That's right, Guo Fengxiao, it is w

That's right, Guo Fengxiao, it is wind!” Lu Bu smile faintly. Lu Bu had already taken into consideration of the wind’s movement when he prepared for his long distance attack. He noted that his cavalry was located at the origination location of the wind whereas the Cao army was located at the ending location of the wind. While a hundred fifty steps was the maximum distance an archer’s arrow could reach, however, in the event of a favorablel wind, that’s a different story.

”To not reciprocate is against etiquette! Brothers of the Bing Province Wolf Cavalry, unleash your arrows!” All of Bing Province Wolf Cavalry soldiers are expert mounted archers and with the advantage of wind, every arrow landed at Cao army main camp.

The first to suffer big casualties was the Cao archers who were hiding behind the main army. As they are the biggest threat to the Bing Province Wolf Cavalry, so Lu Bu’s very first step is to wipe them out. Additionally, these Wolf pups already had deep hatred for the Cao army’s archers. Thus, they were basically releasing arrows non stop.

"AAAAAHHHHHHHHHH!" Arrows were falling like the rain. Within the rain, blood flowers blossomed from time to time. Immediately the Archery Unit suffered major causalities. The hundred thousand strong Cao army suffered three thousand dead. The rest were also mostly injured.
“Bam!” Guo Jia spontaneously threw down his war fan and punch angrily against a pillar.

"Bing Province Heavy Cavalry!" Lu Bu had already raised his trident.

"Hungry! Starving!" The wolves once again went berserk under Lu Bu’s leadership “All army, charge!"

Guo Jia knew that when his archer unit was defeated, his plan was completely ruined. He wanted to use his spearmen unit as the bait, however, now that his fishhook had been gone, the bait had became fish feed.

What is a massacre? It’s when a group of heavy cavalries rush into a group of spearmen. With only spears as their weapons, the spearmen simply cannot penetrate the defense of the cavalries. On the ontrary, the cavalry was able to easily penetrate the defense of the spearmen armed with plank armors. Even if they were to encounter the few officers that possess metal armor, they could still easily kill them in a couple rounds of bouts.

During the slaughter, Lu Bu saw an acquaintance, Li Dian! Although Li Dian is heavily injured during siege of Kaiyang, the spearmen unit was his squadron. Therefore, even though he was heavily wounded, he would still lead his soldiers.

Although they say revenge is a dish best served cold, Lu Bu doesn’t agree. He believes to take his revenge immediately.

“Li Dian, thou still recognize I?!” Lu Bu with his horse arrived in front of Li Dian. Li Dian was already in imminent danger. His infantry soldiers cannot withstand the force of Lu Bu’s cavalry. If not for his person guards who persistently protecting him. He, Li Dian, would likely had already died in the chaos.

"Lu Bu!" Li Dian smiled very bitterly. He knew that he can’t escape today. Had it only been the Bing Province Wolf Cavalry, Li Dian still believe that he would be able to escape using his martial abilities, however, Lu Bu was the one who came!

Even with Xu Chu, Xu Huang and himself together, they were not a match for Lu Bu. And now, he is only alone, how can he hope to survive?.

“Your memory’s not bad!” Lu Bu smiled.

"Clang!" Li Dian dropped his weapon to the ground and said “Marquis of Wen, Dian knew that he cannot escape death, but before I die, Dian would like to plead a final request to Marquis of Wen!” Li Dian was already severely wounded in Kaiyang and had joined the battlefield in this wounded state. Now that he encountered Lu Bu, it was completely totally impossible for him to escape.

"Had you accepted your fate?!"Lu Bu said while looking at Li Dian. On the battlefield, a general’s weapon is his life. If you threw down that weapon then that means you had already given up your life. “Speak, I shall hear!”


"It is not that I accepted my fate! Dian just didn’t wish cause more casualties!" said Li Dian. "Dian can commit suicide in front of Marquis of Wen, but Dian also request the Marquis of Wen to please allow my eight personal guards to live!"

"General!" Hearing Li Dian’s words, the eight personal guards who were next to him grew anxious. “We will fight to the death to protect general!” Do they not fear when encountering Lu Bu? They were all afraid! In Kaiyang siege, the originally one hundred strong personal guard unit was left with only them eight. However, how could they possibly exchange their general’s life for their own?

"And if I refuse?!" On the battlefield, the most important personnel to each general were their fellow soldiers, their personal guards. Seeing them, Lu Bu remembered how Hao Meng, Song Xian, Wei Xu and Hou Cheng. They were all at a point Lu Bu’s personal guards. Had he been in Li Dian’s position, would they protect me to death? Would I exchange my life for theirs?

"If Marquis of Wen refuses, then Dia

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช่ Guo Fengxiao เป็นลม! " Lu Bu ยิ้มหวาน Lu Bu ได้แล้วนำมาพิจารณาการเคลื่อนไหวของลมเมื่อเขาเตรียมไว้สำหรับเขาโจมตีระยะไกล เขาตั้งข้อสังเกตว่า ม้าของเขาอยู่ที่ตำแหน่งสร้างของลมในขณะที่กองทัพเกาถูกที่ตั้งอยู่ที่ตำแหน่งสิ้นสุดของลม ในขณะที่ขั้นตอนที่ห้าร้อย ระยะทางสูงสุดที่ธนูมีลูกศรสามารถเข้าถึง อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่มีลม favorablel ที่เป็นคนละเรื่อง"ไม่สนองอยู่กับมารยาท พี่น้องของทหารม้าหมาจังหวัด Bing ปล่อยลูกศรของคุณ" ทหารม้าหมาจังหวัด Bing ทั้งหมดยิงธนูติดที่เชี่ยวชาญ และ มีประโยชน์จากลม ศรทุกที่ดินค่ายหลักของกองทัพเกาแรกรับใหญ่ผู้เสียชีวิตถูกยิงธนูเกาที่ถูกซ่อนอยู่หลังกองทัพหลัก เป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดการทหารม้าหมาจังหวัด Bing ดังนั้นขั้นตอนแรกของ Lu Bu เป็นเช็ดออก นอกจากนี้ ลูกหมาเหล่านี้มีโกรธแค้นสำหรับยิงธนูของกองทัพเกา ดังนั้น พวกเขามีพื้นปล่อยลูกศรไม่หยุด"AAAAAHHHHHHHHHH" ลูกศรตกลงมาเหมือนฝน ภายในสายฝน เลือดดอกไม้เบ่งบานตลอดเวลา ทันทีหน่วยยิงธนูความสำคัญ causalities กองทัพเกาแรงแสนทุกข์ทรมานตายสามพัน นอกจากนี้ส่วนใหญ่บาดเจ็บเหลือ"Bam" กุยแกโยนลงสงครามพัดลมและหมัดกับเสาด้วยความโกรธของเขาได้ทันที"Bing Province Heavy Cavalry!" Lu Bu had already raised his trident."Hungry! Starving!" The wolves once again went berserk under Lu Bu’s leadership “All army, charge!"Guo Jia knew that when his archer unit was defeated, his plan was completely ruined. He wanted to use his spearmen unit as the bait, however, now that his fishhook had been gone, the bait had became fish feed.What is a massacre? It’s when a group of heavy cavalries rush into a group of spearmen. With only spears as their weapons, the spearmen simply cannot penetrate the defense of the cavalries. On the ontrary, the cavalry was able to easily penetrate the defense of the spearmen armed with plank armors. Even if they were to encounter the few officers that possess metal armor, they could still easily kill them in a couple rounds of bouts.During the slaughter, Lu Bu saw an acquaintance, Li Dian! Although Li Dian is heavily injured during siege of Kaiyang, the spearmen unit was his squadron. Therefore, even though he was heavily wounded, he would still lead his soldiers.Although they say revenge is a dish best served cold, Lu Bu doesn’t agree. He believes to take his revenge immediately.“Li Dian, thou still recognize I?!” Lu Bu with his horse arrived in front of Li Dian. Li Dian was already in imminent danger. His infantry soldiers cannot withstand the force of Lu Bu’s cavalry. If not for his person guards who persistently protecting him. He, Li Dian, would likely had already died in the chaos."Lu Bu" Li Dian ยิ้มมากอากาศหนาว เขารู้ว่า เขาไม่สามารถหนีวันนี้ เฉพาะการทหารม้าหมาจังหวัด Bing, Li Dian ยังคงเชื่อว่า เขาจะสามารถที่จะใช้ความสามารถของเขาต่อสู้หนี Lu Bu ก็คนหนึ่งที่มาแม้จะ มี ชู Xu, Xu Huang และตัวเองกัน พวกเขาได้ไม่ตรงกับ Lu Bu และตอนนี้ เขาเป็นเพียงคนเดียว วิธีสามารถเขาหวังที่จะอยู่รอด"หน่วยความจำไม่ดี" Lu Bu ที่ยิ้ม"Clang" Li Dian ทิ้งอาวุธไปพื้น และกล่าวว่า "มาร์คีส์ Wen, Dian รู้ว่า เขาไม่สามารถหนีความตาย แต่ก่อนที่ฉันตาย Dian ต้องอ้อนคำขอสุดท้ายมาร์ควิสของเหวิ" Li Dian ได้รับบาดเจ็บรุนแรงแล้วในไคยาง และได้เข้าร่วมสนามรบในสถานะนี้ได้รับบาดเจ็บ หลังจากที่เขาพบ Lu Bu มันเป็นสมบูรณ์ไม่สำหรับเขาที่จะหลบหนี"มีคุณยอมรับชะตากรรมของคุณ!" Lu Bu กล่าวว่า ขณะ Li Dian ในสนามรบ อาวุธของทั่วไปคือ ชีวิตของเขา ถ้าคุณโยนลง ที่อาวุธแล้วนั่นหมายความว่า คุณมีอยู่แล้วได้ให้ชีวิต "พูด ฉันจะได้ยิน""ไม่ว่า ฉันจะยอมรับชะตากรรมของฉัน เตียนไม่ได้หวังทำให้ผู้เสียชีวิตเพิ่มเติม "กล่าวว่า Li Dian "เตี้ยนสามารถฆ่าหน้ามาร์ควิสเหวิน แต่ Dian ขอมาร์คีส์ Wen เพื่อให้เจ้าหน้าที่ส่วนบุคคลของฉันแปดอยู่""ทั่วไป" เจ้าหน้าที่บุคคลแปดคนกับเขาได้ยินคำ Li Dian โตกังวล "เราจะสู้ตายเพื่อปกป้องทั่วไป" ทำพวกเขาไม่กลัวเมื่อพบ Lu Bu พวกเขาก็กลัวทั้งหมด ในการปิดล้อมไคยาง หน่วยเดิมร้อยแรงยามส่วนบุคคลถูกทิ้งด้วยเพียงแปด อย่างไรก็ตาม วิธีอาจพวกเขาอาจจะเปลี่ยนชีวิตทั่วไปของพวกเขาสำหรับตัวเอง"และ ถ้าไม่เอาหรอก!" ในสนามรบ บุคลากรที่สำคัญที่สุดในการทั่วไปแต่ละของเพื่อนทหาร เจ้าหน้าที่ส่วนตัวของพวกเขา เห็นพวกเขา Lu Bu จำวิธีเม งเฮา เพลงเซียน งุย และเฮา อยู่ที่เจ้าหน้าที่บุคคลของจุด Lu Bu เขาได้รับในตำแหน่ง Li Dian จะพวกเขาปกป้องฉันตาย จะแลกเปลี่ยนชีวิตสำหรับพวกเขา"ถ้าปฏิเสธที่มาร์ควิสเหวิน Dia แล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เหมาะสม Guo Fengxiao มันเป็นลม! "บูลูรอยยิ้มจาง ๆ Lu Bu ได้นำเข้าสู่การพิจารณาของการเคลื่อนไหวของลมเมื่อเขาเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีระยะยาวของเขา เขาสังเกตเห็นว่าทหารม้าของเขาตั้งอยู่ในทำเลที่ตั้งของการก่อกำเนิดของลมในขณะที่กองทัพเฉาตั้งอยู่ที่สถานที่ตอนจบของลม ในขณะที่ร้อยห้าสิบขั้นตอนเป็นระยะทางสูงสุดลูกศรของอาร์เชอร์สามารถเข้าถึงอย่างไรก็ตามในกรณีที่มีลม favorablel ว่าเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน. "เพื่อตอบสนองไม่ได้ผิดมารยาท! บราเดอร์ของจังหวัด Bing หมาป่าม้าปล่อยลูกศรของคุณ! "ทั้งหมดของทหารจังหวัด Bing หมาป่าทหารม้าที่มีพลธนูติดตั้งผู้เชี่ยวชาญและด้วยความได้เปรียบของลมทุกลูกศรลงจอดที่ค่ายหลักเฉากองทัพ. ครั้งแรกที่จะประสบการบาดเจ็บล้มตายขนาดใหญ่เป็นธนูเฉา ที่ถูกซ่อนอยู่หลังกองทัพหลัก ขณะที่พวกเขาเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด Bing หมาป่าทหารม้าดังนั้นขั้นตอนแรก Lu Bu คือการเช็ดพวกเขาออก นอกจากนี้เหล่าลูกหมาป่าแล้วมีความเกลียดชังลึกสำหรับธนูกองทัพเฉา ดังนั้นพวกเขาเป็นพื้นปล่อยลูกศรไม่หยุด. "AAAAAHHHHHHHHHH!" ลูกศรถูกล้มเหมือนฝน ภายในฝน, ดอกไม้เบ่งบานในเลือดเป็นครั้งคราว ทันทียิงธนูหน่วยความเดือดร้อน causalities สำคัญ แสนแข็งแกร่งกองทัพเฉาได้รับความเดือดร้อนสามพันตาย ส่วนที่เหลือได้รับบาดเจ็บส่วนใหญ่. "ปัง!" กุยแกธรรมชาติโยนลงแฟนสงครามของเขาและชกต่อยโกรธกับเสา. "Bing จังหวัดทหารม้าหนัก!" Lu Bu ได้ยกแล้วตรีศูลของเขา. "หิว! หิว!" หมาป่าอีกครั้งไปบ้าดีเดือดภายใต้การนำบูลูของ "กองทัพทั้งหมด, ค่าใช้จ่าย!" กุยแกรู้ว่าเมื่อหน่วยยิงธนูของเขาพ่ายแพ้แผนของเขาถูกทำลายอย่างสมบูรณ์. เขาต้องการที่จะใช้หน่วยหอกของเขาเป็นเหยื่อล่อ แต่ตอนนี้ที่เขา เบ็ดตกปลาได้รับหายไปเหยื่อได้กลายเป็นอาหารปลา. คืออะไรการสังหารหมู่หรือไม่ก็เมื่อกลุ่มของ Cavalries หนักวิ่งเข้าไปในกลุ่มที่แทงด้วยหอก. ด้วยหอกเพียง แต่เป็นอาวุธของพวกเขา, แทงด้วยหอกก็ไม่สามารถเจาะป้องกันของ Cavalries ได้. เมื่อวันที่ ontrary ที่ม้าก็สามารถที่จะสามารถเจาะป้องกันแทงด้วยหอกอาวุธกับชุดเกราะไม้กระดาน. แม้ว่าพวกเขาจะพบเจ้าหน้าที่ไม่กี่คนที่มีเกราะเหล็กพวกเขายังคงสามารถฆ่าพวกเขาได้อย่างง่ายดายในไม่กี่รอบของศึก. ในระหว่างการฆ่า ลูบุเห็นความใกล้ชิด, ลิเตียน! แม้ว่าลิเตียนได้รับบาดเจ็บอย่างหนักในช่วงล้อม Kaiyang หน่วยแทงด้วยหอกเป็นฝูงบินของเขา. ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเขาจะยังคงนำทหารของเขา. แม้ว่าพวกเขากล่าวว่าการแก้แค้นเป็น จานที่ดีที่สุดเสิร์ฟเย็น, Lu Bu ไม่เห็นด้วย เขาเชื่อว่าจะแก้แค้นของเขาทันที. "ลิเตียนเจ้ายังคงรับรู้ฉัน ?!" Lu Bu กับม้าของเขามาถึงในด้านหน้าของลิเตียน ลิเตียนอยู่ในอันตราย ทหารราบของเขาไม่สามารถทนต่อแรงดันของทหารม้าบูลูฯ หากไม่ได้สำหรับคนยามที่เขาเสมอต้นเสมอปลายปกป้องเขา เขาลิเตียนจะมีแนวโน้มที่เพิ่งเสียชีวิตไปแล้วในความสับสนวุ่นวาย. "Lu Bu!" ลิเตียนยิ้มอย่างขมขื่น เขารู้ว่าเขาไม่สามารถหลบหนีออกมาในวันนี้ มันมีเพียงจังหวัด Bing หมาป่าม้าลิเตียนยังคงเชื่อว่าเขาจะสามารถที่จะหลบหนีโดยใช้ความสามารถในการต่อสู้ของเขา แต่บูลูเป็นคนหนึ่งที่เข้ามาครับถึงแม้จะมีเคาทู, ซิหลงตัวเองและร่วมกันพวกเขาไม่ได้ ตรงกับบูลู และตอนนี้เขาเป็นเพียงคนเดียวว่าเขาหวังว่าจะสามารถอยู่รอด ?. "ความทรงจำของคุณไม่เลว!" บูลูยิ้ม. "เสียงดังกราว!" ลิเตียนลดลงอาวุธของเขาไปที่พื้นดินและพูดว่า "มาร์ควิสแห่งวินโหมรู้ว่าเขาไม่สามารถหนีความตาย แต่ก่อนที่ผมจะตาย Dian อยากจะขอร้องคำขอครั้งสุดท้ายที่จะมาร์ควิสแห่งวิน!" ลิเตียนได้แล้วรับบาดเจ็บอย่างรุนแรงใน Kaiyang และได้เข้าร่วมรบในรัฐที่ได้รับบาดเจ็บนี้ ตอนนี้ที่เขาพบบูลูมันเป็นไปไม่ได้อย่างสมบูรณ์โดยสิ้นเชิงสำหรับเขาที่จะหลบหนี. "มีคุณยอมรับชะตากรรมของคุณหรือไม่!" บูลูกล่าวว่าในขณะที่มองลิเตียน ในสนามรบอาวุธทั่วไปเป็นชีวิตของเขา ถ้าคุณโยนอาวุธที่แล้วนั่นหมายความว่าคุณได้รับขึ้นแล้วชีวิตของคุณ "พูดผมจะได้ยิน!" "มันไม่ได้ว่าผมได้รับการยอมรับชะตากรรมของฉัน! Dian ก็ไม่ได้หวังว่าสาเหตุการบาดเจ็บล้มตายมากขึ้น!" ลิเตียนกล่าวว่า "Dian สามารถฆ่าตัวตายในด้านหน้าของมาร์ควิสแห่งเหวิน แต่ Dian ยังขอมาร์ควิสแห่งเหวินจะโปรดให้แปดยามส่วนตัวของฉันจะมีชีวิตอยู่!" "นายพล" ได้ยินคำพูดของลิเตียน, ยามส่วนบุคคลแปดที่อยู่ถัดจากเขาเติบโตกังวล "เราจะต่อสู้กับความตายเพื่อปกป้องทั่วไป!" พวกเขาไม่กลัวเมื่อพบ Lu Bu? พวกเขากลัวทุกคน! ใน Kaiyang ล้อมเดิมหนึ่งร้อยหน่วยยามส่วนบุคคลที่แข็งแกร่งก็เหลือเพียง แต่พวกเขาแปด แต่วิธีการที่พวกเขาอาจจะสามารถแลกเปลี่ยนชีวิตทั่วไปของพวกเขาสำหรับพวกเขาเอง? "และถ้าฉันปฏิเสธ ?!" ในสนามรบบุคลากรที่สำคัญที่สุดในแต่ละทั่วไปมีเพื่อนทหารของพวกเขายามส่วนตัวของพวกเขา เห็นพวกเขา, Lu Bu จำได้ว่า Hao เม้ง, เพลงซีอาน Wei Xu และเฮาเสง พวกเขาทั้งหมดที่จุดบูลูยามส่วนบุคคล เขาได้รับในตำแหน่งลิเตียนของพวกเขาจะปกป้องฉันไปสู่ความตาย? ฉันจะแลกเปลี่ยนชีวิตของฉันสำหรับพวกเขา? "ถ้ามาร์ควิสแห่งเหวินปฏิเสธแล้ว Dia