Formal language is more common when

Formal language is more common when we write; informal language is more common when we speak. However, there are times where writing can be very informal, for example, when writing postcards or letters to friends, emails or text messages. There are also examples where spoken English can be very formal, for example, in a speech or a lecture. Most uses of English are neutral; that is, they are neither formal nor informal.

Formal language and informal language are associated with particular choices of grammar and vocabulary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาที่เป็นทางได้บ่อยเมื่อเราเขียน ภาษาไม่เป็นทางคือทั่วไปเมื่อเราพูด อย่างไรก็ตาม มีบางครั้งที่เขียนได้อย่างไม่เป็นทางการมาก เช่น เมื่อเขียนไปรษณียบัตรหรือจดหมายถึงเพื่อน อีเมล์ หรือข้อ มีตัวอย่างที่พูดภาษาอังกฤษได้มากอย่างเป็นทางการ ตัวอย่าง ในคำพูดหรือบรรยายด้วย ส่วนใหญ่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นกลาง คือ พวกเขาจะไม่เป็นทางการ หรือไม่เป็นทางการภาษาทางการและภาษาไม่เป็นทางจะเกี่ยวข้องกับทางเลือกเฉพาะของไวยากรณ์และคำศัพท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอย่างเป็นทางการเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นเมื่อเราเขียน; ภาษาทางการเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นเมื่อเราพูด แต่มีบางครั้งที่เขียนสามารถทางการมากเช่นเมื่อเขียนไปรษณียบัตรหรือจดหมายถึงเพื่อน, อีเมล์หรือข้อความ นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างที่สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้เป็นทางการมากเช่นในการพูดหรือบรรยาย ส่วนใหญ่จะใช้ภาษาอังกฤษเป็นกลาง; นั่นคือพวกเขาจะไม่เป็นทางการหรือไม่เป็นทางการ. ภาษาอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการภาษาที่เกี่ยวข้องกับทางเลือกโดยเฉพาะอย่างยิ่งของไวยากรณ์และคำศัพท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาสุภาพทั่วไป เมื่อเราเขียน ภาษาทั่วไป เมื่อเราพูดถึง อย่างไรก็ตาม มีบางครั้งที่เขียนจะเป็นกันเองมาก ตัวอย่างเช่น เมื่อเขียนโปสการ์ดหรือจดหมายถึงเพื่อน , อีเมล์หรือข้อความ ยังมีตัวอย่างที่พูดภาษาอังกฤษได้อย่างเป็นทางการ เช่น ในการพูด หรือ บรรยาย ส่วนใหญ่ใช้ภาษาอังกฤษที่เป็นกลาง คือ พวก เขา จะ ไม่ เป็นทางการและไม่เป็นทางการภาษาและภาษาไม่เป็นทางการที่เกี่ยวข้องกับ โดยเฉพาะทางเลือกของไวยากรณ์และคำศัพท์