Asset-specific exchanges create res

Asset-specific exchanges create resource dependency
between involved parties because specific assets lead
to post-contractual problems when the party with
monopolistic power behaves opportunistically. For
example, if the defense ministry decides not to purchase
a specially developed weapon, then the seller ends up
scrapping the weapon as they cannot sell the product
easily to others (Williamson, 1985). In addition, the seller
also has the monopsony power over the buyer. Assetspecificity
problem also concerns intangible assets
including human assets. As in the case of the public sector
where the rules and procedures governing operations
are categorically different from those of the private sector,
this requires human and other intangible asset
investments by private organizations. In particular, the
public and private interaction requires a high level of
human asset specificity and in turn would require a governance
structure that enhances cooperation and tacit
collaboration among those involved parties. This also
implies that cooperation among private and public organizations
is necessary to reduce transaction costs, for
they must work to earn trust from each other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แลกเปลี่ยนสินทรัพย์เฉพาะสร้างการพึ่งพาทรัพยากร
ระหว่างฝ่ายที่เกี่ยวข้องเพราะสินทรัพย์ที่เฉพาะเจาะจงนำไปสู่
​​ปัญหาโพสต์เมื่อสัญญาของบุคคลที่มี
อำนาจผูกขาดมีโอกาสทำงาน สำหรับ
ตัวอย่างเช่นถ้ากระทรวงกลาโหมตัดสินใจที่จะไม่ซื้อ
อาวุธที่พัฒนาขึ้นเป็นพิเศษแล้วผู้ขายจะสิ้นสุดลง
ทิ้งอาวุธที่พวกเขาไม่สามารถขายสินค้า
ได้ง่ายกับคนอื่น ๆ (วิลเลียมสัน, 1985) นอกจากนี้ผู้ขาย
ยังมีอำนาจ monopsony มากกว่าผู้ซื้อ Assetspecificity
ยังกังวลปัญหาสินทรัพย์ไม่มีตัวตน
รวมถึงสินทรัพย์ของมนุษย์ เช่นในกรณีของภาครัฐ
ที่หลักเกณฑ์และวิธีการดำเนินงานที่กำกับดูแล
เป็นเด็ดขาดแตกต่างจากภาคเอกชน
นี้ต้องใช้มนุษย์และอื่น ๆ สินทรัพย์ไม่มีตัวตน
โดยการลงทุนภาคเอกชน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
การมีปฏิสัมพันธ์ภาครัฐและเอกชนต้องมีระดับสูงของ
ความจำเพาะสินทรัพย์ของมนุษย์และในทางกลับกันจะต้องมีการกำกับดูแล
โครงสร้างที่ช่วยเพิ่มความร่วมมือและการมีนัย
ความร่วมมือระหว่างฝ่ายที่เกี่ยวข้องเหล่านั้น นอกจากนี้ยัง
แสดงให้เห็นว่าองค์กรความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน
มีความจำเป็นต้องลดค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรมสำหรับ
พวกเขาจะต้องทำงานที่จะได้รับความไว้วางใจจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแลกเปลี่ยนเฉพาะสินทรัพย์สร้าง
พึ่งพาทรัพยากรระหว่างฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เพราะสินทรัพย์ที่เฉพาะเจาะจงนำ
โพสต์ปัญหาสัญญาเมื่อพรรคที่มีอำนาจผูกขาดของ opportunistically
. สำหรับ
ตัวอย่าง ถ้ากระทรวงกลาโหมตัดสินใจไม่ซื้อ
เป็นพิเศษพัฒนาอาวุธ แล้วผู้ขายสิ้นสุดลง
ตั้งอาวุธตามที่พวกเขาไม่สามารถขายสินค้า
ได้อย่างง่ายดายเพื่อผู้อื่น ( วิลเลียมสัน1985 ) นอกจากนี้ ผู้ขาย
ยังมี Monopsony อำนาจของผู้ซื้อ ยังกังวลปัญหา assetspecificity

รวมถึงสินทรัพย์สินทรัพย์ไม่มีตัวตนของมนุษย์ เช่นในกรณีของภาครัฐ
ที่กฎและกระบวนการที่ใช้ปฏิบัติการ
เป็นซึ่งแตกต่างจากภาคเอกชน และการลงทุนนี้ต้องใช้มนุษย์

สินทรัพย์ไม่มีตัวตนอื่น ๆโดยองค์กรเอกชนโดย
ปฏิสัมพันธ์สาธารณะและส่วนบุคคลต้องมีระดับสูงของมนุษย์ และกลายเป็นสินทรัพย์
เพาะจะต้องมีธรรมาภิบาล
โครงสร้างที่ช่วยเพิ่มความร่วมมือและความร่วมมือเป็นนัย
ในหมู่ผู้ที่เกี่ยวข้อง . นี้ยัง
หมายถึงความร่วมมือระหว่างองค์กรภาครัฐและเอกชน
จำเป็นเพื่อลดต้นทุนการทำธุรกรรมสำหรับ
พวกเขาต้องทำงานที่จะได้รับความไว้วางใจจากแต่ละอื่น ๆ