The Cambodian–Thai border dispute b

The Cambodian–Thai border dispute began in June 2008 as the latest round of a century-long dispute between Cambodia and Thailand involving the area surrounding the 11th-century Preah Vihear Temple, located in the Dângrêk Mountains between the Choam Khsant district in the Preah Vihear province of northern Cambodia and the Kantharalak district (amphoe) in the Sisaket province of northeastern Thailand.

According to the Cambodian ambassador to the United Nations, the most recent dispute began on July 15, 2008 when about 50 Thai soldiers moved into the Keo Sikha Kiri Svara pagoda vicinity which he claims is located in Cambodia's territory about 300 metres (980 ft) from the Temple of Preah Vihear.[7] Thailand claims the demarcation has not yet been completed for the external parts of the area adjacent to the temple, which was adjudged to be Cambodian by a 9 to 3 decision of the International Court of Justice (ICJ) in 1962.[8] By August 2008, the dispute had expanded to the 13th century Ta Moan temple complex 153 kilometres (95 mi) west of Preah Vihear (14°20′57″N 103°15′59″E), where Cambodia has accused Thai troops of occupying a temple complex it claims is on Cambodian land. The Thai foreign ministry denied that any troops had moved into that area until several were killed in an encounter in April 2011.[9][10] An agreement was reached in December 2011 to withdraw troops from the disputed area.[11]

On November 11, 2013, the ICJ declared in a unanimous decision that the 1962 ICJ judgment had awarded all of the promontory of Preah Vihear to Cambodia and that Thailand had an obligation to withdraw any stationed Thai military, police, or guard forces from that area.[1] However, it rejected Cambodia's argument that the judgment had also awarded the hill of Phnom Trap (three kilometers northwest of the temple) to Cambodia, finding that it had made no ruling on sovereignty over the hill.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อพิพาทชายแดนกัมพูชาไทยเริ่มต้นขึ้นใน 2551 มิถุนายนเป็นรอบล่าสุดศตวรรษยาวข้อพิพาทระหว่างกัมพูชาและไทยที่เกี่ยวข้องกับบริเวณรอบ ๆ 11 ปราสาทพระวิหาร ตั้งอยู่ในภูเขา Dângrêk ระหว่างย่าน Choam Khsant จังหวัดพระวิหารของกัมพูชาเหนือและอำเภอกันทรลักษ์ (อำเภอ) จังหวัดศรีสะเกษของไทยอีสานตามแอมบาสเดอร์กัมพูชาสหประชาชาติ ข้อพิพาทล่าสุดเริ่มต้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2008 เมื่อทหารไทยประมาณ 50 ย้ายไปบริเวณใกล้เคียงเจดีย์แก้ว Sikha คีรี Svara ซึ่งเขาอ้างว่า อยู่ในอาณาเขตของกัมพูชาประมาณ 300 เมตร (980 ฟุต) จากวัดวิหาร[7] ไทยอ้างว่า โมเดลที่มียังไม่เสร็จสำหรับส่วนภายนอกของบริเวณที่อยู่ติดกับวัด adjudged ให้กัมพูชา โดยตัดสิน 9-3 ของการนานาชาติศาลยุติธรรม (ICJ) ในปี 1962[8] โดยที่ 2008 สิงหาคม ข้อโต้แย้งได้ขยายสู่ศตวรรษ 13 ตาคร่ำวัดซับซ้อน 153 กิโลเมตร (95 mi) ไปทางทิศตะวันตกของพระวิหาร (14 ° 20′57″N 103 ° 15′59″E), ซึ่งกัมพูชาได้กล่าวหาว่าทหารไทยของมีอ้างอยู่ในแผ่นดินกัมพูชาซับซ้อนวัด กระทรวงการต่างประเทศไทยปฏิเสธว่า ทหารใด ๆ มีย้ายลงในพื้นที่นั้นจนหลายถูกฆ่าในการเผชิญหน้าในเดือน 2554 เมษายน[9][10] ข้อตกลงถึงธันวาคม 2554 ถอนทหารจากพื้นที่มีข้อโต้แย้ง[11]บน 11 พฤศจิกายน 2013, ICJ ที่ประกาศในการตัดสินใจเป็นเอกฉันท์ว่า พิพากษา ICJ 1962 มีรางวัลทั้งหมด promontory ของวิหารสู่กัมพูชา และประเทศไทยมีการถอนการปฏิบัติทางทหาร ตำรวจ หรือรักษากองกำลังจากที่ตั้ง[1] อย่างไรก็ตาม ไม่ยอมรับอาร์กิวเมนต์ของกัมพูชาที่พิพากษาก็ยังจะรับรางวัลฮิลล์ของพนมเปญกับดัก (สามกิโลเมตรตะวันตกเฉียงเหนือของวัด) กัมพูชา หาที่มันมีทำไม่ปกครองในอธิปไตยเหนือเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทย–กัมพูชาข้อพิพาทชายแดนเริ่มขึ้นในเดือนมิถุนายน 2551 เป็นรอบล่าสุดของศตวรรษที่ยาวข้อพิพาทระหว่างกัมพูชาและไทย ที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่โดยรอบเขาพระวิหาร ศตวรรษที่ 11ตั้งอยู่ใน D â ngr ê K ภูเขาระหว่างจุมกะเซนในเขตจังหวัดภาคเหนือของกัมพูชาปราสาทเขาพระวิหารและอำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ ( อำเภอ ) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย

ตามทูตกัมพูชากับสหประชาชาติ , ข้อพิพาทล่าสุดเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคมเมื่อประมาณ 50 ปี 2551 ทหารไทยย้ายลงในแก้วสิกขาคีรีเพื่อเจดีย์บริเวณใกล้เคียงซึ่งเขาอ้างว่าอยู่ในดินแดนของกัมพูชาประมาณ 300 เมตร ( 980 ฟุต ) จากปราสาทพระวิหาร [ 7 ] ประเทศไทยอ้างว่าการปักปันเขตแดนยังไม่แล้วเสร็จ สำหรับชิ้นส่วนภายนอกของพื้นที่ที่อยู่ติดกันกับวัดซึ่ง adjudged เป็นเขมรโดย 9 3 การตัดสินใจของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ ( ICJ ) ในปี ค.ศ. 1962 [ 8 ] ในเดือนสิงหาคม 2008 , ข้อพิพาทได้ขยายไปยังศตวรรษที่ 13 ท่าครางวัดซับซ้อน 153 กิโลเมตร ( 95 ไมล์ ) ทางตะวันตกของปราสาทพระวิหาร ( 14 / 20 57 15 ° N 103 นั้นบอกว่า ได้รับ 59 เพลง E ) ที่กัมพูชากล่าวหาทหารไทยครองวัดที่อ้างว่าอยู่ในเขมร แผ่นดินกระทรวงต่างประเทศไทยปฏิเสธว่าทหารได้ย้ายเข้าไปในพื้นที่นั้น จนหลายคนเสียชีวิตในการเผชิญหน้าในเดือนเมษายน พ.ศ. 2554 [ 9 ] [ 10 ] ข้อตกลงในถึงธันวาคม 2554 ต้องถอนทหารออกจากพื้นที่พิพาท [ 11 ]

ที่ 11 พฤศจิกายน 2556ศาลโลกประกาศในการตัดสินใจเป็นเอกฉันท์ว่า 1962 หลังจากการตัดสินได้รับทั้งหมดของแหลมของปราสาทเขาพระวิหารกับประเทศกัมพูชา และประเทศไทยก็ต้องถอนประจำไทย ทหาร ตำรวจ หรือทหาร กองกำลังจากบริเวณนั้น [ 1 ] อย่างไรก็ตามมันปฏิเสธกัมพูชาโต้แย้งว่าการตัดสินยังได้รับเนินกับดักพนม ( สามกิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงเหนือของพระวิหาร ) กัมพูชา พบว่ามันยังไม่ได้ตัดสินอธิปไตยเหนือเนินเขา