บัดนั้น วายุบุตรวุฒิไกรใจกล้า
ฉวยจับกระบองตาลมา เงื้อง่าด้วยกำลังฤทธิรอน
ตาหมายเขม้นจะพิฆาต องอาจดั่งพระยาไกรสร
สองมือกวัดแกว่งคทาธร วานรก็ฟาดลงสามที ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
เสียงสนั่นครั้นครื้นอากาศ กระบองแหลกกายขาดไปกับที่
แล้วฉีกแขนขาอสุรี ขุนกระบี่ขว้างไปด้วยฤทธา ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
เมื่อนั้น พระยาไมยราพยักษา
เท้ากรกลับติดเป็นกายา อสุราไม่ม้วยบรรลัย