Caste Is Not Past BANGALORE, India

Caste Is Not Past
BANGALORE, India — CASTE is not a word that modernizing India likes to use. It has receded to the unfashionable background. Newspapers reserve their headlines for the newer metrics of social hierarchy: wealth and politics, and those powerful influencers of popular culture, actors and cricket stars.
There are two stories we tell ourselves in urban India. One is about how education transforms lives. It is the golden key to the future, allowing people to rise above the circumstances of their birth and background. And sometimes, it does. In my own neighborhood, a few sons and daughters of cooks and gardeners are earning their engineering and business degrees, and sweeping their families into the middle class. Not many, certainly. But enough that this is a valid hope, a valid dream.
The other story is about how the last two decades of economic growth have fundamentally changed the country, creating jobs and income and nurturing aspiration where earlier there was none. New money and an increasingly powerful middle class are supposedly displacing the old social hierarchies.
These are exciting stories, even revolutionary in a country where, for centuries, the social order was considered immutable. Traditionally, Indian society was divided into four main castes. At the top, Brahmins, as priests and teachers; second came the Kshatriyas, the warriors and rulers; third, Vaishyas, who were merchants; last, Shudras, the laborers. And below them all, the Dalits, or untouchables, called Harijans, or “children of God,” by Mahatma Gandhi (for indeed, who isn’t?).
The castes were ostensibly professional divisions but were locked firmly into place by birth and a rigid structure of social rules that governed interaction between and within them.
That, famously, was then. Discrimination based on caste has been illegal in India for more than six decades. In today’s urban India, this land of possibility, separated from rural India by cultural and economic chasms, it seems reactionary even to speak of caste. Certainly it shouldn’t — and usually doesn’t — come up at work or at play or in the apartment elevator.
If it features in urban conversations at all, it is defanged, reduced to cultural stereotypes and amusing-if-annoying tropes that never bother with political correctness. Gujarati Baniyas of the Vaishya caste have a keen eye on finance. Tamil Brahmins do math and classical music. Nobody parties or fights harder than a Punjabi Khatri (of the Kshatriyas). It’s the equivalent, in America, of expecting the Asian kid to have good grades, the black man to be the best dancer and the Jewish guy to be well-read and have some slight mother issues.
As India transforms, one might expect caste to dissolve and disappear, but that is not happening. Instead, caste is making its presence felt in ways similar to race in modern America: less important now in jobs and education, but vibrantly alive when it comes to two significant societal markers — marriage and politics.
No surprise on that first one. Inter-caste marriages in India are on the rise but still tend to be the province of the liberal few. For much of the country, with its penchant for arranged marriages and close family ties, caste is still a primary determinant in choosing a spouse.
Politics is where caste has gotten a surprising new lease on life. After money and education, democracy is, of course, the third powerful force transforming Indian society. But Indians, it turns out, are passionate about the caste of their politicians. Nearly half of the voting population of even a highly educated city like Bangalore considers caste to be the No. 1 reason to vote for a candidate.
Democracy gives power to people who previously had none. But, like race, caste can shift political discussions from present-day merit to payback for historical injustices.
Six decades of democratic statehood have attempted to correct the imbalances of the past through “reservation” — job and education quotas for the so-called backward castes, like the Dalits. This program has been effective, in a fairly hit-or-miss fashion. Some say that nearly all university seats are reserved for lower castes, effectively blocking Brahmins from higher education. Others point out that the vast majority of high paying jobs are still in the hands of the top three castes.
This, then, is the problem of discussing caste in India: the profound lack of information and contradictory data on the subject. Succeeding governments for years shied away from gathering caste-based data, preferring, with obscure political wisdom, to enact their policies in the dark. This changed in 2011, with the first Indian census to visit the subject in eight decades.
The ostensible reason for the caste census was to see where we were economically. But let’s have no doubt, the impact will be political.
Indian political parties have played caste politics for years. The powerful Dravida Munnetra Kazhagam party and its derivativ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณะไม่ผ่าน บังกาลอร์ อินเดีย — วรรณะไม่คำที่ทันสมัยอินเดียชอบใช้ มันมีห่างกับพื้นหลังก็ จองห้องพักที่หนังสือพิมพ์พาดหัวของพวกเขาสำหรับการวัดผลที่ใหม่กว่าของลำดับชั้นทางสังคม: ความมั่งคั่ง และการเมือง และใหม่ที่มีประสิทธิภาพของวัฒนธรรม นักแสดง และคริกเก็ตดาวนิยม มีสองชั้นเราบอกตัวเองในเมืองอินเดีย หนึ่งคือวิธีการศึกษาเปลี่ยนชีวิต กุญแจทองเพื่ออนาคต ให้ผู้ใช้สามารถขึ้นเหนือสถานการณ์เกิดและพื้นหลังได้ และบางครั้ง มันไม่ ในชุมชนของตัวเอง บางบุตรและธิดาของพ่อครัวและชาวสวนรับวิศวกรรมและองศาธุรกิจของพวกเขา และกวาดครอบครัวในระดับกลาง ไม่มาก แน่นอน แต่พอว่าที่นี้มีหวังถูกต้อง ความฝันที่ถูกต้อง เรื่องอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับวิธีสองทศวรรษของเศรษฐกิจพื้นฐานเปลี่ยนแปลงประเทศ การสร้างงานและรายได้ และเสริมความทะเยอทะยานก่อนหน้านี้ก็ไม่มี เงินใหม่และชั้นกลางมีประสิทธิภาพมากจะคาดคะเนแทนลำดับชั้นสังคมเก่า เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่น่าตื่นเต้น ปฏิวัติแม้ในประเทศที่ ศตวรรษ ใบสังคมเป็นพระองค์ ประเพณี สังคมอินเดียถูกแบ่งออกเป็น 4 วรรณะหลัก ด้านบน วิถี เป็นพระสงฆ์และครู สอง มา Kshatriyas นักรบ และไม้ บรรทัด สาม Vaishyas ที่อยู่ร้านค้า สุดท้าย Shudras คนงาน และด้านล่างทั้งหมด Dalits หรือ untouchables เรียกว่า Harijans หรือ "บุตรของพระเจ้า โดยมหาตมะคานธี (ตัวจริง ที่ไม่) วรรณะทั้งเป็นหน่วยงานมืออาชีพอย่างเห็นได้ชัด แต่ถูกล็อกให้แน่นเข้าที่ โดยการเกิดและโครงสร้างแข็งของกฎสังคมที่ควบคุมปฏิสัมพันธ์ภาย ในพวกเขา และระหว่าง ที่ ชื่อเสียง ได้แล้ว เลือกปฏิบัติตามวรรณะมีสิ่งผิดกฎหมายในอินเดียมากกว่าหกทศวรรษที่ผ่านมา ในวันนี้เมืองอินเดีย แผ่นดินนี้ความเป็นไป แยกออกจากอินเดียชนบท โดย chasms วัฒนธรรม และเศรษฐกิจ ดูเหมือนว่าในเชิงการพูดของวรรณะ แน่นอนมันไม่ควร — และมักไม่ — มา ที่ทำงาน หรือเล่น หรือ ในลิฟท์ที่อพาร์ทเมนท์ ถ้าห้องในการสนทนาในเมืองเลย มันเป็น defanged ลดลงเป็นแบบแผนวัฒนธรรมและ tropes สนุกถ้าน่ารำคาญที่ไม่รบกวนกับความถูกต้องทางการเมือง คุชราต Baniyas ของวรรณะ Vaishya มีตาแหลมในการเงิน วิถีทมิฬทำคณิตศาสตร์และดนตรีคลาสสิก ไม่มีใครกิจการ หรือต่อสู้หนักกว่า Khatri ปัญจาบ (จาก Kshatriyas) เทียบเท่า อเมริกา ความคาดหวังว่าเด็กเอเชียมีผลการเรียนดี ชายผิวดำจะเป็นนักเต้นที่ดีที่สุดและคนยิวจะเป็นที่อ่าน และมีปัญหาเล็กน้อยแม่ก็ เป็นแปลงอินเดีย หนึ่งอาจคาดหวังวรรณะละลาย และหายไป แต่ที่ไม่เกิดขึ้น แทน วรรณะจะทำให้ตนรู้สึกด้วยวิธีการคล้ายกับการแข่งขันในอเมริกาสมัย: สำคัญตอนนี้ในงานและการศึกษา แต่ภาพชีวิตเมื่อมันมาถึงเครื่องหมายโจทย์สำคัญสองได้แต่งงานและการเมือง ไม่แปลกที่ที่แรก การแต่งงานข้ามวรรณะในอินเดียจะเพิ่มขึ้น แต่ยังคง มีแนวโน้มที่ จังหวัดของบางเสรี มากของประเทศ และความชื่นชอบจัดแต่งงานและครอบครัวผูกพัน วรรณะยังคงเป็นปัจจัยหลักในการเลือกคู่สมรส การเมืองเป็นที่วรรณะมีอากาศเช่าใหม่แปลกใจในชีวิต หลังจากเงินและการศึกษา ประชาธิปไตยได้ แน่นอน สามพลังเปลี่ยนแปลงสังคมอินเดีย แต่อินเดีย มันเปิดออก หลงใหลในวรรณะของนักการเมืองของพวกเขา เกือบครึ่งหนึ่งของประชากรลงแม้เมืองชาญเช่นบังกาลอร์ถือว่าวรรณะจะเป็นเหตุผลเลข 1 ลงคะแนนผู้สมัคร ประชาธิปไตยให้อำนาจกับคนที่เคยไม่มี แต่ เช่นการแข่งขัน วรรณะสามารถเปลี่ยนสนทนาทางการเมืองจากบุญทบไปคืนทุนสำหรับอดีตต้องสู้ หกทศวรรษประชาธิปไตยรัฐได้พยายามแก้ไขความไม่สมดุลในอดีตผ่าน "จอง" — งานและการศึกษาโควต้าสำหรับวรรณะย้อนหลังเรียกว่า เช่น Dalits โปรแกรมนี้ได้รับประสิทธิภาพ ในธรรม hit-or-miss บางคนบอกว่า เกือบทุกมหาวิทยาลัยที่นั่งถูกจองสำหรับวรรณะต่ำ ป้องกันพวกเราศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ อื่น ๆ ชี้ให้เห็นว่า งานสูงส่วนใหญ่ยังอยู่ในมือของวรรณะสามด้านบน นี้ แล้ว เป็นปัญหาของการคุยวรรณะในอินเดีย: ไม่มีข้อมูลข้อมูลและขัดแย้งในเรื่องลึกซึ้ง ประสบความสำเร็จรัฐบาลปีเบือนหน้าหนีจากรวบรวมวรรณะข้อมูลจาก พลุกพล่าน กับภูมิปัญญาทางการเมืองที่ปิดบัง ประกาศใช้นโยบายของพวกเขาในความมืด นี้มีการเปลี่ยนแปลงใน 2011 กับสำมะโนประชากรอินเดียแรกไปเรื่องในทศวรรษที่แปด เหตุผล ostensible สำหรับสำมะโนประชากรวรรณะถูกเห็นมาที่เราทางเศรษฐกิจ แต่ให้มีข้อสงสัย ผลกระทบจะทางการเมือง พรรคการเมืองอินเดียได้เล่นการเมืองวรรณะในปี พรรค Dravida Munnetra Kazhagam มีประสิทธิภาพและการ derivativ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณะไม่ที่ผ่านมา
บังกาลอร์, อินเดีย - วรรณะไม่ได้เป็นคำที่ทันสมัยอินเดียชอบที่จะใช้ จะได้ลดไปยังพื้นหลังเชย หนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวสำรองของพวกเขาสำหรับตัวชี้วัดใหม่ของลำดับชั้นทางสังคม:. ความมั่งคั่งและการเมืองและผู้มีอิทธิพลที่มีประสิทธิภาพของวัฒนธรรมสมัยนิยม, นักแสดงและดาวคริกเก็ต
มีสองเรื่องที่เราบอกกับตัวเองในเมืองอินเดีย หนึ่งคือการศึกษาเกี่ยวกับวิธีการเปลี่ยนชีวิต มันเป็นกุญแจสีทองไปในอนาคต, การอนุญาตให้คนที่จะอยู่เหนือสถานการณ์ของการเกิดและพื้นหลังของพวกเขา และบางครั้งก็ไม่ ในเขตของตัวเองซึ่งเป็นบุตรชายและบุตรสาวไม่กี่ของพ่อครัวและชาวสวนมีรายได้ธุรกิจวิศวกรรมและองศาของพวกเขาและครอบครัวของพวกเขากวาดเข้าไปในชั้นกลาง ไม่มากอย่างแน่นอน แต่พอที่ว่านี้เป็นความหวังที่ถูกต้องเป็นความฝันที่ถูกต้อง.
เรื่องอื่น ๆ เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่สองทศวรรษที่ผ่านมาของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมีการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานของประเทศ, การสร้างงานและรายได้และการบำรุงความทะเยอทะยานที่ก่อนหน้านี้ไม่มีใคร เงินใหม่และคนชั้นกลางที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นมีการคาดคะเนแทนที่ลำดับชั้นทางสังคมเก่า.
เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นแม้การปฏิวัติในประเทศที่หลายศตวรรษเพื่อสังคมได้รับการพิจารณาเปลี่ยนรูป ตามเนื้อผ้าสังคมอินเดียถูกแบ่งออกเป็นสี่วรรณะหลัก ที่ด้านบนเศรษฐีเป็นพระสงฆ์และครู; สองมา Kshatriyas นักรบและผู้ปกครอง; สาม Vaishyas ซึ่งเป็นพ่อค้า; สุดท้าย Shudras, แรงงาน และด้านล่างของพวกเขาทั้งหมดที่ลิทส์หรือวรรณะเรียกว่าฮารีหรือ "บุตรของพระเจ้า" โดยมหาตมะคานธี (สำหรับจริงที่ไม่ได้?).
วรรณะเป็นประหนึ่งหน่วยงานมืออาชีพ แต่ถูกล็อคแน่นเข้าไปในสถานที่โดยการเกิดและ โครงสร้างเข้มงวดของกฎระเบียบทางสังคมที่ควบคุมการทำงานร่วมกันภายในและระหว่างพวกเขา.
ที่มีชื่อเสียงเป็นแล้ว แยกตามวรรณะได้รับการกระทำที่ผิดกฎหมายในประเทศอินเดียมานานกว่าหกทศวรรษที่ผ่านมา ในวันนี้ที่เมืองอินเดียดินแดนแห่งนี้เป็นไปได้แยกออกมาจากชนบทอินเดียเหววัฒนธรรมและเศรษฐกิจดูเหมือนว่าการตอบสนองแม้แต่จะพูดถึงวรรณะ แน่นอนมันไม่ควร - และมักจะไม่ได้. - มาที่ทำงานหรือที่เล่นหรือในลิฟท์อพาร์ทเม้น
ถ้ามันมีในการสนทนาในเมืองที่ทุกคนก็จะ defanged ลดแบบแผนทางวัฒนธรรมและถ้าน่ารำคาญสนุก tropes ว่า ไม่เคยรำคาญกับความถูกต้องทางการเมือง Baniyas คุชราตของ Vaishya วรรณะมีตาแหลมเกี่ยวกับการเงิน ทมิฬเศรษฐีทำคณิตศาสตร์และดนตรีคลาสสิก บุคคลที่ไม่มีใครหรือต่อสู้หนักกว่าปัญจาบ Khatri (ของ Kshatriyas) มันเทียบเท่าในอเมริกาของการคาดหวังว่าเด็กเอเชียจะมีผลการเรียนดี, ชายผิวดำจะเป็นนักเต้นที่ดีที่สุดและคนยิวจะดีอ่านและมีปัญหาแม่บางเล็กน้อย.
ในฐานะที่เป็นประเทศอินเดียแปลงหนึ่งอาจคาดหวังวรรณะไป และละลายหายไป แต่ที่ไม่ได้เกิดขึ้น แต่วรรณะคือการทำให้สถานะของความรู้สึกในรูปแบบคล้ายกับการแข่งในอเมริกาที่ทันสมัย. ความสำคัญน้อยกว่าในขณะนี้ในงานและการศึกษา แต่ยังมีชีวิตอยู่ชีวิตชีวาเมื่อมันมาถึงสองอย่างมีนัยสำคัญทางสังคมเครื่องหมาย - การสมรสและการเมือง
ที่น่าแปลกใจที่หนึ่งครั้งแรกไม่มี แต่งงานระหว่างวรรณะในอินเดียที่เพิ่มขึ้น แต่ยังคงมีแนวโน้มที่จะจังหวัดเสรีนิยมไม่กี่คน สำหรับมากของประเทศที่มีใจชอบสำหรับการคลุมถุงชนและใกล้ความสัมพันธ์ในครอบครัววรรณะยังคงเป็นปัจจัยหลักในการเลือกคู่สมรส.
การเมืองเป็นที่ที่มีอากาศวรรณะเช่าใหม่ที่น่าแปลกใจเกี่ยวกับชีวิต หลังจากที่เงินและการศึกษาประชาธิปไตยเป็นของหลักสูตรที่พลังที่สามเปลี่ยนสังคมอินเดีย แต่อินเดียก็จะเปิดออกหลงใหลเกี่ยวกับวรรณะของนักการเมืองของพวกเขา เกือบครึ่งหนึ่งของประชากรที่มีสิทธิออกเสียงแม้แต่เมืองที่มีการศึกษาสูงเช่นบังกาลอร์จะพิจารณาวรรณะจะเป็นเหตุผลหมายเลข 1 จะลงคะแนนเสียงให้ผู้สมัคร.
ประชาธิปไตยให้อำนาจกับคนที่ก่อนหน้านี้มีไม่มี แต่เช่นเดียวกับการแข่งขันวรรณะสามารถเปลี่ยนการสนทนาทางการเมืองจากการทำบุญวันปัจจุบันที่จะคืนทุนสำหรับความอยุติธรรมทางประวัติศาสตร์.
หกสิบปีของมลรัฐประชาธิปไตยได้พยายามที่จะแก้ไขความไม่สมดุลของอดีตผ่าน "จองห้องพัก" - งานและการศึกษาโควต้าสำหรับสิ่งที่เรียกว่าย้อนหลัง วรรณะเช่นลิทส์ โปรแกรมนี้ได้รับการที่มีประสิทธิภาพในแฟชั่นค่อนข้างตีหรือพลาด บางคนบอกว่าเกือบทั้งหมดที่นั่งมหาวิทยาลัยจะสงวนไว้สำหรับวรรณะต่ำเศรษฐีได้อย่างมีประสิทธิภาพการปิดกั้นจากการศึกษาที่สูงขึ้น . คนอื่น ๆ ชี้ให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของงานจ่ายสูงยังคงอยู่ในมือของด้านบนสามวรรณะ
นี้ก็คือปัญหาของการพูดคุยวรรณะในอินเดีย: ขาดลึกซึ้งของข้อมูลและข้อมูลที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ประสบความสำเร็จในปีที่ผ่านมารัฐบาลเบือนหน้าหนีจากวรรณะข้อมูลตามการชุมนุมพอใจกับภูมิปัญญาทางการเมืองชัดเจนที่จะออกกฎหมายนโยบายของพวกเขาอยู่ในที่มืด นี้มีการเปลี่ยนแปลงในปี 2011 มีการสำรวจสำมะโนประชากรอินเดียแรกที่ไปเยือนเรื่องในแปดทศวรรษที่ผ่านมา.
เหตุผลที่ชัดเจนสำหรับการสำรวจสำมะโนประชากรวรรณะคือการเห็นว่าเราอยู่ที่ไหนเศรษฐกิจ แต่ขอให้มีข้อสงสัยผลกระทบทางการเมืองจะไม่มี.
พรรคการเมืองอินเดียได้เล่นการเมืองในสังคมมานานหลายปี ที่มีประสิทธิภาพของบุคคล Dravida Munnetra แก้มและ derivativ ของมัน