Tomotada could not leave Green Will

Tomotada could not leave Green Willow again. They set off along the roads together, little caring where those roads might lead. In time they came to a city where Tomotada’s lord was unknown. They married and, with the money and jewels Tomotada carried sewn into the lining of his robe, they built a house near a stream. “Someday.” he said, “I shall return to my lord and ask for his forgiveness. But not yet. No, I can not leave yet.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tomotada อาจปล่อยให้ไม้วิลโลว์เขียวอีกครั้ง พวกเขาได้ออกไปตามถนนโดด น้อยดูแลซึ่งถนนดังกล่าวอาจนำไป ในเวลา เดินทางมาเมืองไหนไม่รู้จักเจ้าของ Tomotada พวกเขาแต่งงาน และ เงินและเพชร Tomotada ดำเนินการเย็บเข้าไปในเยื่อบุของเสื้อคลุมของเขา พวกเขาสร้างบ้านใกล้ลำธาร "สักวันหนึ่ง" เขากล่าวว่า "ฉันจะกลับไปยังพระเจ้าของฉัน และขอให้อภัยเขา แต่ยังไม่ ไม่ ฉันไม่สามารถปล่อยให้ยัง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tomotada ไม่สามารถออกจากกรีนวิลโลว์อีกครั้ง พวกเขาตั้งออกไปตามถนนด้วยกันเอาใจใส่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถนนเหล่านั้นอาจนำไปสู่ ในเวลาที่พวกเขามาถึงเมืองที่เจ้านาย Tomotada เป็นที่ไม่รู้จัก พวกเขาแต่งงานและมีเงินและอัญมณี Tomotada ดำเนินเย็บเป็นเยื่อบุของเสื้อคลุมของเขาที่พวกเขาสร้างบ้านที่อยู่ใกล้ลำธาร "สักวันหนึ่ง." เขากล่าวว่า "ผมจะกลับไปยังพระเจ้าของฉันและขอขมาของเขา แต่ยังไม่ได้. ไม่ฉันไม่สามารถออกยัง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

tomotada ไม่สามารถออกจากต้นหลิวเขียวอีกครั้ง พวกเขาออกเดินทางไปตามถนนด้วยกัน เล็ก ๆน้อย ๆการดูแลที่ถนนนั่นอาจจะนำ ในเวลาที่พวกเขามาถึงเมืองที่ tomotada ท่านไม่รู้จัก พวกเขาแต่งงานกันและกับเงินและอัญมณี tomotada อุ้มเย็บเป็นซับในของเสื้อของเขา เขาจะสร้างบ้านใกล้ลำธาร " สักวันหนึ่ง " เขากล่าวว่า " ผมจะกลับไปยังท่านและขอให้เขายกโทษให้ แต่ยังไม่ ไม่ ฉันจะไม่ไปอีก "