Should ESSE researchers fail to def

Should ESSE researchers fail to define their own code of ethics, an unworkable code may be imposed upon them. For instance in Canada,the three government granting agencies have created a common code of ethics applicable to all grant recipients [34]. Initial drafts of the proposed code were based primarily on biomedical codes of ethics. Some of the procedures detailed in this draft posed great problems for social science and humanities researchers. For instance, the code would not have allowed any negative art and literary critiques [8]. The code’s authors have taken these concerns into account such that the final draft includes guidelines and procedures that seem appropriate for many of the affected disciplines [34]. Nonetheless, this was a very difficult and controversial exercise [8]. Similar problems have occurred in the US with respect to anthropological research [11]. These experiences should serve as a lesson to the ESSE community. The ESSE community should develop a workable set of guidelines and procedures to ensure that ESSE research can proceed ethically.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควรวิจัยเอสเซที่ล้มเหลวในการกำหนดจรรยาบรรณของตนเอง รหัสการเห็นอาจกำหนดมา เช่นในแคนาดา สามรัฐบาลอนุญาตให้หน่วยงานได้สร้างจริยธรรมทั่วไปเกี่ยวข้องทั้งหมดให้ผู้รับ [34] ร่างแรกของรหัสเสนอตามหลักรหัสแพทย์จรรยาบรรณ บางขั้นตอนรายละเอียดในแบบร่างนี้เกิดปัญหาใหญ่สำหรับนักวิจัยมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ เช่น รหัสจะมีอนุญาตใด ๆ ลบศิลปะและวรรณกรรม critiques [8] ผู้เขียนรหัสได้รับความกังวลเหล่านี้เข้าบัญชีเช่นที่ร่างสุดท้ายมีแนวทางและวิธีการที่เหมาะสมสำหรับหลายสาขาได้รับผลกระทบ [34] อย่างไรก็ตาม นี้เป็นการยาก และถกเถียงกันมากออกกำลังกาย [8] ปัญหาที่คล้ายกันเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับมานุษยวิทยาวิจัย [11] ประสบการณ์เหล่านี้ควรใช้เป็นบทเรียนชุมชนเอสเซ เอสเซชุมชนควรพัฒนาสามารถทำงานได้แนวทาง และขั้นตอนเพื่อให้แน่ใจว่าวิจัยเอสเซสามารถดำเนินตามหลักจริยธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิจัยควร ESSE ล้มเหลวในการกำหนดรหัสของตัวเองจริยธรรมรหัสทำไม่ได้อาจจะกำหนดไว้ ยกตัวอย่างเช่นในประเทศแคนาดาสามรัฐบาลอนุญาตให้หน่วยงานที่ได้สร้างรหัสทั่วไปของจริยธรรมใช้ได้กับทุกผู้รับทุน [34] ร่างแรกของรหัสที่นำเสนออยู่บนพื้นฐานหลักในรหัสชีวการแพทย์ของจริยธรรม บางส่วนของขั้นตอนรายละเอียดในร่างนี้เกิดปัญหาที่ดีสำหรับสังคมวิทยาศาสตร์และนักวิจัยมนุษยศาสตร์ ยกตัวอย่างเช่นรหัสจะไม่ได้รับอนุญาตให้ศิลปะเชิงลบใด ๆ และวิพากษ์วิจารณ์วรรณกรรม [8] ผู้เขียนรหัสที่ได้นำความกังวลเหล่านี้เข้าบัญชีดังกล่าวว่าร่างสุดท้ายรวมถึงแนวทางและวิธีการที่ดูเหมาะสมสำหรับหลายสาขาวิชาที่ได้รับผลกระทบ [34] อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นเรื่องยากมากที่การออกกำลังกายและการโต้เถียง [8] ปัญหาที่คล้ายกันเกิดขึ้นในสหรัฐที่เกี่ยวกับการวิจัยทางมานุษยวิทยา [11] ประสบการณ์เหล่านี้ควรจะเป็นบทเรียนให้กับชุมชน ESSE ชุมชน ESSE ควรพัฒนาเป็นชุดที่สามารถทำงานได้ของแนวทางและวิธีการเพื่อให้มั่นใจว่าการวิจัย ESSE สามารถดำเนินการอย่างมีจริยธรรม