Ethylene evolution from decapitated

Ethylene evolution from decapitated rose (Rosa × hybrida cv. Nubia) peduncles in planta and explants showed a climacteric pattern typical of abscising plant organs. The rate of ethylene evolution from nondecapitated explants was higher than that from decapitated ones and was the highest from separated flower buds. Local application of IAA at the site of bud removal postponed abscission of decapitated peduncles by 10 days in comparison with decapitated peduncles without IAA. The inhibition of abscission with IAA was accompanied by an earlier and higher rise in ethylene evolution and by yellowing of the peduncles; basal application of STS (silver thiosulphate) postponed the abscission of decapitated peduncles for a period longer than 6 weeks without any visible symptoms of senescence and was also associated with increased evolution of ethylene. Application of 1-aminocyclopropane-1-carboxylic acid (ACC) stimulated evolution of ethylene and promoted abscission of non-decapitated and decapitated peduncles, as well as of peduncles treated with IAA, but did not affect the STS-imposed inhibition of peduncle abscission. An extremely high rise in ethylene was measured without affecting abscission when STS and IAA treatments were combined. The role of auxin in context of the concept of «tissue sensitivity» to ethylene is discussed. A possible existence of two separate ethylene systems, one involved in regulation of flower bud development and the second in regulation of flower bud and leaf absiccion, is discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิวัฒนาการเอจากก้านดอกย่อย (Rosa × hybrida พันธุ์นูเบีย) กุหลาบ decapitated ลเวียมานอร์และ explants แสดงรูปแบบ climacteric ของ abscising อวัยวะพืช อัตราของการวิวัฒนาการเอจาก nondecapitated explants สูงกว่าจาก decapitated คน และมาจากแยกดอกไม้ตา โปรแกรมประยุกต์ในเครื่องของ IAA ที่ไซต์ของออกตาเลื่อนต่อการร่วงของก้านดอกย่อย decapitated 10 วันเมื่อเปรียบเทียบกับก้านดอกย่อย decapitated โดย IAA การยับยั้งการตัดแขนขากับ IAA มา โดยมีขึ้นก่อนหน้า และสูงกว่าในวิวัฒนาการเอทิลีน และเหลืองของก้านดอกย่อย โปรแกรมแรกเริ่มของ STS (เงิน thiosulphate) ต่อการร่วงของก้านดอกย่อย decapitated ที่เลื่อนออกไปเป็นระยะเวลานานกว่า 6 สัปดาห์ไม่มีอาการใด ๆ มองเห็นของ senescence และก็เกี่ยวข้องกับวิวัฒนาการเพิ่มขึ้นของเอทิลีน แอพลิเคชันของกรด 1-aminocyclopropane-1-carboxylic (ACC) ถูกกระตุ้นวิวัฒนาการของเอทิลีน และเลื่อนตัดแขนขา ของก้านดอกย่อยไม่ใช่ decapitated และ decapitated เช่นเดียว กับก้านดอกย่อยรับ IAA แต่ไม่มีผลต่อการกำหนด STS ยับยั้งการตัดแขนขาพาดอก มีวัดการเพิ่มขึ้นสูงมากในเอทิลีนไม่มีผลตัดแขนขาเมื่อ STS และ IAA รักษาถูกรวม มีการกล่าวถึงบทบาทของออกซิในบริบทของแนวคิดของ «ความไวของเนื้อเยื่อ» เอทิลีน มีการกล่าวถึงการดำรงอยู่เป็นไปได้ของระบบเอแยกต่างหากสอง หนึ่งในการควบคุมการพัฒนาดอกและที่สองในกฎระเบียบของดอกและใบ absiccion

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิวัฒนาการของเอทิลีนจากดอกกุหลาบหัว (Rosa hybrida × CV. นูเบีย) peduncles ในพืชและชิ้นแสดงให้เห็นรูปแบบที่จุดสำคัญในชีวิตปกติของอวัยวะพืช abscising อัตราการวิวัฒนาการของเอทิลีนจากชิ้น nondecapitated สูงกว่าที่จากคนหัวขาดและสูงที่สุดจากตาดอกแยกออกจากกัน การประยุกต์ใช้ในพื้นที่ของ IAA ที่เว็บไซต์ของการกำจัดตาเลื่อนออกไปตัดแขนขาของ peduncles หัวขาดจาก 10 วันในการเปรียบเทียบกับ peduncles หัวโดยไม่ต้อง IAA โดยการยับยั้งการตัดแขนขากับ IAA มาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นก่อนหน้านี้และสูงขึ้นในการวิวัฒนาการของเอทิลีนและสีเหลืองของ peduncles นั้น การประยุกต์ใช้ฐานของเอสที (เงินไซโอ) เลื่อนออกไปตัดแขนขาของ peduncles หัวเป็นเวลานานกว่า 6 สัปดาห์ที่ผ่านมาโดยไม่เห็นอาการใด ๆ ของการเสื่อมสภาพและยังเป็นที่เกี่ยวข้องกับวิวัฒนาการที่เพิ่มขึ้นของเอทิลีน แอพลิเคชันของกรด 1 aminocyclopropane-1-คาร์บอกซิ (ACC) กระตุ้นการวิวัฒนาการของเอทิลีนและส่งเสริมการตัดแขนขาของ peduncles ไม่ใช่หัวและหัวเช่นเดียวกับของ peduncles รับการรักษาด้วย IAA แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการยับยั้งเอสทีกำหนดของการตัดแขนขาคอด เพิ่มขึ้นสูงมากในเอทิลีนวัดโดยไม่มีผลต่อการตัดแขนขาเมื่อ STS และการรักษา IAA นำมารวมกัน บทบาทของออกซินในบริบทของแนวคิดของ«ไวเนื้อเยื่อ»เอทิลีนจะกล่าวถึง การดำรงอยู่เป็นไปได้ของทั้งสองระบบเอทิลีนแยกหนึ่งมีส่วนร่วมในการควบคุมของการพัฒนาตาดอกและครั้งที่สองในการควบคุมของตาดอกและ absiccion ใบจะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอทิลีนวิวัฒนาการจากตัดหัวกุหลาบ ( Rosa × hybrida พันธุ์ นูเบีย ) และมีก้านดอกใน planta เนื้อเยื่อที่มีรูปแบบทั่วไปของ abscising อวัยวะพืช อัตราของวิวัฒนาการเอทิลีนจาก nondecapitated การเจริญเติบโตสูงกว่าจากตัดหัวคน และสูงสุด จากแยกตาดอกไม้ โปรแกรมท้องถิ่นของ IAA ที่เว็บไซต์ของการกำจัดดอกตูมเลื่อนการตัดออกของตัดหัวก้านดอก โดย 10 วันในการเปรียบเทียบกับหัวที่ถูกตัดก้านดอก โดยเอ . การยับยั้งการตัดออกร่วมกับ IAA พร้อมกับก่อนหน้านี้ และสูงกว่าเพิ่มขึ้นในวิวัฒนาการของเอทิลีนโดยสีเหลืองของก้านดอก ; โปรแกรมแรกเริ่มของ STS ( ซิลเวอร์ไธโอซัลเฟต ) เลื่อนการตัดออกจากหัวที่ถูกตัดก้านดอกเป็นระยะเวลานานกว่า 6 สัปดาห์ โดยไม่ปรากฏอาการชราภาพ และยังเกี่ยวข้องกับการเพิ่มการวิวัฒนาการของเอทิลีน การประยุกต์ใช้ 1-aminocyclopropane-1-carboxylic acid ( ACC ) กระตุ้นวิวัฒนาการของเอทิลีนและส่งเสริมการตัดออกและไม่ฆ่าตัดหัวก้านดอก รวมทั้งของก้านดอกถือว่าเลี้ยง แต่ไม่มีผลต่อระบบบังคับยับยั้งก้านการตัดออก การเพิ่มขึ้นสูงมากในเอทิลีนได้โดยไม่มีผลต่อการตัดออกเมื่อและวิธี STS เลี้ยงรวมกัน บทบาทของออกซินในบริบทของแนวคิดของ«เยื่อไว»ระดับนี้ การดำรงอยู่ได้ของทั้งสองระบบลีนแยกหนึ่งเกี่ยวข้องกับการควบคุมของการพัฒนา . . และสองในระเบียบของหน่อดอก absiccion ใบนี้