haunted and flabbergasted me, made

haunted and flabbergasted me, made me sad. It had to do somewhat with the Shrouded Traveler. Carlo Marx and I once sat down together, knee to knee, in two chairs, facing, and I told him a dream I had about a strange Arabian figure that was pursuing me across the desert; that I tried to avoid; that finally overtook me just before I reached the Protective City. "Who is this?" said Carlo. We pondered it. I proposed it was myself, wearing a shroud. That wasn't it. Something, someone, some spirit was pursuing all of us across the desert of life and was bound to catch us before we reached heaven. Naturally, now that I look back on it, this is only death: death will overtake us before heaven. The one thing that we yearn for in our living days, that makes us sigh and groan and undergo sweet nauseas of all kinds, is the remembrance of some lost bliss that was probably experienced in the womb and can only be reproduced (though we hate to admit it) in death. But who wants to die? In the rush of events I kept thinking about this in the back of my mind. I told it to Dean and he instantly recognized it as the mere simple longing for pure death; and because we're all of us never in life again, he, rightly, would have nothing to do with it, and I agreed with him then.
We went looking for my New York gang of friends. The crazy flowers bloom there too. We went to Tom Saybrook's first. Tom is a sad, handsome fellow, sweet, generous, and amenable; only once in a while he suddenly has fits of depression and rushes off without saying a word to anyone. This night he was overjoyed. "Sal, where did you find these absolutely wonderful people? I've never seen anyone like them."
"I found them in the West."
Dean was having his kicks; he put on a jazz record, grabbed Marylou, held her tight, and bounced against her with the beat of the music. She bounced right back. It was a real love dance. Ian MacArthur came in with a huge gang. The New Year's weekend began, and lasted three days and three nights. Great gangs got in the Hudson and swerved in the snowy New York streets from party to party. I brought Lucille and her sister to the biggest party. When Lucille saw me with Dean and Marylou her face darkened-she sensed the madness they put in me.
"I don't like you when you're with them."
"Ah, it's all right, it's just kicks. We only live once. We're having a good time."
"No, it's sad and I don't like it."
Then Marylou began making love to me; she said Dean was going to stay with Camille and she wanted me to go with her. "Come back to San Francisco with us. We'll live together. I'll be a good girl for you." But I knew Dean loved Marylou, and I also knew Marylou was doing this to make Lucille jealous, and I wanted nothing of it. Still and all, I licked my lips for the luscious blonde. When Lucille saw Marylou pushing me into the corners and giving me the word and forcing kisses on me she accepted Dean's invitation to go out in the car; but they just talked and drank some of the Southern moonshine I left in the compartment. Everything was being mixed up, and all was falling. I knew my affair with Lucille wouldn't last much longer. She wanted me to be her way. She was married to a longshoreman who treated her badly. I was willing to marry her and take her baby daughter and all if she divorced

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผีสิงและงงฉันทำให้ฉันเศร้า มันต้องทำด้วยค่อนข้างปกคลุมไปด้วยนักท่องเที่ยว คาร์โลมาร์กซ์และฉันเคยนั่งลงด้วยกันเข่าเข่าในสองเก้าอี้หันหน้าไปทางและฉันบอกเขาว่าฉันมีความฝันเกี่ยวกับตัวเลขอาหรับแปลกที่ผมกำลังตามล่าข้ามทะเลทราย; ที่ฉันพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการที่ว่าในที่สุดฉันทัน เพียงก่อนที่จะถึงเมืองที่ป้องกัน "นี้ที่เป็น?" กล่าวว่าติคาร์โลเราครุ่นคิดมัน ผมเสนอว่ามันเป็นตัวเองสวมใส่ผ้าห่อศพ ที่ไม่มัน บางสิ่งบางอย่างคนที่จิตวิญญาณบางอย่างกำลังตามล่าพวกเราทุกคนข้ามทะเลทรายของชีวิตและถูกผูกพันที่จะจับพวกเราก่อนที่เราจะไปถึงสวรรค์ ธรรมชาติตอนนี้ที่ผมมองย้อนกลับไปมันนี้คือความตายเท่านั้นที่ตายจะแซงเราก่อนสวรรค์ สิ่งหนึ่งที่เราโหยหาในวันที่อยู่อาศัยของเราที่ทำให้เราถอนหายใจและคร่ำครวญและได้รับการ nauseas หวานทุกชนิดเป็นความทรงจำของความสุขที่หายไปบางส่วนที่อาจจะมีประสบการณ์ในครรภ์และสามารถทำซ้ำเท่านั้น (แต่เราเกลียดที่จะยอมรับมัน) ในการตายของ แต่ผู้ที่ต้องการที่จะตาย? ในการวิ่งของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ฉันเก็บความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในด้านหลังของใจของฉันฉันบอกให้คณบดีและเขาได้รับการยอมรับทันทีว่ามันเป็นความปรารถนาที่ง่ายเพียงต่อการเสียชีวิตที่บริสุทธิ์และเพราะเราทั้งหมดของเราไม่เคยอยู่ในชีวิตอีกครั้งเขาอย่างถูกต้องจะมีอะไรที่จะทำอย่างไรกับมันและผมเห็นด้วยกับเขาแล้ว .
เราก็มองหาแก๊ง york ใหม่ของเพื่อนของฉัน ดอกไม้บานบ้านั่นด้วย เราไปทอม saybrook แรก ทอมเป็นเศร้าเพื่อนหล่อหวานใจ​​กว้างและคล้อยตาม;เพียงครั้งเดียวในขณะที่เขาก็มีของที่เหมาะกับภาวะซึมเศร้าและรีบวิ่งออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำกับทุกคน คืนนี้เขาก็มีความสุขที่สุด "ทุกคน sal ที่คุณไม่ได้พบคนที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอนเหล่านี้ฉันไม่เคยเห็นเช่นนั้นหรือไม่."
"ฉันพบพวกเขาในตะวันตก."
คณบดีได้มีลูกของเขาที่เขาใส่ในบันทึกดนตรีแจ๊สคว้า Marylou จัดขึ้น เธอแน่นและเด้งกับเธอกับจังหวะของเสียงเพลงเธอเด้งขวากลับ มันเป็นความรักการเต้นที่แท้จริง เอียนแมคมาด้วยแก๊งขนาดใหญ่ วันหยุดสุดสัปดาห์ปีใหม่เริ่มต้นและดำเนินไปเป็นเวลาสามวันสามคืน แก๊งที่ดีได้ในฮัดสันและเลี้ยวในถนนเต็มไปด้วยหิมะ york ใหม่จากบุคคลที่ไปงานเลี้ยง ฉันนำลูซิลล์และน้องสาวของเธอไปยังบุคคลที่ใหญ่ที่สุดเมื่อลูซิลล์เห็นฉันกับคณบดีและ Marylou ใบหน้าของเธอมืดเธอรู้สึกบ้าพวกเขาใส่ในตัวผม.
"ฉันไม่ชอบคุณเมื่อคุณกับพวกเขา."
"อามันเป็นสิทธิทั้งหมดก็เพียง kicks. เรา เพียงครั้งเดียวที่เรากำลังมีช่วงเวลาที่ดี "
" ไม่เป็นที่น่าเศร้าและฉันไม่ชอบมัน "
แล้ว Marylou เริ่มทำรักให้ฉัน... เธอกล่าวคณบดีได้ไปอยู่กับคามิลล์และเธอต้องการให้ผม ที่จะไปกับเธอ"กลับไปที่ซานฟรานซิมากับเรา. เราจะอยู่ร่วมกัน. ฉันจะเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับคุณ." แต่ฉันรู้ว่ารัก Marylou คณบดีและฉันก็รู้ Marylou ทำเช่นนี้จะทำให้อิจฉาลูซิลล์และฉันไม่ต้องการอะไรจากมัน ยังคงและทั้งหมดที่ฉันเลียริมฝีปากของฉันสำหรับสีบลอนด์ฉ่ำเมื่อลูซิลล์เห็น Marylou ผลักดันให้ฉันในมุมและให้ฉันคำและบังคับให้จูบกับผมว่าเธอตอบรับคำเชิญของคณบดีที่จะออกไปอยู่ในรถ แต่พวกเขาเพียงแค่พูดคุยและดื่มน้ำบางส่วนของภาคใต้แสงจันทร์ฉันเหลืออยู่ในช่อง ทุกสิ่งที่ถูกผสมขึ้นและได้รับการลดลง ฉันรู้ว่าเรื่องของฉันกับลูซิลล์จะไม่ผ่านมานาน เธอต้องการให้ผมเป็นวิธีของเธอเธอได้แต่งงานกับกรรมกรที่ได้รับการรักษาไม่ดีของเธอ ฉันก็เต็มใจที่จะแต่งงานกับเธอและนำลูกสาวของเธอและถ้าเธอหย่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านผี และ flabbergasted ฉันทำให้ฉันเศร้า มันได้ทำค่อนข้าง มีนักท่องเที่ยวป่าไม้ คาร์โล Marx และเมื่อนั่งลงด้วยกัน เข่าให้ เข่า ในเก้าอี้ 2 ตัว หันหน้าไปทาง และผมบอกผมฝันเกี่ยวกับตัวเลขอาหรับแปลกที่ใฝ่หาฉันข้ามทะเลทราย ฉันพยายามหลีกเลี่ยง ที่สุดท้าย overtook ฉันก่อนฉันถึงเมืองป้องกัน "ที่นี่หรือไม่" ว่า คาร์โล เรา pondered มัน นำเสนอเป็นตัวเอง สวม shroud ที่ไม่ได้ บางสิ่งบางอย่าง บางคน บางจิตใจใฝ่หาเราข้ามทะเลทรายของชีวิต และผูกจับเราก่อนเราถึงสวรรค์ ธรรมชาติ ที่ฉันกลับมองมัน โดยเฉพาะตาย: ตายจะแซงเราก่อนสวรรค์ สิ่งหนึ่งที่เราถวิลหาในวันที่ชีวิตของเรา ที่ทำให้เราถอนหายใจ และโหยหวนต่อรับ nauseas หวานทุกชนิด เป็นรำลึกความสุขบางอย่างหายไปที่ได้อาจจะมีประสบการณ์ในครรภ์ และสามารถเฉพาะจะทำซ้ำ (แต่เราเกลียดการยอมรับว่า มัน) ตาย แต่ใครอยากตาย ในการวิ่งของ ผมเก็บไว้คิดเรื่องนี้ด้านหลังของจิตใจของฉัน บอกว่า ให้คณบดี และเขาทันทีรู้จักมันเป็นบริสุทธิ์ตาย คิดง่าย ๆ ที่เพียง และเนื่องจากเราไม่เคยในชีวิตเราอีก เขา เรื่อง จะมีอะไรบ้าง และฉันตกลงกับเขาแล้ว
เราไปหาแก๊งนิวยอร์กของฉันเพื่อนกัน บ้าดอกไม้บานมีมากเกินไป เราไป Tom Saybrook แรก ทอมเป็นเศร้า หล่อเพื่อน หวาน ใจกว้าง และ amenable เพียงครั้งเดียวในขณะเขาก็มีพอดีกับโรคซึมเศร้า และ rushes ปิด โดยไม่มีคำพูดว่า ให้ทุกคน คืนนี้กำลังปลื้ม แซ "ล ที่ไม่ได้หาคนเหล่านี้ยอดเยี่ยมจริง ๆ ผมเคยไม่เคยเห็นใครเหมือนพวกเขา"
"ฉันพบพวกเขาในตะวันตก"
คณบดีมีเตะของเขา เขาใส่แจ๊ซ คว้า Marylou จัดเธอแน่น และเด้งกับเธอจังหวะของเพลง เธอเด้งกลับไปทางขวา เต้นรำรักแท้ได้ เอียนแมคอาเธอร์มากับแก๊งใหญ่ วันหยุดปีใหม่เริ่มต้น และกินเวลาสามวันและคืนที่สาม แก๊งใหญ่ในฮัดสัน และคนในนิวยอร์กหิมะจากฝ่ายบุคคล ฉันนำอย่างไร Lucille และน้องไปงานปาร์ตี้ที่ใหญ่ที่สุด เมื่ออย่างไร Lucille เห็นฉันกับคณบดีและ Marylou ใบหน้าของเธอเธอมืดมัวไปทรงบ้าพวกเขาใส่ใน me.
"ไม่ชอบคุณเมื่อคุณกับพวกเขา"
"Ah ได้ มันเพียงเตะ เราเขียว เรากำลังมีความสุข"
"ไม่ ก็เศร้า และฉันไม่ชอบ"
แล้ว Marylou เริ่มทำรักให้ฉัน เธอกล่าวว่า คณบดีกำลังกับสคัล และเธออยากให้ฉันไปกับเธอ "กลับมาซานฟรานซิสโกกับเรา เราจะอยู่ด้วยกัน ฉันจะเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับคุณ" แต่ผมรู้ว่า คณบดีรัก Marylou และฉันยังรู้ว่า ทำ Marylou นี้ทำอย่างไร Lucille อิจฉา และฉันต้องการอะไรของมัน ยังและทุก ผมได้เลียริมฝีปากของฉันสำหรับบลอนด์ฉ่ำ เมื่อ Marylou ผลักดันฉันในมุม และให้ฉันคำบังคับจูบฉันเห็นอย่างไร Lucille เธอยอมรับเชิญคณบดีไปออกรถ แต่พวกเขาเพียงแค่พูดคุยกัน และดื่มของมูนไชน์ใต้ที่ทิ้งในช่องที่ ทุกอย่างที่ถูกผสมขึ้น และทั้งหมดก็ตกลง รู้เรื่องของฉันกับอย่างไร Lucille ไม่นานมาก เธออยากให้ฉันเป็นวิธีของเธอ เธอได้แต่งงานกับ longshoreman ซึ่งถือว่าเธอไม่ดี ผมเต็มใจที่จะแต่งงานกับเธอ และนำลูกสาวทารกของเธอและถ้าเธอหย่าแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลอกหลอนและ flabbergasted ฉันทำให้ฉันรู้สึกเศร้า มันจะทำอะไรบ้างพร้อมด้วยนักเดินทางเพื่อปลีกย่อยที่ มอนและผมเคยนั่งอยู่ด้วยกันเข่าลงไปหาเข่าอีกข้างในเก้าอี้แบบสบายๆสองตัวและมีห้องพักที่หันหน้าเข้าหาผมบอกเขาว่าเป็นความฝันที่ผมมีเรื่องที่น่าแปลกที่ว่ารูปที่อารเบียไล่ตามผมเป็นทะเลทรายที่ผมพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการว่าในที่สุดแล้วตามมาทันฉันก่อนที่ผมจะมาถึงเมืองป้องกัน "นี่คือใคร?"กล่าวว่าเรานั่งครุ่นคิดถึงมัน ผมขอเสนอเป็นตัวเองสวมผ้าห่อศพด้วย ที่อยู่ไม่ได้ บางสิ่งบางอย่างมีใครบางคนจิตใจบางส่วนก็ไล่ตามเราทั้งหมดที่อยู่ในทะเลทรายของชีวิตและถูกมัดอยู่กับเรามาก่อนเราก็มาถึงสวรรค์ โดยธรรมชาติแล้วในตอนนี้ที่ผมมองย้อนกลับไปในเรื่องนี้เป็นเพียงความตายการตายจะแซงหน้าเราก่อนสวรรค์ สิ่งหนึ่งที่เราต้องการอย่างแรงกล้าเพื่อชีวิตในวันของเราซึ่งทำให้เราถอนใจและร้องโหยหวนและผ่าน nauseas หวานทุกชนิดมีความทรงจำที่มีความสุขบางส่วนสูญหายที่มีประสบการณ์อยู่ใน ครรภ์ มารดาและไม่สามารถทำซ้ำ(แม้เราอยากให้ยอมรับได้)ในความตายเท่านั้น แต่ที่ต้องการจะตาย ใน Rush ที่มีการจัดงานได้รับการดูแลรักษาให้ผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ในด้านหลังของใจของฉันผมบอกกับผู้มีอาวุโสและเขาได้ทันทีได้รับการยอมรับว่าเป็นความปรารถนาอย่างเรียบง่ายเป็นเพียงความตายอันบริสุทธิ์และเนื่องจากเราอยู่ของเราไม่เคยมีในชีวิตอีกครั้งที่เขาสมควรจะได้ไม่มีอะไรจะทำด้วยและผมก็เห็นด้วยกับเขาแล้ว.
เราก็กำลังมองหาสำหรับ New York แก๊งเพื่อนของผม ดอกไม้ที่บานสะพรั่งบ้ามีมากเกินไป เราไปเป็นครั้งแรกของทอม saybrook ทอมมีคนหล่อเหลาเศร้าที่หวานขนาดใหญ่และฟ้องศาลได้ครั้งเดียวเท่านั้นในขณะที่เขาก็มีใช้ได้พอดีกับของพายุดีเปรสชันและคนรับใช้ก็ออกไปโดยกล่าวว่า"คำที่ต้องการใคร ในคืนนี้เขาก็ปลื้มใจมาก " Sal สถานที่ซึ่งท่านได้พบกับผู้คนที่น่ามหัศจรรย์ใจอย่างแท้จริงเหล่านี้ ผมไม่เคยเห็นใครเหมือนเขา"
"ฉันพบว่ามันในทางด้านทิศตะวันตก."
คณบดีมีลูกเตะของเขาเขาก็ใส่บันทึก jazz ที่คว้า marylou เธอแน่นและย้อนกลับกับเธอด้วยจังหวะของเพลงเธอกลับไปย้อนกลับ มันเป็นการเต้นรำความรักอย่างแท้จริง มร.เอียน, MacArthur เดินเข้ามาด้วยไฟฟ้าขนาดใหญ่ที่ ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ของปีใหม่และเริ่มดำเนินไปสามวันสามคืน แล้วที่ดีเยี่ยมได้ในเบี่ยงเฉไปข้างๆเล็กน้อยและ Hudson ใน New York ถนนขาวผ่องที่ออกจากพรรคไปยังบุคคลอื่น ผมนำมารีคูเพอร์,และน้องสาวของเธอไปยังบุคคลอื่นที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเมื่อรีคูเพอร์,เห็นด้วย,คณบดี,และ marylou ใบหน้าของเธอเริ่มมืดลง - นางทรหดบ้าที่ใส่ในตัวผม.
"ผมไม่ชอบคุณเมื่อคุณเล่นอยู่กับพวกเขาได้"
"อามันเป็นสิทธิทั้งหมดมันเป็นเพียงลูกเตะ เราแบบสดเท่านั้นเมื่อ เรามีช่วงเวลาที่ดีที่"
"ไม่มีมันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจและผมไม่ชอบมัน"
จากนั้น marylou เริ่มทำให้ความรักกับฉันเธอกล่าวว่าผู้มีอาวุโสมีความคิดที่จะเข้าพักกับ camille และเธออยากให้ฉันไปด้วย"กลับมาถึงซานฟรานซิสโกกับเรา เราจะได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ฉันจะมีผู้หญิงที่ดีสำหรับคุณแล้ว"แต่ผมรู้ว่าคณบดีรัก marylou และผมก็รู้ว่า marylou ได้ทำสิ่งนี้เพื่อทำให้รีคูเพอร์,อิจฉาและผมไม่ต้องการอะไรของมัน ยังคงอยู่และผมเลียริมฝีปากของข้าพเจ้าสำหรับสีบลอนด์อันเขียวชอุ่มได้เมื่อรีคูเพอร์,เห็น marylou พยายามผลักดันให้ผมเข้าไปในมุมและให้ผมคำนั้นและบังคับให้จูบที่ผมว่าเธอได้รับการยอมรับคำเชิญของคณบดีออกไปในรถแต่พวกเขาพูดกันและดื่มเหล้าทางตอนใต้ที่ผมอยู่ในช่องใส่ที่บางส่วน ทุกอย่างเป็นการผสมขึ้นและทั้งหมดก็ลดลง ฉันรู้ว่าเรื่องของฉันพร้อมด้วยรีคูเพอร์,จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายอีกไม่นาน เธออยากให้ผมเป็นแบบของเธอเธอได้แต่งงานกับ longshoreman ผู้ซึ่งได้รับการปฏิบัติของเธอไม่พอใจ ผมอยากจะแต่งงานกับเธอและนำบุตรสาวและลูกน้อยของเธอทั้งหมดหากเธอหย่าขาด