How well my friend Arthur Conan Doy

How well my friend Arthur Conan Doyle would tell this
story! How exciting and interesting he would make it.
I cannot do that. I am no writer. I have been a
doctor and a soldier. All I can do is make my report.
But who will read my words? What will the world be
like in 1976? Perhaps by then nobody will know the
names of Sherlock Holmes and Jack the Ripper.
Perhaps all Conan Doyle's wonderful stories will be
forgotten. There is so much to explain. I must ask my
reader to be patient!
I had known and worked with Sherlock Holmes for
almost four years when I first met Arthur Conan Doyle
- ACD I always called him. Like me, he was a doctor,
and we quickly became old friends. He told me
amusing stories of hospital life, and I raid him about
my life as an army doctor in Afghanistan.
I often talked to him about Sherlock Holmes. At that
time most people had never heard of him. Only the
police and some criminals knew what a great
detective he was. ACD seemed to enjoy my stories
very much. He was never too tired to hear 3.bout
another of Holmes's cases.
We met many times and enjoyed many good
dinners together before I realized that ACD had a
special interest in Holmes. He wanted to be a writer,
and had already enjoyed a little success. Now he
wanted to write about Holmes, using -Le facts of a
real case, but adding his own ideas to the story.
I found this an excellent idea. I was happy to think
that my dear friend would become famous.
I explained the plan to Holmes. He listened in silence,
his pipe in his hand. Then he said, 'Can he write, this
friend of yours? Can he tell a true story? Does he
understand the difference between facts and lies?'
'I think so,' I said. 'He has just begun to write, but
already he is becoming fashionable.'
'Fashionable!' Holmes said coldly. 'How can it interest
me that he is fashionable? Can a fashionable writer
have a serious interest in the facts of one of my
cases?'
I could not reply. Holmes sat silently, looking into the
fire. At last he said, 'Well, he may try. Let him do what
he can. You may send him your notes on the Hope
case, Watson.'
I wrote to ACD the next day, and he began work on
the story.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีที่ดีเพื่อนอาร์เธอร์โคนันดอยล์จะบอกนี้เรื่อง น่าสนใจ และน่าตื่นเต้นว่าเขาจะทำให้มันฉันทำไม่ ผมเขียนไม่ มีการแพทย์และทหาร ทำรายงานทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้แต่ที่จะอ่านคำพูดของฉัน โลกจะได้คืออะไรชอบใน 1976 บางทีแล้ว ใครจะรู้ว่าการชื่อของเชอร์ล็อกโฮลมส์และแจ็ค Ripper ที่ทีอาจจะเป็นเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดโคนันดอยล์ลืม มีมากที่จะอธิบาย ขอของฉันอ่านอดฉันได้รู้จัก และร่วมงานกับเชอร์ล็อกโฮลมส์สำหรับเกือบสี่ปีเมื่อฉันแรกพบอาร์เธอร์โคนันดอยล์-ACD ฉันเรียกเสมอว่าเขา เช่นฉัน เขาเป็นแพทย์และเราได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกสนุกเรื่องราวของชีวิตโรงพยาบาล และฉันจะบุกเขาเกี่ยวกับชีวิตของฉันเป็นการแพทย์ทหารในอัฟกานิสถานฉันมักจะพูดกับเขาเกี่ยวกับเชอร์ล็อกโฮลมส์ ที่ที่เวลาที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินของเขา เฉพาะตำรวจและอาชญากรบางคนรู้ว่าสิ่งดีนักสืบเขา ACD เหมือนกับเรื่องราวของฉันมาก ๆ เขาไม่เคยได้ยินแข่งขัน 3.เหนื่อยเกินไปอีกกรณีของโฮล์มส์เราพบกันหลายครั้ง และบริการดีมากอาหารเย็นร่วมกันก่อนที่ฉันตระหนักว่า ACD มีการความสนใจพิเศษในโฮล์มส์ เขาอยากจะเป็นนักเขียนและได้มีความสุขความสำเร็จเล็กน้อย ตอนนี้เขาอยากจะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์ ใช้ - เลอข้อเท็จจริงของการกรณีจริง แต่ความคิดของเขาเองลงในเรื่องพบนี้มีความคิดที่ดี ผมมีความสุขการคิดว่า เพื่อนรักจะกลายเป็นมีชื่อเสียงฉันสามารถอธิบายแผนการโฮล์มส์ เขาฟังในความเงียบท่อของเขาในมือของเขา เขากล่าว ว่า, ' สามารถเขียน นี้เพื่อนของคุณ เขาจะบอกเรื่องจริงหรือไม่ ไม่เขาเข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและอยู่ได้อย่างไร 'ผมบอกว่า 'ผมนะ ' เขาได้เริ่มการเขียน แต่แล้วเขาจะกลายเป็นแฟชั่น ''แฟชั่น' โฮล์มส์กล่าวว่า จ้างงาน ' วิธีมันจะสนใจฉันว่า เขาเป็นแฟชั่น สามารถเป็นนักเขียนที่ทันสมัยมีความสนใจข้อเท็จจริงหนึ่งร้ายแรงของฉันกรณี?'ฉันไม่สามารถตอบกลับ โฮลมส์นั่งเงียบ มองเข้าไปในตัวไฟ ในที่สุด เขากล่าวว่า, ' ดี เขาอาจลอง ปล่อยให้เขาทำอะไรเขาสามารถทำ คุณอาจส่งบันทึกย่อของคุณในความหวังกรณี Watson .'ผมเขียนการ ACD ในวันถัดไป และเขาเริ่มทำงานบนเรื่องราว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่ดีที่เพื่อนของฉันอาร์เธอร์โคนันดอยล์จะบอกนี้
เรื่อง! วิธีที่น่าตื่นเต้นและน่าสนใจว่าเขาจะทำให้มัน.
ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้น ผมไม่มีนักเขียน ฉันได้รับ
แพทย์และทหาร ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการทำรายงานของฉัน.
แต่ผู้ที่จะอ่านคำของฉันได้อย่างไร สิ่งที่โลกจะเป็น
เช่นในปี 1976? บางทีตอนนั้นไม่มีใครจะรู้ว่า
ชื่อของ Sherlock Holmes และแจ็คเดอะริปเปอร์.
บางทีโคนันดอยล์เรื่องราวที่ยอดเยี่ยมจะได้รับการ
ลืม มีมากที่จะอธิบาย ผมต้องขอให้ฉัน
! ผู้อ่านจะเป็นผู้ป่วย
ที่ฉันเคยรู้จักและทำงานร่วมกับ Sherlock Holmes สำหรับ
เกือบสี่ปีที่ผ่านมาเมื่อผมได้พบกับอาร์เธอร์โคนันดอยล์เป็นครั้งแรก
- ACD ฉันมักจะเรียกเขาว่า เหมือนผมเขาเป็นแพทย์
และเราอย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกผมว่า
เรื่องราวสนุกของชีวิตที่โรงพยาบาลและฉันโจมตีเขาเกี่ยวกับ
ชีวิตของฉันเป็นแพทย์กองทัพในอัฟกานิสถาน.
ผมมักจะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับ Sherlock Holmes ที่ว่า
เวลาที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินจากเขา เฉพาะ
ตำรวจและอาชญากรบางรู้ว่าสิ่งที่ดี
นักสืบเขาเป็น ACD ดูเหมือนจะสนุกกับเรื่องราวของฉัน
มาก เขาไม่เคยเหนื่อยเกินไปที่จะได้ยิน 3.bout
อื่นในกรณีที่โฮล์มส์.
เราพบกันหลายครั้งและมีความสุขดีมาก
อาหารเย็นด้วยกันก่อนที่ฉันตระหนักว่า ACD มี
ความสนใจเป็นพิเศษในโฮล์มส์ เขาอยากจะเป็นนักเขียน
และมีความสุขอยู่แล้วประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้เขา
อยากจะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์โดยใช้ข้อเท็จจริงเลอของ
กรณีจริง แต่เพิ่มความคิดของตัวเองกับเรื่อง.
ฉันพบความคิดที่ดี ฉันมีความสุขที่จะคิด
ว่าเพื่อนรักของฉันจะกลายเป็นที่มีชื่อเสียง.
ผมอธิบายแผนการโฮล์มส์ เขาฟังในความเงียบ
ท่อของเขาในมือของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "เขาสามารถเขียนนี้
เพื่อนของคุณ? เขาสามารถบอกเล่าเรื่องราวที่เป็นจริง? เขาไม่
เข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและโกหกหรือไม่? '
' ผมคิดว่าเป็นเช่นนั้น 'ผมบอกว่า 'เขาได้เพิ่งเริ่มต้นที่จะเขียน แต่
แล้วเขาจะกลายเป็นแฟชั่น.'
'แฟชั่น! โฮล์มส์กล่าวว่าอย่างเย็นชา 'วิธีที่จะสามารถสนใจ
ผมว่าเขาเป็นแฟชั่น? นักเขียนที่ทันสมัยสามารถ
มีความสนใจอย่างจริงจังในข้อเท็จจริงของหนึ่งในของฉัน
กรณี? '
ฉันไม่สามารถตอบกลับ โฮล์มส์นั่งเงียบ ๆ มองเข้าไปใน
ไฟ ที่สุดท้ายที่เขากล่าวว่า 'ดีเขาอาจจะลอง ปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่
เขาสามารถทำได้ คุณอาจจะส่งเขาบันทึกของคุณหวัง
กรณีวัตสัน.
ผมเขียนถึง ACD ในวันถัดไปและเขาก็เริ่มทำงานใน
เรื่องนี้