Endnotes1 The poverty line is set f

Endnotes
1 The poverty line is set for each state, and represents the level of consumer expenditure per capita required to ensure a calorie intake of 2100 per day in urban areas and 2400 per day in rural areas. In 1995–96, it was estimated that 20.5% of Gujarat’s rural population, and 30.7% of the urban population, were BPL.
2 For the purpose of this study, we considered recent migrants as those who had moved from their place of origin/birth (or usual residence) within the previous year (Census 2001). For the purpose of the in-depth interviews, non-migrants were those who had lived at their current place of residence since birth.
3 The latest poverty statistics for India suggest that in 1999–2000, 28.6% of the total population were living below the ‘national poverty line’ (World Bank 2010). We chose to compare coping strategies among the poorest 30% of respondents (vs the less poor 70%) as they might roughly be thought of as representing those who live below the poverty line (vs those who live above the poverty line). This is a rather arbitrary and imperfect cut-off, given that Gujarat does tend to perform slightly better than all-India on measures of poverty (and so is likely to have a poverty line lower than 30%) and, more importantly, given that respondents to the exit survey are not representative of the general population.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ้างอิงท้ายเรื่อง
1 เส้นความยากจนที่กำหนดไว้สำหรับแต่ละรัฐและแสดงให้เห็นถึงระดับของค่าใช้จ่ายของผู้บริโภคต่อหัวที่จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าการบริโภคแคลอรี่ 2100 ต่อวันในเขตเมืองและ 2400 ต่อวันในพื้นที่ชนบท ใน 1995-1996 มันเป็นที่คาดว่า 20.5% ของประชากรในชนบทรัฐคุชราตและ 30.7% ของประชากรในเมืองมี BPL
2 สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เราถือว่าเป็นแรงงานข้ามชาติที่ผ่านมาผู้ที่ได้ย้ายจากสถานที่ของพวกเขาที่มา / เกิด (หรือถิ่นที่อยู่ปกติ) ภายในปีที่ผ่านมา (พ.ศ. 2001) สำหรับวัตถุประสงค์ของการสัมภาษณ์ในเชิงลึกแรงงานข้ามชาติที่ไม่ได้เป็นผู้ที่เคยอาศัยอยู่ในสถานที่ปัจจุบันของพวกเขาที่อยู่อาศัยมาตั้งแต่เกิด
3 สถิติความยากจนล่าสุดอินเดียแสดงให้เห็นว่าใน 1999-2000, 28.6% ของประชากรทั้งหมดที่อาศัยอยู่ใต้ 'เส้นความยากจนแห่งชาติ (World Bank 2010) เราเลือกที่จะเปรียบเทียบกลวิธีการเผชิญปัญหาในหมู่ผู้ที่ยากจนที่สุด 30% ของผู้ตอบแบบสอบถาม (เทียบกับคนยากจนน้อยกว่า 70%) ขณะที่พวกเขาอาจจะประมาณได้ว่าเป็นตัวแทนของผู้ที่อาศัยอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน (เทียบกับผู้ที่อาศัยอยู่เหนือเส้นความยากจน) นี่คือค่อนข้างโดยพลการและไม่สมบูรณ์ตัดให้ที่รัฐคุชราตมีแนวโน้มที่จะดำเนินการเล็กน้อยดีกว่าทุกประเทศอินเดียเกี่ยวกับมาตรการของความยากจน (และมีแนวโน้มที่จะมีเส้นความยากจนลดลงต่ำกว่า 30%) และที่สำคัญกว่าให้ที่ ผู้ตอบแบบสอบถามการสำรวจทางออกไม่ได้เป็นตัวแทนของประชากรทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

otes
1 เส้นความยากจนคือการตั้งค่าสำหรับแต่ละรัฐ และเป็นตัวแทนของระดับของการใช้จ่ายผู้บริโภคต่อหัวต้องให้แคลอรี่ 2100 ต่อวันในเขตเมือง และ 2 , 400 ต่อวันในชนบท ในปี 1995 – 96 มันประมาณ 20.5 % ของประชากรชนบทรัฐคุชราต และ 50 % ของประชากรในเมืองมี BPL .
2 สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เราถือว่าผู้อพยพล่าสุดเป็นผู้ที่ได้ย้ายจากสถานที่ของพวกเขาของการเกิด ( หรือปกติ เรสซิเดนซ์ ) ภายในปีก่อนหน้านี้ ( การสำรวจสำมะโนประชากร 2001 ) สำหรับวัตถุประสงค์ของการสัมภาษณ์ผู้อพยพไม่เป็นผู้ที่ได้รับอยู่ในปัจจุบันของพวกเขาที่อยู่อาศัยมาตั้งแต่กำเนิด
3 ล่าสุดสถิติชี้ให้เห็นว่า ความยากจนในอินเดียในปี 1999 – 2000 , 286 % ของประชากรทั้งหมดที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนแห่งชาติ ' ' ( ธนาคารโลก 2010 ) เราเลือกที่จะเปรียบเทียบกลวิธีการเผชิญปัญหาของคนจน 30 % ของผู้ตอบแบบสอบถาม ( vs น้อยกว่าคนจน 70% ) เช่นที่พวกเขาอาจจะประมาณได้ว่าในฐานะที่เป็นตัวแทนของผู้ที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน ( vs ผู้อยู่เหนือเส้นความยากจน ) นี้เป็นค่อนข้างเผด็จการและไม่สมบูรณ์ตัดระบุว่ารัฐคุชราตมักจะแสดงเล็กน้อยดีกว่าอินเดียทั้งหมดเกี่ยวกับมาตรการของความยากจน ( และน่าจะมีเส้นความยากจนลดลงกว่าร้อยละ 30 ) และที่สำคัญ ระบุว่า ผู้ตอบแบบสอบถามการสำรวจทางออกจะไม่เป็นตัวแทนของประชากรทั่วไป .