The little boy covered his head, tu

The little boy covered his head, turned and ran out of the great hall into the garden, screaming hysterically: “Why?! Why don’t I have the family brand? Why!”

Screaming at the sky: “I’m not a bastard! I’m not! Why?!”

Inside the great hall, a middle-aged man about forty years old, had a very ugly expression on his face. Beside him, the white-haired old man who originally made the announcement gently patted his shoulder, “I had advised you early on, but you…”

After a sigh, the middle-aged man announced: “the baptism ceremony has concluded, time to disperse.” After finishing the announcement, the middle-aged man sat down in a chair with an exhausted look.

Lei Yu previously heard from his Uncle Liu mention he came to the Lei family when he was around 1 years old. He was left behind at the main gate by a woman whom was never seen again.

Lei Yu rushed towards Uncle Liu as he entered the doorway “Uncle Liu, what did my father say?”

“Well… child, you should leave this place.” Uncle Liu reluctantly shook his head. Uncle Liu had watched this child grow up so he naturally had deep feelings for him. But after this incident, there’s nothing he can change or assist him with.

Lei Yu sat back on his bed in a depressed state, Uncle Liu’s words were clear, his father does not want him to stay in the family. Was it just solely because he did not have the family’s brand? No! Lei Yu refused to believe this, he insisted on staying.

It has been determined that Lei Yu did not have the family brand after the baptism, his life underwent an enormous change. No more words of flattery towards him, no one would greet him with a smile, everyone would walk by and scoff at this 10 year old child, and some would even ridicule him out loud.

But Lei Yu endured all these insults and ridicule, he continued to exercise on his own. In Lei Yu’s heart, even if he did not have the family brand, he could still become powerful. Once he was strong enough, the family would accept him once again.

Day after day of exercising, Lei Yu used up quite a fortune to hire well-known martial artists for guidance. Day after day of blood and sweat, he kept on doing his daily exercise. Lei Yu managed to forge a strong body and mind.

Eight years went by, Lei Yu had only seen his father a few times, but it was only a glimpse of his back or his shadow.

In that eight years, Lei Yu endured daily insults of being called “bastard”, “trash”, “waste of food”, but he continued to tolerate it, in attempts to show everyone and prove to himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กน้อยครอบคลุมศีรษะ เปิด และวิ่งออกมาจากโถงเข้าไปในสวน กรีดร้อง hysterically: "ทำไม ทำไมไม่มีแบรนด์ครอบครัว ทำไม"กรีดร้องที่ท้องฟ้า: "ฉันไม่ลูกครึ่ง ฉันไม่! ทำไม!"ภายในโถง วัยกลางคนประมาณสี่สิบปี มีนิพจน์ที่น่าเกลียดมากบนใบหน้าของเขา ข้าง ๆ เขา ไหล่เขา "ฉันมีการแนะนำในช่วงต้น แต่คุณ..." โรคกลัวชราผมสีขาวที่ทำประกาศมา เบา ๆหลังจากถอนหายใจ ประกาศของชายวัยกลางคน: "พิธีรับบัพติศมาได้ข้อสรุป เวลากระจาย" หลังจากเสร็จสิ้นการประกาศ ผู้ชายวัยกลางคนนั่งลงในเก้าอี้ด้วยการมองหมดยูไลที่ก่อนหน้านี้ ได้ยินจากลุงหลิวเขาพูดถึงเขามากับครอบครัวเล่ยเมื่อเขาอายุประมาณ 1 ปี เขาถูกทิ้งไว้เบื้องหลังที่ประตูหลัก โดยผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นอีกยูไลวิ่งไปทางลุงหลิวที่เขาป้อนประตู "ลุงหลิว คุณพ่อพูดอะไร""ดี...เด็ก คุณควรปล่อยให้สถานที่นี้" ลุงหลิวฝืนส่ายหัวของเขา ลุงหลิวได้ดูเด็กคนนี้โตขึ้นเขาจึงตามธรรมชาติมีความรู้สึกลึกสำหรับเขา แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ มีอะไรเขาสามารถเปลี่ยน หรือช่วยเหลือเขาด้วยยูไลนั่งสบาย ๆ บนเตียงของเขาในสภาพหดหู่ คำที่ลุงหลิวได้ชัดเจน พ่อไม่ต้องการให้เขาอยู่ในครอบครัว แก้ไขเพียงเท่านั้นเนื่องจากยังไม่มีแบรนด์ของครอบครัว ไม่ใช่! เล่ย หยูปฏิเสธที่จะเชื่อว่านี้ เขายืนยันที่อยู่ได้รับการกำหนดว่า ยูไลไม่มีแบรนด์ครอบครัวหลังจากการรับบัพติศมา ชีวิตของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่หลวง ดาวของเขา flattery ไม่มีใครจะทักทายเขา ด้วยรอยยิ้ม ทุกคนจะเดินตาม และ scoff ที่เด็กอายุ 10 ปี และบางคนแม้จะล้อเลียนเขาดัง ๆแต่ยูไลทนดูหมิ่นและเยาะเย้ยเหล่านี้ เขายังคงออกกำลังกายด้วยตัวเขาเอง ในหัวใจเล่ยหยู แม้ว่าเขาไม่มีครอบครัวแบรนด์ เขาอาจยังคงกลายเป็นมีประสิทธิภาพ เมื่อเขาแข็งแรงพอ ครอบครัวจะยอมรับเขาอีกครั้งทุก ๆ วันของการออกกำลังกาย ยูไลใช้ค่าค่อนข้างโชคจ้างศิลปินรู้จักต่อสู้สำหรับคำแนะนำ วันหลังจากวันของเลือดและเหงื่อ เขาเก็บไว้ในการทำกายของเขา ยูไลจัดการปลอมร่างกายแข็งแรงและจิตใจแปดปีผ่านไป ยูไลเท่าเห็นพ่อของเขากี่ครั้ง แต่มันเป็นเหลือบของหลังหรือเงาของเขาเท่านั้นในปีที่แปด ยูไลทนดูหมิ่นวันการเรียก "ลูกครึ่ง" "ถังขยะ" "ขยะอาหาร" แต่เขายังคงทนมัน ในความพยายามที่จะแสดงให้ทุกคน และพิสูจน์ตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กชายตัวเล็ก ๆ คลุมศีรษะของเขาหันหลังกลับและวิ่งออกมาจากห้องโถงใหญ่เข้าไปในสวนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง "ทำไม ?! ทำไมฉันจึงไม่มีแบรนด์ของครอบครัวได้หรือไม่ ทำไม "

กรีดร้องที่ท้องฟ้า:" ผมไม่ได้ลูกครึ่ง! ฉันไม่! ทำไม ?! "

เก่าภายในห้องโถงใหญ่เป็นชายวัยกลางคนประมาณสี่สิบปีที่ผ่านมามีการแสดงออกที่น่าเกลียดมากบนใบหน้าของเขา ข้างเขาชายชราผมสีขาวซึ่ง แต่เดิมได้ประกาศเบา ๆ ตบไหล่ของเขา "ผมได้แนะนำคุณในช่วงต้น แต่คุณ ... "

หลังจากที่ถอนหายใจที่ชายวัยกลางคนประกาศ: "พิธีบัพติศมาได้ข้อสรุปเวลา ที่จะแยกย้ายกัน. "หลังจากเสร็จสิ้นการประกาศที่ชายวัยกลางคนนั่งลงบนเก้าอี้ที่มีรูปลักษณ์ที่หมด.

Lei Yu ได้ยินก่อนหน้านี้จากลุงหลิวพูดถึงเขามาถึงครอบครัว Lei เมื่อเขาอายุประมาณ 1 ปีที่ผ่านมา เขาถูกทิ้งไว้ข้างหลังที่ประตูหลักโดยผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งไม่เคยเห็นอีกครั้ง.

Lei Yu รีบวิ่งไปทางลุงหลิวในขณะที่เขาเดินเข้าไปในประตู "ลุงหลิวสิ่งที่พ่อของฉันพูด?"

"อืม ... เด็กคุณควรจะออกจากสถานที่แห่งนี้ "ลุงหลิวไม่เต็มใจส่ายหัว ลุงหลิวได้ดูเด็กคนนี้เติบโตขึ้นมารู้สึกลึก ๆ เพื่อให้เขาตามธรรมชาติมีให้กับเขา แต่หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้มีอะไรที่เขาสามารถเปลี่ยนหรือช่วยเขาด้วย.

Lei Yu นั่งอยู่บนเตียงของเขาอยู่ในสภาพหดหู่คำลุงของหลิวได้ชัดเจนพ่อของเขาไม่ต้องการให้เขาอยู่ในครอบครัว มันเป็นเพียงแค่เพียงเพราะเขาไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัว? No! Lei Yu ปฏิเสธที่จะเชื่อว่านี่เขายืนยันในการเข้าพัก.

จะได้รับการพิจารณาแล้วว่า Lei ยูไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัวหลังจากบัพติศมาในชีวิตของเขาเปลี่ยนไปมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ไม่มีคำพูดใดเพิ่มเติมจากคำเยินยอต่อเขาไม่มีใครจะทักทายเขาด้วยรอยยิ้มทุกคนจะเดินตามและเย้ยหยันที่นี้เด็กอายุ 10 ปีและบางคนจะหัวเราะเยาะเขาออกมาดัง ๆ .

แต่ Lei Yu ทนด่าเหล่านี้ทั้งหมดและเยาะเย้ยเขา อย่างต่อเนื่องเพื่อการออกกำลังกายด้วยตัวเขาเอง ในใจกลาง Lei อยู่ดีแม้ว่าเขาไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัวเขาก็ยังกลายเป็นมีประสิทธิภาพ เมื่อเขาก็แข็งแรงพอที่ครอบครัวจะยอมรับในตัวเขาอีกครั้ง.

วันหลังจากวันที่มีการออกกำลังกาย, การใช้ Lei Yu ขึ้นค่อนข้างโชคลาภในการจ้างที่รู้จักกันดีศิลปินศิลปะสำหรับคำแนะนำ วันหลังจากวันของเลือดและเหงื่อที่เขาเก็บไว้ในการทำการออกกำลังกายประจำวันของเขา Lei Yu จัดการเพื่อปลอมร่างกายแข็งแรงและจิตใจ.

แปดปีไปโดย Lei Yu ได้เห็นเพียงพ่อของเขาไม่กี่ครั้ง แต่มันก็เป็นเพียงเหลือบของหลังหรือเงาของเขาของเขา.

ในที่แปดปี Lei Yu ทนด่าทุกวัน ที่จะถูกเรียกว่า "ไอ้", "ถังขยะ", "เสียของอาหาร" แต่เขายังคงที่จะทนมันในความพยายามที่จะแสดงให้ทุกคนและพิสูจน์กับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กชายปกคลุมศีรษะหันและวิ่งออกไปจากห้องโถงใหญ่ เข้าไปในสวน เสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง : " ทำไม ? ! ทำไมผมถึงไม่มีแบรนด์ของครอบครัว ? ทำไม ! "เสียงฟ้า : " ผมไม่ใช่คนเลว ! ผมไม่ ทำไม ? ! "ภายในห้องโถงใหญ่ ชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปี มีการแสดงออกมากน่าเกลียดบนใบหน้าของเขา อยู่เคียงข้างเขา ชายชราผมขาวที่แต่เดิมประกาศเบา ๆลูบหัวไหล่ของเขา " ฉันเตือนคุณก่อน แต่คุณ . . . . . . . "หลังจากถอนหายใจ ชายวัยกลางคนประกาศ : " พิธีศีลจุ่มได้ข้อสรุป ได้เวลาแยกย้าย หลังจากสิ้นสุดการประกาศ ชายวัยกลางคนนั่งในเก้าอี้กับหมดดูเล่ย ยูเคยได้ยินจากลุงหลิวพูดถึงเขามาที่พวงมาลัยครอบครัวเมื่อเขาอายุประมาณ 1 ปี เขาถูกทิ้งไว้ที่ประตูหลัก โดยผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นอีกเลยเล่ย ยูวิ่งต่อลุงหลิวเขาเข้าประตู " ลุงหลิวคุณพ่อว่าไง "" อืม . . . . . . . เด็ก คุณก็ควรออกไปจากที่นี่ " ลุงเล่าอย่างไม่เต็มใจส่ายหน้า อาหลิวดูเด็กคนนี้โตขึ้นแล้วเขาย่อมมีความรู้สึกลึกสำหรับเขา แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ ไม่มีอะไรที่เขาสามารถเปลี่ยนแปลง หรือช่วยเขาด้วยเล่ยหยู่นั่งกลับบนเตียงของเขาในรัฐหดหู่ของลุงหลิวพูดได้ชัดเจน พ่อเขาไม่ต้องการให้เขาอยู่ในครอบครัว แค่เพียงเพราะเขาไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัว ? ไม่ ! เล่ย ยู ไม่ยอมเชื่อ เขายืนกรานที่จะอยู่มันถูกกำหนดแล้วว่า เล่ย ยูไม่ได้มีแบรนด์ครอบครัวหลังจากบัพติศมา ชีวิตของเขาจะได้รับการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่หลวง ไม่มีคำพูดยกยอต่อเขา ไม่มีใครทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม ทุกคนจะเดินตามและหัวเราะเยาะนี้ 10 ปีเด็กเก่าและบางส่วนจะเยาะเย้ยเขาเสียงดังแต่เล่ยหยูนด่าเหล่านี้ทั้งหมดและเยาะเย้ยเขายังคงที่จะออกกำลังกายด้วยตัวเอง ในหัวใจของเล่ยหยู แม้เขาจะไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัว เขาก็กลายเป็นที่มีประสิทธิภาพ ถ้าเขาแข็งแรงพอ ครอบครัวจะยอมรับเขาอีกครั้งวันหลังจากวันที่ออกกําลังกาย เล่ยหยู่ ขึ้นค่อนข้างโชคดีรถเช่าศิลปะศิลปินที่รู้จักกันดีสำหรับคำแนะนำ วันต่อวันของเลือดและเหงื่อ เขาออกกำลังกายประจำวันของเขา เล่ย ยู จัดการเพื่อสร้างร่างกายที่แข็งแรงและจิตใจแปดปีผ่านไป เล่ย ยู ได้เห็นแค่พ่อของเขาเพียงไม่กี่ครั้ง แต่มันก็เป็นเพียงเหลือบของหลังเขา หรือ เงาของเขาในแปดปี เล่ย ยูต้องด่าทุกวัน จะถูกเรียกว่า " บ้า " , " ขยะ " , " อาหารขยะ " แต่เขายังคงทน ในความพยายามที่จะแสดงให้ทุกคนเห็น และพิสูจน์กับตัวเอง