28.3 Audio TechnologyEarly educatio

28.3 Audio Technology

Early educational technology such as the radio, the telephone, the tape recorder, and the loudspeaker attracted the attention of researchers. Loder (1937) compared the retention of factual materials presented over a loudspeaker system and directly by a speaker. Two groups totaling 449 students were rotated in the experiment. A pretest, a test immediately after the lesson, a test I day later, and one 20 days later were given. One group saw the speaker, and the other group heard him from another room. The direct group performed better, but later tests showed that the means were not significantly different.

Cook and Nemzek (1939) compared the effectiveness of radio instruction and conventional teaching. Two intermediate school groups were match-paired by age, sex, and intelligence for this experiment. Pretests and posttests were given. Their results showed a superiority for the radio-taught classes.

Rulon (1943a), using phonographic recordings, conducted an experiment to compare the amount of information gained by students who listened and those who studied the same material in printed form. Time was equalized. A total of 418 students listened to the recordings; 426 students studied the printed material. All students involved took a pretest, a posttest, and a test I week after the experiment was completed. Separate t tests were used to compare means of the pretest and posttest and also the delayed test. According to Rulon, the study of the printed material was superior to the method employing the recordings. However, a comparison in tests taken after a week showed little difference in methods employed. From this result, he concluded illogically that recordings make more of a lasting impression than printed materials.

Rulon (1943b) later conducted a similar experiment to compare the amount of information gained by students using phonographic recordings with the amount gained by students who studied a unit incorporating the same material presented in a textbook. This experiment probably is closer to an actual classroom situation, although, in this case, the textbook was prepared using the recordings as a primary source. Instructional methods using the textbook were not controlled. Testing procedures were similar to those above. The results, also using the t test, showed that phonographic recordings failed to show any superior effectiveness in teaching the "informational" aspects of the lesson.

In a third study on the effects of phonographic recordings, Rulon (1943c) investigated the motivational values of recordings. Using the same recordings and textbooks prepared for the earlier experiment, two groups of students were given access to supplementary reading materials after one group had heard the recordings and the other had read the material. Motivation was measured by which group used more supplementary reading materials. A total of 193 students used the recording, and 187 used the textbook presentation. Rulon's study showed no difference between the groups in terms of motivation to use supplementary reading material.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

28.3 เทคโนโลยีเสียงเทคโนโลยีการศึกษาช่วงเช่นวิทยุ โทรศัพท์ เครื่องบันทึกเทป และลำโพงดึงดูดความสนใจของนักวิจัย Loder (1937) เปรียบเทียบการเก็บรักษาของวัสดุที่นำเสนอ ผ่านระบบลำโพง และโดยตรง โดยผู้บรรยายเรื่อง กลุ่มที่ 2 รวมนักเรียน 449 ถูกหมุนในการทดลอง การ pretest การทดสอบทันทีหลังจากเรียน ทดสอบฉันวันในภายหลัง และ 20 หนึ่งวันต่อมาได้รับการ กลุ่มหนึ่งเห็นที่ลำโพง และกลุ่มอื่น ๆ ยินจากอีกห้อง ดำเนินการได้โดยตรงดีกว่า แต่ภายหลังการทดสอบพบว่า วิธีไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญCook และ Nemzek (1939) เปรียบเทียบประสิทธิภาพของวิทยุสอนและการสอนปกติ กลุ่มโรงเรียนกลางสองได้คู่แข่งขันตามอายุ เพศ และปัญญาในการทดลองนี้ Pretests และ posttests ได้รับ ผลลัพธ์พบปมสำหรับการเรียนสอนวิทยุRulon (1943a), ใช้บันทึกองค์กร ดำเนินการทดลองเพื่อเปรียบเทียบจำนวนข้อมูลที่รับจากผู้ฟังและผู้ที่ศึกษาวัสดุเดียวกันในฟอร์มที่พิมพ์ เวลามีการแบ่งงาน จำนวนนักเรียน 418 ฟังบันทึก นักเรียน 426 ศึกษาวัสดุพิมพ์ นักเรียนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเอากับ pretest, posttest การ และการทดสอบฉันสัปดาห์หลังจากทดลองเสร็จสมบูรณ์ ทดสอบ t แยกถูกใช้เพื่อเปรียบเทียบวิธีการ pretest และ posttest และทดสอบล่าช้า ตาม Rulon ศึกษาวัสดุพิมพ์เหนือกว่าวิธีการใช้ในการบันทึก อย่างไรก็ตาม การเปรียบเทียบในการทดสอบที่ดำเนินการหลังจากสัปดาห์แสดงให้เห็นความแตกต่างเล็กน้อยในวิธีการ จากผลนี้ เขาสรุป illogically บันทึกที่ ทำขึ้นแสดงผลที่ยั่งยืนกว่าวัสดุพิมพ์Rulon (1943b) ภายหลังดำเนินการทดลองที่คล้ายกันการเปรียบเทียบจำนวนข้อมูลที่ได้รับ โดยใช้องค์กรบันทึกยอดรับนักเรียนที่ศึกษาหน่วยเพจวัสดุเดียวกับที่นำเสนอในหนังสือแบบ เรียน การทดลองนี้อาจจะใกล้ชิดกับสถานการณ์การเรียนที่แท้จริง แม้ว่า ในกรณีนี้ ตำราเรียนเตรียมไว้ใช้ในการบันทึกเป็นหลักแหล่ง ไม่ได้ควบคุมวิธีการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ตำราเรียน วิธีการทดสอบคล้ายกันดังกล่าวข้างบน ผล ใช้การทดสอบ t แสดงให้เห็นว่า องค์กรบันทึกไม่มีประสิทธิภาพเหนือกว่าในด้าน "รายละเอียด" ของบทสอนในการศึกษา 3 ผลกระทบขององค์กรบันทึก Rulon (1943c) ตรวจสอบค่าหัดบันทึก ใช้บันทึกเดียวกันและหนังสือที่เตรียมไว้สำหรับการทดลองก่อนหน้านี้ กลุ่มที่สองของนักเรียนได้รับเข้าไปอ่านเสริมหลังจากที่กลุ่มหนึ่งได้ยินในการบันทึก และอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับวัสดุ แรงจูงใจถูกวัดตามกลุ่มที่ใช้วัสดุการอ่านเสริมมากขึ้น จำนวนนักเรียน 193 ใช้บันทึก และ 187 ใช้งานนำเสนอในตำราเรียน แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในแง่ของแรงจูงใจใช้อ่านเสริมวัสดุศึกษาของ Rulon

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

28.3 เทคโนโลยีเสียงในช่วงต้นของเทคโนโลยีการศึกษาเช่นวิทยุ, โทรศัพท์, เทปบันทึกเสียงและลำโพงดึงดูดความสนใจของนักวิจัย สูงอายุ (1937) เมื่อเทียบกับการเก็บรักษาของวัสดุที่เป็นข้อเท็จจริงที่นำเสนอมากกว่าระบบลำโพงและโดยตรงจากลำโพง ทั้งสองกลุ่มเป็นจำนวนเงินรวม 449 นักเรียนกำลังหมุนในการทดลอง ก่อนการทดลองการทดสอบทันทีหลังจากบทเรียนการทดสอบวันที่ฉันต่อมาและเป็นหนึ่งใน 20 วันหลังจากที่ได้รับ กลุ่มหนึ่งเห็นลำโพงและกลุ่มอื่น ๆ ที่ได้ยินเขาจากอีกห้องหนึ่ง กลุ่มโดยตรงทำได้ดี แต่ผลการทดสอบต่อมาแสดงให้เห็นว่าวิธีการที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ. คุกและ Nemzek (1939) เมื่อเทียบกับประสิทธิภาพของการเรียนการสอนและการสอนวิทยุทั่วไป สองกลุ่มโรงเรียนระดับกลางที่ได้รับการจับคู่จับคู่ตามอายุเพศและหน่วยสืบราชการลับสำหรับการทดลองนี้ ทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนได้รับ ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นถึงความเหนือกว่าสำหรับการเรียนวิทยุสอน. Rulon (1943a) โดยใช้การบันทึก Phonographic ดำเนินการทดลองเพื่อเปรียบเทียบปริมาณของข้อมูลที่ได้รับจากนักเรียนที่ได้ฟังและผู้ที่ศึกษาวัสดุที่เหมือนกันในรูปแบบที่พิมพ์ เวลาได้เสมอภาคกัน รวมของ 418 นักเรียนฟังบันทึก; 426 นักเรียนศึกษาวัสดุที่พิมพ์ นักเรียนทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการใช้เวลาก่อนการทดลองเป็นหลังการทดลองและการทดสอบผมสัปดาห์หลังการทดลองเสร็จสมบูรณ์ การทดสอบทีเฉพาะกิจการถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบวิธีการก่อนการทดลองและหลังการทดลองและการทดสอบความล่าช้า ตามที่ Rulon การศึกษาวัสดุพิมพ์ที่ดีกว่าการใช้วิธีการบันทึก อย่างไรก็ตามการเปรียบเทียบในการทดสอบการดำเนินการหลังจากสัปดาห์ที่แสดงให้เห็นความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวิธีการจ้างงาน จากผลนี้เขาสรุปอย่างไม่สมเหตุผลว่าการบันทึกให้มากขึ้นของความประทับใจกว่าสื่อสิ่งพิมพ์. Rulon (1943b) ต่อมาได้ทำการทดลองที่คล้ายกันเพื่อเปรียบเทียบปริมาณของข้อมูลที่ได้รับจากนักเรียนโดยใช้บันทึก Phonographic กับจำนวนเงินที่ได้รับจากนักเรียนที่ศึกษาหน่วย ผสมผสานวัสดุเดียวกับที่นำเสนอในตำราเรียน การทดลองนี้น่าจะเป็นที่ใกล้ชิดกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในห้องเรียนแม้ว่าในกรณีนี้, ตำราเรียนถูกจัดทำขึ้นโดยใช้การบันทึกเป็นแหล่งที่มาหลัก วิธีการสอนโดยใช้ตำราเรียนที่ไม่ได้ควบคุม ขั้นตอนการทดสอบมีความคล้ายคลึงกับข้างต้น ผลยังใช้การทดสอบทีแสดงให้เห็นว่าการบันทึก Phonographic ล้มเหลวที่จะแสดงถึงประสิทธิภาพใด ๆ ที่เหนือกว่าในการเรียนการสอน "ข้อมูล" ด้านของบทเรียน. ในการศึกษาที่สามเกี่ยวกับผลกระทบของการบันทึก Phonographic ที่ Rulon (1943c) การตรวจสอบค่าที่สร้างแรงบันดาลใจของ บันทึก ใช้บันทึกเดียวกันและตำราเตรียมไว้สำหรับการทดลองก่อนหน้านี้ทั้งสองกลุ่มของนักเรียนที่ได้รับการเข้าถึงสื่อการอ่านเพิ่มเติมหลังจากที่กลุ่มหนึ่งเคยได้ยินการบันทึกและอื่น ๆ ที่ได้อ่านวัสดุ แรงจูงใจในการวัดโดยที่กลุ่มที่ใช้วัสดุการอ่านเสริมอื่น ๆ รวมของนักเรียน 193 ที่ใช้ในการบันทึกและ 187 ที่ใช้นำเสนอตำราเรียน การศึกษาแสดงให้เห็น Rulon ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ไม่มีในแง่ของแรงจูงใจที่จะใช้วัสดุการอ่านเสริม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนเสียงเทคโนโลยี

ก่อน เทคโนโลยีการศึกษา เช่น วิทยุ โทรศัพท์ เครื่องอัดเสียง และลำโพงดึงดูดความสนใจของนักวิจัย โลเดอร์ ( 1937 ) เปรียบเทียบความคงทนของวัสดุที่นำเสนอข้อเท็จจริงผ่านระบบลำโพงและโดยตรงจากลำโพง 2 กลุ่มรวม 449 คน หมุนได้ในการทดลอง เป็นชุดทดสอบทันทีหลังจากเรียนทดสอบผม วันต่อมา และอีก 20 วันต่อมาได้รับ กลุ่มหนึ่งเห็นผู้พูด และกลุ่มอื่น ๆ ได้ยินจากห้องอื่น กลุ่มโดยตรง แสดงดี แต่การทดสอบต่อมา พบว่ามีค่าเฉลี่ยไม่แตกต่างกัน

ปรุงอาหารและ nemzek ( 1939 ) เปรียบเทียบประสิทธิผลของการจัดการเรียนการสอน วิทยุ และการสอนแบบปกติ กลุ่มสองกลางโรงเรียนเป็นคู่โดยตรงกับอายุ เพศและปัญญา สำหรับการทดลองนี้ และนักเรียนกลุ่มทดลองได้รับ ผลของพวกเขาแสดงความเหนือกว่าสำหรับวิทยุสอนเรียน

รูเลิ่น ( 1943a ) ใช้บันทึก Phonographic ทำการทดลองเพื่อเปรียบเทียบปริมาณของข้อมูลที่ได้จากนักเรียนที่ฟังและคนที่ศึกษาวัสดุเดียวกันในรูปแบบพิมพ์ เวลาถึง .ทั้งหมด 418 นักเรียนฟังบันทึก ; 426 คน เรียนพิมพ์วัสดุ นักเรียนทุกคนที่เกี่ยวข้องได้ก่อน , หลัง , และการทดสอบหลังการทดลองสัปดาห์ที่เสร็จสมบูรณ์ ไม่แยกการทดสอบเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง และยังเลื่อนสอบ ตามรูเลิ่น ,การศึกษาวัสดุพิมพ์ได้ดีกว่าวิธีการบันทึก อย่างไรก็ตาม การเปรียบเทียบในการทดสอบถ่ายหลังจากสัปดาห์มีความแตกต่างกันเล็กน้อยในการใช้วิธี จากผลที่ได้นี้ เขาสรุป illogically ที่บันทึกให้มากกว่าความประทับใจ

กว่าวัสดุที่พิมพ์รูเลิ่น ( 1943b ) ต่อมาได้ทำการทดลองที่คล้ายกันเพื่อเปรียบเทียบปริมาณของข้อมูลที่ได้รับการบันทึกโดยนักเรียนที่ใช้เหรียญกับปริมาณได้รับ โดยนักเรียนที่เรียนหน่วยผสมผสานวัสดุชนิดเดียวกันที่ปรากฏในตำรา การทดลองนี้อาจจะใกล้ชิดกับสถานการณ์ในชั้นเรียนจริง แต่ในกรณีนี้หนังสือที่เตรียมไว้ใช้บันทึกเป็นแหล่งหลัก วิธีสอนโดยใช้แบบเรียนที่ไม่ได้ควบคุม ขั้นตอนการทดสอบเป็นคล้ายกับข้างต้น ผลลัพธ์ที่ได้ ยังใช้ทดสอบพบว่าบันทึกไม่แสดงใด ๆที่เหนือกว่า Phonographic ประสิทธิภาพในการเรียนการสอน " ด้านข้อมูล " ของบทเรียน .

ในการศึกษาผลของการบันทึกที่ 3 เหรียญรูเลิ่น , ( 1943c ) ศึกษาพบคุณค่าของการบันทึก ใช้บันทึกเดียวกันและหนังสือเรียนเตรียมการทดลองก่อนหน้านี้ นักศึกษาทั้งสองกลุ่มได้รับการเข้าถึงหนังสืออ่านนอกเวลาหลังจากกลุ่มหนึ่งที่เคยได้บันทึกและอื่น ๆ ได้อ่านเนื้อหาแรงจูงใจเป็นวัดโดยกลุ่มที่ใช้หนังสืออ่านเพิ่มเติมประกอบเพิ่มเติม ทั้งหมด 193 คน ใช้บันทึก และก็ใช้ตำราที่นำเสนอ รูเลิ่นการศึกษาไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในแง่ของแรงจูงใจที่จะใช้วัสดุเสริมการอ่าน