For the expression of mood, English

For the expression of mood, English uses a number of modal auxiliaries, such as can, may, will, shall and the past tense forms could, might, would,should. There is also a subjunctive and an imperative mood, both based on the plain form of the verb (i.e. without the third person singular -s), and which is used in subordinate clauses (e.g. subjunctive: It is important that he run every day; imperative Run!).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับค่าของอารมณ์ ภาษาอังกฤษใช้โมดอล auxiliaries เช่นเป็นสามารถ อาจ จะ จะ กแบบอดีตกาลอาจ อาจ จะ ควร Subjunctive เป็นและอารมณ์มีความจำเป็น ทั้งตามแบบธรรมดาของกริยา (เช่นโดยบุคคลที่สามเอกพจน์ -s), และที่จะใช้ในประโยคย่อย (เช่น subjunctive: เป็นสิ่งสำคัญที่เขาทำงานทุกวัน เรียกใช้ความจำเป็น!)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการแสดงออกของอารมณ์, อังกฤษใช้จำนวนแนะแนวกิริยาเช่นกระป๋อง, อาจจะจะและรูปแบบอดีตกาลทำได้อาจจะควร นอกจากนี้ยังมีเสริมและอารมณ์ความจำเป็นทั้งขึ้นอยู่กับรูปแบบที่ธรรมดาของคำกริยา (คือไม่มีบุคคลที่สาม -s เอกพจน์) และซึ่งจะใช้ในบุรพบท (เช่นเสริม: มันเป็นสิ่งสำคัญที่เขาทำงานทุกวัน เรียกความจำเป็น!)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคืนเป็นยังไงบ้างเมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง