This study concentrates towards the

This study concentrates towards the effects of government
policies in promoting SMEs’ financial prospect. A few years
after the Tom Yum Kung Crisis in 1998, Thai government has
realized that SMEs would be one of the key priorities for country economic
stimulation. However, many Thai SMEs are faced with financial problems.
In order to achieve the uptrend economic growth, Thai government has
set up policies to promote the financing of Thai SMEs. In year 2002, the
government plan in promoting SMEs (2002-2006) has been formed up.
The plan was arranged based on the synergy between the latest and the
original governments’ entrepreneurial and SMEs promotion policies.
Evaluation of progressiveness of the government financing policies is
therefore necessary for government further policy implementation. The
objective of this study is to determine how government intervention are
taken from either demand or supply side as well as to evaluate the
progressiveness of policies by assessing the following five essential factors
i.e. non-performing loan (NPL), number of SMEs that take loans and the
loan amount, amount of guarantee for loan to SMEs, number of investments
in SMEs by joint venture funds, and numbers of SMEs that are listed in
SET. It is found out that the governments’ policy efforts are from both
demand and supply side but more for the later one. Thai government
financial policy measures through promotion by related state organizations
since 1999 have been met most of the set targets. However, funds granted
were mostly from the state specific financial institutes while those from
other fund sources like joint funds or MAI were still very low percentage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้มุ่งต่อผลกระทบของรัฐบาลนโยบายในการส่งเสริมโอกาสทางการเงินของ SMEs ไม่กี่ปีหลังจากต้มยำกุ้งวิกฤติในปี 1998 รัฐบาลไทยได้รู้ว่า SMEs จะสำคัญสำคัญสำหรับเศรษฐกิจของประเทศอย่างใดอย่างหนึ่งกระตุ้น อย่างไรก็ตาม SMEs ไทยจำนวนมากกำลังประสบกับปัญหาทางการเงินเพื่อให้บรรลุก่อนเศรษฐกิจ รัฐบาลไทยได้ตั้งค่านโยบายการส่งเสริมการจัดหาเงินของ SMEs ไทย ในปี 2002 การแผนของรัฐบาลในการส่งเสริม SMEs (2002-2006) ได้ถูกก่อตั้งขึ้นเป็นจัดแผนการตามล่าสุดโรงแรมดุสิตและเดิมรัฐบาลผู้ประกอบการ และนโยบายส่งเสริม SMEsเป็นการประเมินของ progressiveness ของนโยบายทางการเงินของรัฐบาลดังนั้นสิ่งจำเป็นสำหรับรัฐบาลดำเนินนโยบายต่อไป ที่วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้จะกำหนดว่ามีการแทรกแซงของรัฐบาลนำมาจากอุปสงค์หรืออุปทานด้านเช่นเป็นประเมินprogressiveness นโยบายโดยการประเมินปัจจัยสำคัญห้าต่อไปนี้เช่นไม่ก่อให้เกิดสินเชื่อ (NPL), จำนวนของ SMEs ที่มีเงินกู้ยืมและสินเชื่อยอดเงิน ยอดเงินของหนังสือค้ำประกันสำหรับสินเชื่อเพื่อ SMEs หมายเลขของการลงทุนใน SMEs กองทุนร่วมลงทุน และหมายเลขของ SMEs ที่อยู่ในตั้งค่า ก็จะพบว่า ความพยายามของนโยบายของรัฐบาลได้จากทั้งสองอุปสงค์ และอุปทานด้าน ได้มากกว่าหนึ่งหลัง รัฐบาลไทยมาตรการของนโยบายการเงินผ่านการส่งเสริมโดยองค์กรของรัฐที่เกี่ยวข้องตั้งแต่ปี 1999 มีพบมากที่สุดของการกำหนดเป้าหมาย อย่างไรก็ตาม เงินรับถูกส่วนใหญ่จากสถานะทางการเงินสถาบันเฉพาะก็จากแหล่งเงินทุนอื่นเช่นกองทุนร่วม หรือเชียงใหม่ยังคงมีเปอร์เซ็นต์ต่ำมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้มุ่งไปสู่ผลกระทบจากการที่รัฐบาลมีนโยบายในการส่งเสริมโอกาสทางการเงินของ SMEs
ไม่กี่ปีหลังจากที่ต้มยำกุ้งวิกฤติในปี 1998 รัฐบาลไทยได้ตระหนักว่าผู้ประกอบการSMEs จะเป็นหนึ่งในความสำคัญที่สำคัญสำหรับประเทศเศรษฐกิจกระตุ้น อย่างไรก็ตามผู้ประกอบการ SMEs ไทยจะต้องเผชิญกับปัญหาทางการเงิน. เพื่อให้บรรลุการเติบโตทางเศรษฐกิจขาขึ้นรัฐบาลไทยได้กำหนดนโยบายในการส่งเสริมการจัดหาเงินทุนของผู้ประกอบการ SMEs ไทย ในปี 2002 แผนของรัฐบาลในการส่งเสริมผู้ประกอบการ SMEs (2002-2006) ได้รับการขึ้นขึ้น. แผนจัดอยู่บนพื้นฐานของการทำงานร่วมกันระหว่างล่าสุดและที่รัฐบาลเดิมผู้ประกอบการและผู้ประกอบการ SMEs นโยบายโปรโมชั่น. การประเมินผลการ progressiveness ของนโยบายการจัดหาเงินทุนของรัฐบาล เป็นดังนั้นจึงจำเป็นสำหรับการดำเนินนโยบายของรัฐบาลต่อไป วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการกำหนดวิธีการแทรกแซงของรัฐบาลจะนำมาจากอุปสงค์หรืออุปทานอย่างใดอย่างหนึ่งเช่นเดียวกับการประเมินprogressiveness นโยบายโดยการประเมินต่อไปนี้ห้าปัจจัยสำคัญคือ สินเชื่อด้อยคุณภาพ (NPL) จำนวนของผู้ประกอบการ SMEs ที่ใช้เงินให้สินเชื่อและการกู้ยืมเงินจำนวนของการค้ำประกันเงินกู้ให้กับผู้ประกอบการSMEs จำนวนเงินลงทุนในSMEs โดยกองทุนร่วมทุนและหมายเลขโทรศัพท์ของผู้ประกอบการ SMEs ที่อยู่ในตลาดหลักทรัพย์ นอกจากนี้ยังพบว่ามีความพยายามจากนโยบายรัฐบาลที่มีจากทั้งอุปสงค์และอุปทาน แต่สำหรับหนึ่งในภายหลัง รัฐบาลไทยมีมาตรการนโยบายทางการเงินผ่านการส่งเสริมโดยองค์กรของรัฐที่เกี่ยวข้องตั้งแต่ปี1999 ได้พบมากที่สุดของเป้าหมายที่ตั้งไว้ อย่างไรก็ตามเงินทุนที่ได้รับส่วนใหญ่จากสถาบันการเงินของรัฐโดยเฉพาะในขณะที่ผู้ที่มาจากแหล่งอื่นๆ เช่นกองทุนสำรองเลี้ยงชีพกองทุนเอ็มเอไอร่วมกันหรือยังคงเปอร์เซ็นต์ที่ต่ำมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้มุ่งต่อผลของนโยบายรัฐบาลในการส่งเสริม SMEs
ทางการเงินของลูกค้า ไม่กี่ปี
หลังวิกฤติต้มยำกุ้ง ในปี พ.ศ. 2541 รัฐบาลได้
ตระหนักว่า SMEs จะเป็นหนึ่งในความสำคัญที่สำคัญสำหรับการกระตุ้นทางเศรษฐกิจ
ประเทศ อย่างไรก็ตาม ผู้ประกอบการไทยหลายคนประสบกับปัญหาทางการเงิน .
เพื่อบรรลุการเติบโตทางเศรษฐกิจลง รัฐบาลจึง
การตั้งค่านโยบายเพื่อส่งเสริมการระดมทุนของธุรกิจเอสเอ็มอีไทย ในปี 2002 ,
แผนของรัฐบาลในการส่งเสริม SMEs ( 2545-2549 ) ได้ถูกก่อตั้งขึ้น
วางแผนจัดตาม synergy ระหว่างล่าสุดและผู้ประกอบการ SMEs
รัฐบาลเดิมมีนโยบายส่งเสริม .
การประเมินความเป็นไปได้ของรัฐบาล นโยบายการเงิน คือ
จึงจำเป็นสำหรับรัฐบาล นโยบายและการปฏิบัติ
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ เพื่อศึกษาวิธีการแทรกแซงรัฐบาล
ถ่ายจากทางด้านอุปสงค์หรืออุปทาน รวมทั้งประเมินความเป็นไปได้ของนโยบาย โดยการประเมิน

ห้าปัจจัยสําคัญได้แก่ หนี้เสีย ( NPL ) ตามจำนวน SMEs ที่ใช้สินเชื่อและ
กู้เงินปริมาณรับประกันสินเชื่อเพื่อธุรกิจ SMEs จำนวนเงินลงทุนในกองทุนร่วมลงทุน SMEs
, และตัวเลขของธุรกิจ SMEs ที่จดทะเบียนใน
ชุด พบว่า นโยบายของรัฐบาลมีความพยายามจากทั้งอุปสงค์และอุปทาน
แต่สำหรับอีกหนึ่ง รัฐบาลไทย
ทางการเงินมาตรการนโยบายผ่านการส่งเสริม โดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องของรัฐ
ตั้งแต่ปี 1999 ได้พบมากที่สุดของการตั้งค่าเป้าหมายอย่างไรก็ตาม เงินที่ได้รับจากรัฐโดยเฉพาะ
ส่วนใหญ่สถาบันการเงิน ส่วนแหล่งทุนอื่นๆ เช่น กองทุนจาก
ร่วมหรือเชียงใหม่ยัง
เปอร์เซ็นต์ต่ำมาก