Education does not always imply the

Education does not always imply the need to change behaviors. With the
relatively low debt-to-income ratios of these respondents, their level of
concern about their credit obligations seems unwarranted. For some
consumers, learning to analyze their credit obligations and put them into
perspective (related to income and assets) may result in higher levels of
financial satisfaction. Like Hira Fanslow, and Titus (1989) this study found
dissatisfaction when objective measures indicted financial health. If this lack
of satisfaction is due to lack of knowledge, further financial management
education is needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาได้เป็นต้องเปลี่ยนลักษณะการทำงานเสมอ ด้วยการอัตราส่วนหนี้ต่อรายได้ค่อนข้างต่ำของเหล่าผู้ตอบ ระดับของกังวลเกี่ยวกับภาระผูกพันของพวกเขาเครดิตน่า unwarranted สำหรับบางคนผู้บริโภค การเรียนรู้การวิเคราะห์ภาระหน้าที่ของเครดิต และใส่ลงในมุมมอง (ที่เกี่ยวข้องกับการเงินและสินทรัพย์) อาจส่งผลในระดับสูงพึงพอใจทางการเงิน เช่น Hira Fanslow ทิตัส (1989) ที่ศึกษาพบความไม่พอใจเมื่อวัตถุประสงค์มาตรการฟ้องสุขภาพทางการเงิน ถ้าขาดความพึงพอใจเป็นเนื่องจากการขาดความรู้ การจัดการด้านการเงินเพิ่มเติมการศึกษาเป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาไม่ได้เป็นตัวบ่งบอกถึงความจำเป็นในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ด้วย
อัตราส่วนหนี้สินต่อรายได้ที่ค่อนข้างต่ำของผู้ตอบแบบสอบถามเหล่านี้ระดับของ
ความกังวลเกี่ยวกับภาระผูกพันเครดิตของพวกเขาดูเหมือนว่าไม่เป็นเหตุผล สำหรับบาง
ผู้บริโภคเรียนรู้ที่จะวิเคราะห์ภาระผูกพันเครดิตของพวกเขาและใส่ลงใน
มุมมอง (ที่เกี่ยวข้องกับรายได้และสินทรัพย์) อาจส่งผลในระดับที่สูงขึ้นของ
ความพึงพอใจทางการเงิน เช่นเดียวกับฮิระ Fanslow และติตัส (1989) การศึกษาครั้งนี้พบ
ความไม่พอใจเมื่อมาตรการวัตถุประสงค์ฟ้องสุขภาพทางการเงิน หากขาด
ความพึงพอใจที่เกิดจากการขาดความรู้ในการจัดการทางการเงินต่อ
การศึกษาเป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาไม่ได้หมายถึงต้องเปลี่ยนพฤติกรรม กับ
ค่อนข้างต่ำต่อรายได้อัตราส่วนของผู้ตอบแบบสอบถามเหล่านี้ ระดับของความกังวลเกี่ยวกับภาระผูกพันเครดิต
ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ . สำหรับผู้บริโภคบางคน
, เรียนรู้ที่จะวิเคราะห์ภาระผูกพันเครดิตของพวกเขาและใส่ลงในมุมมอง
( ที่เกี่ยวข้องกับรายได้และทรัพย์สิน ) อาจส่งผลให้ระดับที่สูงขึ้นของ
ความพึงพอใจทางการเงินชอบอัพแฟนสโลว์ และทิตัส ( 1989 ) พบ
ความไม่พอใจเมื่อมาตรการวัตถุประสงค์พื้นฐานสุขภาพทางการเงิน ถ้าขาด
ของความพึงพอใจเป็นเนื่องจากการขาดของความรู้ การศึกษา การจัดการทางการเงินเพิ่มเติม
ที่จําเป็น