Emperor Johann lay down on a bench

Emperor Johann lay down on a bench within the imperial palace’s flower gardens, feeling utterly powerless. A weak, pale look was on his face. His eyes were closed, and he was silent. The only thing the nearby palace attendant could do was to carefully take care of him. The palace attendant was very puzzled. “Just then, his Imperial Majesty was in a fine mood. But after chatting a while with Master Linley, he became like this?”

Emperor Johann’s eyes suddenly opened.

“Transmit this decree. Marquis Jeff is to go to the Central Administrative Province and join with the Jacques Legion. Let Legion Commander Lace arrange a relaxed assignment for him. Unless there are special circumstances, Marquis Jeff is not to be permitted to return to the imperial capital.” Emperor Johann said calmly. He truly did not wish to see Marquis Jeff again. Whenever he saw Marquis Jeff, he would be reminded of Prince Julin.

The event which occurred today was the deepest humiliation in Emperor Johann’s heart. But Emperor Johann knew that there was nothing he could do about it. All he could do was accept it.

Although the palace attendant was puzzled by the Emperor’s orders, he still said respectfully, “Yes, your Imperial Majesty!”

Emperor Johann sat back down on his seat. Suddenly, he seemed to have become much older.

From the imperial capital to the Southeast Administrative Province, even flying at high speed in a straight line, over two thousand kilometers had to be traversed. In mid-flight, the impatient Linley transformed into his full Dragonform, making haste towards the southeast at top speed.

When Linley had left the imperial capital, the sun had already sunk down to and reached the edges of the eastern horizon.

When Linley arrived at the provincial capital of the Southeast Administrative Province, the entire world had begun to grow dim, and the countless commoners had begun to sit down in their homes and prepare for dinner.

“Whoosh!” While flying towards the top of provincial capital in his Dragonform, Linley suddenly spread out his spiritual energy, easily encapsulating that luxurious castle in the center of the city within it.

Prince Julin was living there. “Boss, should I handle it?” Bebe was flying side by side with Linley.

“No!” Whenever Linley thought of his bro, Reynolds, the flames of fury in his heart burned ever hotter. Although he had flown here at high speed, Linley still felt that this trip had been a long one. Too long!

Linley’s dark golden eyes had turned slightly bloodshot.

“Julin!” Linley ground his teeth and said in a low voice, and then his dark golden eyes became all the more grim and callous.

Thousands of guards were currently on patrol outside the administrator’s castle of the Southeast Administrative Province’s provincial capital. There were many beautiful maids and servants walking about the castle as well.

Within one quiet, secluded room within the castle. Behind a hazy gauze screen. The sound of low panting. A coquettish voice moaning nonstop. Two bodies intertwined with each other.

After a long moment…

A low growl. And then, the room returned to utter silence.

“Your Imperial Highness.” A soft, sweet voice.

“Baby, you really are bewitching. You are much better than my wife.” Prince Julin opened the gauze screen, then put on his long robe and left the bed. “Baby, rest here. I’ll order someone to bring you food.”

“Thank you, your Imperial Highness.” The woman behind the gauze screen had jade hair which cascaded down like a waterfall, and her eyes seemed utterly bewitching.

A hint of a satisfied smile was on the corner of Prince Julin’s face.

He was very satisfied with his life.

What was so good about being an Emperor? As a Prince, he had as many servants as he wished and as many women as he wished. Wasn’t this sort of life even better than that of a god’s?

“That big brother of mine. Jeeze. All I did was cause that Reynolds to die, but he lectured and berated me.” Prince Julin pursed his lips disdainfully.

His life was extremely valuable.

If a common noble died, he died. What was the big deal about it? Prince Julin’s absolute bottom line was this; anything which might threaten his life, no matter how small, had to be stopped.

Prince Julin walked out of the room, feeling satisfied.

“Your Imperial Highness.” The two female attendants outside the room said respectfully.

Prince Julin gently stroked the face of one of the female attendants. Laughing lightly, he said, “Baby, tonight, you can come serve me.”

“Yes, your Imperial Highness.” A hint of joy actually appeared on that female attendant’s face.

Just as Prince Julin was feeling that his life was simply too perfect, a cold voice rang out from the skies above, covering the entire castle. “Prince Julin, are you enjoying your life?” That voice was filled with resentment and hatred, causing Prince Julin to suddenly tremble.

“Who is it?!” The castle guards all raised their weapons and roared angrily.

“Up above. Ahhh! It is a demon!” A guard saw Linley standing in mid-air.

Prince Julin’s heart was filled with terror and fear. He didn’t know who had come to act against him. The people whom Prince Julin had offended were all people who were inferior in status to him. Prince Julin knew very well that some powerful experts were not to be offended. So who was this? Prince Julin raised his head high…and his face turned ashen in terror.

Linley was currently standing in mid-air above Prince Julin’s residence. In full Dragonform, Linley was surrounded by a dense fog of azurish-black battle-qi, which swirled and roiled about him. Linley did indeed look like a demon from the abyss.

His dark golden eyes were staring down at Prince Julin.

All Linley had done was to use his spiritual energy to search and investigate. After hearing Prince Julin’s words to the two female attendants, he knew that this person was indeed Prince Julin.

Linley’s body suddenly descended, and a terrifying surge of energy blasted out in every direction.

“Boom!”

The nearby buildings were all blown apart by this terrifying blast of force. Linley landed heavily on the ground, and the stone floor of the residence instantly cracked and shattered, as though it had been struck by a massive falling boulder.

“Milord, who are you?” Prince Julin squeezed out a smile, appearing to be incredibly humble.

The man in front of him was a Saint. Prince Julin was absolutely certain of this.

Prince Julin deeply cared about his life, so he never offended any Saints.

“Milord, is there perhaps some mistake? Why have you sought me out?” Prince Julin forcibly maintained his smile, but just at this time, from afar, a guard’s voice could be heard. “Your Imperial Highness, that person is Master Linley. I went to the imperial capital and watched his duel with Lord Haydson.”

Many people had watched the duel between Linley and Haydson. People from the Southeast Administrative Province had gone as well. Naturally, that guard recognized Linley.

Prince Julin hadn’t gone.

To Prince Julin, watching experts fight wasn’t as interesting as playing around with some beautiful women. It was fortunate for him that he was the Emperor’s younger brother, because otherwise, in a country like the O’Brien Empire, where people worshipped experts and valued training and personal strength, his life would have been terrible.

“Master Linley?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โยฮันน์จักรพรรดิวางลงบนม้านั่งในสวนดอกไม้อิมพีเรียลพาเลซ รู้สึกโคตรอำนาจ ดูอ่อนแอ อ่อนบนใบหน้าของเขาได้ ตาของเขาถูกปิด และเขาเงียบ สิ่งเดียวที่ข้าพาเลสใกล้เคียงไม่ได้ดูแลเขา ข้าพาพิศวงมากขึ้น "เพียงนั้น พระอิมพีเรียลได้อารมณ์ดี แต่หลังจากการสนทนาในขณะที่กับ Linley หลัก จะเป็นเช่นนี้"ตาของโยฮันน์จักรพรรดิก็เปิด"ส่งพระราชกฤษฎีกานี้ เจฟมาร์คีส์ ได้ไปจังหวัดบริหารกลางเข้าร่วมพยุหะ Jacques ให้ผู้บัญชาการพยุหะลูกไม้จัดกำหนดผ่อนคลายเขา เว้นแต่มีกรณีพิเศษ เจฟมาร์คีส์ได้ไม่ได้รับอนุญาตให้กลับไปเมืองหลวงอิมพีเรียล" โยฮันน์จักรพรรดิกล่าวเบา ๆ เขาอย่างแท้จริงไม่อยากดูเจฟมาร์ควิสอีกด้วย เมื่อเขาเห็นเจฟมาร์ควิส เขาจะได้รับการเตือนของ Julin เจ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่ขายหน้าข้าพเจ้าในจักรพรรดิโยฮันน์ แต่จักรพรรดิโยฮันน์รู้ว่า มีอะไรที่เขาไม่เกี่ยว ทั้งหมดเขาไม่ได้ยอมรับข้าพาได้พิศวงตามใบสั่งของจักรพรรดิ แม้ว่าเขายังคงกล่าวบังคม "ใช่ มหาบพิตรอิมพีเรียล"โยฮันน์จักรพรรดินั่งกลับลงบนที่นั่งของเขา ทันใดนั้น เขาดูเหมือนจะกลายเป็นรุ่นเก่ามากจากเมืองหลวงให้จังหวัดมีการบริหารจัดการตะวันออกเฉียงใต้ บินได้ที่ความเร็วสูงในเส้นตรง อิมพีเรียลกว่าสองพันกิโลเมตรได้ถึงจะไม่เหมือนกัน ในเที่ยวบินกลาง Linley รักเปลี่ยนเป็น Dragonform ของเขาเต็ม ทำรีบไปทางตะวันออกเฉียงใต้ที่ที่ความเร็วสูงสุดเมื่อ Linley มีทุนอิมพีเรียล ดวงอาทิตย์ได้จมลงไปแล้ว และถึงขอบฟ้าตะวันออกเมื่อ Linley ถึงเมืองหลวงของจังหวัดของจังหวัดตะวันออกเฉียงใต้มีการบริหารจัดการ ทั้งโลกเริ่มขยายมิติ และไพร่นับไม่ถ้วนเริ่มนั่งลงในบ้านของพวกเขา และเตรียมพร้อมสำหรับอาหารค่ำ"เสียงหวือ" ในขณะที่บินไปยังด้านบนของเมืองหลวงจังหวัดใน Dragonform ของเขา Linley ก็แผ่พลังงานทางจิตวิญญาณของเขา encapsulating ปราสาทที่หรูหราใจกลางเมืองภายในได้อย่างง่ายดายเจ้า Julin มีชีวิตมี "เจ้านาย ควรฉันจัดการ" แจ็คกี้ได้บิน side by side with Linley"ไม่" เมื่อ Linley คิดของ bro เรย์โนลด์ส เปลวไฟทำลายเขาทั้งเขียนเคยร้อน ถึงแม้ว่าเขามีบินนี่ความเร็วสูง Linley ยังคงรู้สึกว่า เดินได้หนึ่งยาวขึ้น ยาวเกินไปตาสีทองเข้มของ Linley มีเปิด bloodshot เล็กน้อย"Julin" Linley ดินฟันของเขา และกล่าวว่า ในเสียงต่ำ แล้ว ตาทองเข้มกลายเป็น ทุกมากน่ากลัว และไม่รู้สึกพันยามได้อยู่บนลาดตระเวนนอกปราสาทของผู้ดูแลระบบของตะวันออกเฉียงใต้มีการบริหารจัดการจังหวัดอำเภอเมือง มีแม่บ้านสวยมากและเดินเกี่ยวกับปราสาทเช่นข้าราชการภายในเงียบสงบ เงียบสงบห้องพักภายในปราสาท หลังจอผ้ามัว เสียงของ panting ต่ำ เสียงตุ้งติ้ง moaning nonstop ศพที่สองเจอกันหลังจากช่วงเวลาที่ยาวนาน...Growl ต่ำ แล้ว ห้องคืนให้เงียบที่สุด"อิมพีเรียลฝ่าบาทด้วย" เสียงหวาน นุ่ม"เด็ก คุณจริง ๆ ได้ bewitching คุณจะดีกว่าภรรยา" Julin เจ้าเปิดจอผ้าพันแผล ใส่เสื้อคลุมยาวของเขา แล้วเหลือนอน "เด็ก พักที่นี่ ฉันจะสั่งใครให้อาหาร""ขอบคุณ ฝ่าบาทอิมพีเรียล" ผู้หญิงอยู่หลังจอผ้ามีผมหยกซึ่ง cascaded ลงเช่นน้ำตก และตาของเธอดูเหมือน bewitching โคตรคำแนะนำของรอยยิ้มพอใจที่มุมของใบหน้าเจ้า Julinเขามีความพึงพอใจกับชีวิตของเขาสิ่งดีเกี่ยวกับการจักรพรรดิ เป็นเจ้า เขามีข้าราชการมากที่สุด ตามที่เขาปรารถนา และเป็นผู้หญิงเขาปรารถนา ไม่ได้จัดเรียงของชีวิตดีกว่าที่ของพระเจ้า"ที่บิ๊กพี่ชายของฉัน Jeeze ทั้งหมดที่ฉันไม่ได้ทำให้เรย์โนลด์สที่ตาย แต่เขา lectured และ berated ฉัน" เจ้าชาย Julin pursed ริมฝีปากของเขา disdainfullyชีวิตมีคุณค่ามากขึ้นถ้าตระกูลทั่วไปตาย เขาตาย สิ่งที่เป็นเรื่องใหญ่เลย บรรทัดล่างแน่นอนเจ้า Julin ถูก สิ่งที่อาจคุกคามชีวิต ไม่ว่าขนาดเล็ก มีการหยุดเจ้า Julin เดินออกจากห้องพัก ความรู้สึกพอใจ"อิมพีเรียลฝ่าบาทด้วย" ผู้เข้าอบรมหญิงสองนอกห้องรับกล่าวเจ้าชาย Julin เบา ๆ แบบขีดลงใบหน้าของผู้เข้าอบรมเพศหญิง หัวเราะเบา ๆ เขากล่าว "เด็ก คืนนี้ คุณสามารถมารับใช้เรา""ใช่ ฝ่าบาทอิมพีเรียล" คำแนะนำของจริงปรากฏว่าบริจาริกาของหน้าเพียงเป็น Julin เจ้ารู้สึกว่า ชีวิตของเขามีเพียงสมบูรณ์แบบเกินไป หวัดเสียงรังออกจากท้องฟ้าเหนือ ครอบคลุมปราสาททั้งหมด "เจ้าชาย Julin เป็นคุณเพลิดเพลินกับชีวิตของคุณ" เสียงนั้นก็เต็มไป ด้วยความเกลียดชัง สาเหตุ Julin เจ้าก็สั่นเครือและขุ่น"ใครเป็น!" รักษาปราสาททั้งหมดยกอาวุธของพวกเขา และ roared angrily"ขึ้นข้างบน Ahhh มันเป็นหนึ่ง" ทหารยามเห็นยืน Linley ในกลางอากาศเจ้าชาย Julin หัวใจก็เต็มไป ด้วยความหวาดกลัวและความกลัว ไม่ทราบที่มาทำกับเขา ทุกคนที่มีน้อยในสถานะเขาคนที่เจ้า Julin ได้ถือได้ เจ้าชาย Julin รู้ดีว่า บางผู้เชี่ยวชาญมีประสิทธิภาพอยู่ไม่ต้องมนต์ ดังนั้น ใครถูก เจ้าชาย Julin ยกศีรษะสูง... และหน้าที่เปิดมณโฑหน้าขาวในความหวาดกลัวLinley กำลังยืนอยู่ในกลางอากาศเหนือเจ้า Julin เรสซิเดนซ์ ใน Dragonform เต็ม Linley ถูกล้อมรอบ ด้วยหมอกหนาทึบของ azurish ดำต่อสู้ฉี swirled และ roiled เกี่ยวกับเขา Linley แน่นอนไม่ได้มองเช่นนั้นจากหุบเหวตาสีทองเข้มจ้องลง Julin เจ้าทำ Linley ทั้งหมดมีการ ใช้พลังงานทางจิตวิญญาณของเขาเพื่อค้นหา และตรวจสอบ หลังจากได้ยินคำเจ้า Julin ไปพร้อมหญิงสอง เขารู้ว่า คนนี้ถูกแน่นอนเจ้า Julinร่างกายของ Linley ก็สืบเชื้อสาย และคลื่นน่ากลัวพลังงานเสียหายออกในทุกทิศทาง"บูม"อาคารใกล้เคียงได้ทั้งหมดเป่าแยกตามสยองระเบิดของกองทัพ Linley ที่ดินหนักบนพื้นดิน และชั้นหินของแตก และแตกเป็น เสี่ยง ๆ เหมือนว่าจะมีหลง โดยหินล้มใหญ่ทันที"Milord ที่คุณ" เจ้า Julin คั้นออกยิ้ม เป็นยังไงก็อย่างเหลือเชื่อคนหน้าเขาเป็นนักบุญ เจ้าชาย Julin ไม่แน่ใจนี้เจ้าชาย Julin ห่วงชีวิต ลึกเพื่อเขาไม่เคยถือนักบุญใด ๆ"Milord มีอาจจะเป็นบันไดหรือไม่ ทำไมมีคุณขอผมออกหรือไม่" เจ้า Julin บังคับให้เก็บรอยยิ้มของเขา แต่เพียงเวลานี้ จากระยะไกล การรักษาเสียงสามารถได้ยิน "ฝ่าบาทอิมพีเรียล ท่านผู้นั้นคือ Linley หลัก ผมไปเมืองหลวงอิมพีเรียล และเฝ้าดูเขาดวลกับพระ Haydson"หลายคนได้ดูการดวลระหว่าง Linley และ Haydson คนจากตะวันออกเฉียงใต้มีการบริหารจัดการจังหวัดก็หายไปด้วย ธรรมชาติ รักษาที่รู้จัก Linleyเจ้าชาย Julin ไม่ได้หายไปการปริ๊นซ์ Julin ต่อสู้ผู้เชี่ยวชาญดูไม่เป็นที่น่าสนใจเป็นการเล่นรอบกับผู้หญิงบางคนสวย มันเป็นโชคดีสำหรับเขาว่า เป็นน้องของจักรพรรดิ เนื่องจากที่อื่น ในประเทศเช่นจักรวรรดิโอไบรอัน ที่คนเคารพบูชาผู้เชี่ยวชาญ และบริษัทฝึกอบรม และความแข็งแรงส่วนตัว ชีวิตจะได้รับน่ากลัว"หลัก Linley"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จักรพรรดิโยฮันน์ล้มตัวลงนอนบนม้านั่งภายในพระราชวังอิมพีเรียลสวนดอกไม้, ความรู้สึกที่ไม่มีอำนาจอย่างเต็มที่ อ่อนแอดูซีดอยู่บนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาปิดและเขาก็เงียบ สิ่งเดียวที่ผู้ดูแลพระราชวังใกล้จะทำคือการระมัดระวังในการดูแลของเขา ดูแลรักษาพระราชวังเป็นงงมาก "ตอนนั้นใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทของเขาอยู่ในอารมณ์ที่ดี แต่หลังจากที่พูดคุยในขณะที่กับนาย Linley เขากลายเป็นเช่นนี้? "ตาจักรพรรดิโยฮันน์เปิดกึก." ส่งคำสั่งนี้ มาร์ควิสเจฟฟ์คือการไปที่ศาลปกครองกลางจังหวัดและเข้าร่วมกับกองทัพฌาคส์ ให้ผู้บัญชาการกองทัพลูกไม้จัดให้มีการมอบหมายผ่อนคลายสำหรับเขา เว้นแต่มีกรณีพิเศษมาร์ควิสเจฟฟ์ไม่ได้ที่จะได้รับอนุญาตให้กลับไปยังเมืองหลวงของจักรวรรดิ. "จักรพรรดิโยฮันน์กล่าวว่าใจเย็น เขาอย่างแท้จริงไม่ได้ต้องการที่จะเห็นมาร์ควิสเจฟฟ์อีกครั้ง เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นมาร์ควิสเจฟฟ์เขาจะได้รับการเตือนของเจ้าชาย Julin. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นความอัปยศอดสูที่ลึกที่สุดในหัวใจของจักรพรรดิโยฮันน์ แต่จักรพรรดิโยฮันน์รู้ว่ามีอะไรที่เขาจะทำอย่างไรกับมัน ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือยอมรับมัน. แม้ว่าผู้ดูแลพระราชวังถูกงงงวยโดยคำสั่งของจักรพรรดิเขายังกล่าวว่ากราบ "ใช่ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทของคุณ!" จักรพรรดิโยฮันน์นั่งกลับลงบนที่นั่งของเขา ทันใดนั้นดูเหมือนว่าเขาจะได้กลายเป็นที่เก่ามาก. จากเมืองหลวงของจักรวรรดิตะวันออกเฉียงใต้กับการบริหารจังหวัดแม้จะบินด้วยความเร็วสูงเป็นเส้นตรงกว่าสองพันกิโลเมตรจะต้องมีการสำรวจ ในช่วงกลางเดือนเที่ยวบินที่ Linley ใจร้อนกลายเป็น Dragonform เต็มของเขาทำให้รีบไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ที่ความเร็วด้านบน. เมื่อ Linley ได้ออกจากเมืองหลวงของจักรวรรดิดวงอาทิตย์จมแล้วลงไปถึงขอบของเส้นขอบฟ้าทางทิศตะวันออก. the เมื่อ Linley มาถึง ที่เมืองหลวงของจังหวัดตะวันออกเฉียงใต้การบริหารจังหวัดทั้งโลกได้เริ่มที่จะเติบโตสลัวและไพร่นับไม่ถ้วนได้เริ่มที่จะนั่งลงในบ้านของพวกเขาและเตรียมความพร้อมสำหรับอาหารค่ำ. "หวือ!" ในขณะที่บินไปทางด้านบนของเมืองหลวงของจังหวัดในของเขา Dragonform, Linley จู่ ๆ ก็กระจายออกพลังงานจิตวิญญาณของเขาได้อย่างง่ายดายห่อหุ้มเซลล์แสงอาทิตย์ที่ปราสาทหรูหราในใจกลางของเมืองที่อยู่ภายใน. ปรินซ์จูลินยังมีชีวิตอยู่ที่นั่น "เจ้านายฉันควรจะจัดการกับมัน?" เบเบ้บินเคียงข้างกับ Linley. "ไม่!" เมื่อใดก็ตาม Linley คิดว่าพี่เขานาดส์เปลวไฟของความโกรธในหัวใจของเขาถูกเผาที่เคยร้อน แม้ว่าเขาจะได้บินที่นี่ที่ความเร็วสูง Linley ยังคงรู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่ง นานเกินไป! ดวงตาสีทองเข้ม Linley ได้หันเล็กน้อยเปื้อนเลือด. "Julin" Linley บดฟันของเขาและพูดด้วยเสียงต่ำแล้วดวงตาสีทองเข้มของเขากลายเป็นทั้งหมดที่น่ากลัวมากขึ้นและความรู้สึก. พันยามอยู่ขณะลาดตระเวนนอก ผู้ดูแลปราสาทของเมืองหลวงของจังหวัดจังหวัดตะวันออกเฉียงใต้การบริหารของ มีสาวที่สวยงามมากและคนรับใช้ก็เดินเกี่ยวกับปราสาทเช่นกัน. ภายในหนึ่งที่เงียบสงบห้องพักที่เงียบสงบภายในปราสาท หลังหน้าจอตาข่ายหมอก เสียงหอบต่ำ เสียงครางตุ้งติ้งดุ๊กดิ๊ก สองร่างพันกับแต่ละอื่น ๆ . หลังจากช่วงเวลาที่ยาว ... คำรามต่ำ แล้วห้องพักกลับไปพูดเงียบ. "สมเด็จอิมพีเรียลของคุณ." ความอ่อนนุ่มและเสียงหวาน. "ที่รักคุณจริงๆมีเสน่ห์ คุณอยู่ที่ดีกว่าภรรยาของฉัน. "เจ้าชาย Julin เปิดหน้าจอผ้ากอซแล้วใส่เสื้อคลุมยาวของเขาและที่เหลือเตียง "เด็กที่นี่ส่วนที่เหลือ ผมจะสั่งให้ใครสักคนที่จะนำคุณอาหาร. "" ขอบคุณสมเด็จอิมพีเรียลของคุณ. "ผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลังจอผ้ากอซมีผมหยกที่ลดหลั่นกันลงมาเหมือนน้ำตกและดวงตาของเธอดูเหมือนมีเสน่ห์อย่างเต็มที่. คำใบ้ของรอยยิ้มที่มีความพึงพอใจเป็น ในมุมของใบหน้าของเจ้าชาย Julin ของ. เขาก็พอใจมากกับชีวิตของเขา. สิ่งที่เป็นเพื่อที่ดีเกี่ยวกับการเป็นจักรพรรดิแล้ว? ในฐานะที่เป็นเจ้าชายเขามีคนรับใช้ให้มากที่สุดเท่าที่เขาต้องการและผู้หญิงมากที่สุดเท่าที่เขาอยาก ไม่ได้เรียงลำดับของชีวิตนี้ได้ดียิ่งขึ้นกว่าที่ของพระเจ้าหรือไม่? "นั่นพี่ใหญ่ของฉัน Jeeze ทั้งหมดที่ผมทำก็คือสาเหตุที่นาดส์ที่จะตาย แต่เขาสอนและตวาดฉัน. "เจ้าชาย Julin เม้มริมฝีปากของเขาเหยียดหยัน. ชีวิตของเขาเป็นที่มีคุณค่ามาก. ถ้าขุนนางเสียชีวิตที่พบเขาเสียชีวิต สิ่งที่เป็นเรื่องใหญ่เกี่ยวกับมันได้หรือไม่ บรรทัดล่างแน่นอนเจ้าชาย Julin เป็นนี้ อะไรที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อชีวิตของเขาไม่ว่าขนาดเล็กก็จะถูกหยุด. ปรินซ์จูลินเดินออกมาจากห้องพักรู้สึกพอใจ. "สมเด็จอิมพีเรียลของคุณ." ทั้งสองพนักงานหญิงนอกห้องกล่าวว่ากราบ. เจ้าชาย Julin เบา ๆ ลูบใบหน้า ของหนึ่งในผู้เข้าร่วมประชุมหญิง หัวเราะเบา ๆ เขากล่าวว่า "เด็กคืนนี้คุณสามารถมาทำหน้าที่ฉัน." "ใช่สมเด็จอิมพีเรียลของคุณ." คำใบ้ของความสุขจริงปรากฏบนใบหน้าที่ดูแลหญิงให้. เช่นเดียวกับเจ้าชาย Julin รู้สึกว่าชีวิตของเขาเป็นเพียงเกินไป ที่สมบูรณ์แบบเสียงเย็นดังออกมาจากท้องฟ้าเหนือครอบคลุมปราสาททั้งหมด "เจ้าชาย Julin ที่คุณกำลังเพลิดเพลินกับชีวิตของคุณ?" เสียงที่เต็มไปด้วยความแค้นและความเกลียดชังทำให้เจ้าชาย Julin จู่ๆสั่น. "ใครมัน ?!" ยามปราสาททั้งหมดยกอาวุธของพวกเขาและคำรามด้วยความโกรธ. "ขึ้นดังกล่าวข้างต้น Ahhh! มันเป็นปีศาจ! "ยามเห็น Linley ยืนอยู่กลางอากาศ. หัวใจเจ้าชายของจูลินก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความหวาดกลัว เขาไม่ได้รู้ว่าใครได้มาทำหน้าที่กับเขา คนผู้ที่เจ้าชาย Julin ได้โกรธเคืองคนทุกคนที่ด้อยกว่าในสถานะกับเขา เจ้าชาย Julin รู้ดีว่าผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพบางคนไม่ได้ที่จะโกรธเคือง ดังนั้นผู้ที่เป็นแบบนี้? เจ้าชาย Julin ยกหัวของเขาสูง ... และใบหน้าของเขาหันซีดในความหวาดกลัว. Linley ได้ขณะยืนอยู่กลางอากาศเหนือที่อยู่อาศัยของเจ้าชาย Julin ใน Dragonform เต็ม Linley ถูกล้อมรอบไปด้วยหมอกหนาของ azurish ดำรบฉีซึ่งหมุนวนและ roiled เกี่ยวกับเขา Linley ไม่แน่นอนมีลักษณะเหมือนปีศาจจากนรก. ดวงตาสีทองเข้มของเขาถูกจ้องมองลงที่เจ้าชาย Julin. ทั้งหมด Linley ได้ทำคือการใช้พลังทางจิตวิญญาณของเขาในการค้นหาและตรวจสอบ หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเจ้าชาย Julin ของทั้งสองพนักงานหญิงที่เขารู้ว่าคนคนนี้เป็นจริงเจ้าชาย Julin. ร่างกาย Linley ของจู่ ๆ ก็เดินลงมาและคลื่นที่น่ากลัวของพลังงานระเบิดออกมาในทุกทิศทุกทาง. "บูม!" อาคารที่อยู่บริเวณใกล้เคียงถูกเป่าออกจากกันโดย นี้ระเบิดที่น่ากลัวของแรง Linley ที่ดินอย่างหนักในพื้นดินและชั้นหินที่อยู่อาศัยแตกทันทีและแตกราวกับว่ามันได้รับการตีด้วยก้อนหินขนาดใหญ่ที่ลดลง. "พระเดชพระคุณ, คุณเป็นใคร?" เจ้าชาย Julin บีบออกจากรอยยิ้มที่ปรากฏจะเป็นอย่างไม่น่าเชื่อ อ่อนน้อมถ่อมตน. คนในด้านหน้าของเขาเป็นนักบุญ เจ้าชาย Julin เป็นบางอย่างนี้. เจ้าชาย Julin ลึกได้รับการดูแลเกี่ยวกับชีวิตของเขาเพื่อให้เขาไม่เคยโกรธเคืองเซนต์ใด ๆ . "พระเดชพระคุณจะมีความผิดพลาดที่อาจจะเป็นบางอย่าง? คุณขอให้ฉันออกได้ทำไม? "เจ้าชาย Julin บังคับบำรุงรักษารอยยิ้มของเขา แต่เพียงในเวลานี้จากระยะไกล, เสียงยามที่อาจจะได้ยิน "สมเด็จพระจักรพรรดิของคุณคนที่อยู่ Linley ปริญญาโท ผมไปเมืองหลวงของจักรวรรดิและเฝ้าดูการต่อสู้ของเขากับพระเจ้า Haydson. "หลายคนที่ได้ดูการต่อสู้ระหว่างLinley และ Haydson คนที่มาจากตะวันออกเฉียงใต้การบริหารจังหวัดได้หายไปเช่นกัน ธรรมชาติยามที่ได้รับการยอมรับ Linley. ปรินซ์จูลินไม่ได้ไป. เพื่อเจ้าชาย Julin ผู้เชี่ยวชาญเฝ้าดูการต่อสู้ไม่ได้เป็นที่น่าสนใจเช่นการเล่นรอบกับผู้หญิงที่สวยบาง มันเป็นโชคดีสำหรับเขาว่าเขาเป็นน้องชายของจักรพรรดิเพราะมิฉะนั้นในประเทศเช่นเดียวกับเอ็มไพร์โอไบรอันที่ผู้คนบูชาผู้เชี่ยวชาญและมีมูลค่าการฝึกอบรมและความแข็งแรงส่วนบุคคลชีวิตของเขาจะได้รับน่ากลัว. "Linley โท?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จักรพรรดิโยฮันน์ วางลงบนม้านั่งในสวนดอกไม้ราชสำนัก รู้สึกสิ้นอำนาจ อ่อนแอ , อ่อนดูบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาปิดลง แล้วเขาก็เงียบ สิ่งเดียวที่ทำได้คือผู้ติดตามอย่างระมัดระวังดูแลเขา ผู้ติดตามรู้สึกงงงวย " แล้ว พระจักรพรรดิ อยู่ในอารมณ์ปกติแต่หลังจากที่ในขณะที่สนทนากับอาจารย์ Linley เขากลายเป็นแบบนี้ "

จักรพรรดิโยฮันน์ ตาก็เปิด

" ส่งกฤษฎีกานี้ มาร์คเจฟไปจังหวัดบริหารกลาง และเข้าร่วมกับกองทัพ Jacques ให้กองทหารผู้บัญชาการลูกไม้จัดงานผ่อนคลายสำหรับเขา เว้นแต่มีพฤติการณ์พิเศษมาร์คเจฟไม่ได้รับอนุญาตเพื่อกลับไปยังเมืองหลวงของจักรวรรดิ . " จักรพรรดิโยฮันน์กล่าวอย่างใจเย็น เขาไม่ปรารถนาจะเห็นจริงๆมาร์คเจฟ อีกครั้ง เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นมาร์คเจฟ เขาจะนึกถึงเจ้าชายจูเลียน .

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้คือความอัปยศที่ลึกที่สุดในใจของจักรพรรดิโยฮันน์ . แต่พระราชาโยว่าไม่มีอะไรที่เขาทำได้ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือยอมรับ

ถึงแม้ว่าผู้ติดตามงงโดยคำสั่งของจักรพรรดิ เขาก็พูดสุภาพ " ครับ จักรพรรดิของคุณ "

จักรพรรดิโยนั่งกลับลงบนที่นั่ง ทันใดนั้น ดูเหมือนเขาจะกลายเป็นเก่ามาก

จากทุนหลวงจังหวัดปกครองภูมิภาค แม้บินด้วยความเร็วสูงเป็นเส้นตรงสองพันกว่ากิโลเมตร ต้องเดินทางไป . ในการบินกลาง ใจร้อน Linley กลายเป็น dragonform เต็มของเขา ทำให้รีบเร่งไปสู่ภูมิภาคที่ความเร็วสูงสุด .

เมื่อ Linley ได้ออกจากเมืองหลวงของจักรวรรดิ ดวงอาทิตย์ก็จมลงไปถึงขอบของขอบฟ้าทิศตะวันออก

เมื่อ Linley มาถึงเมืองหลวงของจังหวัดปกครองตะวันออกเฉียงใต้โลกทั้งหมดได้เริ่มมืดมัว และสามัญชนที่นับไม่ถ้วนได้เริ่มที่จะนั่งในบ้านของพวกเขาและเตรียมตัวสำหรับอาหารค่ำ .

" . " ในขณะที่บินไปยังด้านบนของเมืองหลวงใน dragonform ของเขาก็แผ่พลังงานทางจิตวิญญาณของเขา Linley สามารถห่อหุ้มปราสาทที่หรูหราในใจกลางของเมืองภายใน

เจ้าชายจูเลียน อยู่ที่นั่น . " เจ้านายฉันควรจะจัดการกับมันอย่างไร " เบเบ้บินเคียงข้างกับ Linley

" ไม่ ! " เมื่อใดก็ตามที่ Linley คิดว่าพี่ชายของเขา เรโนลด์ เปลวไฟแห่งความโกรธในใจเขาเผาที่เคยร้อน แม้ว่าเขาจะได้บินมาด้วยความเร็วสูง ลินลีย์ยังรู้สึกว่าเที่ยวนี้ได้นานมาก ยาวเกินไป !

Linley เป็นสีทองเข้มดวงตาได้กลายเป็นสีเลือดเล็กน้อย

" จูเลียน ! " ลินลี่ย์กัดฟันและพูดด้วยเสียงต่ำแล้วนัยน์ตาสีทองเข้มก็ยิ่งโหดร้ายใจดำ

หลายพันทหารซึ่งลาดตระเวนนอกปราสาทของผู้ดูแลระบบของตะวันออกเฉียงใต้การบริหารจังหวัด จังหวัดพระนคร มีแม่บ้านที่สวยงามมากมาย และคนรับใช้เดินเกี่ยวกับปราสาทเช่นกัน

ภายในหนึ่งเงียบ ห้องเงียบสงบ ภายในปราสาท หลังหน้าจอตาข่ายเบลอ เสียงต่ำ . . .เสียงที่ยั่วยวนผู้ชายครางไม่หยุดเลย สองร่างพันกับแต่ละอื่น ๆ .

หลังจากนั้น . . . . . . . นาน

ต่ำเสียงคำราม แล้วห้องกลับสู่ความเงียบงัน

" องค์จักรพรรดิของคุณ . " เสียงนุ่มหวาน

" ที่รักคุณจริงๆหลงใหล . คุณมีมากดีกว่าภรรยาของฉัน " เจ้าชายจูเลียนเปิดจอไว้ แล้วใส่เสื้อคลุมยาวของเขาและออกจากเตียง " ที่รัก พักที่นี่ผมจะสั่งให้คนเอาอาหารมาให้ "

" ขอบคุณ องค์จักรพรรดิของคุณ " ผู้หญิงหลังม่านผ้าโปร่งมีหยกผมซึ่งทั้งลงเหมือนน้ำตก ตาเธอดูมีเสน่ห์สุดๆ

ใบ้ของพอใจ รอยยิ้มบนมุมของใบหน้าของเจ้าชายจูเลียน .

เขาพอใจมากกับชีวิตของเขา . . . . . .

มีอะไรที่ดีเกี่ยวกับการเป็นจักรพรรดิ์ ? ในฐานะองค์ชายเขาเป็นทาสรับใช้มากมาย อย่างที่เขาต้องการ และผู้หญิงมากมาย อย่างที่เขาต้องการ นี่ไม่ใช่เรื่องราวของชีวิตที่ดีกว่าของพระเจ้า ?

" ว่า พี่ชายของฉัน jeeze . ทั้งหมดที่ฉันทำคือสาเหตุที่เรโนลด์จะตาย แต่ที่เขาสอน และก็ดุด่าข้า " เจ้าชายจูเลียน pursed ริมฝีปากของเขาเหยียดหยัน

ชีวิตของเขามีค่ามาก

ถ้าขุนนางทั่วไป ตาย แล้วก็ตาย อะไรคือเรื่องใหญ่เลยล่ะเจ้าชายจูเลียนที่แน่นอนด้านล่างบรรทัดคือ อะไร ซึ่งอาจเป็นภัยคุกคามต่อชีวิตของเขา ไม่ว่าเล็กแค่ไหน ก็ต้องหยุด

เจ้าชายจูเลียนก็เดินออกไปจากห้อง ความรู้สึกพอใจ

" องค์จักรพรรดิของคุณ " ผู้หญิง 2 คน นอกห้อง บอกว่าเคารพ

เจ้าชายจูเลียนลูบเบา ๆ ใบหน้าของหญิงผู้ดูแล หัวเราะเบาๆ เขากล่าวว่า " ที่รัก คืนนี้คุณสามารถให้ฉัน . "

" ครับ องค์จักรพรรดิของคุณ . " คำใบ้ของความสุขจริง ๆ ที่ปรากฏบนใบหน้านั้น หญิง 1 .

เหมือนเจ้าชายจูเลียนรู้สึกว่าชีวิตของเขาเป็นเพียงเกินไปที่สมบูรณ์แบบเสียงเย็นชาดังขึ้นจากท้องฟ้าเบื้องบน ครอบคลุมปราสาททั้งหมด " เจ้าชายจูเลียน คุณจะเพลิดเพลินกับชีวิตของคุณ ? " เสียงที่เต็มไปด้วยความแค้นและความเกลียดชังทำให้เจ้าชายจูเลียนก็สั่น

" มันเป็นใคร ? " ปราสาทยามทั้งหมดยกอาวุธของตน และส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

" ขึ้นไป อ๊าาาา มันคือปีศาจ ! " ยามเห็น Linley ยืนอยู่กลางอากาศ

เจ้าชายจูเลียนเป็นหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความกลัว เขาไม่ได้รู้ว่าใครมาต่อต้านเขา คนที่เจ้าชายจูเลียนมีเคือง ถูกคนที่ด้อยกว่าในสถานะของเขาเจ้าชายจูเลียนรู้ดีว่าประสิทธิภาพบางผู้เชี่ยวชาญจะไม่ถูกรุกราน แล้วใคร ? เจ้าชายจูเลียนยกศีรษะสูง . . . . . . . และใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นซีดเผือดด้วยความกลัว

Linley เป็นปัจจุบันที่ยืนอยู่กลางอากาศเหนือเจ้าชายจูเลียนของที่อยู่อาศัย เต็ม dragonform Linley , ถูกล้อมรอบด้วยหมอกหนาทึบของฉีรบสีดำ azurish ซึ่งฟุ้ง และทอยเต๋าเกี่ยวกับเขาลินลีย์มันเหมือนปีศาจจากนรก

นัยน์ตาสีทองเข้มกำลังจ้องเจ้าชายจูเลียน .

ทั้งหมด Linley ได้คือการใช้พลังงานทางจิตวิญญาณของเขาเพื่อค้นหาและตรวจสอบ หลังจากได้ยินคำพูดของเจ้าชายจูเลียนกับผู้หญิง 2 คน เขารู้ว่าคนๆนี้แน่นอน เจ้าชายจูเลียน .

Linley ร่างกายก็ลงมาและกระแสที่น่ากลัวของพลังงานระเบิดออกทุกทิศทาง

" บูม ! "

อาคารใกล้เคียงถูกพัดห่างจากระเบิดนี้น่ากลัวของแรง Linley ที่ดินหนักบนพื้นดินและหินพื้นของที่อยู่อาศัยได้ทันที รอยร้าว และแตกเป็นเสี่ยง ๆ ราวกับว่ามันได้รับการหลงโดยขนาดใหญ่ล้มหิน

" นายท่าน นายเป็นใคร ? " เจ้าชายจูเลียนบีบออกมายิ้มปรากฏให้เป็นสมถะอย่างไม่น่าเชื่อ

ผู้ชายตรงหน้าเขาเป็นนักบุญ เจ้าชายจูเลียนถูกแน่ใจนี้

เจ้าชายจูเลียนลึกดูแลเกี่ยวกับชีวิตของเขา เขาไม่เคยล่วงเกินใดเซนต์

" ใต้เท้า บางทีอาจจะมีบางอย่างผิดพลาด ? ทำไมคุณถึงได้ตามหาฉัน ? " เจ้าชายจูเลียนเพื่อรักษารอยยิ้มของเขา แต่ในเวลานี้ จากที่ไกลๆ เสียงของผู้คุมอาจจะได้ยิน" องค์จักรพรรดิของคุณ คนๆนั้นก็คืออาจารย์ลินเลย์ ฉันไปที่เมืองหลวงของจักรวรรดิและดูการต่อสู้ของเขากับพระเจ้า haydson "

หลายคนได้ดูการดวลระหว่าง ลินลีย์ และ haydson . บุคคลจากจังหวัดปกครองภูมิภาคไปแล้วเช่นกัน ธรรมชาติ ที่ยามจำ Linley

เจ้าชายจูเลียนไม่ได้ไป

เจ้าชายจูเลียน ,ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ ดูไม่น่าสนใจเท่าเล่นกับผู้หญิงที่สวยงามบาง โชคดีสำหรับเขาเขาเป็นจักรพรรดิของน้องชาย เพราะไม่อย่างนั้น ในประเทศเช่นจักรวรรดิ โอไบรอัน ที่คนเคารพบูชา ผู้เชี่ยวชาญและมีการฝึกอบรมและความแรงของส่วนบุคคล ชีวิตของเขาคงจะน่ากลัว

" นายลินลีย์ ? "