I stood staring out at the mountain

I stood staring out at the mountains before me. A storm was rolling in from the distance. It had already reached the peaks of the Grand Tetons that were stretched out in front of me, and they were glowing red. I had never seen anything so captivating as the illusion of flames that danced off of the curves of the mountains. You could almost see the sheets of rain. I opened the window of the car I was trapped inside to try and capture the storm that was just outside of my reach. The confines of the vehicle were stifling with the summer heat. I leaned my head out of the window to smell that shift the air makes in the moments before a storm. I loved how you could feel the stagnant humidity thin out into the crisp clean air that comes before the rain. I had tried to get my step-dad, Phil, to pull-over so I could take a picture of this amazing display of nature before me. I was sure that I would never see anything so glorious again. Alas, after all my pleading, his desire to get our tent and campsite set up before the rain found us won. I was resigned to snap as many pictures as I could from the moving vehicle, hoping that one of them would hold a fraction of justice to the sight that was leaving me awestruck.

We finally pulled into the campgrounds an hour later. We were into the second day of our trip. Phil was grumpy from driving all day, and my mother, Renee, was trying to get things settled for the night. Renee, my mother, had decided it would be an adventure if we camped and did some sight seeing as we made our move. By we, I meant mom, Phil, and I. Phil was a minor league ball player, and he had recently been traded to the Casper Ghosts in Wyoming. That made me laugh to myself every time I heard it. I can't believe they actually named their team that. My mom and Phil decided to make their move over the All-Star break, so Phil wouldn't miss any games. So, here we were in the middle of Wyoming in July...camping.

We were sitting around the campfire Phil had going just enjoying the quieting bustle of the busy camp grounds which mingled with the still of the mountains that towered above us. You could hear the thunder in the distance, but still no evidence of rain on the ground. I was looking up at the bright stars above us when I felt my phone vibrate from the pocket of my hoodie. I looked down to see Charlie's name flash on the screen. Charlie was my dad. he was probably calling to make final plans for our annual two weeks together. When I was younger, I had always gone to Forks, Washington for those weeks, but once I got to be a teenager, I had convinced Charlie to meet me in California instead. There is only so many times...OK, it takes one time, before you have seen and done everything there is to do.

"Hello."

"Hey, Bells. How is camping going?" Charlie asked.

"Just fine. We are in the campgrounds near the Grand Tetons. You should see it, dad. There is a storm rolling in, and it looks like the mountains are on fire. I can't wait to show you the pictures." I said looking off at the peaks once again.

"Sounds great, kid." Charlie said with a sigh.

"So, are we going to the usual this year for vacation?" I asked.

"Ummm...that is actually what I am calling about." Charlie said reluctantly.

"Are you canceling?" I huffed. Charlie and I had never been really close, but I did like the little time we did spend together.

"No, not exactly." Charlie hemmed. "I was wondering if you might consider coming to Forks this summer, instead of California."

"Awe, dad." I whined. "Can't you get away?"

"It's not that, Bells." He said.

"What is it, then?" I was getting surly now.

"Well, I went for this check-up." He started.

"Who got you into a doctor's office?" I laughed. He laughed with me.

"Insurance company. The state switched provider's, and a mandatory physical went with it." He grumbled.

"So, what does that have to do with vacation?" I asked. "Do they not want you leaving the state..." I did a quick calculation in my head, "...336 hours before your drug test or something?" Charlie laughed again.

"No, tests are all done." He said, and then got quiet. "Bells...they found something." I sat up, and Renee, who had been pretending not to listen, moved closer to me.

"What did they find, dad?" I choked out barely above a whisper.

"Pancreatic cancer." He said. "They seem to be hopeful that they found it early enough. I need to have surgery, and then there is some chemotherapy after that."

I tried to get my brain to communicate in this minute, but it couldn't. I barely registered both my dad's voice on the phone and my mom's voice in the chair next to me, both saying my name. I just looked at my mom with the tears already falling from my eyes, and she took the phone from me.

"Charlie, it's Renee. What's going on?"

I sat there in stunned silence as my brain whirred in a hundred different directions trying to make sense of everything I had just heard. I heard Renee ask about when the surgery would be and recovery. Charlie was all alone up there. Who was going to drive him around? The guys from the force? Who was going to take care of him while he went through chemo and recovered? Then my brain came crashing down into a conclusion, and I reached out my hand to my mom for the phone.

"Dad...I'm coming to Forks."

"Oh, thanks, Bells. We'll find something fun to do up here for our vacation." He said with a sigh.

"No, dad. You don't understand. I'm MOVING to Forks." I stated emphatically.

"Bells, that was not my intension in telling you all of this." He stammered.

"Who's going to drive you to all your appointments and everything, dad? Billy? Deputy Mark?" I scoffed.

"I'll figure it out, Bella." He said.

"There is nothing to figure out. I'm coming. My stuff is already packed up We can figure out how to ship the things I need there, and I will fly in as soon as we can arrange things." I said looking at my mom who was smiling sadly at me and nodding softly.

"I don't know, kid. This sounds like too much for you to handle...to ask of you..." He was folding.

"Please, dad. Let me do this." I pleaded softly. "I want to be there for you."

"OK, Bells. Let me talk to your mother." He said.

I handed my mom the phone again, and I heard them start to make plans. Charlie's surgery was in August. I would fly out of the international airport outside of Casper, and Charlie will pick me up from the Seattle airport. Renee would arrange to ship my things, and Charlie would get me enrolled in Forks High School. I was turning 17 in September, and would be entering into my junior year of high school. I started thinking that I could just finish out high school in Forks. Two years should be enough time to get Charlie through his surgery, treatments, and recovery, shouldn't it? Two years in Forks. I could do this.

Two days later I was on a plane to Seattle facing an uncertain future with Charlie. I had been playing out every scenario in my mind. What if Charlie died during surgery? What if the treatment didn't cure him? What would I do if I couldn't stomach the sickness and care of Charlie? I wasn't exactly known for my strong stomach. No. I could do this. I was determined. I could do this for Charlie.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยืนจ้องออกภูเขาก่อนฉัน พายุถูกกลิ้งในจากระยะห่าง มันมีแล้วถึงแห่ง Tetons แกรนด์ที่ถูกยืดออกด้านหน้าของฉัน และพวกเขาก็เรืองแสงสีแดง ฉันไม่เคยเห็นอะไรน่ารักจึงเป็นภาพลวงตาของเปลวไฟที่เต้นออกจากเส้นโค้งของภูเขา คุณสามารถดูแผ่นฝนเกือบ เปิดหน้าต่างรถผมติดอยู่ภายใน และพยายามจับภาพพายุที่ไม่ห่างจากฉันถึง ขอบเขตของรถถูกยับยั้ง ด้วยความร้อนร้อน ผมก็เอนศีรษะออกจากหน้าต่างไปกะที่ทำให้อากาศในช่วงเวลาก่อนที่จะมีพายุ รักว่าคุณรู้สึกถึงความชื้นศิลปินจางไปในอากาศสะอาดคมชัดที่มาก่อนฝน ฉันได้พยายามขั้นตอนพ่อ Phil การดึงมากกว่าจึงสามารถถ่ายรูปของการแสดงนี้น่าทึ่งของธรรมชาติก่อนที่ฉันจะได้รับ ผมแน่ใจว่า จะไม่เห็นอะไรจึงรุ่งโรจน์อีกครั้ง อนิจจา หลังจากการร้องของฉันทั้งหมด ความปรารถนาของเขาเข้าเต็นท์และ campsite ของเราได้ก่อนฝนพบเราชนะ ผมได้ลาออกจากตำแหน่งให้ชิด ตามรูปเป็นอาจจากรถเคลื่อน หวังว่าครั้งหนึ่งพวกเขาจะเก็บเศษความยุติธรรมเพื่อสายตาที่ถูกออกจากฉันตระการเราสุดท้ายแวะสถานที่ต่าง ๆ ในชั่วโมงต่อมา เราได้เป็นวันที่สองของการเดินทางของเรา Phil หงุดหงิดจากการขับรถทุกวัน และแม่ ทุ่งนา พยายามที่จะได้รับสิ่งที่ชำระคืน ทุ่งนา แม่ ได้ตัดสินใจจะกดถ้าเรา camped และได้เห็นบางเห็นเป็นเราทำของเราย้าย โดยเรา ฉันหมายถึง หม่อม Phil และ Phil I. เล่นบอลลีวิชารอง และเขาก็เพิ่งได้ซื้อขายกับผีอยู่ Casper ในไวโอมิง ที่ทำให้ฉันที่หัวเราะกับตัวเองทุกครั้งที่ได้ยินมัน ผมไม่เชื่อว่า พวกเขาจริงชื่อทีมของพวกเขาที่ แม่ของฉันและ Phil ตัดสินใจเพื่อย้ายของพวกเขาผ่านแบ่งรวมดารา Phil จะไม่พลาดเกมใด ๆ ดังนั้น ที่นี่เรามีกลางไวโอมิงในเดือนกรกฎาคม...แคมป์ปิ้งเราได้นั่งรอบแคมป์ไฟ Phil ก็จะเพลิดเพลินกับความวุ่นวาย quieting เหตุค่ายว่างซึ่งเข้ากับยังภูเขาที่ towered เหนือเพียง คุณสามารถได้ยินเสียงฟ้าร้องในระยะห่าง แต่ยังไม่มีหลักฐานของฝนบนพื้นดิน ฉันถูกมองค่าที่ดาวสว่างเหนือเมื่อฉันรู้สึกว่าโทรศัพท์ของฉัน vibrate จากกระเป๋า hoodie ของฉัน มองลงไปดูของชาร์ลีชื่อกะพริบบนหน้าจอ พ่อชาร์ลีได้ นอกจากนี้เขาคงถูกเรียกเพื่อทำแผนสุดท้ายในสัปดาห์ที่สองของเราประจำปีร่วมกัน เมื่อผมอายุน้อยกว่า ฉันได้เสมอไปส้อม วอชิงตันสัปดาห์เหล่านั้น แต่เมื่อผมเป็น วัยรุ่น ผมมีความเชื่อมั่นชาร์ลีกับฉันในแคลิฟอร์เนียแทน เพียงมีเวลามาก... ตกลง ใช้เวลาหนึ่ง ก่อนที่จะได้เห็น และทำทุกอย่างที่จะทำ"ฮัลโหล""เฮ้ Bells วิธีตั้งแคมป์ไป? " ชาลีถาม"ท่องเที่ยว เราอยู่ในสถานที่ต่าง ๆ ใกล้ Tetons แกรนด์ คุณจะเห็น พ่อ มีพายุที่กลิ้งใน และดูเหมือนภูเขาอยู่ไฟ ฉันไม่สามารถรอเพื่อแสดงรูปภาพ" กล่าวว่า มองออกที่แห่งอีกครั้ง"เสียงดี เด็ก" ชาร์ลีกับแยกกันที่กล่าว"ดังนั้น เราจะปกติสำหรับวันหยุดปีนี้" ถาม"อึม...ที่เป็นจริงสิ่งที่ฉันกำลังเรียกเกี่ยวกับการ" ชาลีกล่าวว่า เต็มใจ"คุณยกเลิกหรือไม่" ผม huffed ชาร์ลีและไม่ได้ปิดจริง ๆ แต่ฉันไม่ชอบเวลาเล็กน้อยที่เราได้ใช้กัน"ไม่มี ไม่ตรงกัน" ชาร์ลี hemmed "ผมสงสัยว่า ถ้า คุณอาจพิจารณามาส้อมนี้ฤดูร้อน แทนแคลิฟอร์เนีย""ความกลัว พ่อ" ผม whined "ไม่คุณได้รับ""ไม่ว่า ระฆัง" เขากล่าวว่าคืออะไร แล้ว" ก็คือการ surly ขณะนี้"ดี ยิ้มสำหรับขึ้นเครื่องนี้" เขาเริ่มทำงาน"ผู้มีคุณทำงานเป็นหมอ" ฉันหัวเราะ เขาหัวเราะกับฉัน"บริษัทประกันภัย รัฐเปลี่ยนผู้ให้บริการ และกายภาพบังคับไปด้วย" เขา grumbled"ดังนั้น สิ่งที่มีไม่ มีวันหยุด" ถาม "พวกเขาไม่ต้องการคุณออกจากรัฐ..." ผมได้คำนวณอย่างรวดเร็วในหัวของฉัน "... 336 ชั่วโมงก่อนการทดสอบยาหรืออะไร" ชาร์ลีหัวเราะอีก"ไม่ ทดสอบมีทั้งหมดแล้ว" เขากล่าวว่า และก็ มีเงียบ "ระฆัง...พวกเขาพบบางสิ่งบางอย่าง" ฉันนั่งอัพ และทุ่งนา ที่ได้ถูกอ้างไม่ฟัง ย้ายใกล้ชิดกับผม"อะไรไม่ได้ก็หา พ่อ" ผมสำลักออกแทบข้างบนเป็น whisper"มะเร็งตับอ่อน" เขากล่าวว่า "พวกเขาดูเหมือนจะมีความหวังว่า พวกเขาพบมันเร็วพอ ต้องมีการผ่าตัด และการเคมีบำบัดบางหลังจากนั้น"พยายามที่จะได้รับการสื่อสารในนาทีนี้สมองของฉัน แต่มันไม่ ฉันเพิ่งจะลงทะเบียนของพ่อเสียงโทรศัพท์และเสียงของแม่ของฉันในเก้าอี้ถัดจากฉัน ทั้งสองพูดชื่อของฉัน ฉันเพียงมองแม่ของฉัน ด้วยน้ำตาแล้วตกจากตาของฉัน และเธอเอาโทรศัพท์จากฉัน"ชาร์ลี มันเป็นทุ่งนา จะเกิดอะไรขึ้น"ฉันนั่งในความเงียบตกตะลึงไปกับสมองของฉัน whirred ในร้อยพยายามทำทุกอย่างที่ฉันได้ยินคำแนะนำต่าง ๆ ผมได้ยินทุ่งนาที่ถามเกี่ยวกับเมื่อมีการผ่าตัดและการกู้คืน ชาร์ลีถูกอยู่คนเดียวค่ามี ที่กำลังขับรอบเขาหรือไม่ คนจากแรงหรือไม่ ที่กำลังดูแลเขาในขณะที่เขาเดินผ่าน chemo และกู้คืนหรือไม่ สมองของฉันมากระแทกลงสรุป และฉันเข้าถึงมือออกแม่ของฉันสำหรับโทรศัพท์"พ่อ... ฉันกำลังมากับส้อม""โอ้ ขอบคุณ ระฆัง เราจะพบสิ่งที่สนุกขึ้นที่นี่สำหรับการพักผ่อนของเรา " เขากล่าวว่า มีการแยกกัน"ไม่มี พ่อ คุณไม่เข้าใจ ผมกำลังย้ายไปส้อม" ฉันระบุกึกก้อง"ระฆัง ที่ไม่ไดของฉันในการบอกคุณทั้งหมดนี้" เขา stammered"ใครจะเป็นผู้ขับคุณการนัดหมายของคุณทั้งหมดและทุกอย่าง พ่อ บิลลี่หรือไม่ รองหมาย" ผม scoffed"ฉันจะรูปออก เบล" เขากล่าวว่า"มีอะไรให้คิดออก ฉันกำลังมา สิ่งที่ฉันเป็นแล้วบรรจุค่าเราสามารถคิดออกวิธีการสิ่งที่ต้องมีการจัดส่ง และฉันจะบินในทันทีที่เราสามารถจัดกิจกรรม" ผมว่า มองที่แม่ของฉันที่ถูกยิ้มเศร้าที่ผม และ nodding เบา ๆ"ฉันไม่รู้ เด็ก นี้เสียงเหมือนมากเกินไปสำหรับคุณที่จะจัดการ...ถามคุณ... " เขาถูกพับ"กรุณา พ่อ ผมทำ" ฉัน pleaded เบา ๆ "ฉันต้องการคุณ""OK ระฆัง ผมคุยกับแม่" เขากล่าวว่าฉันมอบแม่ของฉันโทรศัพท์อีกครั้ง และฉันได้ยินพวกเขาเริ่มต้นการจัดทำแผน ห้องผ่าตัดในเดือนสิงหาคมนั้น ฉันจะบินออกจากสนามบินนานาชาตินอก Casper และชาร์ลีจะรับเราจากสนามบินซีแอตเทิล ทุ่งนาจะจัดเรียงจัดส่งสิ่งของฉัน และชาร์ลีจะรับผมเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมส้อม ผมเปิด 17 ในเดือนกันยายน และจะป้อนเข้าไปในของฉันปีของโรงเรียน ผมเริ่มคิดที่ฉันเพิ่งเสร็จออกมัธยมในส้อม สองปีควรพอเวลาได้ชาร์ลีผ่านเขาผ่าตัด รักษา และการกู้ คืน ไม่มัน สองปีในส้อม ฉันสามารถทำเช่นนี้สองวันต่อมาฉันได้บนเครื่องบินสู่ซีแอตเติเผชิญกับอนาคตไม่แน่นอนกับชาร์ลี ฉันได้รับเล่นหมดทุกสถานการณ์ในใจของฉัน ถ้าชาร์ลีตายระหว่างผ่าตัดหรือไม่ ถ้าการรักษาไม่รักษาเขาหรือไม่ จะไร ถ้าฉันไม่กระเพาะอาหารโรค และการ ดูแลชาร์ลี ว่าฉันไม่ได้รู้จักกันในท้องของฉันแข็งแรง หมายเลขที่จะทำนี้ ฉันกำหนด ฉันสามารถทำได้สำหรับชาร์ลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมยืนจ้องมองออกไปที่ภูเขาก่อนที่ฉัน พายุถูกรีดจากระยะไกล มันได้มาถึงแล้วยอดของแกรนด์เทตันส์ที่ถูกยืดออกในด้านหน้าของฉันและพวกเขาก็เรืองแสงสีแดง ผมไม่เคยเห็นอะไรก็น่ารักเป็นภาพลวงตาของเปลวไฟที่เต้นออกจากเส้นโค้งของภูเขา คุณเกือบจะได้เห็นแผ่นของฝน ผมเปิดหน้าต่างของรถที่ผมติดอยู่ภายในและพยายามจับภาพพายุที่อยู่นอกการเข้าถึงของฉัน ขอบเขตของรถถูกยับยั้งด้วยความร้อนในช่วงฤดูร้อน ผมโน้มหัวของฉันออกจากหน้าต่างในการดมกลิ่นว่าการเปลี่ยนแปลงของอากาศทำให้ในช่วงเวลาก่อนที่จะมีพายุ ฉันรักวิธีที่คุณสามารถสัมผัสได้ถึงความชื้นนิ่งบางออกไปในอากาศที่สะอาดคมชัดที่มาก่อนฝนตก ฉันได้พยายามที่จะได้รับขั้นตอนที่พ่อของฉัน, ฟิลที่จะดึงมากกว่าดังนั้นฉันสามารถใช้ภาพนี้แสดงที่น่าตื่นตาตื่นใจของธรรมชาติก่อนที่ฉัน ผมมั่นใจว่าผมจะไม่เคยเห็นอะไรก็รุ่งโรจน์อีกครั้ง อนิจจาหลังจากทั้งหมดอ้อนวอนของฉันความปรารถนาของเขาที่จะได้รับและเต็นท์ตั้งแคมป์ของเราตั้งขึ้นมาก่อนที่จะมีฝนตกพบว่าเราได้รับรางวัล ผมก็ลาออกไปสแน็ปภาพเป็นจำนวนมากเท่าที่จะทำได้จากการเคลื่อนย้ายยานพาหนะหวังว่าหนึ่งของพวกเขาจะถือเป็นส่วนของความยุติธรรมกับสายตาที่ถูกทิ้งฉันประหม่า. ในที่สุดเราก็ดึงเข้าไปในแผนภาพชั่วโมงต่อมา เราก็เข้าสู่วันที่สองของการเดินทางของเรา ฟิลก็ไม่พอใจจากการขับรถตลอดทั้งวันและแม่ของฉันเรนีได้รับการพยายามที่จะได้รับสิ่งที่ตัดสินในคืนนี้ เรนีแม่ของฉันได้ตัดสินใจว่ามันจะผจญภัยถ้าเราไปตั้งแคมป์และไม่เห็นสายตาบางอย่างที่เราทำไปของเรา โดยเราผมหมายถึงแม่ของฟิลและฟิลครั้งที่หนึ่งเป็นผู้เล่นบอลลีกและเขาเพิ่งถูกแลกกับแคสเปอร์ผีในไวโอมิง ที่ทำให้ฉันหัวเราะกับตัวเองทุกครั้งที่ผมได้ยินมันทุก ฉันไม่สามารถเชื่อว่าพวกเขาจริงชื่อทีมของพวกเขาว่า แม่ของฉันและฟิลตัดสินใจที่จะให้ย้ายของพวกเขามากกว่าที่จะแบ่ง All-Star เพื่อให้ฟิลจะไม่พลาดเกมใด ๆ ดังนั้นที่นี่เราอยู่ในช่วงกลางของไวโอมิงในเดือนกรกฎาคม ... การตั้งแคมป์. the เรากำลังนั่งรอบกองไฟฟิลได้ไปเพียงเพลิดเพลินกับความวุ่นวาย quieting ของบริเวณค่ายยุ่งซึ่งผสมกับยังคงเป็นของภูเขาที่ตั้งตระหง่านอยู่ที่เหนือเรา คุณสามารถได้ยินเสียงฟ้าร้องในระยะไกล แต่ก็ยังมีหลักฐานที่ฝนตกบนพื้นดินไม่มี ฉันถูกมองขึ้นที่ดาวสว่างเหนือเราเมื่อฉันรู้สึกสั่นโทรศัพท์ของฉันออกมาจากกระเป๋าของ hoodie ของฉัน ผมมองลงไปดูแฟลชชื่อชาร์ลีบนหน้าจอ ชาร์ลีเป็นพ่อของฉัน เขาอาจจะโทรไปทำแผนประจำปีสุดท้ายสำหรับสองสัปดาห์ของเราด้วยกัน เมื่อผมเป็นเด็กผมได้ไปเสมอที่จะฟอกส์วอชิงตันสัปดาห์ที่ผ่านมาเหล่านั้น แต่เมื่อฉันได้ที่จะเป็นวัยรุ่นผมเชื่อว่าชาร์ลีจะพบฉันในรัฐแคลิฟอร์เนียแทน มีเพียงหลายครั้ง ... ตกลงจะใช้เวลาหนึ่งครั้งก่อนที่คุณจะได้เห็นและทำทุกอย่างที่มีการทำ. "สวัสดีครับ." "เฮ้ระฆัง. ตั้งแคมป์เป็นอย่างไรบ้าง?" ชาร์ลีถาม. "เพียงแค่ปรับ. เราอยู่ในแผนภาพที่อยู่ใกล้แกรนด์เทตันส์. คุณจะเห็นมันพ่อ. มีพายุหมุนเป็นและดูเหมือนว่าภูเขาอยู่ในไฟ. ฉันไม่สามารถรอที่จะแสดงให้คุณเห็น ภาพ. " ผมบอกว่ามองออกไปที่ยอดเขาอีกครั้ง. "เสียงดีเด็ก." ชาร์ลีกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ. "ดังนั้นเราจะไปตามปกติในปีนี้สำหรับวันหยุด?" ฉันถาม. "อืมมม ... ที่เป็นจริงสิ่งที่ฉันเรียกร้องเกี่ยวกับ." ชาร์ลีกล่าวว่าไม่เต็มใจ. "คุณยกเลิก?" ฉัน huffed ชาร์ลีและฉันไม่เคยใกล้ชิดจริงๆ แต่ฉันไม่ชอบเวลาน้อยที่เราได้ใช้เวลาร่วมกัน. "ไม่มีไม่ได้ว่า." ชาร์ลีเรียงราย "ผมสงสัยว่าถ้าคุณอาจพิจารณาที่จะมาถึงในฤดูร้อนนี้ส้อมแทนแคลิฟอร์เนีย." "กลัวพ่อ." ฉันบ่นอู้อี้ "คุณไม่สามารถได้รับไป?" "มันไม่ใช่ว่าระฆัง." เขากล่าวว่า. "มันคืออะไรแล้ว?" ผมได้รับโกรธในขณะนี้. "ดีฉันไปสำหรับการตรวจนี้". เขาเริ่มต้น. "ใครมีคุณเข้ามาในสำนักงานของแพทย์หรือไม่?" ฉันหัวเราะ. เขาหัวเราะกับฉัน. "บริษัท ประกันภัย. รัฐเปลี่ยนผู้ให้บริการและทางกายภาพบังคับไปกับมัน." เขาบ่น. "ดังนั้นสิ่งที่ไม่ว่าจะทำอย่างไรกับวันหยุด?" ฉันถาม. "พวกเขาไม่ต้องการให้คุณออกจากรัฐ ... " ผมได้คำนวณอย่างรวดเร็วในหัวของฉัน "... 336 ชั่วโมงก่อนการทดสอบยาเสพติดหรือสิ่งที่คุณ?" ชาร์ลีหัวเราะอีกครั้ง. "ไม่มีการทดสอบทั้งหมดทำ." เขากล่าวว่าและหลังจากนั้นก็เงียบสงบ "ระฆัง ... พวกเขาพบบางสิ่งบางอย่าง." ผมลุกขึ้นนั่งและ Renee ที่ถูกแกล้งทำเป็นไม่ฟังย้ายใกล้ชิดกับฉัน. "สิ่งที่พวกเขาได้พบกับพ่อ?" ฉันแทบจะสำลักออกมากระซิบข้างต้น. "มะเร็งตับอ่อน." เขาพูดว่า. "พวกเขาดูเหมือนจะมีความหวังว่าพวกเขาพบว่ามันเร็วพอ. ฉันจำเป็นต้องมีการผ่าตัดแล้วมียาเคมีบำบัดบางส่วนหลังจากที่ว่า." ผมพยายามที่จะได้รับสมองของฉันในการสื่อสารในนาทีนี้ แต่มันทำไม่ได้ ฉันเพิ่งจะจดทะเบียนทั้งเสียงพ่อของฉันบนโทรศัพท์และเสียงแม่ของฉันในเก้าอี้ถัดจากฉันทั้งพูดชื่อของฉัน ฉันเพียงแค่มองไปที่แม่ของฉันด้วยน้ำตาที่มีอยู่แล้วลดลงจากตาของฉันและเธอเอาโทรศัพท์จากฉัน. "ชาร์ลีก็ Renee. สิ่งที่เกิดขึ้น?" ฉันนั่งอยู่ที่นั่นในความเงียบตะลึงเป็นสมองของฉัน whirred ในร้อยทิศทางที่แตกต่างพยายาม ที่จะทำให้ความรู้สึกของทุกอย่างที่ฉันเคยได้ยินเพียง ผมได้ยิน Renee เมื่อถามเกี่ยวกับการผ่าตัดจะเป็นและการกู้คืน ชาร์ลีเป็นคนเดียวไปอยู่ที่นั่น ใครกำลังจะขับรถเขาไปรอบ ๆ ? guys จากแรง? ใครจะไปดูแลเขาในขณะที่เขาเดินผ่านคีโมและการกู้คืน? แล้วสมองของฉันมาล้มลงไปในข้อสรุปและฉันถึงมือของเราออกไปแม่ของฉันสำหรับโทรศัพท์. "พ่อ ... ฉันมาถึงฟอร์ก." "โอ้ขอบคุณระฆัง. เราจะพบสิ่งที่สนุกกับการ ทำขึ้นที่นี่สำหรับวันหยุดของเรา. " เขากล่าวพร้อมกับถอนหายใจ. "ไม่มีพ่อ. คุณไม่เข้าใจ. ฉันย้ายไปอยู่ที่ฟอร์ก." ผมกล่าวกึกก้อง. "ระฆังที่ไม่ได้ตั้งใจของฉันในการบอกคุณทั้งหมดนี้." เขาตะกุกตะกัก. "ใครจะขับรถคุณให้กับทุกการนัดหมายและทุกอย่างของคุณพ่อ? บิลลี่? รองมาร์ค?" ผมเย้ยหยัน. "ฉันจะคิดออก Bella." เขากล่าวว่า. "ไม่มีอะไรที่จะคิดออก. ฉันมา. สิ่งที่ฉันจะเต็มไปแล้วเราสามารถคิดออกว่าจะจัดส่งสิ่งที่ฉันจำเป็นต้องมีและผมจะบินไปในทันทีที่เราสามารถจัดเตรียมสิ่ง." ผมว่ามองไปที่แม่ของฉันที่ยิ้มเศร้าที่ผมและพยักหน้าเบา ๆ . "ผมไม่ทราบว่าเด็ก. นี้เสียงเหมือนมากเกินไปสำหรับคุณที่จะจัดการ ... ที่จะขอให้คุณ ... " เขาได้รับการพับ. " โปรดพ่อ. ให้ฉันทำเช่นนี้. " ฉันขอร้องเบา ๆ "ฉันต้องการที่จะมีสำหรับคุณ." "ตกลงระฆัง. ผมขอพูดคุยกับแม่ของคุณ." เขากล่าวว่า. ฉันมอบแม่ของฉันโทรศัพท์อีกครั้งและผมได้ยินพวกเขาเริ่มต้นที่จะทำให้แผนการ การผ่าตัดเป็นชาร์ลีในเดือนสิงหาคม ฉันจะบินออกจากสนามบินนานาชาติด้านนอกของแคสเปอร์และชาร์ลีจะรับฉันขึ้นจากสนามบินแอตเทิล เรนีจะจัดให้มีการจัดส่งสิ่งที่ฉันและชาร์ลีจะรับฉันเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยม Forks ผมก็หัน 17 ในเดือนกันยายนและจะได้รับเข้ามาในต้นปีของฉันจากโรงเรียนมัธยม ผมเริ่มคิดว่าผมเพิ่งจะเสร็จสิ้นจากโรงเรียนมัธยมในฟอร์ก สองปีที่ควรจะมีเวลามากพอที่จะได้รับชาร์ลีผ่านการผ่าตัดของเขาการรักษาและการกู้คืนไม่ควรหรือไม่ สองปีในฟอร์ก ฉันจะทำเช่นนี้. สองวันต่อมาผมอยู่บนเครื่องบินซีแอตเติเผชิญกับอนาคตที่ไม่แน่นอนชาร์ลี ฉันได้รับการเล่นออกทุกสถานการณ์ในใจของฉัน เกิดอะไรขึ้นถ้าชาร์ลีเสียชีวิตในระหว่างการผ่าตัด? เกิดอะไรขึ้นถ้ารักษาไม่ได้รักษาเขา? สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรถ้าฉันไม่สามารถท้องเจ็บป่วยและการดูแลของชาร์ลี? ฉันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าสำหรับกระเพาะอาหารที่แข็งแกร่งของฉัน ครั้งที่ฉันจะทำเช่นนี้ ผมมุ่งมั่นที่ ฉันจะทำเช่นนี้สำหรับชาร์ลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันยืนมองออกไปที่ภูเขาก่อน พายุกำลังเข้ามาจากระยะไกล มันมีแล้วถึงยอดของ Grand Tetons ที่ยื่นออกมาตรงหน้าฉัน และพวกเขากำลังเรืองแสงสีแดง ผมไม่เคยเห็นอะไรน่ารักเป็นภาพลวงตาของเปลวไฟที่เต้นปิดเส้นโค้งของภูเขา คุณจะเห็นแผ่นฝนฉันเปิดหน้าต่างของรถผมก็ติดอยู่และพยายามจับภาพพายุข้างนอกนั่นถึงฉัน ขอบเขตของรถกำลังอึดอัดกับความร้อนในฤดูร้อน ผมโน้มหัวของฉันออกจากหน้าต่างให้กลิ่นที่เปลี่ยนอากาศทำให้ช่วงเวลาก่อนพายุ ฉันรักวิธีที่คุณอาจรู้สึกนิ่งความชื้นบางออกมาคมชัดสะอาดอากาศที่มาก่อนฝนตกฉันได้พยายามที่จะหาพ่อ , ขั้นตอนที่ฟิล ดึงมากกว่า ก็เลยได้ถ่ายรูปแสดงที่น่าตื่นตาตื่นใจของธรรมชาติก่อน ผมมั่นใจว่าผมไม่เคยเห็นอะไรเช่นนั้นรุ่งโรจน์อีกครั้ง อนิจจา หลังจากที่ทั้งหมดฉันอ้อนวอน ความปรารถนาของเขาที่จะได้รับเต็นท์และค่ายของเราตั้งก่อนฝนว่าเราชนะ ผมลาออกไปถ่ายภาพให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากการย้ายรถหวังว่าหนึ่งในนั้นจะเก็บส่วนของความยุติธรรมในสายตานั่นมันทิ้งฉันประหม่า .

เราก็ดึงเข้ามาปะปนอีกชั่วโมงนะ เราเข้าวันที่สองของการเดินทางของเรา ฟิลก็ไม่พอใจขับรถทั้งวัน และแม่ของฉัน เรเน่ พยายามที่จะได้รับสิ่งที่ตัดสินสำหรับกลางคืน เรเน่ , แม่ของฉันได้ตัดสินใจจะผจญภัย ถ้าเราตั้งแคมป์ และทำบางอย่างที่เราได้เห็นสายตาของเราแล้ว โดยที่เราหมายถึงแม่ ฟิล และ ฟิล เป็นผู้เยาว์ลีกเล่นบอล และเขาเพิ่งขายไปแคสเปอร์ผีในไวโอมิง ที่ทำให้ฉันหัวเราะกับตัวเองทุกครั้งที่ได้ยินมัน ฉันไม่อยากเชื่อว่าเขาจะตั้งชื่อทีมว่าแม่และฟิลตัดสินใจเพื่อให้ย้ายของพวกเขามากกว่าดาราเลิก ดังนั้นฟิลไม่พลาดเกมใด ๆ ดังนั้นที่นี่เราอยู่ในกลางของรัฐไวโอมิงในเดือนกรกฎาคม . . . . . . . ค่าย

เรานั่งอยู่รอบกองไฟ ฟิล มีไปเพลิดเพลินกับ quieting คึกคักของค่ายสนามไม่ว่าง ซึ่งผสมกับยังภูเขาที่ towered อยู่เหนือเรา คุณได้ยินเสียงฟ้าร้องอยู่ไกลออกไปแต่ยังไม่มีหลักฐานฝนตกบนพื้นดิน ฉันเงยหน้ามองดวงดาวเราเมื่อผมรู้สึกว่าโทรศัพท์สั่นจากกระเป๋ากางเกงของๆผม ผมมองลงไปเห็นชาลีชื่อแฟลชบนหน้าจอ ชาร์ลี พ่อฉัน เขาอาจจะเรียกเพื่อให้แผนการขั้นสุดท้ายสำหรับปี 2 สัปดาห์ด้วยกัน ตอนฉันเป็นเด็ก ฉันมักจะไปที่ส้อมวอชิงตันสัปดาห์นั้นแต่เมื่อฉันเป็นวัยรุ่น ฉันเชื่อว่าชาลีพบกันในแคลิฟอร์เนียแทน มีเพียงครั้ง . . . . . . . มากค่ะ ใช้ครั้งเดียว ก่อนที่คุณจะเห็นและทำ ทุกอย่างต้องทำ

" สวัสดี "

" เฮ้ย เบล วิธีการตั้งแคมป์ไป ? " ชาลีถาม

" แล้ว เราอยู่ใน campgrounds ใกล้ Tetons แกรนด์ คุณจะได้เห็นมัน พ่อ มีพายุม้วนในและดูเหมือนว่าเขาจะลุกเป็นไฟ ฉันไม่สามารถรอที่จะแสดงให้คุณเห็นภาพ " ฉันพูดมองไปที่ยอดเขาอีกครั้ง

" ฟังดูดีนะ ไอ้หนู " ชาร์ลีพูดพร้อมกับถอนหายใจ

" แล้ว เราจะไปปกติในปีนี้สำหรับวันหยุด ? ฉันถาม

" เอ่อ . . . . . . . นั่นเป็นสิ่งที่ผมเรียก . . . . " ชาลีพูดอย่างไม่เต็มใจ

" คุณยกเลิก ? ฉัน huffed . ชาร์ลีและผมไม่เคยจริงๆ ปิดแต่ฉันชอบเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันน้อย

" ไม่ตรง " ชาร์ลีล้อมรอบ . ผมสงสัยว่าคุณอาจจะพิจารณาไปส้อมในฤดูร้อนนี้ แทน แคลิฟอร์เนีย "

" อะคะ " ฉันร้อง " คุณไม่สามารถไป ? "

" ไม่ใช่ระฆัง . " เขากล่าวว่า .

" มันคืออะไร ? " ผมก็เริ่มไม่สบอารมณ์แล้ว

" ฉันไปตรวจสุขภาพนี้ . " เขาเริ่ม

" ใครเข้ามาที่ office ของหมอ" ผมหัวเราะ เขาหัวเราะกับผม

" บริษัทประกัน รัฐเปลี่ยนผู้ให้บริการ และทางกายภาพ บังคับไปกับมัน . " เขาคร่ำครวญ

" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับวันหยุด ? " ฉันถาม พวกเขาไม่ได้ต้องการให้คุณออกจากรัฐ . . . . . . . " ฉันรีบคำนวณในหัวของฉัน " . . . . . . . 336 ชั่วโมงก่อนการทดสอบยาเสพติดหรืออะไร ? ชาลีหัวเราะอีกแล้ว

" ไม่ การทดสอบจะทำ . " เขากล่าวว่าและแล้วก็เงียบ . ระฆัง . . . . . . . พวกเขาเจออะไร " ฉันลุกขึ้นนั่ง และเรเน่ ที่เคยทำเป็นไม่ฟัง เคลื่อนเข้ามาใกล้ฉัน

" สิ่งที่พวกเขาพบ พ่อ ? ฉันสำลักแทบไม่เกินกระซิบ

" มะเร็งตับอ่อน . " เขากล่าวว่า . พวกเขาดูเหมือนจะมีความหวังว่าพวกเขาพบมันเร็วพอ ผมต้องผ่าตัด แล้วมีการ "

หลังจากที่ฉันพยายามให้สมองสื่อสารได้ในเวลานี้ แต่มันทำไม่ได้ ผมแทบจะไม่ได้จดทะเบียน ทั้งของพ่อ เสียงในโทรศัพท์และเสียงของแม่ในเก้าอี้ข้างๆฉัน ทั้งพูดชื่อของฉัน ฉันมองแม่กับน้ำตาก็ร่วงหล่นจากดวงตาของฉัน และ เธอหยิบโทรศัพท์จากฉัน

" ชาร์ลี นี่เรเน่ เกิดอะไรขึ้น ? "

ฉันนั่งอยู่ในความเงียบ ขณะที่สมอง whirred ในร้อยทิศทางต่างๆพยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของทุกอย่างที่ฉันเพิ่งได้ยิน ฉันได้ยินว่าเรเน่ถามเมื่อการผ่าตัดจะเป็นและการกู้คืน ชาร์ลี อยู่คนเดียวบนนั้น คนที่กำลังขับรถเขาอยู่ เพื่อนบังคับ ใครจะดูแลเขาเมื่อเขาผ่านคีโมและกู้คืน ?แล้วสมองของฉันก็ล้มลง สรุป ผมเอื้อมมือกับแม่โทรศัพท์

" พ่อ . . . . . . . ผมมาส้อม "

" ขอบคุณ ระฆัง เราก็จะหาอะไรสนุกๆทำมาที่นี่สำหรับวันหยุดของเรา . " เขาพูดพร้อมกับถอนหายใจ

" ไม่ค่ะ พ่อ คุณไม่เข้าใจ ฉันจะย้ายไปฟอร์กส์ " ระบุกึกก้อง

" ระฆัง นั่นไม่ใช่ความตั้งใจของผมที่จะบอกคุณทั้งหมดนี้

" เขาแค่พูดตะกุกตะกัก" ใครจะมาขับรถให้คุณทั้งหมดของคุณการนัดหมายและทุกอย่าง พ่อ ? บิลลี่ นายมาร์ค ? ผมไม่เชื่อ

" ผมจะคิดออก เบลล่า . " เขากล่าวว่า .

" มันไม่มีอะไรให้คิด ฉันกำลังไป ของผมก็เก็บกระเป๋าแล้วเราสามารถหาวิธีที่จะส่งสิ่งที่ฉันต้องมี และจะบินเร็วที่สุดเท่าที่เราสามารถจัดสิ่งต่าง ๆ " ฉันพูดมองแม่ที่กำลังยิ้มเศร้าที่ฉันและพยักหน้าเบาๆ

" ไม่รู้ มันเป็นมากเกินไปสำหรับคุณที่จะรับมือ . . . . . . . ถามคุณ . . . . . . " เขาพับ

" ช่วยพ่อ ให้ฉันทำแบบนี้ " ผมอ้อนวอนเบาๆ " ฉันต้องการจะอยู่ตรงนั้นเพื่อคุณ " ระฆัง

" OK . ให้ฉันพูดกับแม่ของคุณ . " เขากล่าวว่า .

ฉันส่งแม่โทรศัพท์อีกครั้ง และผมได้ยินว่าพวกเขาเริ่มวางแผน การผ่าตัดของชาร์ลีในเดือนสิงหาคมผมจะบินออกจากท่าอากาศยานระหว่างประเทศนอกของแคสเปอร์และชาร์ลีจะมารับผมจาก Seattle Airport เรเน่จะจัดเรือของฉัน และชาร์ลีก็พาฉันเข้าเรียนในโรงเรียนส้อมสูง ผมเปิด 17 กันยายน และจะเข้าสู่ปีจูเนียร์ของฉันที่โรงเรียน ผมเริ่มคิดว่า ผมก็จบจากโรงเรียนมัธยมในฟอร์กส์สองปีควรมีเวลาพอที่จะรับชาลีผ่านการผ่าตัดของเขา , การรักษา , และการกู้คืนไม่ใช่เหรอ สองปีในฟอร์กส์ ฉันทำแบบนี้

สองวันต่อมาผมก็ขึ้นเครื่องไป Seattle ซึ่งเป็นอนาคตที่ไม่แน่นอนกับชาร์ลี ผมเล่นได้ทุกสถานการณ์ในความคิดของฉัน ถ้าชาร์ลีเสียชีวิตระหว่างการผ่าตัด ถ้ารักษาไม่หายเขา ?ฉันจะทำอย่างไรถ้าฉันไม่ท้อง โรคภัยไข้เจ็บและการดูแลของชาร์ลี ผมก็ไม่ได้รู้จักท้องแกร่งของผม ไม่ ฉันทำได้ ฉันตัดสินใจไว้แล้ว ฉันสามารถทำมันสำหรับชาร์ลี