As she hugged Yun Che again, it bec

As she hugged Yun Che again, it became incomparably clear to her once more that she was unable to leave him again for the rest of her life. They had always been together for fifteen years, so she was never able to know the implication of staying separated from him. However, she thoroughly understood it during the past three years… Her life and soul were already bound to him since long ago. She had felt as if she lost the body of her soul without him at her side, and every day there were nothing but things related to him on her mind.

“Little Aunt…” Yun Che put his hands behind her back and tightly embraced her. The rim of his eyes had gotten moist. He softly said: “It’s all because of me that you and grandfather had to grieve and suffer so much… But I assure you that everything will get better now. I won’t let you and grandfather feel any grievance again…”

“Uuuuuu…” Xiao Lingxi could only cry. She was just a fifteen years old child three years ago, and though she was now already eighteen, she still cried wantonly like a child…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเธอทุกกอด Che ยุนอีก ชัดเจนเท่ากับเธออีกครั้งว่า เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาอีกครั้งที่เหลือของชีวิตของเธอ เสมอได้ร่วมสิบห้าปี ดังนั้นเธอไม่สามารถที่จะทราบความหมายของพักแยกจากเขา อย่างไรก็ตาม เธออย่างเข้าใจมันในช่วงสามปีผ่านมา... ชีวิตและจิตวิญญาณของเธอได้ถูกผูกเข้ากับเขามานาน เธอก็รู้สึกว่าเธอสูญเสียร่างกายของจิตใจของเธอโดยไม่มีเขาอยู่เคียงข้างเธอ และทุกวันมีอะไร แต่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับเขาในใจของเธอ"ป้าน้อย..." Yun Che ใส่มือของเขาหลังของเธอ และกอดเธอแน่น ริมของดวงตาของเขามีอากาศชื้น เขาได้กล่าวว่า: "มันเป็นทั้งหมด เพราะผมว่าคุณและปู่ต้องตรม และทุกข์ทรมานมาก... แต่ผมมั่นใจได้ว่า ทุกอย่างจะได้ดีกว่าตอนนี้ จะไม่ให้คุณและคุณปู่รู้สึกร้องทุกข์ใด ๆ อีก...""Uuuuuu..." เสี่ยว Lingxi อาจร้องไห้เท่านั้น เธอเป็นเพียงเด็กอายุสิบห้าปีสามปีที่แล้ว และว่าเธอตอนนี้แล้วเอททีน ยังร่ำไห้ wantonly เหมือนเด็ก...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่เธอกอดเจ๊ยุนอีกครั้งก็กลายเป็นเหลือใจที่ชัดเจนให้กับเธออีกครั้งว่าเธอก็ไม่สามารถที่จะปล่อยให้เขาอีกครั้งสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ พวกเขาเคยอยู่ด้วยกันมาสิบห้าปีที่ผ่านมาดังนั้นเธอก็ไม่สามารถที่จะทราบความหมายของการเข้าพักที่แยกออกมาจากเขา อย่างไรก็ตามเธออย่างละเอียดเข้าใจมันในช่วงที่ผ่านมาสามปี ... ชีวิตและจิตวิญญาณของเธอถูกมัดแล้วเขาตั้งแต่นานมาแล้ว เธอได้รู้สึกราวกับว่าเธอหายไปร่างกายของจิตวิญญาณของเธอโดยไม่ต้องเขาที่ด้านข้างของเธอและทุกวันมีอะไร แต่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับเขาในใจของเธอ. "ลิตเติ้ลป้า ... " ยุนเจ๊ใส่มือเขาไว้ด้านหลังของเธอและแน่นกอดเธอ . ขอบตาของเขามีอากาศชื้น เขาเบา ๆ กล่าวว่า "มันเป็นเพราะผมว่าคุณและปู่ของเขาจะต้องเสียใจและทุกข์ทรมานมาก ... แต่ผมมั่นใจว่าทุกอย่างจะดีขึ้นในขณะนี้ ผมจะไม่ยอมให้คุณและคุณปู่รู้สึกข้องใจใด ๆ อีกครั้ง ... " " ... Uuuuuu "เสี่ยว Lingxi เท่านั้นที่สามารถร้องไห้ เธอเป็นเพียงเด็กอายุสิบห้าปีที่ผ่านมาสามปีและถึงแม้เธอตอนนี้แล้วสิบแปดเธอยังคงร้องไห้ขี้เล่นเหมือนเด็ก ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอกอดยุนเชอีกแล้ว มันกลายเป็น เหลือใจ ล้างเธออีกครั้งว่าเธอไม่สามารถทิ้งเค้าไปตลอดชีวิต พวกเขามักจะอยู่ด้วยกันมา 15 ปี ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถทราบความหมายของอยู่แยกจากเขา อย่างไรก็ตาม นางละเอียด เข้าใจมันในช่วงสามปีที่ผ่านมา . . . . . . . ชีวิตของเธอและวิญญาณได้ผูกพันกับเขามานาน เธอเคยรู้สึกว่าเธอได้สูญเสียร่างกายของวิญญาณเธอไม่มีเขาอยู่เคียงข้าง และทุก ๆวัน มีอะไร แต่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับเขา ในความคิดของเธอ" ป้านิด . . . . . . . " ยุนเช ใส่มือของเขาไว้แน่น โอบกอดเธอ และ เธอ ขอบดวงตาของเขามีอากาศชื้น เขาเบา ๆ กล่าวว่า : " มันเป็นเพราะฉันคุณและปู่ก็เสียใจและเจ็บปวดมาก . . . . . . . แต่ผมมั่นใจว่าทุกอย่างจะดีขึ้น ผมจะไม่ปล่อยให้คุณและปู่รู้สึกไม่พอใจอีก . . . . . . . "" ฮะ . . . . . . . " เสี่ยว lingxi ทำได้แค่ร้องไห้ เธอเป็นแค่เด็กอายุ 15 ปี เมื่อ 3 ปีก่อน และแม้ว่าเธอตอนนี้แล้ว 18 ปี เธอยังคงร้องไห้อย่างซุกซนเหมือนเด็กๆ . . . . . . .