Risk treatment/managementThe third

Risk treatment/management
The third step in Ericsson’s process is called risk treatment, which includes both
developing risk mitigation strategies and deciding on those. This is a line
responsibility, and who is doing it depends on which tier the risk source is part of:
for higher tier, supplier sourcing is responsible, while for lower tier, the supply chain
manager (Figure 6), and for internal plants it is production. Standard templates and
tools for this (Figure 10) are developed by the SCR manager. Those templates start
with describing the risk source and its probability and consequence, and continue with
a summary of different mitigations strategies, their costs and how they affect the risk
situation. To compare the cost of different preventive actions with the business
interruption value is regarded as very important. Finally, responsible persons are
appointed.
Risk monitoring and follow-up
If the risk level is very high, or high and not mitigated, risk monitoring is required. If
the residual risk, after mitigation, is not reduced to an acceptable risk level it must
continue to be monitored. Risk assessment and treatment templates (Figure 10) and
“the spider web” (Figure 9) are used to monitor who is responsible internally and how
different supply chain partners are developing compared to their commitments. For
suppliers and sub-suppliers, special attention is given to how their risk management
processes are developing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรักษา/การบริหารความเสี่ยงขั้นตอนสามในกระบวนการของอีริคสันเรียกว่ารักษา ความเสี่ยงซึ่งรวมทั้งพัฒนายุทธศาสตร์การลดปัญหาความเสี่ยง และตัดสินใจที่ นี้คือเส้นความรับผิดชอบ และที่จะทำมันขึ้นอยู่กับระดับที่ต้นความเสี่ยงเป็นส่วนหนึ่งของ:ในระดับสูง จำหน่ายรับผิดชอบ ในขณะที่ชั้นล่าง ห่วงโซ่อุปทานผู้จัดการ (รูป 6), และสำหรับพืชภายใน จะผลิต แบบมาตรฐาน และมีพัฒนาเครื่องมือนี้ (รูป 10) โดยผู้จัดการของ SCR เริ่มต้นแม่แบบเหล่านั้นมีการอธิบายมาความเสี่ยง และความน่าเป็น และ สัจจะ ต่อสรุปกลยุทธ์ mitigations แตกต่าง ต้นทุนของพวกเขา และผลความเสี่ยงสถานการณ์ การเปรียบเทียบต้นทุนของการดำเนินการป้องกันที่แตกต่างกับธุรกิจค่าขัดจังหวะถือเป็นสิ่งสำคัญมาก สุดท้าย รับผิดชอบอยู่แต่งตั้งตรวจสอบความเสี่ยงและติดตามผลถ้าระดับความเสี่ยง สูงมาก หรือสูง และไม่บรรเทา ตรวจสอบความเสี่ยงจะต้อง หากความเสี่ยงส่วนที่เหลือ หลังบรรเทาสาธารณภัย ไม่ได้ลดลงถึงระดับการยอมรับความเสี่ยงที่จะต้องต่อไปจะตรวจสอบ ความเสี่ยงแบบประเมินและการรักษา (รูปที่ 10) และ"เว็บแมงมุม" (รูปที่ 9) ใช้ในการตรวจสอบผู้รับผิดชอบภายใน และวิธีคู่ห่วงโซ่อุปทานต่าง ๆ กำลังพัฒนาเมื่อเทียบกับภาระผูกพันของพวกเขา สำหรับผู้ผลิตและซัพพลายเออร์ย่อย ความสนใจพิเศษจะให้วิธีการบริหารจัดการความเสี่ยงมีการพัฒนากระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาความเสี่ยง / การจัดการขั้นตอนที่สามในกระบวนการอีริคสันที่เรียกว่าการรักษาความเสี่ยงซึ่งรวมทั้งการพัฒนากลยุทธ์การลดความเสี่ยงและการตัดสินใจเกี่ยวกับผู้ที่ นี่คือเส้นความรับผิดชอบและผู้ที่จะทำมันขึ้นอยู่กับชั้นแหล่งที่มีความเสี่ยงเป็นส่วนหนึ่งของ: สำหรับชั้นที่สูงกว่าการจัดหาผู้ผลิตเป็นผู้รับผิดชอบในขณะที่สำหรับชั้นที่ต่ำกว่าห่วงโซ่อุปทานผู้จัดการ (รูปที่ 6) และสำหรับพืชภายในมัน คือการผลิต แม่แบบมาตรฐานและเครื่องมือสำหรับการนี้ (รูปที่ 10) ได้รับการพัฒนาโดยผู้จัดการ SCR บรรดาแม่แบบเริ่มต้นด้วยการอธิบายแหล่งที่มาของความเสี่ยงและความน่าจะเป็นและผลที่ตามมาและต่อด้วยบทสรุปของกลยุทธ์ที่แตกต่างกันวิธีแก้ไขค่าใช้จ่ายของพวกเขาและวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อความเสี่ยงสถานการณ์ เพื่อเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายของการดำเนินการป้องกันที่แตกต่างกันกับธุรกิจมูลค่าการหยุดชะงักถือได้ว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ในที่สุดผู้รับผิดชอบจะได้รับการแต่งตั้ง. ตรวจสอบความเสี่ยงและการติดตามหากระดับความเสี่ยงสูงมากหรือสูงและไม่ลดลง, การตรวจสอบความเสี่ยงที่จะต้อง หากมีความเสี่ยงที่เหลือหลังจากการบรรเทาผลกระทบจะไม่ลดลงให้อยู่ในระดับความเสี่ยงที่ยอมรับก็จะต้องดำเนินการต่อไปจะตรวจสอบ การประเมินความเสี่ยงและแม่แบบการรักษา (รูปที่ 10) และ"แมงมุมเว็บ" (รูปที่ 9) ถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบผู้รับผิดชอบภายในและวิธีการที่คู่ค้าห่วงโซ่อุปทานการพัฒนาที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับภาระผูกพันของพวกเขา สำหรับซัพพลายเออร์และซัพพลายเออร์ที่ย่อยความสนใจเป็นพิเศษจะได้รับวิธีการจัดการความเสี่ยงของกระบวนการที่มีการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษา / การบริหารความเสี่ยง
ขั้นตอนที่สามใน Ericsson กระบวนการเรียกว่ารักษาความเสี่ยง ซึ่งมีทั้ง
การพัฒนากลยุทธ์การลดความเสี่ยงและการตัดสินใจเหล่านั้น นี้เป็นบรรทัด
ความรับผิดชอบ และผู้ที่ทำมันขึ้นอยู่กับระดับความเสี่ยง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแหล่งที่มา :
สูงกว่าระดับซัพพลายเออร์จัดหาเป็นผู้รับผิดชอบ ขณะที่ระดับล่าง โซ่
ผู้จัดการ ( รูปที่ 6 )และพืช ภายใน มันคือการผลิต แม่แบบมาตรฐาน
เครื่องมือนี้ ( รูปที่ 10 ) พัฒนาโดยผู้จัดการ SCR แม่แบบเหล่านั้นเริ่ม
กับอธิบายความเสี่ยงและแหล่งที่มาของความน่าจะเป็นและผลที่ตามมาต่อ
สรุปกลยุทธ์ mitigations แตกต่างกัน ค่าใช้จ่ายของพวกเขาและวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อความเสี่ยง
สถานการณ์การเปรียบเทียบต้นทุนของการป้องกันการกระทำที่แตกต่างกับธุรกิจ
ขัดจังหวะค่าถือว่าสำคัญมาก สุดท้าย คนแต่งตั้งรับผิดชอบ
.
การบริหารความเสี่ยงและการติดตาม
ถ้าระดับความเสี่ยงจะสูงมาก หรือ สูง และลดการเสี่ยงจะต้อง ถ้า
ความเสี่ยงที่เหลืออยู่หลังจากการลด ไม่ใช่ลดระดับความเสี่ยงที่ยอมรับได้ มันต้อง
ยังคงถูกตรวจสอบการประเมินความเสี่ยงและการรักษาแม่แบบ ( รูปที่ 10 )
" ใยแมงมุม " ( รูปที่ 9 ) จะใช้ในการตรวจสอบผู้ที่รับผิดชอบภายในแล้ว
แตกต่างกันพันธมิตรของห่วงโซ่อุปทานมีการพัฒนาเมื่อเทียบกับข้อผูกพันของตน สำหรับซัพพลายเออร์และ sub
ซัพพลายเออร์ที่ได้รับความสนใจเป็นพิเศษ วิธีการกระบวนการการจัดการความเสี่ยงของการพัฒนา