของภูมิภาคนี้แม้ว่าโดยทั่วไปมากที่ต่ำกว่าได้ Sambuichi (2006)บันทึกไว้ เช่น ความหนาแน่นที่แตกต่างจาก 47 355 บุคคล /ฮา ใน cabrucas ของ Bahia ใต้เทียบกับ 596 การ 988บุคคล/ฮา ในป่าพื้นเมืองของภูมิภาค (มาร์ติ et al. 2007)ความหนาแน่นของต้นไม้ใกล้ 300 ต้น/ฮา คือ ลักษณะของ littlemanagedแนะนำ cabrucas แต่ความหนาแน่นของต้นไม้ลดลงมากการเพิ่มผลผลิตโกโก้ในแบบดั้งเดิมของไร่ (25 – 30ต้นไม้/ฮา ตาม Alvim (1972)) ดังนั้นจึงสำคัญมากการตรวจสอบการยอมรับสูงสุดถึงต้นไม้บางคืออะไรสำหรับเคราขาวซิมีแนวโน้มสูง ก็ขึ้นอยู่กับการอยู่รอดของเคราขาวสวการมีอยู่และความป่าติด ตรวจสอบในผู้เชี่ยวชาญอื่น ๆ ป่า (เนสฟาเรีย et al. 2006, 2007 Moura 2008Raboy et al. 2008 Pardini et al. 2009), รวมทั้งทองคำ-headedlion -แทมารีน (Leontopithecus chrysomelas) (Dietz et al. 1996 Raboyet al. 2004) ในเกษตรภูมิทัศน์ การกระจาย และความร่ำรวยเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ได้รับผลกระทบอย่างติดป่าเช่น ผ่านสายพันธุ์เพิ่มขึ้นเสียทีระยะทาง จากป่า (บาหลี et al. 2007), หรือความพร้อมใช้งานพันธุ์เพิ่มเติมในส่วนของป่า (ทุกวันและ al. 2003 ฮาร์วีย์ etal. 2006) ถ้าติดป่าดั้งเดิมเหล่านี้มีต้นไม้ที่ให้อาหารในลีปี หรือฟังก์ชัน เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยสำหรับส่วนเกินบุคคลสำหรับเนส เหล่านี้และอื่น ๆ ได้ควรตรวจสอบในอนาคตศึกษากับเฟรมดีกว่าผลของเราได้รับการลดลงอย่างรุนแรงในขอบเขตเดิมของบราซิลป่าแอตแลนติก (Ribeiro et al. 2009), เข้าใจวิธีเคราขาวสวใช้มนุษย์ปรับเปลี่ยนภูมิทัศน์เป็นสิ่งจำเป็นการจัดลำดับความสำคัญของพื้นที่และการดำเนินการสำหรับการอนุรักษ์พันธุ์นี้ ของเราผล แม้ว่าขอบเขต แนะนำที่อยู่อาศัยที่มีอยู่สำหรับสายพันธุ์นี้ใน Bahia ใต้มี ในความเป็นจริง มากกว่าพื้นที่ที่ครอบคลุมแต่เพียงผู้เดียว โดยหลัก และสายรองป่าเศษ ซึ่งบัญชีรวมประมาณ 28% ของ Bahia ใต้ ("LitoralSul da Bahia" – ม้า et al. 2008) ตั้งแต่ cabrucas ครอบคลุมไตรมาสภูมิทัศน์ พื้นที่มีอยู่สวเคราขาวในแนวนอนนี้ไม่เกิน 50% แต่เฉพาะหาก cabrucas จัดการกับทั้งสองผลผลิตและสัตว์ป่าอนุรักษ์ในใจ อย่างไรก็ตาม cabrucasแตกต่างกันในความหลากหลายและความหนาแน่นของต้นไม้ปก (Sambuichiปี 2006 Schroth และฮาร์วีย์ 2007) นอกจากนี้ การมีอยู่ของใหญ่ซึ่งป่าหลัก ก่อให้เกิดการดำรงอยู่ของแน่นอนสัตว์ป่าที่ค่อนข้างดีใน cabrucas ของ Bahia ภาคใต้ (เนสฟาเรียet al. 2007 Cassano et al. 2009), ทำให้พวกเขาแตกต่างจากcabrucas ทำนายย่อมของบราซิลตะวันออก เช่นตัวอย่าง ในรัฐซานโต Espírito (Rolim และ Chiarello2004)บาเยียภาคใต้แนวโน้มแห่งประวัติศาสตร์ใหญ่ที่สุดและพันธุกรรมมากที่สุดประชากรหลากหลายของสลอธเคราขาว (Chiarello และ Lara Ruiz 2004Lara-Ruiz et al. 2008) นี้ ควบคู่ไปกับผลการวิจัยนำเสนอที่นี่บ่งชี้ว่า โกโก้ภูมิภาคแปซิฟิกใต้ภาคใต้มีศักยภาพที่ดีการสนับสนุนอาจเป็นประชากรได้มากที่สุดของเคราขาวสวอย่างไรก็ตาม การทำลาย งานบันทึกข้อมูล ผอมบาง และimpoverishment ต้นไม้ในการ cabrucas การแปลงเข้าระบบเกษตร (จอห์น 1999 Sambuichi และ Haridasan2007), อาจทำลายความหวังในการอยู่รอดระยะยาวของสายพันธุ์นี้ ข้อปฏิบัติเหล่านี้ต้อง reverted หรือดีน้อยควบคุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตบัฟเฟอร์ของป่าสงวน และทางเดิน จัดการสีหลังคาภายใน cabrucas ควรพิจารณาการบำรุงรักษาของการเชื่อมต่อของหลังคาเช่น ต้นไม้สายพันธุ์สนใจอนุรักษ์เป็นพันธุ์ไม้ที่สำคัญสำหรับสัตว์(ดู Cassano et al. (2009) และ Oliveira et al. (2010) สำหรับคำแนะนำสายพันธุ์)นอกจากนี้ ควรครอบคลุมป่าในที่ดินส่วนตัวได้น้อยน้อยที่สุดตาม ด้วยบราซิลกฎหมายสิ่งแวดล้อม (20% ของพื้นที่) มิฉะนั้นต้องรับทราบนโยบายและสังคม โดยรวมไม่สวนโกโก้ทั้งหมดอาจถือเป็นทางเลือกทางเศรษฐกิจ "สีเขียว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่องว่างขนาดใหญ่อาจขัดขวางการเคลื่อนไหว
เพราะไม่เคย sloths กระโดดบิชอพทำและมีมากลังเลที่จะ
ใช้พื้นดินเป็นสารตั้งต้นที่จะผ่านจากต้นไม้เพื่อต้นไม้ (Chiarello
et al, 2004;. Chiarello 1998b) เราเชื่อมั่นว่าดังนั้น
การเชื่อมต่อหลังคาต่ำอาจจะเป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับเครา
sloths ใน cabrucas ความหนาแน่นของต้นไม้ใน cabrucas จากทางใต้ของ
เฮียมีอย่างน้อยครึ่งหนึ่งที่พบในป่าที่เหลือของภูมิภาคนี้
แม้ว่ามันจะเป็นโดยทั่วไปต่ำกว่า Sambuichi (2006)
บันทึกไว้เช่นความหนาแน่นที่แตกต่างกัน 47-355 ตัว /
ไร่ใน cabrucas ทางตอนใต้ของ Bahia เมื่อเทียบกับ 596-988
ตัว / ไร่ในป่าไม้พื้นเมืองของภูมิภาค (มาร์ติ et al. 2007).
ความหนาแน่นของต้นไม้ใกล้ 300 ต้นไม้ / ไร่เป็นลักษณะของ littlemanaged
cabrucas แต่ต่ำกว่าความหนาแน่นของต้นไม้มีการแนะนำ
เพื่อเพิ่มผลผลิตโกโก้ฤดูแล้งแบบดั้งเดิม (25-30
ต้นไม้ / ไร่ตาม Alvim (1972)) ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง
ในการตรวจสอบสิ่งที่เป็นความอดทนสูงสุดที่ผอมบางต้นไม้
สำหรับ sloths เครา.
มีโอกาสมากอยู่รอดของเฉื่อยชาเครายังขึ้นอยู่กับ
การดำรงอยู่และความใกล้ชิดของป่าผืนตามที่ได้รับการปฏิบัติ
ในผู้เชี่ยวชาญด้านการป่าไม้อื่น ๆ (ฟาเรียเอ อัล 2006 2007. มูรา 2008
Raboy et al, 2008.. Pardini et al, 2009) รวมทั้งทอง headedlion-
. Tamarin (Leontopithecus chrysomelas) (Dietz et al, 1996; Raboy
et al, 2004). ในภูมิประเทศการเกษตรการกระจายและความอุดมสมบูรณ์
ของการเลี้ยงลูกด้วยนมที่มีขนาดใหญ่เป็นผลมาจากการปรากฏตัวของผืนป่า
เช่นผ่านการสูญเสียอย่างค่อยเป็นค่อยไปของสายพันธุ์ที่มีการเพิ่ม
ระยะทางจากป่า (บาหลี et al. 2007) หรือผ่านความพร้อม
ของสายพันธุ์อื่น ๆ ใน เศษป่า (ทุกวัน et al, 2003;. ฮาร์วีย์ et
al, 2006). เกิดอะไรขึ้นถ้าเหล่านี้ผืนป่าพื้นเมืองให้ต้นไม้ให้อาหาร
ในช่วงเวลาของปียันหรือฟังก์ชั่นเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยแหล่งสำหรับการเกินดุล
บุคคล sloths? เหล่านี้และความเป็นไปได้อื่น ๆ ควรจะ
สอบสวนในการศึกษาในอนาคตให้ดีขึ้นกรอบผลของเรา.
ได้รับการลดลงอย่างรุนแรงในขอบเขตเดิมของบราซิล
ป่าแอตแลนติก (Ribeiro et al. 2009) การทำความเข้าใจว่าเครา
ใช้เฉื่อยชาภูมิทัศน์ของมนุษย์ดัดแปลงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อจัดลำดับความสำคัญ พื้นที่
และการดำเนินการเพื่อการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์นี้ ของเรา
ผลแม้จะ จำกัด อยู่ในขอบเขตชี้ให้เห็นว่าที่อยู่อาศัยที่มีอยู่สำหรับ
สายพันธุ์นี้ใน Bahia ภาคใต้คือในความเป็นจริงมากกว่าพื้นที่ปกคลุม
เพียงเศษรองป่าหลักและสายซึ่ง
รวมกันคิดเป็นสัดส่วนประมาณ 28% ของภาคใต้เฮีย ( "Litoral
Sul da Bahia. "- กุ๊บ et al, 2008) ตั้งแต่ cabrucas ครอบคลุมหนึ่งในสี่
ของภูมิทัศน์พื้นที่ที่มีให้เฉื่อยชาเคราในแนวนอนนี้
ได้เกิน 50% แต่ถ้า cabrucas มีการจัดการที่มีทั้ง
การผลิตและการอนุรักษ์สัตว์ป่าในใจ อย่างไรก็ตาม cabrucas
แตกต่างกันในความหลากหลายและความหนาแน่นของต้นไม้ปกคลุม (Sambuichi
2006 Schroth และฮาร์วีย์ 2007) นอกจากนี้การปรากฏตัวของขนาดใหญ่
ผืนป่าหลักอย่างแน่นอนส่วนช่วยสำหรับการดำรงอยู่ของ
สัตว์ป่าที่ค่อนข้างมีสุขภาพดีใน cabrucas ทางตอนใต้ของเฮีย (Faria
et al, 2007. คาสซาโน่, et al. 2009) ทำให้พวกเขาแตกต่างจาก
cabrucas ทางชีวภาพยากจนของภาคตะวันออก บราซิลเช่นที่พบ
ตัวอย่างเช่นในรัฐEspírito Santo (Rolim และ Chiarello
. 2004)
ภาคใต้ Bahia แนวโน้มที่ท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดและพันธุกรรมส่วนใหญ่
ประชากรมีความหลากหลายของ sloths เครา (Chiarello และลาร่า-Ruiz 2004
Lara-รุยซ์, et al . 2008) นี้ควบคู่ไปกับผลการวิจัยที่นำเสนอที่นี่
แสดงให้เห็นว่าภูมิภาคโกโก้เฮียภาคใต้มีศักยภาพที่ดี
ที่จะสนับสนุนอาจจะเป็นประชากรที่ทำงานได้มากที่สุดของเคราเฉื่อยชา.
แต่ตัดไม้ทำลายป่าไม้เลือกที่ผอมบางและ
ยากจนของต้นไม้ใน cabrucas เช่นเดียวกับ แปลงของพวกเขา
เข้าไปในระบบวนเกษตรที่ไม่ใช่ (จอห์นส์ปี 1999 และ Sambuichi Haridasan
2007) อาจส่งผลเสียต่อความคาดหวังของการอยู่รอดในระยะยาวของ
สายพันธุ์นี้ วิธีการเหล่านี้จะต้องหวนกลับหรืออย่างน้อยดีกว่า
การควบคุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตกันชนของป่าสงวนและ
ทางเดิน การจัดการที่ร่มหลังคาภายใน cabrucas ควร,
ตัวอย่างเช่นพิจารณาการบำรุงรักษาของการเชื่อมต่อหลังคาต้นไม้
สายพันธุ์ที่น่าสนใจการอนุรักษ์เช่นเดียวกับพันธุ์ไม้ที่สำคัญสำหรับสัตว์
(ดูคาสซาโน่ et al. (2009) และ Oliveira et al. (2010) สำหรับสายพันธุ์ คำแนะนำ).
นอกจากนี้พื้นที่ป่าในที่ดินเอกชนควร
บรรลุอย่างน้อยจำนวนเงินขั้นต่ำได้รับคำสั่งจากบราซิล
กฎหมายด้านสิ่งแวดล้อม (20% ของพื้นที่ของโรงแรม) มิฉะนั้น
ผู้กำหนดนโยบายและสังคมโดยรวมจะต้องทราบว่าไม่
ทุกพื้นที่เพาะปลูกโกโก้สามารถได้รับการยกย่องว่าเป็น "สีเขียว" ทางเลือกทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่องว่างขนาดใหญ่ที่อาจจะขัดขวางการเคลื่อนไหวเพราะเป็นสัตว์ที่กระโดด สล็อทไม่เคยทำและมีมากลังเลที่จะการใช้ดินเป็นสารตั้งต้นที่จะผ่านจากต้นไม้ต้นไม้ ( chiarelloet al . , 2004 ; chiarello 1998b ) เราเชื่อจึงว่าการเชื่อมต่อหลังคาต่ำอาจจะร้ายแรงสำหรับแผงคอสล็อทใน cabrucas . ต้นไม้หนาแน่น ใน cabrucas จากภาคใต้Bahia เป็นอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของที่พบในป่า ส่วนที่เหลือของภูมิภาคนี้แม้ว่าโดยทั่วไปจะต่ำกว่านั้น sambuichi ( 2006 )บันทึก ตัวอย่างเช่น ความหนาแน่นแตกต่างกัน 47 355 บุคคลฮาใน cabrucas ภาคใต้ Bahia เมื่อเทียบกับคุณ เพื่อฉันบุคคล / ha ในป่าพื้นเมืองของภูมิภาค ( มาร์ตินี่ et al . 2007 )มีต้นไม้ใกล้ 300 ต้น / เฮกแตร์ เป็นลักษณะของ littlemanagedcabrucas แต่ลดลงมาก ต้นไม้มีความหนาแน่นที่แนะนําเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพใน agroforests โกโก้แบบดั้งเดิม ( 25 – 30ต้น / ไร่ ตาม alvim ( 1972 ) มันจึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างมากเพื่อตรวจสอบว่ามีความอดทนสูงสุดให้กับต้นไม้บางสำหรับแผงคอ สล็อทมาก การอยู่รอดของแผงคอ Sloth ก็ขึ้นอยู่กับการดำรงอยู่และความใกล้ชิดของป่าผืน ตามที่ได้สังเกตผู้ชํานาญในป่าอื่น ๆ ( ฟาเรีย et al . 2006 , 2007 ; Moura 2008 ;raboy et al . 2008 ; ภายนอก et al . 2009 ) รวมถึง headedlion สีทองเมืองเชียงใหม่ ( leontopithecus chrysomelas ) ( Dietz et al . 1996 ; raboyet al . 2004 ) ในภูมิทัศน์ทางการเกษตร , การกระจายและความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ที่ได้รับผลกระทบโดยการปรากฏตัวของผืนป่าตัวอย่างเช่น ผ่านการสูญเสียค่อยเป็นค่อยไปของสายพันธุ์ที่มีเพิ่มขึ้นระยะทางจากป่า ( บาหลี et al . 2007 ) หรือผ่านความพร้อมอีกชนิดในเศษป่าทุกวัน ( et al . , 2003 ; ฮาร์วีย์และอัล 2006 ) ถ้าเลี้ยงต้นไม้ให้ป่าผืนนี้พื้นเมืองในเวลาเรียนของปี หรือการทำงานเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยสำหรับส่วนเกินบุคคลสำหรับสล็อท ? เหล่านี้และความเป็นไปได้อื่น ๆ ควรเป็นตรวจสอบในการศึกษาในอนาคตจะกรอบผลลัพธ์ที่ดีของเราได้รับการลดลงรุนแรงในขอบเขตเดิมของบราซิลป่ามหาสมุทรแอตแลนติก ( Ribeiro et al . 2009 ) , ความเข้าใจว่าแผงคอขี้เกียจใช้มนุษย์ดัดแปลงภูมิทัศน์เป็นสิ่งจำเป็นที่จะจัดลำดับความสำคัญพื้นที่และการดำเนินการเพื่อการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ของเราผล แต่ จำกัด อยู่ในขอบเขต , แนะนำที่มีอยู่ในจ.สายพันธุ์นี้ในภาคใต้ของเฮียคือ ในความเป็นจริงมากขึ้นกว่าพื้นที่ครอบคลุมแต่เพียงผู้เดียว โดยหลักและสายรองป่าที่เหลือ ซึ่งบัญชีสำหรับประมาณ 28% ของภาคใต้ Bahia ( " ไลโทรัลซุลดาเฮีย " – Landau et al . 2008 ) cabrucas ครอบคลุมตั้งแต่ไตรมาสของภูมิทัศน์พื้นที่พร้อมแผงคอ เกียจคร้าน ในภูมินี้อาจเกิน 50% แต่ถ้า cabrucas จะจัดการกับทั้งผลผลิตและการอนุรักษ์สัตว์ป่าในจิตใจ อย่างไรก็ตาม cabrucasแตกในความหลากหลายและความหนาแน่นของต้นไม้ปกคลุม ( sambuichi2006 ; ชรอทและฮาร์วีย์ 2007 ) ซึ่งมีขนาดใหญ่ผืนป่าปฐมภูมิ แน่นอนเสนอสำหรับการดำรงอยู่ของเป็นป่าค่อนข้างสมบูรณ์ใน cabrucas ทางใต้ของเฮีย ( ฟาเรียet al . 2007 ; โต้ et al . 2009 ) , ทำให้พวกเขาแตกต่างจากcabrucas ชีวภาพที่ยากจนทางตะวันออกของบราซิล , เช่นที่พบตัวอย่างเช่น ในสถานะของนักแสดงหนังโป๊ และ chiarello ( rolim2004 )ภาคใต้ Bahia อาจท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดและทางพันธุกรรมมากที่สุดประชากรของแผงคอ สล็อทหลากหลาย ( chiarello และ Lara Ruiz 2004 ;ลาร่า Ruiz et al . 2008 ) นี้ พร้อมกับข้อมูลที่นำเสนอที่นี่พบว่าเมล็ดโกโก้ภาคใต้ Bahia มีศักยภาพที่ดีเพื่อรองรับประชากรส่วนใหญ่อาจได้แผงคอสล็อตอย่างไรก็ตาม , การตัดไม้ทำลายป่า , การเข้า , ผอมบางและความแร้นแค้นของต้นไม้ใน cabrucas เช่นเดียวกับการแปลงของพวกเขาเป็นระบบที่ไม่ agroforest ( จอห์น sambuichi haridasan 1999 ; และ2007 ) อาจจะทำลายความหวังของการอยู่รอดระยะยาวของชนิดนี้ การปฏิบัติเหล่านี้จะต้องเปลี่ยนหรืออย่างน้อยดีกว่าควบคุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบัฟเฟอร์โซนของป่าสงวน และทางเดิน ร่มร่มการจัดการภายใน cabrucas ควรตัวอย่างเช่นพิจารณาการบำรุงรักษาการเชื่อมต่อหลังคา , ต้นไม้ชนิดของความสนใจอนุรักษ์ ตลอดจนพรรณไม้ที่สำคัญสำหรับสัตว์ป่า( เห็นโต้ et al . ( 2009 ) และ Oliveira et al . ( 2010 ) สำหรับสายพันธุ์ที่แนะนำ )นอกจากนี้ ครอบคลุมพื้นที่ป่าในที่ดินของเอกชน ควรบรรลุอย่างน้อยจำนวนเงินขั้นต่ำที่บังคับโดยบราซิลกฎหมายด้านสิ่งแวดล้อม ( 20% ของพื้นที่ของทรัพย์สิน ) มิฉะนั้นนโยบายผู้ผลิตและสังคมต้องตระหนักว่า ไม่ต้นไม้โกโก้ทั้งหมดจะถือว่าเป็น " สีเขียว " ทางเลือกทางเศรษฐกิจ