Persons with substance use disorder

Persons with substance use disorders often have comorbid psychiatric problems, and treating all problem domains is
important for treatment success and recovery. This study examined reported interventions provided to patients as well as patients’
reports of domains of help received, perceived areas of greatest benefit, and satisfaction with substance use disorder treatment.
We also compared patients with co-occurring disorders and patients with only substance use disorders to see whether there were
significant differences across groups on these measures. Methods: Patients receiving inpatient substance use treatment at clinics in
Norway were recruited for the study; 85 completed a cross-sectional survey prior to discharge. Treatment personnel also completed a
separate survey and gathered information from patient charts. Results: The most frequently provided treatment interventions involved
improving relationships with family and important others, applied relaxation, psychodynamic therapy, cognitive behavior therapy, and
motivational interviewing. Patients reported receiving the most help in domains of relapse prevention, physical health, daily functioning,
relationships with people, psychological health, and self-esteem. They benefited most from physical activities, support from co-patients,
group therapy, counseling, and assessment/treatment of psychological health. Patients with co-occurring disorders were given more
exposure therapy, motivational interviewing, and cognitive behavior therapy interventions than those without comorbidity. Patients with
co-occurring disorders self-reported receiving more help with self-esteem and coping with psychiatric symptoms and benefiting more
from interventions involving psychological health, acute help, and social situations. Conclusions: Patients perceived psychological
and physical health as important areas for improvement. There were differences between patients with co-occurring disorders and those
with substance use disorders only in several measures. It is important to acknowledge that patients with substance use disorders and
co-occurring mental problems are heterogeneous groups with unique but overlapping needs. (Journal of Dual Diagnosis, 10:91–97,
2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคคลที่มีความผิดปกติของการใช้สารเสพมักจะมีปัญหาทางจิตเวชร่วมของผู้ป่วยและการรักษาโดเมนปัญหาทั้งหมดเป็น
สิ่งสำคัญสำหรับความสำเร็จของการรักษาและการกู้คืน การศึกษาการตรวจสอบนี้รายงานการแทรกแซงให้กับผู้ป่วยเช่นเดียวกับผู้ป่วย
รายงานของโดเมนของความช่วยเหลือที่ได้รับพื้นที่รับรู้ผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและความพึงพอใจกับการรักษาความผิดปกติของการใช้สารเสพ.
นอกจากนี้เรายังเทียบผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเกิดขึ้นร่วมและผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของการใช้สารเสพเท่านั้น เพื่อดูว่ามี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มเกี่ยวกับมาตรการเหล่านี้ วิธีการศึกษา: ผู้ป่วยได้รับการรักษาผู้ป่วยในการใช้สารที่คลินิกใน
นอร์เวย์ได้รับคัดเลือกในการศึกษา; 85 เสร็จสิ้นการสำรวจภาคตัดขวางก่อนที่จะปล่อย การรักษาบุคลากรที่ได้เสร็จสิ้น
การสำรวจแยกต่างหากและการรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยที่ชาร์ต ผลการศึกษา: ให้บ่อยที่สุดการแทรกแซงการรักษาที่เกี่ยวข้องกับ
การปรับปรุงความสัมพันธ์กับครอบครัวและที่สำคัญคนอื่น ๆ นำไปใช้การผ่อนคลายบำบัดจิตบำบัดพฤติกรรมบำบัดองค์ความรู้และ
สร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์ ผู้ป่วยที่ได้รับรายงานความช่วยเหลือมากที่สุดในโดเมนของการป้องกันการกำเริบของโรค, สุขภาพกาย, การทำงานในชีวิตประจำวัน
ความสัมพันธ์กับคนสุขภาพจิตใจและภาคภูมิใจในตนเอง พวกเขาได้รับประโยชน์มากที่สุดจากกิจกรรมการออกกำลังกาย, การสนับสนุนจากผู้ร่วมผู้ป่วย,
กลุ่มบำบัด, การให้คำปรึกษาและการประเมิน / การรักษาสุขภาพจิตวิทยา ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเกิดขึ้นร่วมที่ได้รับมากขึ้น
การรักษาด้วยการเปิดรับการสัมภาษณ์สร้างแรงบันดาลใจและการแทรกแซงการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญากว่าผู้ที่ไม่มีโรคร่วม ผู้ป่วยที่มี
ร่วมที่เกิดขึ้นความผิดปกติของตัวเองที่ได้รับรายงานความช่วยเหลือเพิ่มเติมด้วยความนับถือตนเองและการรับมือกับอาการทางจิตเวชและได้รับประโยชน์มากขึ้น
จากการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตวิทยาความช่วยเหลือเฉียบพลันและสถานการณ์ทางสังคม สรุป: ผู้ป่วยรับรู้ทางจิตวิทยา
สุขภาพและร่างกายเป็นพื้นที่สำคัญในการปรับปรุง มีความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเกิดขึ้นร่วมและผู้ที่
มีความผิดปกติการใช้สารเสพเฉพาะในหลายมาตรการ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะยอมรับว่าผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของการใช้สารเสพติดและ
ร่วมที่เกิดขึ้นปัญหาทางจิตเป็นกลุ่มที่แตกต่างกันกับที่ไม่ซ้ำกัน แต่ความต้องการที่ทับซ้อนกัน (วารสารการวินิจฉัยคู่, 10: 91-97,
2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ที่มีความผิดปกติของการใช้สารมักจะมีปัญหาทางจิตเวช comorbid และรักษาโดเมนปัญหาทั้งหมดคือ
สำคัญสำหรับความสำเร็จการรักษาและการกู้คืน ศึกษารายงานปัญหาให้กับผู้ป่วย ตลอดจนผู้ป่วย
รายงานของโดเมนของความช่วยเหลือได้รับการพื้นที่ของที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ประโยชน์ และความพึงพอใจในการใช้สารรักษาโรค .
เราเปรียบเทียบผู้ป่วย CO ที่เกิดขึ้นผิดปกติและผู้ป่วยใช้สารเพียงความผิดปกติเพื่อดูว่ามีความแตกต่างในกลุ่ม
มาตรการเหล่านี้ วิธีการ : ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาผู้ป่วยที่คลินิกใช้สาร
นอร์เวย์ / การศึกษา ; 85 เสร็จสิ้นการสำรวจแบบตัดขวางก่อนที่จะปล่อย บุคลากร การรักษาก็เสร็จ
การสำรวจและรวบรวมข้อมูลจากแผนภูมิแยกผู้ป่วย ผลลัพธ์ : ส่วนใหญ่มักให้แทรกแซงการรักษาที่เกี่ยวข้องกับ
ปรับปรุงความสัมพันธ์กับครอบครัวและคนอื่น ๆที่สำคัญ ใช้ผ่อนคลาย psychodynamic บำบัด , บำบัดพฤติกรรมทางปัญญาและ
แรงจูงใจสัมภาษณ์ . รายงานผู้ป่วยที่ได้รับความช่วยเหลือมากที่สุดในขอบเขตของการป้องกัน การกำเริบของโรคสุขภาพทางกายทํางานทุกวัน
ความสัมพันธ์กับผู้คน สุขภาพ จิตใจ และความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง . พวกเขาได้รับประโยชน์มากที่สุดจากกิจกรรมทางกายภาพ การสนับสนุนจากผู้ป่วย Co , บำบัด , การให้คำปรึกษากลุ่ม
และการประเมิน / การรักษาสุขภาพจิต ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติได้รับมากขึ้น
CO ที่เกิดการรักษาแรงจูงใจสัมภาษณ์ , ,และการรับรู้พฤติกรรมการรักษาผู้ป่วยมากกว่าการไม่กฤษณา . ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติ self-reported
CO ที่เกิดขึ้นได้รับความช่วยเหลือเพิ่มเติมกับการเห็นคุณค่าในตนเองและการเผชิญกับอาการทางจิตและได้ประโยชน์จากการแทรกแซงมากขึ้น
เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตช่วยให้แหลม และสถานการณ์ทางสังคม สรุป : การรับรู้ทางจิตวิทยา
และสุขภาพกายเป็นพื้นที่สำคัญสำหรับการปรับปรุง มีความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยกับ CO ที่เกิดขึ้นความผิดปกติและผู้ที่มีความผิดปกติของการใช้สาร
เฉพาะในมาตรการหลาย มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าผู้ป่วยที่มีความผิดปกติสารเสพติดและปัญหาที่เกิดขึ้นทางใจ
Co กลุ่มมีข้อมูลที่ไม่ซ้ำกัน แต่ที่ทับซ้อนกัน ต้อง ( วารสารของการวินิจฉัยคู่ , 10:91 – 97
2014 )