acceptance (Noun) = officially agre

acceptance (Noun) = officially agree to take something that you have been offered = คําสนอง
agreement (Noun) = an exchange of promise, a mutual arrangement =สัญญา ข้อตกลง
contract (Noun) = an agreement between two or more parties creating obligations that are enforceable or recognizable at law = ข้อตกลง สัญญา
binding contract = an enforceable contract = สัญญาที่มีผลผูกมัด
breach of contract (Noun) = violation of a contractual obligation by failing to perform one’s own promise = การฝ่าฝืนสัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยอมรับ (นาม) =ทางปากบางสิ่งบางอย่างที่คุณเสนอ =คําสนองข้อตกลง (นาม) =การสัญญา จัดร่วมกันแลกเปลี่ยน =สัญญาข้อตกลงสัญญา (นาม) =ข้อตกลงระหว่างบุคคลสองคน หรือมากกว่าสร้างข้อผูกมัดที่เป็นบุคลากร หรือรู้จักกฎหมาย =ข้อตกลงสัญญาผูกสัญญา =สัญญาการบุคลากร =สัญญาที่มีผลผูกมัดละเมิดสัญญา (นาม) =ละเมิดข้อผูกมัดตามสัญญาโดยทำสัญญาตัวเอง =การฝ่าฝืนสัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( คำนาม ) = การยอมรับอย่างเป็นทางการ เห็นด้วยที่จะใช้สิ่งที่คุณได้รับการเสนอข้อตกลงคําสนอง
( นาม ) = การแลกเปลี่ยนสัญญา ร่วมกันจัด = สัญญาข้อตกลง
สัญญา ( นาม ) = ข้อตกลงระหว่างสองคนหรือมากกว่าบุคคลสร้างพันธกรณีที่บังคับใช้กฎหมายหรือที่รู้จักในข้อตกลงสัญญา
=สัญญาผูกมัดสัญญา = = ใช้สัญญาที่มีผลผูกมัด
ละเมิดสัญญา ( นาม ) = ละเมิดพันธกรณีตามสัญญา โดยมิได้แสดงหนึ่งของสัญญา = การฝ่าฝืนสัญญา