Jaebum’s breath hitches - he stares

Jaebum’s breath hitches - he stares wide-eyed, finally understanding what his heart did when his brain wasn’t watching. He would have really liked to put the blame on the heat, but his denial can’t fight with the extra dose of suppressants he took while Jinyoung wasn’t watching. He’s completely sane and completely in control of his own body. The frightening need to give himself to an alpha, the one he felt during the first heat, has disappeared. Yet he still wants Yugyeom to hold him, to kiss him and he feels so freakingly at home just by being in his presence that trying to push all of this into the back of his mind is almost impossible.

 

He notices small bruise forming at the edge of Yugyeom’s jaw, feeling ashamed of his own lack of restraint, because the youngest was nothing but considerate of him and the situation he is currently facing. Jaebum chastens himself for all the times he lashed at the boy - Yugyeom never gave Jaebum a reason to believe he wanted to take away his position within the group, he always endured leader’s moods, trying to stay calm and careful as to not upset him.

 

Yugyeom leans into his touch. When Jaebum’s thumb brushes his cheek there is a slight change in the scent around them. The older man tries to figure out what he’s smelling, but the only things that come to his mind are ‘shared blankets’, ‘security’ and ‘happiness’.

 

Always gentle, always patient, always there.

 

Jaebum lets out a breath he didn’t realize he was holding. He realizes that the unconscious decision he made, might actually turn out to be the best decision of his life. But then again - there is no way he’s going to tell it to the alpha who’s still wet behind the ears.

 

Jaebum cradles Yugyeom’s face in his palms, leaning in to kiss thin, pink lips. Yugyeom’s eyelids flutter open. Dazed, he tries to comprehend why he’s being pulled out from his slumber, his own hands wandering to Jaebum’s hips as if in an attempt to anchor himself. Reality catches with him rather quickly and he looks genuinely perplexed by their current position. He does not remove his hands from Jaebum’s waist though, but there is a second of anxiety flashing through his Yugyeom’s big, glazed eyes. The older prays for him to not give in to the uncertainty of their situation, because now is the time they are going to take their first baby-step.

 

“Is everything ok?” Jaebum can’t help, but smile at the sleepiness in other’s tone and the warm feeling of belonging that engulfs him with every unintentional squeeze Yugyeom’s fingers are making over his waist.

 

“No,” he whispers, putting his forehead against Yugyeom’s. In a couple of seconds maknae seems to regain most of his consciousness, squinting at the leader in confusion.

 

“Are you in pain? Should I go get someone?”

 

This time Jaebum lets out a quiet chuckle.

 

“You should get yourself under the blankets with me.”

 

There is a moment of silence between them, with their gazes locking and Jaebum’s arms slowly encircling around Yugyeom. The younger lets himself pull the other closer, angling them into a lying position. They fumble with the quilts, Jaebum hooking his leg around Yugyeom’s thigh, while Yugyeom brings their chests together, allowing the other man to nestle between his outstretched arm and collarbone.

 

They fit - the initial awkwardness is gone in a matter of seconds, limbs tangled under the soft material and the coziness of the night.

And just before Jaebum drifts back to sleep he feels a confession being mouthed into his temple.


Moving closer, with lips ghosting over Yugyeom’s nose, he answers, letting his alpha kiss him goodnight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลมหายใจของ Jaebum hitches - เขา stares wide-eyed ในที่สุด เข้าใจว่าหัวใจของเขาได้เมื่อสมองของเขาไม่ได้ดู เขาจะได้ชอบโยนในความร้อน แต่ปฏิเสธไม่สามารถต่อสู้กับยาพิเศษของเขาได้ในขณะที่ไม่ได้ดู Jinyoung suppressants เขาเป็นบุคคลอย่างสมบูรณ์ และครบถ้วน ในการควบคุมร่างกายของเขาเอง น่ากลัวต้องให้ตัวเองมีอัลฟา หนึ่งเขารู้สึกว่าในช่วงแรกความร้อน เสียหาย ยังยังอยาก Yugyeom เขา จูบเขา และความรู้สึกของเขาเพื่อ freakingly ที่บ้านเพียง โดยอยู่ในสถานะของเขาที่พยายามผลักดันทั้งหมดนี้เป็นการกลับมาของจิตใจของเขาเป็นไปไม่ได้เกือบ เขาสังเกตพบว่า ระบมขนาดเล็กขึ้นที่ขอบของขากรรไกรของ Yugyeom รู้สึกละอายใจตนเองขาดความยับยั้งชั่งใจ เพราะอายุน้อยที่สุดคืออะไร แต่ความมีน้ำใจของเขาและสถานการณ์ คงจะกำลังหัน Jaebum chastens ตัวเองทุกครั้งที่เขา lashed ที่เด็ก - Yugyeom ไม่ให้ Jaebum เหตุผลที่จะเชื่อว่า เขาต้องนำตำแหน่งภายในกลุ่มของเขา เขาเสมอทนอารมณ์ของผู้นำ การพักผ่อนเงียบสงบ และระมัดระวังเพื่อไม่อารมณ์เสียเขา Yugyeom เอนในสัมผัสของเขา เมื่อนิ้วหัวแม่มือของ Jaebum แปรงแก้มของเขา มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยกลิ่นรอบ ๆ คนเก่าพยายามเข้าใจสิ่งที่เขาจะร้าย แต่สิ่งเดียวที่ใจของเขามาเป็น "ผ้าห่มร่วม' 'ความปลอดภัย' และ 'ความสุข' อ่อนโยนเสมอ ผู้ ป่วยเสมอ มีเสมอ Jaebum ให้ออกลมเขาไม่รู้เขาได้จับ เขาตระหนักว่า การตัดสินใจสติเขาทำ อาจจะเปิดออกเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดของชีวิต แต่แล้วอีก - มีวิธีจะไปบอกอัลฟาที่ยังถ่ายปัสสาวะรดหลังหู Jaebum cradles หน้าของ Yugyeom ในปาล์มของเขา เอนเอียงจะจูบริมฝีปากบาง สีชมพู เปลือกตาของ Yugyeom กระพือเปิด งง เขาพยายามที่จะเข้าใจเหตุผลที่เขาจะถูกดึงออกจากสมที่เขาได้สุด มือของตัวเองหลงไปสะโพกของ Jaebum เป็นความพยายามที่จะยึดตัวเอง ความจริงจับกับเขาค่อนข้างรวดเร็ว และเขาดูจริงใจงง โดยตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขา เขาไม่เอามือจากเอวของ Jaebum แม้ว่า แต่เป็นวิตกกังวลกระพริบผ่านสายตาของเขา Yugyeom ใหญ่ เคลือบ เก่าอธิษฐานให้เขาได้ทำให้ในความไม่แน่นอนของสถานการณ์ของพวกเขา เนื่องจากขณะนี้ เป็นเวลาที่พวกเขากำลังจะใช้ของเด็กขั้นตอนแรก "คือทุกอย่างโอเค Jaebum ไม่ ช่วย แต่ยิ้มที่ sleepiness ในเสียงของผู้อื่น และรู้สึกอบอุ่นที่เป็นสมาชิกที่ engulfs เขา ด้วยมือของ Yugyeom ตั้งใจบีบทุก ทำเหนือเอว "ไม่ เขา whispers ใส่หน้าผากของเขากับของ Yugyeom ในไม่กี่วินาทีที่ maknae น่าจะ ฟื้นสติของเขา squinting ที่ผู้นำในความสับสนของ "หากท่านมีอาการปวดหรือไม่ ควรฉันไปรับคน" เวลานี้ Jaebum ให้ออก chuckle เงียบ "คุณควรได้รับด้วยตนเองภายใต้ผ้าห่มที่กับฉัน" มีช่วงเวลาของความเงียบระหว่าง กับ gazes ของล็อก และอาร์มของ Jaebum ช้ารสถาน Yugyeom อายุน้อยกว่าให้ตัวเองดึงที่อื่นใกล้ angling เหล่านั้นลงในตำแหน่ง lying พวกเขา fumble กับงาน Jaebum สะดวกเขาขารอบสะโพกของ Yugyeom ในขณะที่ Yugyeom เป็นที่รวมของทรวงอก ให้คนอื่น ๆ ไปรวมระหว่างเขาแขน outstretched collarbone พอ - awkwardness เริ่มต้นก็หายไปในไม่กี่วินาที ราพันเซลภายใต้วัสดุอ่อนและหย่อนของแขนขาและก่อน Jaebum กระเซอะกระเซิงไปนอน รู้สึกสารภาพถูกมาแล้วด้วยในวัดของเขาย้ายใกล้ชิด มี ghosting ผ่าน Yugyeom ของจมูก ริมฝีปากเขาตอบ อัลฟาเขาจูบเขาอวยให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจย์ลมหายใจ hitches - เขาจ้องมองดวงตาเบิกกว้าง ในที่สุดก็เข้าใจสิ่งที่หัวใจของเขาได้ เมื่อสมองของเขาไม่ได้ดู เขาจะชอบโยนความผิด ความร้อน แต่การปฏิเสธของเขาไม่สามารถสู้กับ dose เพิ่มระงับเขาเอาขณะที่จินยองไม่ได้จับตาดู เขามีเหตุผลและสมบูรณ์ในการควบคุมของร่างกายของเขาเอง ต้องขู่ให้ตัวเองกับอัลฟ่า