Almost everyone agrees that they wa

Almost everyone agrees that they want robots to contribute to a better world, and a more ethical one. The disagreements arise in how to bring that about. Some people want to embed ethical rules in the robots controller, and employ such robots in morally challenging contexts, as on the battlefield. Others argue vehemently against this approach: that robots themselves are incapable of being moral agents and thus should not be designed to have moral-decision making abilities. Others want to leverage the social aspects of robotics in bringing about human good. Along these lines, researchers have explored how robots can help children with autism, or assist the elderly physically and thereby provide the elderly with enough autonomy to allow them to live in their own residences. Other researchers have explored how robots can provide companionship for the elderly, and for the general population. Still others have worried that no matter how sophisticated robots become in their form and function, their technological platform will always separate people fromthem, and prevent depth and authenticity of relation from forming.These are all open questions. Some are philosophical in nature, as is the question of whether robots are moral agents, or could be in the future. Some are psychological, as in the question of whether people attribute moral responsibility to robots that cause harm. Some require political answers and new legislation. And, finally, some - if not many - of the questions require thoughtful and on-going responses by those of us who are the engineers and designers of the robots. The engineer is no longer entirely free of responsibility regarding the ethical consequences of his/her creation. This seems at odds with the way research is currently done in robotics. Rarely does one question the long-term ethical consequences of the research reported upon in scientific publications6. There are several reasons for this. On the one hand, most of these damaging long-term consequences seem very speculative and still far away from the technological reality. On the other hand, it is expected that these issues will be disputed at a political level and hence that it is perhaps not the role of the engineers and scientists to discuss these.Some scientists however discuss these issues, but, as with any debate, people have sometimes opposite views on which robotic application is ethical and which is not. We showed that such dissensions stemmed often from different beliefs on human nature and different expectations on what technology may achieve in the future. While it is difficult to anticipate how and when robots will come to play an active role in our society, there is no reason why one should not continue discussing various scenarios. We might be motivated by the beauty of our artifacts. Or by their usefulness. Or by the eco- nomic rewards. But in addition we are morally accountable for what we design and put out into the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบทุกคนยอมรับว่าพวกเขาต้องการหุ่นยนต์ที่จะนำไปสู่โลกที่ดีกว่าและจริยธรรมมากขึ้น ขัดแย้งเกิดขึ้นในวิธีการที่จะนำมาเกี่ยวกับว่า บางคนต้องการกฎจริยธรรมฝังในตัวควบคุมหุ่นยนต์และการจ้างงานหุ่นยนต์ดังกล่าวในบริบททางศีลธรรมที่ท้าทายเช่นในสนามรบ ความคิดเห็นอื่น ๆ อย่างฉุนเฉียวกับวิธีการนี้: หุ่นยนต์ที่ตัวเองมีความสามารถในการเป็นตัวแทนทางศีลธรรมและดังนั้นจึงไม่ควรได้รับการออกแบบให้มีคุณธรรมความสามารถในการตัดสินใจ ที่คนอื่นต้องการที่จะยกระดับด้านสังคมของหุ่นยนต์ในการนำเกี่ยวกับมนุษย์ที่ดี พร้อมสายเหล่านี้นักวิจัยได้สำรวจว่าหุ่นยนต์สามารถช่วยให้เด็กออทิสติกหรือให้การช่วยเหลือผู้สูงอายุที่ร่างกายและจึงให้ผู้สูงอายุที่มีความเป็นอิสระมากพอที่จะช่วยให้พวกเขาอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยของตัวเอง นักวิจัยอื่น ๆ มีการสำรวจว่าหุ่นยนต์สามารถให้มิตรภาพสำหรับผู้สูงอายุและประชาชนทั่วไป คนอื่น ๆ ยังมีความกังวลใจว่าไม่ว่าหุ่นยนต์ที่มีความซับซ้อนไม่กลายเป็นในรูปแบบและฟังก์ชั่นของพวกเขาแพลตฟอร์มเทคโนโลยีของพวกเขาจะแยกจากกันเสมอคนจาก
พวกเขาและป้องกันไม่ให้เกิดความลึกและความถูกต้องของความสัมพันธ์จากการขึ้นรูป
เหล่านี้เป็นคำถามที่เปิดอยู่ทั้งหมด บางคนมีปรัชญาในธรรมชาติเช่นเดียวกับคำถามที่ว่าหุ่นยนต์เป็นตัวแทนทางศีลธรรมหรืออาจจะเป็นในอนาคต บางคนมีจิตวิทยาในขณะที่คำถามที่ว่าคนแอตทริบิวต์ความรับผิดชอบทางศีลธรรมให้กับหุ่นยนต์ที่ก่อให้เกิดอันตราย บางคนต้องการคำตอบทางการเมืองและการออกกฎหมายใหม่ และในที่สุดบาง - ถ้าไม่มาก - คำถามที่ต้องใช้ความคิดและที่กำลังตอบสนองจากคนของเราที่เป็นวิศวกรและนักออกแบบของหุ่นยนต์ วิศวกรไม่เป็นอิสระโดยสิ้นเชิงของความรับผิดชอบเกี่ยวกับผลกระทบทางจริยธรรมของเขา / เธอสร้าง นี้ดูเหมือนว่าที่ขัดแย้งกับงานวิจัยวิธีการที่จะทำในขณะนี้หุ่นยนต์ ไม่ค่อยจะหนึ่งคำถามผลกระทบจริยธรรมในระยะยาวของการวิจัยที่มีการรายงานเมื่อใน publications6 ทางวิทยาศาสตร์ มีเหตุผลหลายประการนี้. ในมือข้างหนึ่ง ส่วนใหญ่เหล่านี้สร้างความเสียหายผลกระทบระยะยาวดูเหมือนมากเก็งกำไรและยังคงห่างไกลจากความเป็นจริงเทคโนโลยี ในทางกลับกันก็เป็นที่คาดว่าปัญหาเหล่านี้จะได้รับการโต้แย้งในระดับการเมืองและด้วยเหตุที่ว่าบางทีมันก็ไม่ใช่บทบาทของวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์เพื่อหารือเกี่ยวกับเหล่านี้
นักวิทยาศาสตร์บางคน แต่หารือเกี่ยวกับประเด็นเหล่านี้ แต่เช่นเดียวกับการอภิปรายใด ๆ คนที่มีมุมมองที่บางครั้งตรงข้ามกับที่การประยุกต์ใช้หุ่นยนต์เป็นจริยธรรมและซึ่งไม่ได้เป็น เราแสดงให้เห็นว่าการแตกร้าวดังกล่าวสืบเนื่องมาจากความเชื่อมักจะแตกต่างกันในธรรมชาติของมนุษย์และความคาดหวังที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสิ่งที่เทคโนโลยีอาจจะประสบความสำเร็จในอนาคต ขณะที่มันเป็นเรื่องยากที่จะคาดว่าจะมีวิธีการและเมื่อหุ่นยนต์จะเข้ามามีบทบาทที่สำคัญในสังคมของเรามีเหตุผลที่ไม่ควรดำเนินการต่อการอภิปรายสถานการณ์ต่าง ๆ ไม่มี เราอาจจะได้รับแรงบันดาลใจจากความงามของสิ่งประดิษฐ์ของเรา หรือประโยชน์ของพวกเขา หรือผลตอบแทน nomic เชิงนิเวศ แต่นอกเหนือจากที่เรามีความรับผิดชอบทางศีลธรรมสำหรับสิ่งที่เราออกแบบและนำออกไปทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบทุกคนตกลงว่าพวกเขาต้องการให้หุ่นยนต์มีส่วนร่วมในโลกที่ดีขึ้นและมีจริยธรรมมากขึ้น ความขัดแย้งเกิดขึ้นในการนำมาซึ่งเรื่องนี้ บางคนต้องการที่จะฝังกฎระเบียบทางจริยธรรมในการควบคุมหุ่นยนต์และการจ้างงานหุ่นยนต์ดังกล่าวในบริบทที่ท้าทายทางศีลธรรมเช่นเดียวกับในสนามรบ คนอื่นๆโต้เถียงกับวิธีการนี้: หุ่นยนต์ตัวเองมีความสามารถในการเป็นตัวแทนทางศีลธรรมและดังนั้นจึงไม่ควรได้รับการออกแบบเพื่อให้การตัดสินใจทางศีลธรรม คนอื่นๆต้องการที่จะใช้ประโยชน์ด้านสังคมของหุ่นยนต์ในการนำความดีของมนุษย์ ตามเส้นเหล่านี้, นักวิจัยได้สำรวจวิธีที่หุ่นยนต์สามารถช่วยให้เด็กที่มีออทิสติก, หรือช่วยให้ผู้สูงอายุทางร่างกายและเพื่อให้ผู้สูงอายุที่มีอิสระเพียงพอที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะอาศัยอยู่ในบ้านของตัวเอง. นักวิจัยคนอื่นๆได้สำรวจวิธีที่หุ่นยนต์สามารถให้ความเป็นเพื่อนกับผู้สูงอายุและสำหรับประชากรทั่วไป คนอื่นๆยังมีความกังวลว่าไม่ว่าหุ่นยนต์ที่มีความซับซ้อนจะกลายเป็นในรูปแบบและฟังก์ชั่นของพวกเขา, แพลตฟอร์มเทคโนโลยีของพวกเขามักจะแยกคนจาก
เพื่อป้องกันความลึกและความไม่ถูกต้องจากการขึ้นรูป
นี่คือคำถามที่เปิดอยู่ทั้งหมด บางคนเป็นปรัชญาในธรรมชาติเช่นเดียวกับคำถามว่าหุ่นยนต์เป็นตัวแทนทางศีลธรรมหรืออาจจะอยู่ในอนาคต บางคนมีจิตใจ, เช่นในคำถามว่าคนที่มีความรับผิดชอบทางศีลธรรมกับหุ่นยนต์ที่ก่อให้เกิดอันตราย. บางคนต้องมีคำตอบทางการเมืองและกฎหมายใหม่ และในที่สุดบาง-ถ้าไม่ได้เป็นจำนวนมากของคำถามที่จำเป็นต้องมีความรอบคอบและการตอบสนองต่อไปโดยพวกเราที่เป็นวิศวกรและนักออกแบบของหุ่นยนต์ วิศวกรไม่มีความรับผิดชอบใดๆทั้งสิ้นเกี่ยวกับผลกระทบทางจริยธรรมของการสร้างของเขา/เธอ นี้ดูเหมือนในการต่อรองกับวิธีการวิจัยในขณะนี้ทำในหุ่นยนต์. ไม่ค่อยมีคำถามที่ผลกระทบทางจริยธรรมระยะยาวของการวิจัยรายงานใน publications6 วิทยาศาสตร์. มีหลายเหตุผลสำหรับการนี้. ในมือข้างหนึ่ง, ส่วนใหญ่เหล่านี้ผลกระทบระยะยาวดูเหมือนว่าการเก็งกำไรมากและยังคงห่างไกลจากความเป็นจริงของเทคโนโลยี. ในทางกลับกัน, คาดว่าปัญหาเหล่านี้จะถูกโต้แย้งในระดับทางการเมืองและดังนั้นจึงอาจจะไม่ได้เป็นบทบาทของวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ที่จะพูดคุยเหล่านี้.
นักวิทยาศาสตร์บางคนแต่พูดคุยเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้, แต่เช่นเดียวกับการอภิปรายใดๆ, คนบางครั้งตรงข้ามมุมมองที่การประยุกต์ใช้หุ่นยนต์เป็นจริยธรรมและซึ่งไม่ได้. เราได้แสดงให้เห็นว่าความเชื่อที่แตกต่างกันมักจะมีต่อธรรมชาติของมนุษย์และความคาดหวังที่แตกต่างกันในสิ่งที่เทคโนโลยีอาจประสบความสำเร็จในอนาคต ในขณะที่มันเป็นเรื่องยากที่จะคาดหวังว่าและเมื่อหุ่นยนต์จะมาเล่นบทบาทที่ใช้งานในสังคมของเรา, ไม่มีเหตุผลทำไมหนึ่งไม่ควรพูดต่อสถานการณ์ต่างๆ. เราอาจจะมีแรงบันดาลใจจากความงามของสิ่งประดิษฐ์ของเรา หรือโดยประโยชน์ของพวกเขา หรือโดยผลตอบแทนที่เป็นสิ่งแวดล้อม แต่นอกจากนี้เรามีความรับผิดชอบศีลธรรมสำหรับสิ่งที่เราออกแบบและนำออกสู่โลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบทุกคนเห็นด้วยว่าพวกเขาต้องการให้หุ่นยนต์มีส่วนร่วมในโลกที่ดีกว่าและมีคุณธรรมมากขึ้น มีความขัดแย้งเกี่ยวกับวิธีการที่จะบรรลุนี้ บางคนต้องการที่จะฝังกฎจริยธรรมในการควบคุมหุ่นยนต์และใช้หุ่นยนต์ดังกล่าวในสภาพแวดล้อมที่ท้าทายจริยธรรมเช่นในสนามรบ คนอื่นๆขอคัดค้านวิธีการที่หุ่นยนต์ตัวเองไม่สามารถเป็นตัวแทนทางศีลธรรมและดังนั้นจึงไม่ควรออกแบบให้มีความสามารถในการตัดสินใจเชิงจริยธรรม คนอื่นต้องการที่จะใช้เทคโนโลยีหุ่นยนต์เพื่อสร้างความเป็นอยู่ที่ดีของมนุษย์ ตามความคิดเหล่านี้นักวิจัยได้ศึกษาวิธีการที่หุ่นยนต์สามารถช่วยให้เด็กออทิสติกหรือช่วยให้ร่างกายของผู้สูงอายุเพื่อให้ผู้สูงอายุที่มีอิสระเพียงพอที่จะอยู่ นักวิจัยอื่นๆยังได้ศึกษาวิธีการที่หุ่นยนต์ให้บริษัทสำหรับผู้สูงอายุและประชาชนทั่วไป คนอื่นๆกังวลว่าไม่ว่าวิธีการที่ซับซ้อนหุ่นยนต์กลายเป็นรูปแบบและการทำงานแพลตฟอร์มเทคโนโลยีของพวกเขามักจะนำคนเข้าด้วยกัน
และป้องกันการก่อตัวของความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งและจริง
เหล่านี้เป็นคำถามสาธารณะ บางส่วนของธรรมชาติของปรัชญาดังนั้นจึงเป็นคำถามว่าหุ่นยนต์เป็นตัวแทนทางศีลธรรมหรือว่าในอนาคตอาจเป็นตัวแทนทางศีลธรรม บางคนเป็นจิตวิทยาเช่นว่าคนคุณลักษณะความรับผิดชอบทางศีลธรรมของหุ่นยนต์ที่ก่อให้เกิดอันตราย บางคนต้องการคำตอบทางการเมืองและกฎหมายใหม่ ในที่สุดก็มีคำถามมากมายที่วิศวกรและนักออกแบบของหุ่นยนต์เหล่านี้จะต้องคิดและตอบสนองอย่างต่อเนื่อง วิศวกรไม่รับผิดชอบต่อผลทางจริยธรรมของการสร้างของเขา นี้ดูเหมือนว่าจะไม่สอดคล้องกับวิธีการวิจัยของหุ่นยนต์ในปัจจุบัน ไม่กี่คำถามระยะยาวจริยธรรมผลของการวิจัยที่รายงานในสิ่งพิมพ์ทางวิทยาศาสตร์ มีหลายเหตุผล ในมือข้างหนึ่งส่วนใหญ่ของผลกระทบระยะยาวของการทำลายเหล่านี้ดูเหมือนจะคาดเดาได้ไกลจากความเป็นจริงทางเทคนิค บนมืออื่นๆที่คาดว่าปัญหาเหล่านี้จะก่อให้เกิดความขัดแย้งทางการเมืองดังนั้นจึงอาจจะไม่ใช่หน้าที่ของวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์
อย่างไรก็ตามนักวิทยาศาสตร์บางคนพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้แต่เป็นอาร์กิวเมนต์ใดๆคนบางครั้งมีมุมมองที่ตรงข้ามกับศีลธรรมและผิดศีลธรรมของหุ่นยนต์ที่ใช้ การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างนี้มักจะเกิดจากความเชื่อที่แตกต่างกันในมนุษย์และความคาดหวังที่แตกต่างกันสำหรับเทคโนโลยีในอนาคต ในขณะที่มันเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์ว่าหุ่นยนต์จะเล่นบทบาทในเชิงบวกในสังคมของเราไม่มีเหตุผลที่จะไม่หารือเกี่ยวกับสถานการณ์ แรงจูงใจของเราอาจเป็นความงามของงานศิลปะของเรา หรือประโยชน์ของพวกเขา หรือรางวัลทางการเงิน แต่นอกเหนือจากนั้นเราต้องรับผิดชอบต่อการออกแบบและการลงทุนของเราเอง