2.3. Sample collection and performa

2.3. Sample collection and performance indicators
In experiments 1 and 2, shrimp were counted and
sampled fortnightly or weekly, respectively, to adjust
feeding rates and to determine their growth performance.
A total of 25% of the population of each tank
was collected, weighed individually and returned to
their respective tank. At harvest, all remainder animals
were weighed individually and counted. Based on these
evaluations, shrimp survival, yield (final biomass/m2),
weekly weight gain (final weight−initial weight /weeks
of rearing), final biomass (average shrimp final weight×
number of remaining of shrimp), feed conversion ratio
(FCR, apparent feed intake/biomass gained), feed efficiency
(biomass gained / apparent feed intake×100)
and development index (growth rate×survival) were
determined.
Apparent feed intake (Cs) was calculated based on
feed remains from feeding trays. Apparent feed intake
(Cs) was determined for each feeding treatment by the
equation: Cs=Σ[(Fd×DMi)−(Fci×WAi)], where: Cs=
apparent feed intake; Fd=amount of feed delivered,
and; Fci=amount of feed remains in feeding trays at time i. Feed dry matter leaching (DMi) and feed water
absorption (WAi) were evaluated in 500-l tanks without
stocked shrimp following the methodology described
by Carvalho and Nunes (in press). Water temperature,
salinity (ATAGO hand refractometer, Japan) and pH
(YSI pH 100, Yellow Springs, USA) from all tanks
were measured and recorded daily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3 ตัวอย่างเก็บรวบรวมและประสิทธิภาพของตัวบ่งชี้ในการทดลอง 1 และ 2 กุ้งนับได้ และตัวอย่าง fortnightly หรือรายสัปดาห์ ตาม ลำดับ การปรับปรุงอาหารราคา และกำหนดประสิทธิภาพการเจริญเติบโตจำนวน 25% ของประชากรของแต่ละถังรวบรวม ชั่งน้ำหนักแต่ละรายการ และส่งกลับไปถังของพวกเขาเกี่ยวข้อง ที่เก็บเกี่ยว ทุกเศษเหลือสัตว์น้ำหนักแต่ละรายการ และนับ ตามนี้(สุดท้ายชี วมวล/m2), อัตราผลตอบแทนการประเมิน ความอยู่รอดของกุ้งน้ำหนักรายสัปดาห์ (weight−initial สุดท้ายน้ำหนัก /weeksของแม่), ชีวมวลขั้นสุดท้าย (กุ้งเฉลี่ยน้ำหนักสุดท้ายซื้ออัตราส่วนการแปลงอาหารจำนวนคงเหลือของกุ้ง),ประสิทธิภาพการใช้อาหาร (FCR ชัดอาหารบริโภค/ชีวมวลได้),(ชีวมวลได้ / ชัดอาหารบริโภค× 100)และพัฒนาดัชนี (เจริญเติบโตอัตราการรอด)กำหนดบริโภคอาหารชัดเจน (Cs) ถูกคำนวณจากอาหารเหลือจากอาหารถาด บริโภคอาหารที่ชัดเจน(Cs) ถูกกำหนดในแต่ละทรีทเม้นต์ที่ให้อาหารโดยการสมการ: Cs=Σ[(Fd×DMi)−(Fci×WAi)], ที่: Cs =บริโภคอาหารชัดเจน Fd =จำนวนอาหารที่จัดส่งและ แฟค =จำนวนอาหารถาดที่ i. เวลาอาหารแห้งเรื่องละลาย (DMi) และอาหารน้ำอาหารอยู่ดูดซึม (หวาย) ได้ประเมินในถัง 500 l โดยกุ้งพร้อมตามวิธีที่อธิบายไว้โดย Carvalho และ Nunes (ในข่าว) น้ำอุณหภูมิเค็ม (อาตาโกะมือ refractometer ญี่ปุ่น) และค่า pH(YSI pH 100 สปริงสีเหลือง สหรัฐอเมริกา) จากถังทั้งหมดวัด และบันทึกประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 การเก็บตัวอย่างและตัวชี้วัดประสิทธิภาพ
ในการทดลองที่ 1 และ 2, กุ้งนับและ
ตัวอย่างรายปักษ์หรือรายสัปดาห์ตามลำดับเพื่อปรับ
อัตราการให้อาหารและการตรวจสอบประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของพวกเขา.
ทั้งหมด 25% ของประชากรของแต่ละถัง
ถูกเก็บรวบรวมชั่งน้ำหนักบุคคลและ กลับไปยัง
ถังของตน ที่เก็บเกี่ยวสัตว์ที่เหลือ
ได้รับการชั่งน้ำหนักบุคคลและนับ ขึ้นอยู่กับเหล่านี้
การประเมินผล, การอยู่รอดของกุ้งผลผลิต (ชีวมวลสุดท้าย / m2),
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นรายสัปดาห์ (สุดท้ายน้ำหนักน้ำหนักเริ่มต้น / สัปดาห์
ของการเลี้ยง), ชีวมวลสุดท้าย (เฉลี่ยกุ้งน้ำหนักสุดท้าย×
จำนวนที่เหลืออยู่ของกุ้ง), อัตราการเปลี่ยนอาหาร
( อัตราแลกเนื้อชัดเจนปริมาณอาหารที่กิน / ชีวมวลได้รับ) ประสิทธิภาพการใช้อาหาร
(ชีวมวลได้รับ / ปริมาณอาหารที่กินชัดเจน× 100)
และดัชนีการพัฒนา (อัตราการเติบโต×รอด) ถูก
กำหนด.
ปริมาณอาหารที่กินปรากฏ (Cs) ที่คำนวณขึ้นอยู่กับ
ฟียังคงอยู่จากถาดอาหาร ปริมาณอาหารที่กินชัดเจน
(Cs) ถูกกำหนดสำหรับแต่ละการรักษาการให้อาหารโดย
สมการ: Cs = Σ [(Fd × DMI) - (Fci ×หวาย)] ที่: Cs =
ปริมาณอาหารที่กินชัดเจน; fd = ปริมาณของการส่งมอบอาหาร
และ; fci = ปริมาณของอาหารยังคงอยู่ในถาดให้อาหารในช่วงเวลาที่ฉัน ฟีดชะล้างวัตถุแห้ง (DMI) และน้ำอาหาร
การดูดซึม (หวาย) ได้รับการประเมินในถัง 500 ลิตรโดยไม่ต้อง
สต็อกกุ้งต่อไปนี้วิธีการที่อธิบายไว้
โดยวัลโญ่และ Nunes (ในข่าว) อุณหภูมิของน้ำ,
ความเค็ม (Refractometer ATAGO มือญี่ปุ่น) และพีเอช
(YSI พีเอช 100, สีเหลืองสปริงส์, ประเทศสหรัฐอเมริกา) จากถังทั้งหมด
ถูกวัดและบันทึกประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 การเก็บตัวอย่างและตัวชี้วัดประสิทธิภาพ
ในการทดลองที่ 1 และ 2 กุ้งถูกนับและ
ตัวอย่างหรือรายสัปดาห์ รายปักษ์ ตามลำดับ เพื่อปรับอัตราการป้อนและตรวจสอบ

การเจริญเติบโตของพวกเขา รวมเป็น 25 % ของประชากรของแต่ละถัง
รวบรวม , ชั่งน้ำหนักบุคคลและกลับไป
ถังของตน ที่เกี่ยวสัตว์ทั้งหมดส่วนที่เหลือ
เคยชั่งแบบนับได้ ตามเหล่านี้
การประเมินกุ้งรอด ผลผลิตสุดท้าย ( ชีวมวล / m2 ) ,
น้ำหนักสัปดาห์ ( น้ำหนักเริ่มต้น น้ำหนักสุดท้าย− / สัปดาห์
เลี้ยง ) , มวล ( น้ำหนักสุดท้ายเฉลี่ยสุดท้ายกุ้ง×
จำนวนที่เหลือของกุ้ง ) , อาหารอัตราส่วนการแปลง
( เปลี่ยน แจ้งปริมาณอาหาร / ชีวมวลได้รับ )
, ประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( ชีวมวล / แจ้งได้รับปริมาณอาหาร× 100 )
และดัชนีการพัฒนา ( รอด×อัตราการเจริญเติบโต )

แจ้งกำหนด ปริมาณอาหารที่กิน ( CS ) คำนวณได้จาก
อาหารยังคงอาหารถาด แจ้งปริมาณอาหาร
( CS ) ถูกกำหนดให้แต่ละอาหารการรักษาด้วย
Σสมการ : CS = [ ( FD × DMI ( FCI ) −×หวาย ) ] ที่ : CS =
การกินอาหารชัดเจน ; FD = ปริมาณอาหารและส่ง ,
; FCI = ปริมาณอาหารที่ยังคงอยู่ในถาดที่ให้อาหาร เวลาที่ฉันให้อาหารแห้ง ละลาย ( DMI ) และอาหารสัตว์น้ำ
การดูดซึม ( หวาย ) ประเมินในถังเลี้ยงกุ้ง 500-l โดยไม่
ตามวิธีการอธิบาย
โดย คาร์วัลโญ่นูนส์ ( และสื่อ ) อุณหภูมิน้ำ
ความเค็ม ( atago มือ Refractometer , ญี่ปุ่น ) และ pH
( ysi pH 100 สีเหลือง สปริง , USA ) จากถัง
ถูกวัด และบันทึกประจำวัน