“No, we shall still go to Runan!” L

“No, we shall still go to Runan!” Liu Mang retorted again.

“Hmm?!” Chen Gong eyes narrowed. It was Liu Mang who said not to go to Runan. And now, it was Liu Mang again who said to go to Runan. What exactly does he wanted?

Lu Bu and Chen Tend was also very confused.

“The route to Xinye through Jiangxia is a very long distance. Additional, we have to take the river. Does everyone in the army know how to swim?!” Liu Mang was very scared when he said those words. He fears that Lu Bu would say that everyone in his army knew how to swim. In that case, he’ll be fucked. Liu Mang gets seasick. He is afraid of boats and ships. He only decided to oppose after seeing the map and noticing that they would have to go through the river.

“Swim?!” Lu Bu frowned. Both the Bing Province Soldiers and the Xu Province Soldiers were from the north. Not many of them knew how to swim.

“Should we go through Jiangxia, it would be great if Huang Zu were to allow us to pass. However, if he doesn’t, then once we reached the surface of the river, then we shall become sitting ducks!” Said Liu Mang firmly. He was very very afraid of water. This was because when he was a kid, he almost died drowning.

[TL: Huang Zu is an administrator of Jing Province, Jiangxia is one of his commandery.]

Lu Bu looked toward Chen Gong.

Chen Gong thought for a bit and then said. “Hanyang have a valid argument!” Liu Mang was titled the General of the Southern Expedition who was supposed to govern the Jing and Yu Provinces. According to reasons, Liu Biao of Jing Province would still be Liu Mang’s subordinate. However, how would these feudal warlords possibly be willing to give up the power in their hands?! Once Liu Biao have the intent to kill, he really could exterminate the whole Lu Bu army atop the river.

[TL: Liu Biao is the boss of Huang Zu and owns the Jing Province. However, Huang Zu is in control of Jiangxia. Pretty much like how Lu Bu was controlling Xu Province but Langye was given autonomy control to Zang Ba.]

“However Runan!” Chen Gong hesitated.

“Rest assured!” Ling Mang composed himself and said. “Although we cannot occupy Runan, I still have a way!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่ เราจะยังไป Runan" Mang หลิวโต้ว่า อีก"อืมม!" ตาเฉินกงจำกัด Mang เล่าที่ว่า ไม่ไป Runan ได้ และตอนนี้ ก็หลิว Mang อีกที่ว่า จะไป Runan อะไรว่าไม่เขาต้องการหรือไม่Lu Bu และเฉินมักได้ยังเง็ง"กระบวนการ Xinye ผ่าน Jiangxia ได้เป็นระยะทางยาวมาก เพิ่มเติม เราได้รับน้ำ ไม่ทุกคนในกองทัพรู้วิธีการว่ายน้ำ" Mang หลิวถูกมากกลัวเมื่อเขากล่าวว่า คำเหล่านั้น กลัวเขาที่ Lu Bu พูดว่า ทุกคนในกองทัพของเขารู้วิธีการว่ายน้ำ ในกรณี เขาจะเป็นระยำ Mang เล่าได้เมาคลื่น เขาจะกลัวเรือและเรือ เฉพาะเขาตัดสินใจจะต่อต้านหลังจากดูแผนที่ และสังเกตเห็นว่า พวกเขาจะต้องผ่านแม่น้ำ"ว่ายน้ำ!" Lu Bu frowned ทหารจังหวัด Bing และทหารจังหวัดเขาก็เหนือ ไม่มากของพวกเขารู้วิธีการว่ายน้ำ"เราจะต้องผ่าน Jiangxia มันจะดีถ้าหวง Zu เพื่อ ให้ผ่าน อย่างไรก็ตาม ไม่ จากนั้นเมื่อเรามาถึงพื้นผิวของน้ำ แล้วเราจะกลายเป็นเป็ดนั่ง" กล่าวว่า Mang เล่าอย่างแน่นหนา เขามีน้ำมากกลัวมาก นี้เป็น เพราะเมื่อเขาเป็นเด็ก เขาเกือบตายจม[TL: Zu หวงเป็นผู้ดูแลระบบจังหวัดจิง Jiangxia เป็นหนึ่งของนังนัง]Lu Bu มองไปทางเฉินกงเฉินกงคิดการ และกล่าวแล้ว "ฮันยังมีอาร์กิวเมนต์ที่ถูกต้อง" Mang หลิวมีชื่อทั่วไปของการเดินทางภาคใต้ที่ควรควบคุมจิงและยูจังหวัด ตามเหตุผล เล่าเปียวจังหวัดจิงยังจะน้องหลิว Mang อย่างไรก็ตาม วิธีขุนศึกศักดินาเหล่านี้อาจจะยินดีที่จะให้อำนาจในมือของพวกเขา เล่าเปียวได้เจตนาฆ่า เขาจริง ๆ สามารถกำจัดกองทัพ Lu Bu ทั้งบนยอดแม่น้ำ[TL: เล่าเปียวเป็นเจ้า Zu หวง และเป็นเจ้าของจังหวัดจิง อย่างไรก็ตาม Zu หวงอยู่ในควบคุมของ Jiangxia สวยมากเช่นวิธี Lu Bu จังหวัดเขาควบคุมแต่ Langye ให้ควบคุมอิสระ Zang บา]"อย่างไรก็ตาม Runan ! " เฉินกง hesitated"มั่น" Mang ลิงประกอบด้วยตัวเอง และกล่าวว่า "แม้ว่าเราไม่สามารถครอบครอง Runan ฉันยังคงมีวิธี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่มีเรายังจะไป Runan!" หลิวมั่งโต้อีกครั้ง. "อืม ?!" ตาหรี่งเฉิน มันเป็นหลิวงที่บอกว่าจะไม่ไป Runan และตอนนี้ก็คือหลิวงอีกครั้งที่บอกว่าจะไป Runan ไม่ว่าสิ่งที่เขาต้องการ? บูลูเฉินและมีแนวโน้มก็ยังสับสนมาก. "เส้นทางที่จะไป Xinye ผ่าน Jiangxia เป็นระยะทางยาวมาก เพิ่มเติมเราจะต้องใช้แม่น้ำ ไม่ทุกคนในกองทัพรู้วิธีการว่ายน้ำ ?! "หลิวมั่งกลัวมากเมื่อเขากล่าวว่าคำพูดเหล่านั้น เขากลัวว่าบูลูจะบอกว่าทุกคนในกองทัพของเขารู้วิธีที่จะว่ายน้ำ ในกรณีที่เขาจะระยำ หลิวมั่งได้รับเมาเรือ เขากลัวของเรือและเรือ เขาตัดสินใจที่จะไม่เห็นด้วยหลังจากที่ได้เห็นแผนที่และสังเกตเห็นว่าพวกเขาจะต้องไปผ่านแม่น้ำ. "ว่ายน้ำ ?!" บูลูขมวดคิ้ว ทั้งทหารจังหวัด Bing และทหารจังหวัดเสี่ยวมาจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ไม่มากของพวกเขารู้วิธีที่จะว่ายน้ำ. "เราควรจะไปผ่าน Jiangxia ก็จะดีถ้าหองจอจะช่วยให้เราสามารถที่จะผ่าน แต่ถ้าเขาไม่ได้แล้วเมื่อเรามาถึงพื้นผิวของแม่น้ำแล้วเราจะกลายเป็นเป็ดนั่ง! "หลิวกล่าวว่ามั่งมั่น เขาเป็นอย่างมากกลัวของน้ำ เป็นอย่างนี้เพราะตอนที่เขายังเป็นเด็กเขาเกือบจะเสียชีวิตจมน้ำ. [TL: หองจอเป็นผู้ดูแลของจังหวัดจิงที่ Jiangxia เป็นหนึ่งในผู้บัญชาการของเขา.] บูลูมองไปทางเฉินง. เฉิงคิดว่าสำหรับบิตแล้วกล่าวว่า . "ฮันยางมีอาร์กิวเมนต์ที่ถูกต้อง!" หลิว Mang เป็นชื่อทั่วไปของภาคใต้เดินทางที่ควรในการควบคุมและยูจิงจังหวัด ตามเหตุผลเล่าเปียวของจังหวัดจิงจะยังคงเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหลิวมั่ง แต่วิธีการขุนศึกศักดินาเหล่านี้อาจจะมีความตั้งใจที่จะให้อำนาจในมือของพวกเขา ?! เมื่อเล่าเปียวมีเจตนาที่จะฆ่าเขาจริงๆสามารถกำจัดทั้งกองทัพบูลูบนแม่น้ำ. [TL: เล่าเปียวเป็นเจ้านายของหองจอและเป็นเจ้าของจิงจังหวัด อย่างไรก็ตามหองจออยู่ในการควบคุมของ Jiangxia สวยมากเช่นวิธี Lu Bu ถูกควบคุมเสี่ยวจังหวัด Langye แต่ได้รับการควบคุมอิสระเพื่อหนองแซง Ba.] "อย่างไรก็ตาม Runan!" เฉิงลังเล. "มั่นใจ!" หลิงมั่งประกอบด้วยตัวเองและกล่าวว่า "แม้ว่าเราจะไม่สามารถครอบครอง Runan ฉันยังคงมีทาง!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ เราก็จะยังคงไป Runan ! " หลิวมังโต้กลับอีก

" หือ ? ! ! ! " เฉินกงตาลดลง มันคือหลิว มัง ใครบอกว่าไม่ไป Runan . และตอนนี้ มันเป็น หลิว มัง อีกที่บอกว่าไป Runan . แล้วเขาต้องการอะไร

ลูบู และ เฉินก็ยังสับสนมาก

" เส้นทาง xinye ผ่าน jiangxia คือระยะทางที่ยาวมาก เพิ่มเติม เราต้องใช้น้ำทุกคนในกองทัพว่ายน้ำเป็นใช่มั้ย ? " หลิว มัง ก็กลัวมากตอนที่เขาพูดคำเหล่านั้น เขากลัวว่า ลูบูจะบอกว่าทุกคนในกองทัพของเขารู้วิธีว่ายน้ำ ในกรณีนั้น เขาจะเอา หลิว มัง จะเมาเรือ เขาก็กลัวเรือและเรือ เขาตัดสินใจที่จะต่อต้าน หลังจากที่เห็น แผนที่ และสังเกตเห็นว่าพวกเขาจะต้องผ่านแม่น้ำ

" ว่ายน้ำ ? ! " Lu Bu ขมวดคิ้ว .ทั้ง Bing และซูจังหวัดจังหวัดทหารทหารจากทางเหนือ ไม่กี่ของพวกเขารู้วิธีการว่ายน้ำ

" เราควรจะไปผ่าน jiangxia มันคงจะดีถ้าหองจอก็ให้เราผ่าน แต่ถ้าเขาไม่ใช่ ก็เมื่อเราถึงพื้นผิวของแม่น้ำ แล้วเราต้องกลายเป็นเป็ดนั่ง ! " บอกว่า หลิว มั่งมั่น เขาเป็นคนที่กลัวมากของน้ำนี้เป็นเพราะเมื่อเขาเป็นเด็ก เขาเกือบตายจมน้ำ

[ TL : หองจอเป็นผู้ดูแลระบบของจิง จังหวัด jiangxia เป็นหนึ่งใน commandery ของเขา ]

Lu Bu มองไปทาง เฉินกง

ตันก๋งคิดว่าสักครู่แล้วกล่าวว่า " ฮันยางมีอาร์กิวเมนต์ที่ถูกต้อง ! " หลิว มัง เป็นชื่อทั่วไปของภาคใต้ เร่ง ที่น่าจะเป็นปกครองจิงและยูจังหวัด จากเหตุผลเล่าเปียวจิงจังหวัดก็จะเป็น หลิว มัง ผู้ใต้บังคับบัญชา แต่ทำไมขุนศึกศักดินาเหล่านี้อาจจะยอมสละอำนาจในมือของพวกเขา ! เมื่อเล่าเปียวมีเจตนาที่จะฆ่า เขาก็สามารถกำจัดทั้งลูบูกองทัพบนแม่น้ำ

[ TL : เล่าเปียวเป็นบอสของหองจอและเป็นเจ้าของจิง ) อย่างไรก็ตาม หองจออยู่ในการควบคุมของ jiangxia .สวยมากชอบวิธีการควบคุมลูบูซูจังหวัด แต่ลางเย่ได้รับการควบคุมตนเองเพื่อ Zang Ba ]

" แต่ Runan ! " เฉินกงลังเล

" มั่นใจ ! " ลิงมังแต่งเอง และกล่าวว่า " แม้ว่าเราไม่สามารถครอบครอง Runan ผมยังมีวิธี "