Modern history, also referred to as

Modern history, also referred to as the modern period or the modern era, is the historiographical approach to the timeframe after the post-classical era (known as the Middle Ages).[1][2] Modern history can be further broken down into the early modern period, beginning with the Renaissance, and the late modern period after the French Revolution and the Industrial Revolution. Contemporary history is the span of historic events that are immediately relevant to the present time. The modern era began approximately in the 16th century.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมัยประวัติศาสตร์ เรียกว่าเป็นยุคสมัยที่ผ่านมา มีวิธี historiographical การกรอบเวลาหลังยุคหลังคลาสสิก (เรียกว่ายุคกลาง) [1] [2] ประวัติทันสมัยสามารถเพิ่มเติมแบ่งออกเป็นช่วงยุค เริ่มต้น ด้วยเรอเนสซองส์ และยุคหลังการปฏิวัติฝรั่งเศสและการปฏิวัติอุตสาหกรรม ประวัติศาสตร์ร่วมสมัยช่วงของเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องทันทีขณะนั้น ยุคสมัยใหม่เริ่มในศตวรรษ 16 ประมาณ [

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ยังเรียกว่าเป็นยุคใหม่หรือยุคปัจจุบันเป็นวิธีที่ historiographical ไประยะเวลาหลังจากที่ยุคโพสต์คลาสสิก (ที่รู้จักกันในยุคกลาง). [1] [2] ประวัติศาสตร์สมัยใหม่สามารถแบ่งออกเป็น ระยะเวลาสมัยก่อนเริ่มต้นด้วยยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการและระยะเวลาที่ทันสมัย​​ดึกหลังจากการปฏิวัติฝรั่งเศสและการปฏิวัติอุตสาหกรรม ประวัติศาสตร์ร่วมสมัยเป็นช่วงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องทันทีถึงปัจจุบัน ยุคสมัยใหม่เริ่มประมาณในศตวรรษที่ 16. [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ก็เรียกว่ายุคใหม่หรือยุคโมเดิร์น คือก่อตั้งวิธีการระยะเวลาหลังยุคคลาสสิค ( เรียกว่ายุคกลาง ) [ 1 ] [ 2 ] ประวัติศาสตร์สมัยใหม่สามารถเพิ่มเติมแบ่งออกเป็นช่วงต้นยุคใหม่ เริ่มด้วยศิลปวิทยา และช่วงระยะเวลาที่ทันสมัยหลังจากการปฏิวัติฝรั่งเศสและการปฏิวัติอุตสาหกรรมประวัติศาสตร์ร่วมสมัย ช่วงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่ทันทีเกี่ยวข้องกับปัจจุบัน ยุคใหม่เริ่มขึ้นประมาณศตวรรษที่ 16 .