very expensive, but he wanted to ap

very expensive, but he wanted to apologize for not waking her to
tell her about the Lasky fight. He hadn't wanted to celebrate until
he had paid back the money to the relief office.
But when he got home, it wasn't the time for celebrating. Mike
Wilson's wife, Sara, was sitting on the sofa with her baby girl in
her arms. Her eyes were red from crying.
"Mike's gone," said Mae seriously. "It's been three days now."
"About a week after you left the docks, Jim, the foreman
stopped picking him for work," cried Sara. "I went to stay with my
brother. There wasn't room for Mike, so he's been sleeping in
Central Park." Sara looked straight at Jim. "He said he was going
to do some work for you. We were going to meet last night, but
Mike never came."
Silently, Mae pointed at the jar that contained their money. Jim
nodded. "Listen, Sara, you and Mae go and get something for the
baby's cough."
But Sara was crying. "Something's wrong. I know it is!"
Jim moved toward the front door. "I'll go and find him."
Hours later, Jim entered Central Park. As the sun sank, he knew
that the enormous park wasn't as empty as it looked. Since the
Crash of 1929, tens of thousands of New Yorkers were living in
cars, or on the streets, or in the subway. A lot of people had started
living in Central Park. Some of them built huts or tents from
any materials they could find. Others slept wherever they could.
They ate any food they could find or catch or steal.
Jim had heard that there had been a lot of sheep in Central
Park. Most had been moved away. Now, as he searched for Mike,
Jim saw park workers guiding the last sheep into enormous
wagons. Jim watched until a policeman on a horse waved at him
to move away.
The shadows became longer as night came, and soon trash can
fires were the only lights in the park. Jim went deeper into the
park, past huts and tents. The sound of wet coughs filled the air.
47
"Mike! Mike Wilson?" he called.
Suddenly, two running policemen shouted at him to get out of
the way. He looked to see where they were going and saw a crowd
of people around several policemen on horses. Jim heard angry
shouts and saw flames. He ran to the crowd and had to push his
way through a wall of people to reach the center.
A group of men had fought the police here, turning one of the
sheep wagons over and burning huts. The police were in control
again and were guiding the men away like sheep.
There were two policemen on horses near Jim. "We were just
trying to move the sheep," one of them told the other. "But one of
these guys started shouting at us. He was angry, very political.
Then they attacked us."
Jim closed his eyes and remembered all Mike's angry talk. He
knew this must be Mike. He began looking for his friend among
all the fallen men on the grass. He got closer to the wagon that lay
on its side.
"A guy tried to free the sheep," a policeman was saying. "The
horses were scared and the wagon turned over."
There was someone with his legs under the enormous wheels
of the wagon. A group of men lifted the wagon up, and that's
when Jim realized that there was a second man under the wagon,
lying in a pool of blood. It was Mike.
Jim's friend wasn't dead yet. Jim moved the hair from Mike's
eyes.
"Did you win?" Mike asked. His voice was soft and filled with
pain.
Jim nodded. "You're going to be OK, Mike," he said.
Mike managed a weak nod. "I know i t . . ."
But, in the cold and dark of New York's Central Park, as the
smoke from the burning huts blew over them and took away the
last of the light, both men knew that this wasn't true.
•
48

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

very expensive, but he wanted to apologize for not waking her totell her about the Lasky fight. He hadn't wanted to celebrate untilhe had paid back the money to the relief office.But when he got home, it wasn't the time for celebrating. MikeWilson's wife, Sara, was sitting on the sofa with her baby girl inher arms. Her eyes were red from crying."Mike's gone," said Mae seriously. "It's been three days now.""About a week after you left the docks, Jim, the foremanstopped picking him for work," cried Sara. "I went to stay with mybrother. There wasn't room for Mike, so he's been sleeping inCentral Park." Sara looked straight at Jim. "He said he was goingto do some work for you. We were going to meet last night, butMike never came."Silently, Mae pointed at the jar that contained their money. Jimnodded. "Listen, Sara, you and Mae go and get something for thebaby's cough."But Sara was crying. "Something's wrong. I know it is!"Jim moved toward the front door. "I'll go and find him."Hours later, Jim entered Central Park. As the sun sank, he knewthat the enormous park wasn't as empty as it looked. Since theCrash of 1929, tens of thousands of New Yorkers were living incars, or on the streets, or in the subway. A lot of people had startedliving in Central Park. Some of them built huts or tents fromany materials they could find. Others slept wherever they could.They ate any food they could find or catch or steal.จิมก็ได้ยินว่า เคยมีมากแกะกลางจอด ส่วนใหญ่ได้ถูกย้ายไป ขณะนี้ เขาค้นหาไมค์จิมเห็นคนสวนนำแกะล่าสุดเป็นอย่างมากเกวียน จิมดูจนตำรวจบนม้า waved ที่เขาการย้ายเก็บเงาเป็นยาวเป็นคืนมา และถังขยะได้ทันทีไฟมีไฟเฉพาะในสวนสาธารณะ จิมก็ลึกเข้าไปในตัวพาร์ค อดีตกระท่อมและเต็นท์ เสียงของ coughs เปียกน้ำเติมอากาศ47"ไมค์ Mike Wilson "เขาเรียกว่าตะโกนทันที ทนายสมชายทำงานสองที่เขาได้รับจากวิธีการ เขามอง ดูที่พวกเขาจะเห็นฝูงชนคนสถานตำรวจในหลายพื้นที่บนม้า จิมได้ยินโกรธการตะโกนและเห็นเปลวไฟ เขาวิ่งไปฝูงชน และมีการผลักดันของเขาทางผ่านกำแพงของคนถึงตัวกลุ่มผู้ชายก็สู้ตำรวจนี่ เปิดหนึ่งแกะเกวียนผ่านและกระท่อมเขียน ตำรวจอยู่ในการควบคุมอีกครั้ง และได้แนะนำคนไปเช่นแกะมีตำรวจในพื้นที่สองบนม้าใกล้จิม "เราไม่เพียงพยายามย้ายแกะ หนึ่งบอกหนึ่ง "แต่หนึ่งคนเหล่านี้เริ่ม shouting ที่เรา เขาไม่โกรธ ทางการเมืองมากแล้ว พวกเขาโจมตีเรา"จิมปิดตา และจดจำพูดโกรธของไมค์ทั้งหมด เขารู้นี้ต้องเป็นไมค์ เขาเริ่มมองหาเพื่อนของเขาระหว่างทั้งหมดลดลงคนบนหญ้า เขาได้ใกล้ชิดกับรถที่วางด้านความสามารถทำ"ผู้ชายพยายามแกะฟรี บอกตำรวจ "horses were scared and the wagon turned over."There was someone with his legs under the enormous wheelsof the wagon. A group of men lifted the wagon up, and that'swhen Jim realized that there was a second man under the wagon,lying in a pool of blood. It was Mike.Jim's friend wasn't dead yet. Jim moved the hair from Mike'seyes."Did you win?" Mike asked. His voice was soft and filled withpain.Jim nodded. "You're going to be OK, Mike," he said.Mike managed a weak nod. "I know i t . . ."But, in the cold and dark of New York's Central Park, as thesmoke from the burning huts blew over them and took away thelast of the light, both men knew that this wasn't true.•48

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ราคาแพงมาก
แต่เขาอยากจะขอโทษที่ไม่ได้ตื่นของเธอที่จะบอกเธอเกี่ยวกับการต่อสู้Lasky เขาไม่ได้ต้องการที่จะเฉลิมฉลองจนกระทั่งเขาได้จ่ายเงินกลับไปยังสำนักงานบรรเทา. แต่เมื่อเขากลับมาถึงบ้านก็ไม่ได้เวลาสำหรับการเฉลิมฉลอง ไมค์ภรรยาของวิลสัน, ซาร่ากำลังนั่งอยู่บนโซฟาที่มีเด็กทารกของเธอในอ้อมแขนของเธอ ดวงตาของเธอเป็นสีแดงจากร้องไห้. "ไมค์หายไป" แม่กล่าวอย่างจริงจัง "มันเป็นวันที่สามขณะนี้." "เกี่ยวกับหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่คุณซ้ายท่าเรือจิมหัวหน้าหยุดเลือกสำหรับการทำงานของเขา" ซาร่าร้องไห้ "ฉันไปอยู่กับฉันพี่ชาย. ไม่มีห้องพักสำหรับไมค์เพื่อให้เขาได้รับการนอนหลับอยู่ในเซ็นทรัลพาร์ค." ซาร่ามองตรงไปที่จิม "เขากล่าวว่าเขาจะทำผลงานบางอย่างสำหรับคุณ. เราจะไปพบคืนที่ผ่านมา แต่ไมค์ไม่เคยมา." เงียบแม่ชี้ไปที่ขวดที่มีเงินของพวกเขา จิมพยักหน้า "ฟังซาร่าและคุณแม่ไปและได้รับบางสิ่งบางอย่างสำหรับไอของทารก." แต่ซาร่าก็ร้องไห้ "อะไรบางอย่างผิดปกติ. ฉันรู้ว่ามันเป็น" จิมเดินตรงไปยังประตูหน้า "ฉันจะไปหาเขา." ชั่วโมงต่อมาจิมเข้ามาในเซ็นทรัลพาร์ค ในฐานะที่เป็นดวงอาทิตย์จมเขารู้ว่าสวนสาธารณะมหาศาลก็ไม่ว่างเท่าที่มันดู เนื่องจากความผิดพลาดของปี 1929 นับหมื่นของชาวนิวยอร์กเป็นที่อาศัยอยู่ในรถหรือบนท้องถนนหรือในสถานีรถไฟใต้ดิน ผู้คนจำนวนมากได้เริ่มต้นที่อาศัยอยู่ในเซ็นทรัลปาร์ค บางส่วนของพวกเขาสร้างกระท่อมหรือเต็นท์จากวัสดุใด ๆ ที่พวกเขาสามารถหา อื่น ๆ นอนหลับอยู่ที่ใดก็ตามที่พวกเขาสามารถ. พวกเขากินอาหารใด ๆ พวกเขาสามารถหาหรือจับหรือขโมย. จิมเคยได้ยินว่ามีจำนวนมากของการแกะเซ็นทรัลพาร์ค ส่วนใหญ่ได้รับการย้ายออกไป ตอนนี้ในขณะที่เขาหาไมค์, จิมเห็นคนงานที่จอดแนวทางแกะที่ผ่านมาเข้าสู่มหาศาลเกวียน จิมดูจนกระทั่งตำรวจม้าโบกมือให้เขาย้ายออกไป. เงากลายเป็นอีกต่อไปเป็นคืนมาและเร็ว ๆ นี้ถังขยะที่เกิดเพลิงไหม้เป็นไฟเพียงในสวนสาธารณะ จิมเดินลึกเข้าไปในสวนสาธารณะที่ผ่านมากระท่อมและเต็นท์ เสียงไอเปียกเต็มไปด้วยอากาศ. 47 "ไมค์! ไมค์วิลสัน?" ที่เขาเรียกว่า. ทันใดนั้นตำรวจสองนายวิ่งตะโกนไปที่เขาจะได้รับจากทาง เขามองที่จะดูว่าพวกเขาจะเห็นฝูงชนของผู้คนทั่วตำรวจหลายม้า จิมโกรธได้ยินเสียงตะโกนและเห็นเปลวไฟ เขาวิ่งไปที่ฝูงชนและมีการผลักดันของเขาทางผ่านผนังของคนที่จะไปถึงศูนย์. กลุ่มของคนที่เคยต่อสู้ตำรวจที่นี่หันหนึ่งในรถแกะมากกว่าและการเผาไหม้กระท่อม ตำรวจในการควบคุมอีกครั้งและได้รับการชี้แนะคนออกไปเหมือนแกะ. มีตำรวจสองนายม้าใกล้กับจิม "เราเป็นเพียงแค่พยายามที่จะย้ายแกะ" หนึ่งในพวกเขาบอกกับคนอื่น ๆ "แต่หนึ่งในคนเหล่านี้เริ่มตะโกนที่พวกเรา. เขาก็โกรธมากทางการเมือง. จากนั้นพวกเขาโจมตีเรา." จิมปิดตาของเขาและพูดคุยโกรธจำทั้งหมดของไมค์ เขารู้ว่าเรื่องนี้จะต้องมีไมค์ เขาเริ่มมองหาเพื่อนของเขาในหมู่ทุกคนตกอยู่บนพื้นหญ้า เขาได้ใกล้ชิดกับรถบรรทุกที่วางอยู่ด้านข้าง. "คนที่แต่งตัวประหลาดพยายามที่จะเป็นอิสระแกะ" ตำรวจได้รับการบอกว่า "การม้ากลัวและเกวียนหันไป." มีคนที่มีขาของเขาภายใต้ล้อมหาศาลของรถบรรทุก กลุ่มของคนยกรถขึ้นและนั่นคือเมื่อจิมรู้ว่ามีชายคนที่สองภายใต้เกวียนนอนอยู่ในสระว่ายน้ำของเลือด มันเป็นไมค์. เพื่อนของจิมก็ยังไม่ตาย จิมย้ายผมจากไมค์ตา. "คุณไม่ชนะ?" ไมค์ถาม เสียงของเขานุ่มและเต็มไปด้วยความเจ็บปวด. จิมพยักหน้า "คุณกำลังจะตกลงไมค์" เขากล่าว. ไมค์ที่มีการจัดการพยักหน้าอ่อนแอ "ฉันรู้ว่ามัน..." แต่ในความหนาวเย็นและมืดของนิวยอร์กเซ็นทรัลปาร์คเป็นควันจากการเผาไหม้กระท่อมพัดเหนือพวกเขาและเอาไปสุดท้ายของแสงที่ทั้งสองคนรู้ว่าเรื่องนี้ไม่เป็นความจริง• 48

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Which match our team won.Which match our team won.Which match our team won.นับหมื่นของชาวนิวยอร์กอาศัยอยู่ใน
รถ หรือบนถนน หรือ ในรถไฟใต้ดิน หลายคนได้เริ่มต้น
อยู่ใน Central Park บางส่วนของพวกเขาสร้างกระท่อม หรือเต็นท์จาก
วัสดุใด ๆ พวกเขาสามารถหา คนอื่นนอนทุกที่ที่พวกเขาสามารถ พวกเขากิน
อาหารใด ๆ พวกเขาสามารถหา หรือ จับ หรือ ขโมย
จิม เคยได้ยินว่ามีมากของแกะในภาคกลาง
Park ส่วนใหญ่ได้รับการย้ายไป ตอนนี้นับหมื่นของชาวนิวยอร์กอาศัยอยู่ใน
รถ หรือบนถนน หรือ ในรถไฟใต้ดิน หลายคนได้เริ่มต้น
อยู่ใน Central Park บางส่วนของพวกเขาสร้างกระท่อม หรือเต็นท์จาก
วัสดุใด ๆ พวกเขาสามารถหา คนอื่นนอนทุกที่ที่พวกเขาสามารถ พวกเขากิน
อาหารใด ๆ พวกเขาสามารถหา หรือ จับ หรือ ขโมย
จิม เคยได้ยินว่ามีมากของแกะในภาคกลาง
Park ส่วนใหญ่ได้รับการย้ายไป ตอนนี้นับหมื่นของชาวนิวยอร์กอาศัยอยู่ใน
รถ หรือบนถนน หรือ ในรถไฟใต้ดิน หลายคนได้เริ่มต้น
อยู่ใน Central Park บางส่วนของพวกเขาสร้างกระท่อม หรือเต็นท์จาก
วัสดุใด ๆ พวกเขาสามารถหา คนอื่นนอนทุกที่ที่พวกเขาสามารถ พวกเขากิน
อาหารใด ๆ พวกเขาสามารถหา หรือ จับ หรือ ขโมย
จิม เคยได้ยินว่ามีมากของแกะในภาคกลาง
Park ส่วนใหญ่ได้รับการย้ายไป ตอนนี้นับหมื่นของชาวนิวยอร์กอาศัยอยู่ใน
รถ หรือบนถนน หรือ ในรถไฟใต้ดิน หลายคนได้เริ่มต้น
อยู่ใน Central Park บางส่วนของพวกเขาสร้างกระท่อม หรือเต็นท์จาก
วัสดุใด ๆ พวกเขาสามารถหา คนอื่นนอนทุกที่ที่พวกเขาสามารถ พวกเขากิน
อาหารใด ๆ พวกเขาสามารถหา หรือ จับ หรือ ขโมย
จิม เคยได้ยินว่ามีมากของแกะในภาคกลาง
Park ส่วนใหญ่ได้รับการย้ายไป ตอนนี้นับหมื่นของชาวนิวยอร์กอาศัยอยู่ใน
รถ หรือบนถนน หรือ ในรถไฟใต้ดิน หลายคนได้เริ่มต้น
อยู่ใน Central Park บางส่วนของพวกเขาสร้างกระท่อม หรือเต็นท์จาก
วัสดุใด ๆ พวกเขาสามารถหา คนอื่นนอนทุกที่ที่พวกเขาสามารถ พวกเขากิน
อาหารใด ๆ พวกเขาสามารถหา หรือ จับ หรือ ขโมย
จิม เคยได้ยินว่ามีมากของแกะในภาคกลาง
Park ส่วนใหญ่ได้รับการย้ายไป ตอนนี้