Behaviorism (or behaviourism), is a

Behaviorism (or behaviourism), is an approach to psychology that combines elements of philosophy, methodology, and theory.[1] It emerged in the early twentieth century as a reaction to "mentalistic" psychology, which often had difficulty making predictions that could be tested using rigorous experimental methods. The primary tenet of behaviorism, as expressed in the writings of John B. Watson, B. F. Skinner, and others, is that psychology should concern itself with the observable behavior of people and animals, not with unobservable events that take place in their minds.[2] The behaviorist school of thought maintains that behaviors as such can be described scientifically without recourse either to internal physiological events or to hypothetical constructs such as thoughts and beliefs.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Behaviorism (หรือ behaviourism), เป็นจิตวิทยาที่รวมองค์ประกอบของปรัชญา วิธีการ และทฤษฎี วิธีการ[1] จะปรากฏขึ้นในศตวรรษที่ยี่สิบต้นเป็นปฏิกิริยากับจิตวิทยา "mentalistic" ซึ่งมักจะมีปัญหาในการคาดคะเนที่สามารถทดสอบได้โดยใช้วิธีการทดลองอย่างเข้มงวด ทฤษฎีหลักของ behaviorism แสดงในงานเขียนของจอห์นบีวัตสัน บี เอฟสกินเนอร์ และอื่น ๆ คือ ว่า จิตวิทยาควรกังวลตัวเอง กับพฤติกรรมของคนและสัตว์ observable ไม่ มีเหตุการณ์ unobservable ที่เกิดในจิตใจของพวกเขา[2] คิด behaviorist โรงเรียนการรักษาว่า ลักษณะการทำงานเช่นสามารถอธิบายทางวิทยาศาสตร์ โดยไล่เหตุการณ์สรีรวิทยาภายใน หรือ การสมมุติโครงสร้างความคิดและความเชื่อ[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมนิยม (หรือ behaviourism) เป็นวิธีการทางจิตวิทยาที่ผสมผสานองค์ประกอบของปรัชญา, วิธีการและทฤษฎี. [1] มันโผล่ออกมาในต้นศตวรรษที่ยี่สิบเป็นปฏิกิริยาที่จะ "mentalistic" จิตวิทยาซึ่งมักจะมีการคาดการณ์ความยากลำบากในการทำที่อาจจะ การทดสอบโดยใช้วิธีการทดลองอย่างเข้มงวด ทฤษฎีหลักของพฤติกรรมที่แสดงในงานเขียนของจอห์นบีวัตสัน, BF หนังและคนอื่น ๆ นั่นคือจิตวิทยาควรกังวลตัวเองด้วยการติดตามพฤติกรรมของผู้คนและสัตว์ไม่ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสำรวจที่เกิดขึ้นในจิตใจของพวกเขา. [ 2] โรงเรียน behaviorist ของความคิดยืนยันว่าพฤติกรรมดังกล่าวสามารถอธิบายทางวิทยาศาสตร์โดยไม่ต้องอาศัยทั้งภายในเหตุการณ์ทางสรีรวิทยาหรือเพื่อสร้างสมมุติเช่นความคิดและความเชื่อ [3].

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมนิยม ( หรือพฤติกรรม ) เป็นแนวจิตวิทยาที่ผสมผสานองค์ประกอบของปรัชญา ทฤษฎี ระเบียบวิธีวิจัย และ . [ 1 ] มันเกิดขึ้นในศตวรรษที่ยี่สิบต้นเป็นปฏิกิริยา " จิตวิทยา mentalistic " ซึ่งมักจะมีปัญหาหลายอย่างที่สามารถทดสอบโดยใช้วิธีการทดลองอย่างเข้มงวด ทฤษฎีหลักของพฤติกรรมที่แสดงออกในงานเขียนของจอห์น บี. วัตสัน พ.F . Skinner และผู้อื่น คือ จิตวิทยาควรกังวลตัวเองกับพฤติกรรมที่สังเกตของคนและสัตว์ ไม่ unobservable กับเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นในจิตใจของพวกเขา . [ 2 ] behaviorist ความคิดของโรงเรียนยืนยันว่าพฤติกรรมดังกล่าวสามารถอธิบายได้ทางวิทยาศาสตร์โดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือให้กับกิจกรรมทางสรีรวิทยาภายในหรือการสร้างสมมุติ เช่น ความคิด และ ความเชื่อ[ 2 ]