4.1. Hypothesis testsFirst, we test

4.1. Hypothesis tests
First, we tested the direct relationships between servant leadership and outcomes. Hypotheses 1–2 predicted servant leadership
would be positively associated with helping and creative behavior. As shown in Tables 2 and 3, both individual-level and
unit-level servant leadership were significantly associated with both helping and creative behavior in the predicted direction.
This supports Hypotheses 1 and 2.
Hypothesis 3 predicted that job satisfaction would mediate the relationship between servant leadership and patient satisfaction.
Results to support this hypothesis can be found in the moderated mediation results from Table 4 steps one (effect of servant
leadership on the mediator job satisfaction) and three (effect of servant leadership and job satisfaction on patient satisfaction).
Our results indicated that unit-level servant leadership was positively associated with job satisfaction, and job satisfaction was
positively associated with all three indicators of patient satisfaction. Therefore, Hypothesis 3 was supported.
Then we tested organizational structure as a moderator. Hypotheses 4–5 predicted that organizational structure would moderate
the relationships between servant leadership and nurse helping and creative behavior. For these individual-level outcomes,
we followed steps for testing cross-level interactions outlined by Aguinis, Gottfredson, and Culpepper (2013). As shown in
Tables 2 and 3, we found the interaction term of unit-level servant leadership and structure was significant only for creative
behavior1 (see Table 3). We followed recommendations by Aiken and West (1991) to graph the form of the significant interaction.
Results in Fig. 2 suggest unit-level servant leadership has a stronger positive relationship with creative behavior when structure is
high as opposed to when structure is low. A simple slopes test supported this interpretation, as the slope was non-significant
for low organizational structure, but the slope was significantly positive for moderate structure (.13, p b .01), high structure
(.23, p b .01) and very high structure (.32, p b .01). However, overall levels of creative behavior were higher for low structure regardless
of servant leadership. Thus, Hypothesis 5 was supported for unit-level servant leadership, but Hypothesis 4 was not
supported.
Finally, we tested Hypothesis 6 using moderated mediation. We analyzed structure as a moderator of the path from servant
leadership to job satisfaction analogous to what Edwards and Lambert (2007) call “first stage moderation” (p. 8). Because this
model tests the effect of servant leadership on job satisfaction as contingent upon structure, naturally then the indirect effect
of servant leadership on patient satisfaction is conditional on structure; hence the mediation effect is moderated by structure
(Hayes, 2012). We found support for this hypothesis as the conditional indirect effect of servant leadership on patient satisfaction

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.1 สมมติฐานการทดสอบ
ครั้งแรกที่เราได้ทดสอบความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างผู้นำผู้รับใช้และผลลัพธ์ สมมติฐานที่คาดการณ์เป็นผู้นำ 1-2 คนรับใช้
จะได้รับการความสัมพันธ์เชิงบวกกับการช่วยให้และพฤติกรรมความคิดสร้างสรรค์ ดังแสดงในตารางที่ 2 และ 3 ทั้งระดับบุคคลและ
ความเป็นผู้นำผู้รับใช้ระดับหน่วยที่เกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญที่มีทั้งการให้ความช่วยเหลือและพฤติกรรมความคิดสร้างสรรค์ในทิศทางที่คาดการณ์ไว้.
นี้สนับสนุนสมมติฐานที่ 1 และ 2
สมมติฐาน 3 คาดการณ์ว่าพึงพอใจในงานที่จะเป็นสื่อกลางความสัมพันธ์ระหว่าง ผู้นำคนรับใช้และความพึงพอใจของผู้ป่วย.
ผลเพื่อสนับสนุนสมมติฐานนี้สามารถพบได้ในการตรวจสอบผลการไกล่เกลี่ยจากตารางที่ 4 ขั้นตอนที่หนึ่ง (ผลของคนรับใช้
ความเป็นผู้นำในการพึงพอใจในงานคนกลาง) และสาม (ผลของการเป็นผู้นำคนรับใช้และพึงพอใจในงานกับความพึงพอใจของผู้ป่วย)
ผลของเราแสดงให้เห็นว่าเป็นผู้นำผู้รับใช้ระดับหน่วยที่เกี่ยวข้องกับความพึงพอใจในงานและความพึงพอใจในการทำงานได้รับการ
ความสัมพันธ์เชิงบวกกับทั้งสามตัวชี้วัดความพึงพอใจของผู้ป่วย ดังนั้นสมมติฐานที่ 3 ได้รับการสนับสนุน.
จากนั้นเราทดสอบโครงสร้างองค์กรเป็นผู้ดูแล สมมติฐาน 4-5 คาดการณ์ว่าการจัดโครงสร้างองค์กรจะเป็นผู้ดูแล
ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำผู้รับใช้และช่วยพยาบาลและพฤติกรรมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับผลระดับบุคคลเหล่านี้
เราทำตามขั้นตอนสำหรับการโต้ตอบการทดสอบระดับข้ามที่ระบุไว้โดย Aguinis, Gottfredson และ Culpepper (2013) ดังแสดงใน
ตารางที่ 2 และ 3 ที่เราพบในระยะการทำงานร่วมกันของความเป็นผู้นำผู้รับใช้ระดับหน่วยและโครงสร้างอย่างมีนัยสำคัญเพียง แต่สำหรับความคิดสร้างสรรค์
behavior1 (ดูตารางที่ 3) เราปฏิบัติตามคำแนะนำโดยไอเคนและเวสต์ (1991) กราฟรูปแบบของการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญ.
ผลการค้นหาในรูป 2 ขอแนะนำให้ผู้นำผู้รับใช้ระดับหน่วยมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกที่แข็งแกร่งกับพฤติกรรมความคิดสร้างสรรค์เมื่อโครงสร้าง
สูงเมื่อเทียบกับเมื่อโครงสร้างอยู่ในระดับต่ำ การทดสอบง่ายๆเนินเขาสนับสนุนการตีความนี้เป็นความลาดชันก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญ
สำหรับโครงสร้างองค์กรต่ำ แต่ความลาดชันอย่างมีนัยสำคัญในเชิงบวกสำหรับโครงสร้างในระดับปานกลาง (0.13, PB .01) โครงสร้างสูง
(0.23, PB .01) และมาก โครงสร้างสูง (0.32, PB .01) อย่างไรก็ตามระดับโดยรวมของพฤติกรรมความคิดสร้างสรรค์สูงสำหรับโครงสร้างต่ำโดยไม่คำนึงถึง
ความเป็นผู้นำของคนรับใช้ ดังนั้นสมมติฐาน 5 ได้รับการสนับสนุนในการเป็นผู้นำผู้รับใช้ระดับหน่วย แต่สมมติฐาน 4 ไม่ได้
รับการสนับสนุน.
สุดท้ายเราได้ทดสอบสมมติฐานที่ 6 โดยใช้การไกล่เกลี่ยกลั่นกรอง เราวิเคราะห์โครงสร้างเป็นผู้ดูแลของเส้นทางจากคนรับใช้
ความเป็นผู้นำเพื่อความพึงพอใจในการทำงานคล้ายกับสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดและแลมเบิร์ (2007) เรียกว่า "ครั้งแรกขั้นตอนการดูแล" (พี. 8) เพราะ
รูปแบบการทดสอบผลกระทบของการเป็นผู้นำผู้รับใช้ของความพึงพอใจในงานเป็นขึ้นอยู่กับโครงสร้างตามธรรมชาติแล้วผลทางอ้อม
ของการเป็นผู้นำผู้รับใช้กับความพึงพอใจของผู้ป่วยที่เป็นเงื่อนไขในโครงสร้าง ด้วยเหตุนี้ผลการไกล่เกลี่ยมีการตรวจสอบโดยโครงสร้าง
(เฮย์ส, 2012) เราพบว่าการสนับสนุนสมมติฐานนี้เป็นผลกระทบทางอ้อมเงื่อนไขของการเป็นผู้นำผู้รับใช้กับความพึงพอใจของผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.1 . การทดสอบสมมติฐานครั้งแรกที่เราทดสอบความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างภาวะผู้นำและผลลัพธ์ของคนรับใช้ สมมติฐานที่ 1 – 2 ทำนายภาวะผู้นำจะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมการช่วยเหลือ และสร้างสรรค์ ดังแสดงในตารางที่ 2 และ 3 ทั้งระดับบุคคล และหน่วยระดับภาวะผู้นำมีความสัมพันธ์กับทั้งช่วยและพฤติกรรมสร้างสรรค์ในการทำนายทิศทางนี้สนับสนุนสมมติฐานที่ 1 และ 2สมมติฐานที่ 3 ทายว่าความพึงพอใจจะไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำและความพึงพอใจของคนไข้ คนรับใช้ผลการสนับสนุนสมมติฐานนี้สามารถพบได้ในมีการไกล่เกลี่ยจากตารางที่ 4 ขั้นตอนหนึ่ง ( ผลของคนใช้ความเป็นผู้นำ คนกลางความพึงพอใจ ) และสาม ( ผลของภาวะผู้นำกับความพึงพอใจในงานของข้าราชการต่อความพึงพอใจของผู้ป่วยผลของเราระบุว่าหน่วยระดับภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความพึงพอใจในงานและความพึงพอใจในงานแตกต่างกัน คือความสัมพันธ์เชิงบวกกับทั้งสามตัวชี้วัดความพึงพอใจของผู้ป่วย ดังนั้น สมมติฐานที่ 3 สนับสนุนจากนั้นเราทดสอบโครงสร้างองค์กรเป็นผู้ดูแล สมมติฐานที่ 4 – 5 คาดการณ์ว่าโครงสร้างจะปานกลางความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำและพยาบาลช่วยและพฤติกรรมสร้างสรรค์คนรับใช้ สำหรับผลระดับบุคคลเหล่านี้เราตามขั้นตอนการทดสอบเพื่อข้ามระดับของที่ระบุไว้โดย aguinis gottfredson , และ คัลเปปเปอร์ ( 2013 ) ตามที่แสดงในตารางที่ 2 และ 3 พบปฏิสัมพันธ์ในระยะของหน่วยระดับผู้รับใช้ผู้นำและโครงสร้างสำคัญสำหรับความคิดสร้างสรรค์behavior1 ( ดูตารางที่ 3 ) เราตามข้อเสนอแนะโดย ไอเคนและตะวันตก ( 1991 ) กราฟรูปแบบของปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญผลลัพธ์ที่ได้ในรูปที่ 2 แนะนำให้หน่วยระดับภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมสร้างสรรค์ขึ้นเมื่อโครงสร้างคือสูงเมื่อเทียบกับเมื่อโครงสร้างน้อย วิลาดทดสอบสนับสนุนการตีความนี้ เป็นทางลาดชันก็ไม่แตกต่างกันสำหรับโครงสร้างองค์กรต่ำ แต่ความชันเป็นบวกอย่างมีนัยสำคัญโครงสร้างปานกลาง ( 13 , P B . 01 ) โครงสร้างสูง( 23 , P B . 01 ) และโครงสร้างสูงมาก ( 32 , p B . 01 ) อย่างไรก็ตาม โดยรวมระดับพฤติกรรมสร้างสรรค์สูงต่ำไม่โครงสร้างของภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ . ดังนั้น สมมติฐานที่ 5 ได้รับการสนับสนุนให้หน่วยระดับภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ แต่สมมติฐานที่ 4 ไม่ได้ได้รับการสนับสนุนในที่สุด เราทดสอบสมมติฐาน 6 โดยมีการไกล่เกลี่ย เราวิเคราะห์โครงสร้างเป็นผู้ดูแลของเส้นทางจากคนใช้ภาวะผู้นำกับความพึงพอใจในงาน และคล้ายคลึงกับ สิ่งที่ เอ็ดเวิร์ด แลมเบิร์ต ( 2007 ) เรียกว่า " เวทีแรกสายกลาง " ( หน้า 8 ) เพราะนี้แบบทดสอบอิทธิพลของภาวะผู้นำต่อความพึงพอใจในงานเป็นโครงสร้างที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ แล้วผลกระทบของภาวะผู้นำต่อความพึงพอใจของผู้ป่วยจะขึ้นอยู่กับโครงสร้าง ; จึงไกล่เกลี่ย ผลคือมีโครงสร้าง( เฮย์ , 2012 ) เราพบการสนับสนุนสมมติฐานนี้เป็นเงื่อนไข ผลกระทบของภาวะผู้นำต่อความพึงพอใจของผู้ป่วย