She had liked the young man's looks

She had liked the young man's looks, and his short- sighted eyes, and his odd way of speaking, that was abrupt yet soft, just as his hands were sun-burnt and sinewy, yet with smooth nails like a woman's. His hair was sunburnt-looking too, or rather the colour of bracken after frost; his eyes grey, with the appealing look of the shortsighted, his smile shy yet confident, as if he knew lots of things she had never dreamed of, and yet wouldn't for the world have had her feel his superiority. But she did feel it, and liked the feeling; for it was new to her. Poor and ignorant as she was, and knew herself to be--humblest of the humble even in North Dormer, where to come from the Mountain was the worst disgrace--yet in her narrow world she had always ruled. It was partly, of course, owing to the fact that lawyer Royall was "the biggest man in North Dormer"; so much too big for it, in fact, that outsiders, who didn't know, always wondered how it held him. In spite of everything--and in spite even of Miss Hatchard--lawyer Royall ruled in North Dormer; and Charity ruled in lawyer Royall's house. She had never put it to herself in those terms; but she knew her power, knew what it was made of, and hated it. Confusedly, the young man in the library had made her feel for the first time what might be the sweetness of dependence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอได้ชอบดูหนุ่ม และสั้นของเขาสายตาสายตา และวิธีการพูดของเขาแปลก ที่ถูกทันทีทันใด ได้นุ่ม เพียงแค่มือของเขาถูกแดดเผา และแข็ง ยัง มีเล็บเรียบเหมือนของผู้หญิง ผม sunburnt-กำลังมากเกินไป หรือมากกว่าสีของเบเคอร์หลังแข็ง สีเทาดวงตาของเขา มีความน่าสนใจของ shortsighted รอยยิ้มของเขาขี้อายยังมั่นใจ เป็นถ้าเขารู้ว่าจำนวนมากของสิ่งที่เธอไม่เคยได้ฝันของ และยัง จะไม่สำหรับโลกที่ได้มีเธอรู้สึกเหนือกว่าเขา แต่เธอไม่รู้สึกมัน และชอบความรู้สึก มันก็ใหม่กับเธอ ยากจน และไม่รู้เธอ และรู้ว่าตัวเองจะ - humblest ความอ่อนน้อมถ่อมตนแม้ในหลังคาเหนือ ที่มาจากภูเขาคือ ความน่าอัปยศอดสูที่แย่ที่สุด - แต่ในโลกแคบของเธอ เธอเสมอปกครอง มันเป็นบางส่วน แน่นอน เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ทนายความของ Royall ถูก "ใหญ่ที่สุดคนที่อยู่ในหน้าต่างหลังคาเหนือ" มากขนาดใหญ่เกินไป ความเป็นจริง ว่า บุคคลภายนอก ที่ไม่ทราบ มักจะสงสัยว่า วิธีมันจัดขึ้นเขา ทั้ง ๆ ที่ มีทุก อย่าง - และทุ่มเทของนางสาว Hatchard - ทนาย Royall ปกครองในหลังคาเหนือ และกุศลปกครองบ้านทนายความ Royall เธอไม่เคยทำมันเพื่อตัวเองในข้อกำหนดเหล่านั้น แต่เธอรู้พลังของเธอ รู้ว่าสิ่งที่มันทำของ และเกลียดมัน Confusedly หนุ่มในไลบรารีได้ทำเธอรู้สึกครั้งแรกสิ่งที่อาจเป็นความหวานของพึ่งพา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอได้ชอบรูปลักษณ์ของชายหนุ่มและตาสั้นสายตาของเขาและวิธีที่แปลกของเขาพูดว่าเป็นอย่างกระทันหันเลยนุ่มเช่นเดียวกับมือของเขามีดวงอาทิตย์เผาและมีกำลังวังชายังกับเล็บเรียบเนียนเหมือนผู้หญิงของ ผมของเขาเป็น sunburnt มองเกินไปหรือมากกว่าสีของเฟิร์นหลังจากน้ำค้างแข็ง; ดวงตาของเขาสีเทาด้วยรูปลักษณ์ที่น่าสนใจของสั้น, รอยยิ้มของเขาขี้อายยังมีความมั่นใจว่าถ้าเขารู้จำนวนมากสิ่งที่เธอไม่เคยฝันถึงและยังจะไม่ได้สำหรับโลกที่มีเธอรู้สึกที่เหนือกว่าของเขา แต่เธอก็รู้สึกว่ามันและชอบความรู้สึก; มันเป็นของใหม่กับเธอ ยากจนและไม่รู้เป็นเธอและรู้ว่าตัวเองเป็น - ต่ำต้อยของอ่อนน้อมถ่อมตนแม้จะอยู่ในทิศตะวันตกเฉียงเหนือหลังคาที่จะมาจากภูเขาเป็นความอัปยศที่เลวร้ายที่สุด - ยังอยู่ในโลกแคบ ๆ ของเธอที่เธอเคยปกครองเสมอ มันเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรเนื่องจากความจริงที่ว่าทนายความ Royall เป็น "ชายที่ใหญ่ที่สุดในทวีป Dormer"; มากขนาดใหญ่เกินไปสำหรับมันในความเป็นจริงที่บุคคลภายนอกที่ไม่ได้รู้ว่าเคยสงสัยว่ามันกอดเขา ทั้งๆที่ทุกอย่าง - และทั้งๆที่แม้แต่นางสาว Hatchard - ทนายความ Royall ปกครองในนอร์ท Dormer; และการกุศลปกครองในบ้านทนายความของ Royall เธอไม่เคยนำมาใส่กับตัวเองในแง่ที่; แต่เธอรู้ว่าพลังของเธอรู้ว่าสิ่งที่มันถูกสร้างขึ้นมาจากและเกลียดมัน พัลวันชายหนุ่มในห้องสมุดได้ทำให้เธอรู้สึกเป็นครั้งแรกสิ่งที่อาจเป็นความหวานของการพึ่งพา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอชอบเด็กหนุ่มหน้าตาดีและของเขาสั้นสายตาสั้น ตาของเขาแปลกและวิธีการพูดที่หยาบคาย แต่นุ่มเหมือนมือของเขาถูกแดดเผา และยังมีเล็บแข็งแรงเรียบเนียนเหมือนผู้หญิง ผมของเขาถูกแดดเผาเอานะมองเหมือนกันหรือมากกว่าสีใบเฟิร์นหลังจากน้ำค้างแข็ง ตาของเขาเป็นสีเทา กับลักษณะการดูดของสั้น ยิ้มอาย แต่ความมั่นใจของเขาเป็นถ้าเขารู้สิ่งต่างๆ มากมายที่เธอเคยฝันไว้ และยัง จะไม่ให้โลกมีความรู้สึกของเธอเหนือกว่าของเขา แต่เธอ ก็รู้สึกชอบและความรู้สึก เพราะใหม่กับเธอ ยากจนและไร้การศึกษาอย่างเธอ และรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไร . . . humblest ของสมถะ แม้แต่ในภาคเหนือ Dormer ที่ออกมาจากภูเขาที่แย่ความอับอายขายหน้า -- ยังโลกแคบของเธอที่เธอมีเสมอปกครอง มันเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร เนื่องจากทนายรอแยล " ผู้ชายที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือ Dormer " ; มากเกินไปสำหรับมัน ในความเป็นจริง ที่คนนอกที่ไม่รู้ ก็สงสัยว่า มันขึ้นเขา ทั้งๆที่ทุกอย่าง . . . ทั้งๆที่แม้แต่คุณแฮตเชิร์ด -- ทนายรอแยลปกครองเหนือ Dormer และการกุศลที่ปกครองในทนายความของรอแยลเฮ้าส์ เธอไม่เคยให้มันกับตัวเองในแง่นั้น แต่เธอรู้ว่าพลังของเธอรู้ว่าสิ่งที่มันเป็น และเกลียด พัลวัน ชายหนุ่มในห้องสมุดได้ทำให้เธอรู้สึกเป็นครั้งแรกว่าอาจจะมีความหวานของการพึ่งพา