Good communication between inpatien

Good communication between inpatient and outpatient
physicians at the transition from hospital to
home is critical to patient safety. However, the amount
and complexity of information that must be relayed at
hospital discharge are often overwhelming. Unfortunately, when communication breaks down, patients are at risk: More than half of all preventable adverse events occurring soon after hospital discharge have been related to poor communication among providers (1). Recently, the challenges to high-quality transitions of care have been increasingly recognized (2), and several factors may be contributing to communication failures at discharge. Although the introduction of hospitalist programs across the United States has produced positive results (3–5), the discontinuity of care inherent in the hospitalist
model increases the likelihood of communication failures and makes thorough communication at discharge essential (6). Discontinuity is also an issue in teaching hospitals, where physicians-in-training may be responsible for some or all of the communication at discharge and, under new work-hour restrictions, may frequently change services or work in shifts. Whatever the cause, discontinuity of care at the inpatient-to-outpatient transition has been shown to be
associated with medical errors (7). Among these errors is a failure to follow up on the results of laboratory tests and radiologic studies that return after discharge.
Although timely follow-up on test results has receive

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสื่อสารที่ดีระหว่างผู้ป่วยในและผู้ป่วยนอก
แพทย์ที่เปลี่ยนจากโรงพยาบาลเพื่อ
กลับบ้านมีความสำคัญต่อความปลอดภัยของผู้ป่วย อย่างไรก็ตามปริมาณ
และความซับซ้อนของข้อมูลที่ต้องได้รับการถ่ายทอดที่
ออกจากโรงพยาบาลมักจะครอบงำ แต่น่าเสียดายที่เมื่อการสื่อสารแบ่งลงผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงมากกว่าครึ่งหนึ่งของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดที่ป้องกันได้ไม่นานหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารที่ดีระหว่างผู้ให้บริการ (1) เมื่อเร็ว ๆ นี้ความท้าทายที่จะเปลี่ยนที่มีคุณภาพสูงของการดูแลได้รับการยอมรับมากขึ้น (2) และปัจจัยหลายประการที่อาจจะนำไปสู่ความล้มเหลวของการสื่อสารที่ปลดประจำการ แม้ว่าการเปิดตัวของโปรแกรม hospitalist ทั่วประเทศสหรัฐอเมริกามีการผลิตผลลัพธ์ที่เป็นบวก (3-5), ไม่ต่อเนื่องของการดูแลอยู่ใน hospitalist
รูปแบบการเพิ่มโอกาสของความล้มเหลวการสื่อสารและทำให้การสื่อสารอย่างที่ออกที่สำคัญ (6) ต่อเนื่องนอกจากนี้ยังมีปัญหาการเรียนการสอนในโรงพยาบาลซึ่งแพทย์ในการฝึกอบรมอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการบางส่วนหรือทั้งหมดของการสื่อสารที่ปลดประจำการและภายใต้ข้อ จำกัด ใหม่ในการทำงานชั่วโมง, บ่อยครั้งอาจมีการเปลี่ยนแปลงบริการหรือทำงานเป็นกะ ไม่ว่าสาเหตุที่ไม่ต่อเนื่องของการดูแลที่เปลี่ยนแปลงผู้ป่วยในการรักษาผู้ป่วยนอกได้รับการแสดงที่จะ
เกี่ยวข้องกับความผิดพลาดทางการแพทย์ (7) ในบรรดาข้อผิดพลาดเหล่านี้คือความล้มเหลวในการติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการและการศึกษาทางรังสีที่ส่งกลับหลังจากที่ปล่อย
แม้ว่าทันเวลาติดตามผลการทดสอบได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสื่อสารที่ดีระหว่างแพทย์และผู้ป่วยใน ผู้ป่วยนอกที่เปลี่ยนผ่านจากโรงพยาบาล


บ้านเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความปลอดภัยของผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม ปริมาณ
และความซับซ้อนของข้อมูลที่ต้องส่งใน
โรงพยาบาลมักจะยุ่งยาก แต่เมื่อการสื่อสารแบ่งลง ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยง :มากกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมดที่ป้องกันเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นเร็ว ๆนี้หลังจากออกจากโรงพยาบาล มีความสัมพันธ์กับการสื่อสารที่ดีระหว่างผู้ให้บริการ ( 1 ) เมื่อเร็ว ๆนี้ความท้าทายที่มีคุณภาพสูงการดูแลได้รับมากขึ้นได้รับการยอมรับ ( 2 ) , และหลายปัจจัยที่อาจส่งผลต่อความล้มเหลวของการสื่อสารที่ปล่อยแม้ว่าเบื้องต้นของโปรแกรม hospitalist ทั่วประเทศสหรัฐอเมริกามีการผลิตผลลัพธ์ที่เป็นบวก ( 3 – 5 ) , ความไม่ต่อเนื่องของการดูแลอยู่ใน hospitalist
รูปแบบเพิ่มโอกาสของความล้มเหลวของการสื่อสาร และการสื่อสารให้อย่างละเอียด การสรุป ( 6 ) ไม่ก็เป็นปัญหาในโรงพยาบาลสอนที่แพทย์ในการฝึกอบรมอาจต้องรับผิดชอบบางส่วนหรือทั้งหมดของการสื่อสารที่ปลดและภายใต้การทำงานใหม่ชั่วโมงจำกัด อาจเปลี่ยนบ่อยบริการหรือทำงานเป็นกะ ไม่ว่าสาเหตุ ความไม่ต่อเนื่องของการดูแลผู้ป่วยใน ผู้ป่วยนอกที่ได้รับการเปลี่ยนเป็น
ที่เกี่ยวข้องกับข้อผิดพลาดทางการแพทย์ ( 7 )