2. THE LEGAL–ECONOMIC PERSPECTIVETh

2. THE LEGAL–ECONOMIC PERSPECTIVE
The legal definition of public space in the USA has a long
history, beginning with the 1939 case of Hague v. CIO (307 US
496), which affirmed the importance of public spaces as key sites
of those activities protected by the first amendment. Of
particular significance is the decision of the US Supreme Court
in the 1983 case of Perry Education Association v. Perry Local
Educators’ Association (460 US 37), which established the threetiered
legal concept of public space known as the public forum
doctrine (Kalven, 1965; Massey, 1999). The most open type of
public space, the quintessential public forum, includes places
like ‘streets and parks which ‘‘have immemorially been held in
trust for the use of the public and…have been used for purposes
of assembly, communicating thoughts between citizens, and
discussing public questions’’’ (460 US 37, p. 45; quoting 307 US
496, p. 515).These places are, and must always be, open and
accessible to all, with expressive activity limited only in very narrow cases. At the opposite end of the spectrum, the least open
public space is the non-public forum, which includes ‘public
property which is not by tradition or designation a forum for
public communication’ (460 US 37, p. 46). Who may use these
public spaces and how they may use them can be restricted to
specific groups and activities. Between these two extremes, the
US Supreme Court also defined a third type – the limited public
forum; this includes public property that, unlike parks and
streets, is not traditionally open but ‘which the State has opened
for the use of the public as a place for expressive activity’ (460
US 37, p. 45). The Canadian courts, citing the ‘reasonable limits’
clause of the Canadian Charter of Rights and Freedoms, rejected
this categorising approach in favour of case-by-case evaluations
(Moon, 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. มุมมองกฎหมาย – เศรษฐกิจคำจำกัดความทางกฎหมายของพื้นที่สาธารณะในสหรัฐอเมริกาได้นานประวัติศาสตร์ เริ่มต้นกับกรณี 1939 ของเฮก v. CIO (307 สหรัฐอเมริกา496), ซึ่งยืนยันความสำคัญของพื้นที่สาธารณะเป็นเว็บไซต์หลักกิจกรรมเหล่านั้นได้รับการป้องกัน โดยการแก้ไขครั้งแรก ของการตัดสินใจของเราศาลฎีกาเป็นสำคัญโดยเฉพาะในกรณี 1983 สมาคมศึกษา Perry v. เพอร์รีท้องถิ่นความสัมพันธ์ของนักการศึกษา (460 ฿ 37), ซึ่งก่อตั้งขึ้นใน threetieredแนวคิดทางกฎหมายของพื้นที่สาธารณะเป็นเวทีสาธารณะหลักคำสอน (Kalven, 1965 Massey, 1999) ชนิดเปิดมากที่สุดพื้นที่สาธารณะ เวทีสาธารณะรี่ รวมถึงสถานเช่น ' ถนน และจอดที่ '' ได้ถูกจัดขึ้นใน immemoriallyความน่าเชื่อถือสำหรับการใช้ and...have สาธารณะถูกใช้สำหรับวัตถุประสงค์แอสเซมบลี การสื่อสารความคิดระหว่างประชาชน และคุยถามสาธารณะ ''' (460 ฿ 37, p. 45 อ้าง 307 สหรัฐอเมริกา496, p. 515) สถานเหล่านี้ และต้องเสมอถูก เปิด และสามารถเข้าถึงทั้งหมด มีกิจกรรมแสดงออกที่จำกัดเฉพาะในกรณีที่แคบมาก ที่สุดตรงกันข้ามของคลื่น เปิดน้อยพื้นที่สาธารณะเป็นเวทีสาธารณชน ซึ่งรวมถึง ' สาธารณะซึ่งไม่ตามประเพณีหรือกำหนดเป็นคุณสมบัติสำหรับสื่อสารสาธารณะ ' (460 ฿ 37, p. 46) ซึ่งอาจใช้เหล่านี้หรือไม่สาธารณะและพวกเขาอาจใช้ได้อย่างได้อย่างจำกัดกลุ่มและกิจกรรม ระหว่างนี้สองที่สุด การศาลฎีกาสหรัฐกำหนดชนิดที่สาม – ประชาชนจำกัดฟอรั่ม นี้มีคุณสมบัติสาธารณะที่ ซึ่งแตกต่างจากสวนสาธารณะ และถนน ไม่เปิดแบบดั้งเดิม แต่ ' ซึ่งรัฐได้เปิดสำหรับการใช้ของสาธารณะเป็นที่สำหรับกิจกรรมแสดงออก ' (460฿ 37, p. 45) ศาลแคนาดา การอ้างสมเหตุสมผลจำกัด'อนุประโยคของแคนาดากฎบัตรว่าด้วยสิทธิและเสรีภาพ ปฏิเสธวิธีการนี้ categorising ลงประเมินกรณีโดยกรณี(มูน 1988)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.
ในมุมมองทางกฎหมายเศรษฐกิจและความหมายทางกฎหมายของพื้นที่สาธารณะในประเทศสหรัฐอเมริกามีความยาวประวัติศาสตร์เริ่มต้นด้วย
1939 กรณีของเฮก v. CIO (307 US
496)
ซึ่งยืนยันความสำคัญของพื้นที่สาธารณะเป็นเว็บไซต์ที่สำคัญของกิจกรรมเหล่านั้นการป้องกันโดยการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งแรก ของอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการตัดสินใจของศาลฎีกาสหรัฐในปี1983 กรณีที่เพอร์รี่สมาคมการศึกษา v. เพอร์รี่ท้องถิ่นการศึกษาของสมาคม(460 ดอลลาร์สหรัฐ 37) ซึ่งเป็นที่ยอมรับใน threetiered แนวคิดทางกฎหมายของพื้นที่สาธารณะที่รู้จักกันในเวทีสาธารณะหลักคำสอน (Kalven, 1965; Massey, 1999) ชนิดที่เปิดมากที่สุดของพื้นที่สาธารณะที่เวทีสาธารณะที่เป็นแก่นสารรวมถึงสถานที่เช่นถนนและสวนสาธารณะที่'' ได้รับการ immemorially จัดขึ้นในความไว้วางใจสำหรับการใช้งานของประชาชนและ... ได้ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการชุมนุมการสื่อสารความคิดระหว่างประชาชนและการอภิปรายคำถามประชาชน '' '(460 ดอลลาร์สหรัฐ 37, หน้า 45. quoting สหรัฐ 307 496, หน้า 515.) สถานที่เหล่านี้อยู่และต้องเป็นมักจะเปิดและสามารถเข้าถึงได้ทั้งหมดโดยมีกิจกรรมที่แสดงออกจำกัด เฉพาะในกรณีที่แคบมาก . ในตอนท้ายตรงข้ามของสเปกตรัมเปิดอย่างน้อยพื้นที่สาธารณะเป็นฟอรั่มที่ไม่ใช่แบบสาธารณะซึ่งรวมถึง'สาธารณะสถานที่ให้บริการที่ไม่ได้เป็นตามประเพณีหรือการกำหนดเวทีสำหรับการสื่อสารสาธารณะ(สหรัฐ 460 37, น. 46) ที่อาจจะใช้เหล่านี้พื้นที่สาธารณะและวิธีการที่พวกเขาอาจจะใช้พวกเขาสามารถถูก จำกัด ให้เฉพาะกลุ่มและกิจกรรม ระหว่างทั้งสองสุดขั้วที่ศาลฎีกาสหรัฐยังกำหนดประเภทสาม - มหาชนฟอรั่ม; รวมถึงทรัพย์สินของประชาชนที่แตกต่างจากสวนสาธารณะและถนนไม่ได้เปิดแต่ประเพณีซึ่งรัฐได้เปิดสำหรับการใช้งานในที่สาธารณะเป็นสถานที่สำหรับกิจกรรมที่แสดงออกที่(460 ดอลลาร์สหรัฐ 37 พี. 45) ศาลแคนาดาอ้าง 'ขอบเขตที่เหมาะสม' ข้อของแคนาดากฎบัตรสิทธิและเสรีภาพปฏิเสธวิธีการจัดหมวดหมู่นี้ในความโปรดปรานของการประเมินผลกรณีโดยกรณี(ดวงจันทร์, 1988)