Caribbean culture is a product of i

Caribbean culture is a product of its history and geography. Most of the Caribbean territories were inhabited and developed earlier than European colonies in the Americas, with the result that themes and symbols of pioneers, farmers, and traders were important in the early development of Caribbean culture. The British conquest of the Caribbean in 1759 brought a large Francophone population under British rule, creating a need for compromise and accommodation, while the migration of United Empire Loyalists from the Thirteen Colonies brought in strong British, Spanish, French, African and even Dutch influences.

Although not without conflict, the Caribbean's early interactions with First Nations and indigenous populations were relatively short lived, compared to the experience of native peoples in the United States. Combined with relatively late economic development in many regions, this difficult history has disallowed Caribbean native peoples having any strong influence on the national culture, even destroying their remaining identity.[dubious – discuss]

Bilingualism and multiculturalism[edit]
French Caribbean, Spanish Caribbean, Creole language and Patois's early development was relatively cohesive during the 17th and 18th centuries, which allowed Francophone culture to survive and thrive within the Caribbean.

Multicultural heritage is enshrined in many islands. In parts of the Caribbean, multiculturalism itself is the cultural norm and diversity is the force that unites the community. Although officially a quarter of the Caribbean population is English-speaking, the largest group is attributed to Spanish speakers (due to the inclusion of mainland Caribbean states), some 22% speak French while only 1% speak Dutch. However, though the Caribbean today is linked with 59 living languages[1] these are not spoken in the "insular Caribbean", but on what is referred to as the "continental Caribbean".

In the French islands, cultural identity is strong, and many French-speaking islanders commentators speak of a French culture as distinguished from English Caribbean culture, but some also see Caribbean as a collection of several regional, and ethnic subcultures.

While French Caribbean culture is the most obvious example, Spanish influences have allowed survival of non-English dialects; however, the influence of Ulster immigrants to Barbados has had the effect of minimizing Irish influences in the Caribbean's culture, and highlighting British influences instead, until the 1980s. The Caribbean's Pacific trade has also brought a large Chinese influence into Trinidad and other areas.[2][3][4][5][6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมแคริบเบียนเป็นผลิตภัณฑ์ของประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ ส่วนใหญ่ของดินแดนคาริบเบียนอาศัยอยู่ และพัฒนากว่าอาณานิคมยุโรปในทวีปอเมริกา และด้วยผลที่ว่า รูปแบบและสัญลักษณ์ของผู้บุกเบิก เกษตรกร นัก และมีความสำคัญในการพัฒนาช่วงของวัฒนธรรมแคริบเบียน การพิชิตอังกฤษในทะเลแคริบเบียนใน 1759 นำการศึกษาต้องประชากรขนาดใหญ่ภายใต้การปกครองของอังกฤษ สร้างที่พัก และความต้องการโยกย้ายของสหจักรวรรดิ Loyalists จากสิบสามอาณานิคมนำในอังกฤษ สเปน ฝรั่งเศส แอฟริกา และดัตช์แม้อิทธิพลแม้ว่าจะไม่ โดยไม่มีความขัดแย้ง การโต้ตอบที่ช่วงแรกสหประชาชาติและประชากรพื้นเมืองของแคริบเบียนค่อนข้างสั้นอาศัยอยู่ เมื่อเทียบกับประสบการณ์ของชนพื้นเมืองในสหรัฐอเมริกา รวมกับปลายค่อนข้างพัฒนาเศรษฐกิจในภูมิภาคต่าง ๆ ประวัติยากได้อนุญาตแคริบเบียนชนพื้นเมืองมีอิทธิพลการวัฒนธรรมแห่งชาติ แม้แต่ทำลายของตนที่เหลืออยู่ [สงสัย – พูดคุย]สองภาษาและประชาธิปไตย [แก้]ฝรั่งเศสแคริบเบียน แคริบเบียนสเปน ภาษาแหล่ง และของชาวพัฒนาปฐมวัยถูกค่อนข้างเหนียวในระหว่างศตวรรษที่ 17 และ 18 ซึ่งวัฒนธรรมศึกษาต้องอยู่รอด และเจริญเติบโตภายในแคริบเบียนมรดกวัฒนธรรมประดิษฐานในหมู่เกาะจำนวนมาก ในส่วนของคาริเบียน ประชาธิปไตยเองเป็นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรม และความหลากหลายเป็นการบังคับให้กับชุมชน แม้ว่าทาง ไตรมาสของแคริบเบียนประชากรจะพูด ภาษาอังกฤษ กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดเป็นส่วนหนึ่งที่พูดภาษาสเปน (เนื่องจากการรวมของแผ่นดินใหญ่อเมริกาแคริบเบียน) บาง 22% พูดภาษาฝรั่งเศสในขณะที่เพียง 1% พูดภาษาดัตช์ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าแคริบเบียนวันนี้ลิงค์กับ 59 อาศัยภาษา [1] เหล่านี้จะไม่พูดในแคริบเบียน"โดดเดี่ยว" แต่ในสิ่งที่เรียกว่าเป็น "ยุโรปคาริเบียน"ในเกาะฝรั่งเศส วัฒนธรรมแข็งแกร่ง และนักวิจารณ์ชาวฝรั่งเศสพูดมากพูดวัฒนธรรมฝรั่งเศส as distinguished from วัฒนธรรมแคนาดาอังกฤษ แต่บางคนยังเห็นแคริบเบียนเป็นคอลเลกชันของหลายภูมิภาค และชาติพันธุ์ subculturesในขณะที่วัฒนธรรมฝรั่งเศสแคริบเบียน อย่างชัด อิทธิพลสเปนได้รับอนุญาตให้อยู่รอดของภาษา-อังกฤษ อย่างไรก็ตาม อิทธิพลของอัลสเตอร์อพยพไปบาร์เบโดสมีผลของการลดอิทธิพลไอริชในวัฒนธรรมของคาริเบียน และเน้นอังกฤษอิทธิพลแทน จนถึงทศวรรษ 1980 การค้าแปซิฟิคของแคนาดาได้นำอิทธิพลจีนมากตรินิแดดและพื้นที่อื่น ๆ [2] [3] [4] [5] [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมแคริบเบียนเป็นผลิตภัณฑ์ของประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของมัน ส่วนใหญ่ของดินแดนที่อาศัยอยู่ในทะเลแคริบเบียนและพัฒนาก่อนหน้านี้กว่าอาณานิคมของยุโรปในอเมริกามีผลว่ารูปแบบและสัญลักษณ์ของผู้บุกเบิกเกษตรกรและผู้ค้าที่มีความสำคัญในการพัฒนาในช่วงต้นของวัฒนธรรมแคริบเบียน พิชิตอังกฤษในทะเลแคริบเบียนใน 1759 นำประชากรฝรั่งเศสขนาดใหญ่ภายใต้การปกครองของอังกฤษสร้างความจำเป็นในการประนีประนอมและสถานที่ในขณะที่การย้ายถิ่นของสหจักรวรรดิเซฟจากสิบสามอาณานิคมนำเข้ามาในที่แข็งแกร่งของอังกฤษ, สเปน, ฝรั่งเศส, แอฟริกันและแม้กระทั่งชาวดัตช์ที่มีอิทธิพลต่อ . แม้ว่าจะไม่ได้โดยไม่ต้องมีความขัดแย้งในทะเลแคริบเบียนของปฏิสัมพันธ์ต้นกับประเทศแรกและประเทศมีประชากรค่อนข้างสั้นเมื่อเทียบกับประสบการณ์ของชนพื้นเมืองในประเทศสหรัฐอเมริกา บวกกับการพัฒนาทางเศรษฐกิจค่อนข้างช้าในหลายภูมิภาคประวัติศาสตร์ที่ยากลำบากนี้ได้อนุญาตให้ประชาชนชาวพื้นเมืองแคริบเบียนมีอิทธิพลใด ๆ เกี่ยวกับวัฒนธรรมของชาติแม้แต่ทำลายตัวตนที่เหลืออยู่ของพวกเขา [พิรุธ - หารือ]. ทวิและความหลากหลายทางวัฒนธรรม [แก้ไข] ฝรั่งเศสแคริบเบียน, สเปนแคริบเบียน ภาษาครีโอลและการพัฒนาในช่วงต้นของ Patois ค่อนข้างเหนียวในช่วงศตวรรษที่ 17 และ 18 ซึ่งได้รับอนุญาตวัฒนธรรมฝรั่งเศสเพื่อความอยู่รอดและเจริญเติบโตในทะเลแคริบเบียน. มรดกทางวัฒนธรรมที่หลากหลายเป็นที่ประดิษฐานอยู่ในหมู่เกาะจำนวนมาก ในส่วนของทะเลแคริบเบียนวัฒนธรรมหลากหลายตัวเองเป็นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมและความหลากหลายเป็นแรงที่ unites ชุมชน แม้ว่าอย่างเป็นทางการในสี่ของประชากรแคริบเบียนที่พูดภาษาอังกฤษกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดเป็นโทษกับผู้พูดภาษาสเปน (เนื่องจากการรวมของรัฐแคริบเบียนแผ่นดินใหญ่) บาง 22% พูดภาษาฝรั่งเศสขณะที่มีเพียง 1% พูดภาษาดัตช์ อย่างไรก็ตามแม้ว่าในวันนี้แคริบเบียนมีการเชื่อมโยงกับ 59 ภาษานั่งเล่น [1] เหล่านี้จะไม่พูดใน "หมู่เกาะแคริบเบียน" แต่ในสิ่งที่เรียกว่า "คอนติเนนแคริบเบียน". ในหมู่เกาะฝรั่งเศส, เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่มีความแข็งแรงและ หลายคนแสดงความเห็นที่พูดภาษาฝรั่งเศสเกาะพูดถึงวัฒนธรรมฝรั่งเศสแตกต่างจากวัฒนธรรมภาษาอังกฤษแคริบเบียน แต่บางคนยังเห็นแคริบเบียนเป็นคอลเลกชันของภูมิภาคและชาติพันธุ์วัฒนธรรมหลาย. ขณะที่วัฒนธรรมแคริบเบียนฝรั่งเศสเป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดที่สุดที่มีอิทธิพลต่อภาษาสเปนได้รับอนุญาตให้อยู่รอดของ ภาษาที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ; แต่อิทธิพลของผู้อพยพคลุมไปบาร์เบโดสได้มีผลกระทบจากการลดอิทธิพลของชาวไอริชในวัฒนธรรมแคริบเบียนและไฮไลท์ที่มีอิทธิพลต่ออังกฤษแทนจนกระทั่งปี 1980 ของแคริบเบียนการค้าแปซิฟิกนอกจากนี้ยังได้นำอิทธิพลของจีนมีขนาดใหญ่เป็นตรินิแดดและพื้นที่อื่น ๆ . [2] [3] [4] [5] [6]