and pentanoic acids than control ch

and pentanoic acids than control cheese. Cheeses contaminated
with C. sporogenes INIA 71 and C. butyricum CECT 361 showed a
similar profile of carboxylic acids than control cheese. Higher
levels of butyric acid were also reported in blowing cheeses made
from milk artificially contaminated with clostridial spores resulting
from Clostridium metabolism (Bogovic-Matijasic et al., 2007;
Garde,
Avila, et al., 2011; Le Bourhis et al., 2007). The type of
contamination with Clostridium also led to a strongly different
pattern of propionic acid production in Emmental cheese, being
higher in cheese inoculated with C. tyrobutyricum, and slowed
down in presence of C. beijerinckii and C. sporogenes (Le Bourhis
et al., 2007). On the contrary, Garde,
Avila, et al. (2011) observed
that cheese contaminated with C. beijerinckii INIA 63 showed
higher levels of propionic acid than control cheese. Raw and
pasteurized milk Manchego cheeses with LBD showed higher
levels of acetic and butyric acids than cheeses without LBD, but
only pasteurized milk cheeses with LBD showed higher propionic
acid content (Garde,
Avila, et al., 2012). Excessive concentrations of
carboxylic acids give rise to sharpness of rancidity. Propionic acid
has been associated to gas, burnt, sulfur, solvent and pungent odor
notes, and butyric acid to rancid, fecal and sweaty odor notes in
cheese (Curioni & Bosset, 2002). Pentanoic acid has been associated
to rain, wood, vegetable, spicy, nutty and grain notes in aged
Cheddar cheese and to stable, sweaty, bedsteam, sheep and goat
notes in Grana Padano cheese (Curioni & Bosset, 2002).
With regard to the results of our study, propionic acid would be
the best carboxylic acid to be used as LBD indicator, since concentrations
of this acid were from 191 to 657 fold higher in LBD cheeses
than in control cheese. In the case of butyric and pentanoic acids,
the higher concentrations in LBD cheeses than in control cheese
ranged from 9 to 43 and from 14 to 546 fold, respectively. However,
it is difficult to establish a key carboxylic compound as indicator of
LBD, since it depends on factors such as the cheese variety, cheese
age and even the technique used to determine it. All things
considered, our opinion is that not a single indicator is reliable for
the detection of LBD. The quantitative determination of sugars and
organic acids in cheese may also serve to monitor bacterial growth
and metabolism. Hence, Manchego cheeses with LBD showed lower
levels of lactose, galactose, lactic and citric acids and higher levels of
acetic, propionic and butyric acids than faultless Manchego
cheeses, suggesting the consumption of the former and the production
of the latter compounds by Clostridium strains in LBD
cheeses (Garde,
Avila, et al., 2012).
3.4.2. Aldehydes and alcohols
Propanal and butanal were only detected in LBD cheeses made
with C. tyrobutyricum strains (Table 4). Aldehydes are transitory
compounds in cheese because they are rapidly reduced to primary
alcohols or even oxidized to the corresponding acids (Curioni &
Bosset, 2002). In agreement, these cheeses also showed the highest
levels of 1-propanol, 1-butanol and 1-pentanol, but 2-propanol
was only detected in cheese made with C. tyrobutyricum CECT 4011.
In cheese contaminated with C. beijerinckii INIA 63, aldehydes were
not detected, but levels of 1-propanol, 1-butanol and 2-butanol
were significantly higher (P < 0.01) than in control cheese. Similarly,
Garde,
Avila, et al. (2011) reported higher concentrations of
butanal, 2-propanol and 1-butanol in LBD cheese contaminated
with C. beijerinckii INIA 63 than in control cheese, attributable to a
metabolic switch from acidogenesis to solventogenesis of
C. beijerinckii, and also higher levels of 1-propanol and 2-butanol. In
cheeses contaminated with C. sporogenes INIA 71 concentration of
2-butanol was significantly higher (P < 0.01). Straight-chain

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และกรด pentanoic กว่าควบคุมชี เนยแข็งที่ปนเปื้อนพบกับ C. sporogenes INIA 71 และ C. butyricum CECT 361 การโพรไฟล์ที่คล้ายของกรด carboxylic กว่าควบคุมชี สูงระดับของกรด butyric ยังมีรายงานในการเป่าทำเนยแข็งจากนมเหือดปน clostridial เพาะเฟิร์นเกิดจากการเผาผลาญเชื้อ Clostridium (Bogovic Matijasic et al., 2007Garde หมู่ et al., 2011 เลอ Bourhis et al., 2007) ชนิดของปนเปื้อน ด้วยเชื้อ Clostridium ยังนำไปสู่การแตกต่างกันอย่างยิ่งรูปแบบการผลิตกรด propionic ชีสเอ็ม ถูกสูงในชี inoculated กับ C. tyrobutyricum และชะลอตัวลงในของ C. beijerinckii และ C. sporogenes (เลอ Bourhisร้อยเอ็ด al., 2007) ดอก สังเกต Garde หมู่ et al. (2011)พบเนยแข็งที่ปนเปื้อน beijerinckii C. INIA 63ระดับสูงของกรด propionic กว่าควบคุมชี วัตถุดิบ และpasteurized นมเนยแข็ง Manchego กับ LBD พบสูงกว่าระดับกรดอะซิติก และ butyric กว่าเนยแข็งโดย LBD แต่เพียง pasteurized เนยแข็งนมกับ LBD พบ propionic สูงกรดเนื้อหา (Garde หมู่ et al., 2012) ความเข้มข้นมากเกินไปของกรด carboxylic ให้สูงขึ้นเพื่อความคมชัดของ rancidity กรด propionicมีการเชื่อมโยงไปยัง แก๊ส เผา กำมะถัน กลิ่นหอมฉุน และตัวทำละลายหมายเหตุ และกรด butyric เพื่อบันทึกกลิ่น rancid, fecal และ sweaty ในชี (Curioni & Bosset, 2002) กรด Pentanoic ที่มีการเชื่อมโยงการฝน ไม้ ผัก เผ็ด หลงใหลและหมายเหตุเมล็ดในอายุชีสเนยแข็งชนิดหนึ่ง และมีเสถียรภาพ sweaty, bedsteam แกะและแพะหมายเหตุใน Grana Padano ชี (Curioni & Bosset, 2002)ตามผลการศึกษาของเรา propionic กรดจะกรด carboxylic สุดจะใช้เป็นตัวบ่งชี้ LBD ตั้งแต่ความเข้มข้นกรดนี้มีจาก 191 การพับสูงในเนยแข็ง LBD 657กว่าควบคุมชี ในกรณีของ butyric และ กรด pentanoicความเข้มข้นสูงใน LBD เนยแข็งกว่าในควบคุมชีอยู่ในช่วงตั้งแต่ 9 43 และ 14 การพับ 546 ตามลำดับ อย่างไรก็ตามจึงยากที่จะสร้างสารประกอบ carboxylic คีย์เป็นตัวบ่งชี้ของLBD เนื่องจากขึ้นอยู่กับปัจจัยต่าง ๆ เช่นความหลากหลายเนยแข็ง ชีสอายุและแม้แต่เทคนิคที่ใช้เพื่อกำหนดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างพิจารณา ความเห็นของเราคือตัวบ่งชี้เดียวไม่น่าเชื่อถือสำหรับการตรวจพบ LBD กำหนดปริมาณของน้ำตาล และกรดอินทรีย์ในชีอาจยังเป็นการตรวจสอบการเจริญเติบโตของแบคทีเรียและเมแทบอลิซึม ดังนั้น เนยแข็ง Manchego กับ LBD พบล่างระดับย่อยแลคโตส กาแล็กโทส กรดแล็กติก และแอซิด ซิทริก และระดับสูงอะซิติก propionic และกรด butyric กว่า faultless Manchegoเนยแข็ง การแนะนำของอดีตและการผลิตสารหลังโดยสายพันธุ์เชื้อ Clostridium ใน LBDเนยแข็ง (Garde หมู่ et al., 2012)3.4.2 การ aldehydes และ alcoholsButanal และ propanal เท่าพบในเนยแข็ง LBD ทำมีสายพันธุ์ C. tyrobutyricum (ตาราง 4) Aldehydes เป็นอนิยมสารประกอบในชีเนื่องจากพวกเขาอย่างรวดเร็วจะลดลงเป็นหลักalcohols หรือแม้แต่ตกแต่งให้กรดที่สอดคล้องกัน (Curioni &Bosset, 2002) ตกลง เนยแข็งเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นว่าที่สูงที่สุดจากระดับที่ 1 อย่างไร propanol, 1-บิวทานอ และ 1 pentanol แต่อย่างไร propanol 2เพียงพบในชีทำกับ tyrobutyricum C. CECT 4011ในชีปน beijerinckii C. INIA 63, aldehydes ได้ไม่พบ แต่อย่างไร propanol 1, 1-บิวทานอ และบิวทา นอ 2 ระดับได้อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) กว่าควบคุมชี ในทำนองเดียวกันความเข้มข้นสูงของรายงาน Garde หมู่ et al. (2011)butanal อย่างไร propanol 2 และ 1-บิวทานอในชี LBD ที่ปนเปื้อนC. beijerinckii INIA 63 กว่าในควบคุมชี รวมกับการสลับไปที่เผาผลาญจาก acidogenesis ยัง solventogenesis ของC. beijerinckii และระดับสูงอย่างไร propanol 1 และ 2-บิวทานอ ในเนยแข็งปนเข้มข้น C. sporogenes INIA 712-บิวทานอได้อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) โซ่ตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และกรด pentanoic กว่าชีสควบคุม ชีสที่ปนเปื้อนกับซี sporogenes Inia 71 และ C butyricum CECT 361 แสดงให้เห็นรายละเอียดที่คล้ายกันของกรดคาร์บอกซิกว่าชีสควบคุม สูงกว่าระดับของกรดบิวทิริกนอกจากนี้ยังได้รับรายงานในการเป่าเนยแข็งที่ทำจากนมปนเปื้อนเทียมกับสปอร์clostridial ที่เกิดจากเชื้อClostridium การเผาผลาญอาหาร (Bogovic-Matijasic et al, 2007;.?. Garde, Avila, et al, 2011;. Le Bourhis, et al, 2007) ประเภทของการปนเปื้อนของเชื้อ Clostridium นำไปสู่การแตกต่างกันอย่างมากรูปแบบของการผลิตกรดโพรพิโอนิในชีสEmmental เป็นที่สูงขึ้นในชีสเชื้อด้วยซีtyrobutyricum และชะลอตัวลงในการปรากฏตัวของซี beijerinckii และ C sporogenes (Le Bourhis et al, 2007) ในทางตรงกันข้ามจี๊ด? Avila, et al (2011) สังเกตชีสที่ปนเปื้อนด้วยซีbeijerinckii Inia 63 แสดงให้เห็นว่าระดับที่สูงขึ้นของกรดโพรพิโอนิชีสกว่าการควบคุม ดิบและพาสเจอร์ไรส์นมชีส Manchego กับ LBD แสดงให้เห็นว่าสูงกว่าระดับของกรดอะซิติกและbutyric กว่าชีสโดยไม่ต้อง LBD แต่พาสเจอร์ไรส์เพียงชีสนมที่มีLBD แสดงให้เห็นโพรพิโอนิสูงกว่าปริมาณกรด(จี๊ด? Avila, et al., 2012) ความเข้มข้นที่มากเกินไปของกรดคาร์บอกซิก่อให้เกิดความคมชัดของกลิ่นหืน กรดโพรพิโอนิได้รับการที่เกี่ยวข้องกับก๊าซเผากำมะถันทำละลายและกลิ่นฉุนบันทึกและกรดบิวทิริกการหืนอุจจาระและบันทึกกลิ่นเหงื่อในชีส(Curioni และ Bosset, 2002) กรด Pentanoic ได้รับการเชื่อมโยงกับฝน, ไม้, ผักรสเผ็ดบ๊องและบันทึกข้าวในวัยชีสเชดดาร์และมั่นคงขับเหงื่อbedsteam แกะและแพะบันทึกในชีสGrana Padano (Curioni และ Bosset, 2002). ในเรื่องเกี่ยวกับ ผลการศึกษาของเรากรดโพรพิโอนิจะเป็นกรดคาร์บอกซิดีที่สุดที่จะนำมาใช้เป็นตัวบ่งชี้LBD เนื่องจากความเข้มข้นของกรดนี้มี191-657 เท่าที่สูงขึ้นในชีส LBD กว่าในการควบคุมชีส ในกรณีที่บิวทิริกและกรด pentanoic ที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้นในLBD ชีสชีสกว่าในการควบคุมอยู่ในช่วง9-43 และ 14-546 เท่าตามลำดับ แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะสร้างสารประกอบคาร์บอกซิสำคัญเป็นตัวบ่งชี้LBD เพราะมันขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆเช่นความหลากหลายชีสชีสอายุและแม้กระทั่งเทคนิคที่ใช้ในการตรวจสอบมัน ทุกสิ่งพิจารณาความเห็นของเราคือการที่ไม่ได้เป็นตัวบ่งชี้ที่เดียวที่เชื่อถือได้สำหรับการตรวจสอบของLBD การกำหนดปริมาณของน้ำตาลและกรดอินทรีย์ในชีสยังอาจจะทำหน้าที่ในการตรวจสอบเจริญเติบโตของแบคทีเรียและการเผาผลาญ ดังนั้นชีส Manchego กับ LBD แสดงให้เห็นว่าต่ำกว่าระดับของแลคโตส, กาแลคโต, แลคติกและกรดซิตริกและระดับที่สูงขึ้นของอะซิติกกรดโพรพิโอนิและbutyric กว่า Manchego ผิดชีสแนะนำการบริโภคของอดีตและการผลิตของสารประกอบหลังโดยสายพันธุ์เชื้อClostridium ใน LBD ชีส (จี๊ด? Avila, et al., 2012). 3.4.2 และอัลดีไฮแอลกอฮอล์Propanal และ butanal ตรวจพบเฉพาะในชีส LBD ทำกับสายพันธุ์ซีtyrobutyricum (ตารางที่ 4) อัลดีไฮชั่วคราวเป็นสารประกอบในชีสเพราะพวกเขาจะลดลงอย่างรวดเร็วหลักแอลกอฮอล์หรือแม้กระทั่งการออกซิไดซ์กรดที่สอดคล้องกัน(Curioni และBosset, 2002) ในสัญญาชีสเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นสูงสุดระดับของโพรพาน 1, 1 และบิวทานอ 1 pentanol แต่ 2 โพรพานพบเฉพาะในชีสที่ทำด้วยซีtyrobutyricum CECT 4011. ในชีสปนเปื้อนด้วยซี beijerinckii Inia 63, ลดีไฮด์ได้รับการตรวจไม่พบแต่ระดับของโพรพาน 1, 1 และบิวทานอ 2 บิวทานอที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ(P <0.01) มากกว่าในการควบคุมชีส ในทำนองเดียวกันจี๊ด? Avila, et al (2011) รายงานความเข้มข้นที่สูงขึ้นของbutanal 2 และโพรพาน 1 บิวทานอในชีส LBD ปนเปื้อนกับซีbeijerinckii Inia 63 กว่าในชีสควบคุมกับสวิทช์การเผาผลาญจากการacidogenesis solventogenesis ของซี beijerinckii และยังระดับที่สูงขึ้น 1 และโพรพาน 2 บิวทานอ ในชีสปนเปื้อนด้วยซี sporogenes Inia 71 ความเข้มข้นของ 2 บิวทานอสูงอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.01) ห่วงโซ่ตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และกรด pentanoic กว่าชีสควบคุม ชีสปนเปื้อน
C . sporogenes inia 71 . butyricum CECT คุณมีโปรไฟล์ของกรดอินทรีย์มากกว่า
คล้ายชีสควบคุม ระดับที่สูงขึ้นของกรด butyric
ยังรายงานในเนยแข็งที่ทำจากนมเทียมเป่า

clostridial ปนเปื้อนสปอร์ที่เกิดจากการเผาผลาญ Clostridium ( bogovic matijasic et al . , 2007 ;
การ์
Avila , ,et al . , 2011 ; เลอ bourhis et al . , 2007 ) ประเภทของการปนเปื้อนกับ Clostridium ยังทํา

มีรูปแบบที่แตกต่างกันของการผลิตกรดโพรพิโอนิกใน Emmental ชีส เป็นชีสที่ใส่ C .
สูงกว่า tyrobutyricum และชะลอตัวลงในการแสดงตนของ beijerinckii
C และ C sporogenes ( เลอ bourhis
et al . , 2007 ) ในทางตรงกันข้าม , Garde
Avila , et al . ( 2011 ) สังเกต
ชีสที่ปนเปื้อนด้วย C beijerinckii inia 63 พบ
ระดับที่สูงขึ้นของกรดโพรพิกว่าชีสควบคุม พาสเจอไรซ์เนยแข็งนมดิบและ
แมนเชโก้กับ lbd ให้ระดับที่สูงขึ้นของกรดอะซิติกและกรดบิวมากกว่า

แต่ไม่มี lbd ชีส แต่ชีส กับนมพาสเจอร์ไรส์ lbd สูงกว่าปริมาณกรดโพรพิออนิก
( Garde
Avila , et al . , 2012 ) ความเข้มข้นที่มากเกินไปของ
กรดคาร์บอกซิลิกก่อให้เกิดความคมชัดของเหม็นหืน กรดโพรพิ
ได้รับเกี่ยวข้องกับแก๊ส เผากำมะถัน ตัวทำละลาย และกลิ่นฉุนหมายเหตุ
และ butyric acid จะเสีย อุจจาระและขับเหงื่อกลิ่นโน๊ต
ชีส ( curioni & bosset , 2002 ) pentanoic กรดได้เชื่อมโยง
ฝน , ไม้ , ผัก , ผัดเผ็ด มัน และ บันทึกในเมล็ดอายุ
ชีสเนยแข็งชนิดหนึ่งและมั่นคง , ขับเหงื่อ , bedsteam แกะและแพะ
หมายเหตุใน กรานา padano ชีส ( curioni & bosset , 2002 ) .
เกี่ยวกับผลการศึกษาของเรา วิธานจะ
ดีที่สุดกรดคาร์บอกซิลิกจะใช้เป็นตัวบ่งชี้ lbd เนื่องจากความเข้มข้นของกรดนี้มาจาก
191 ให้มาเท่าสูงกว่าใน lbd เนยแข็งชีส
กว่าในการควบคุม ในกรณีของก.ตร. pentanoic และกรดความเข้มข้นสูง
lbd เนยแข็งชีส
กว่าในการควบคุมอยู่ระหว่าง 9 ถึง 43 จาก 14 ถึง 546 จุด ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ,
มันเป็นเรื่องยากที่จะสร้างคีย์ผสมไฮโดรเจนเป็นตัวบ่งชี้ของ
lbd เพราะมันขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น ชีสหลากหลายอายุชีส
และเทคนิคที่ใช้ในการตรวจสอบมัน ทุกสิ่ง
ถือว่า ความเห็นของเราคือ ไม่มีตัวบ่งชี้ความน่าเชื่อถือสำหรับ
ตรวจหา lbd .การกำหนดปริมาณของน้ำตาลและกรดอินทรีย์ในชีส
นอกจากนี้ยังอาจใช้เพื่อตรวจสอบ
การเจริญเติบโตแบคทีเรียและการเผาผลาญ ดังนั้น ชีสมานเชโก้กับ lbd พบระดับล่าง
ของแลคโตส กาแลกโตสแลคติกกรดซิตริกและระดับที่สูงขึ้นของกรดโพรพิออนิก และกรดบิว
, กว่าไม่มีแมนเชโก
ชีสแนะนำการบริโภคของอดีตและการผลิต
ของสารประกอบที่หลังโดย Clostridium สายพันธุ์ใน lbd
ชีส ( Garde
Avila , et al . , 2012 )
3.4.2 . อัลดีไฮด์และแอลกอฮอล์
Name butanal เท่านั้นและตรวจพบในเนยแข็งที่ทำ lbd
C . tyrobutyricum สายพันธุ์ ( ตารางที่ 4 ) อัลดีไฮด์ที่ชั่วคราว
สารประกอบในชีสเพราะพวกเขาอย่างรวดเร็วลดแอลกอฮอล์ปฐมภูมิ
หรือแม้กระทั่งจากกรดที่สอดคล้องกัน ( curioni &
bosset , 2002 )ในข้อตกลง , เนยแข็งเหล่านี้ยังพบระดับสูงของ 1-propanol บิวทานอล และ 1-pentanol
,
แต่โพรพานอลเท่านั้นที่ตรวจพบในเนยแข็งทำ C . tyrobutyricum CECT 4011 .
ในชีสปนเปื้อนด้วย C beijerinckii inia 63 , aldehydes คือ
ไม่พบ แต่ระดับของ 1-propanol บิวทานอล และ 2-butanol
, อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P < . 0.01 ) มากกว่าในชีสควบคุม โดย
Garde
Avila , et al . ( 2011 ) รายงานความเข้มข้นของบิวทานอลใน butanal
, และโพรพานอล lbd ชีสปนเปื้อน
C . beijerinckii inia 63 กว่าชีสควบคุมเมื่อเทียบกับ
สลับการเผาผลาญจาก acidogenesis เพื่อ solventogenesis ของ
C beijerinckii และระดับยังสูงและ 1-propanol 2-butanol . ใน
ชีสปนเปื้อนกับ sporogenes inia 71 ความเข้มข้น
C2-butanol สูงกว่า ( P < 0.01 ) โซ่ตรง