Though it initially enjoyed wide ac

Though it initially enjoyed wide acceptance, even being supported as the state ideology during the Goryeo period, Buddhism in Korea suffered extreme repression during the Joseon Dynasty, which lasted for over five hundred years. During this period, Neo-Confucian ideology overcame the prior dominance of Buddhism.
Only after Buddhist monks helped repel a Japanese invasion at the end of the 16th century (see Imjin wars) did the persecution of Buddhism and Buddhist practitioners stop. Buddhism in Korea remained subdued until the end of the Joseon period, when its position was strengthened somewhat by the colonial period, which lasted from 1910 to 1945. After World War II, the Seon school of Korean Buddhism once again gained acceptance.
A 2005 government survey indicated that about a quarter of South Koreans identified as Buddhist.[7] However, the actual number of Buddhists in South Korea is ambiguous as there is no exact or exclusive criterion by which Buddhists can be identified, unlike the Christian population. With Buddhism's incorporation into traditional Korean culture, it is now considered a philosophy and cultural background rather than a formal religion. As a result, many people outside of the practicing population are deeply influenced by these traditions. Thus, when counting secular believers or those influenced by the faith while not following other religions, the number of Buddhists in South Korea is considered to be much larger.[8] Similarly, in officially atheist North Korea, while Buddhists officially account for 4.5% of the population, a much larger number (over 70%) of the population are influenced by Buddhist philosophies and customs.[9][10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่ามันจะเริ่มสนุกกับการได้รับการยอมรับกว้างแม้จะถูกรับการสนับสนุนเป็นอุดมการณ์ของรัฐในช่วงระยะเวลา Goryeo พุทธศาสนาในเกาหลีได้รับความเดือดร้อนการปราบปรามอย่างสูงสุดในระหว่างราชวงศ์โชซอนซึ่งกินเวลานานกว่าห้าร้อยปี ในช่วงเวลานี้นีโออุดมการณ์ขงจื้อเอาชนะการปกครองก่อนของพุทธศาสนา.
แต่หลังจากที่พระสงฆ์ช่วยขับไล่การรุกรานของญี่ปุ่นในตอนท้ายของศตวรรษที่ 16 (ดูสงครามอิม) ไม่ประหัตประหารของพุทธศาสนาและผู้ปฏิบัติงานพุทธหยุด พุทธศาสนาในเกาหลียังคงเงียบไปจนถึงวันสิ้นสุดของระยะเวลาโชซอนเมื่อจุดยืนของตนก็มีมากขึ้นบ้างโดยยุคอาณานิคมซึ่งกินเวลา 1910-1945 หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองโรงเรียน Seon ของพุทธศาสนาในเกาหลีอีกครั้งหนึ่งที่ได้รับการยอมรับ.
การสำรวจของรัฐบาล 2005 ชี้ให้เห็นว่าประมาณหนึ่งในสี่ของเกาหลีใต้ระบุว่าเป็นชาวพุทธ. [7] แต่ตัวเลขจริงของชาวพุทธในประเทศเกาหลีใต้จะคลุมเครือเพราะไม่มีที่แน่นอนหรือ แต่เพียงผู้เดียว เกณฑ์โดยที่ชาวพุทธสามารถระบุได้ซึ่งแตกต่างจากประชากรที่นับถือศาสนาคริสต์กับการรวมตัวกันของพุทธศาสนาเข้ากับวัฒนธรรมเกาหลีแบบดั้งเดิมก็ถือว่าขณะนี้มีพื้นหลังเป็นปรัชญาและวัฒนธรรมมากกว่าศาสนาอย่างเป็นทางการ เป็นผลให้คนจำนวนมากที่อยู่นอกของประชากรที่มีการฝึกซ้อมอย่างสุดซึ้งได้รับอิทธิพลจากประเพณีเหล่านี้ ดังนั้นเมื่อนับศรัทธาฆราวาสหรือผู้ที่ได้รับอิทธิพลจากความเชื่อมั่นในขณะที่ไม่ทำตามศาสนาอื่นจำนวนของชาวพุทธในประเทศเกาหลีใต้จะถือเป็นขนาดใหญ่กว่ามาก. [8] ในทำนองเดียวกันในพระเจ้าอย่างเป็นทางการเกาหลีเหนือขณะที่บัญชีทางพุทธศาสนาอย่างเป็นทางการสำหรับ 4.5% ของประชากรเป็นจำนวนมากมีขนาดใหญ่ (กว่า 70%) ของประชากรที่ได้รับอิทธิพล ตามปรัชญาพุทธศาสนาและประเพณี. [9] [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าตอนแรกชอบยอมรับ ได้รับทุนสนับสนุนเป็นอุดมการณ์รัฐช่วงจง ศาสนาพุทธในเกาหลีประสบปราบปรามมากระหว่างราชวงศ์โชซอน ซึ่งกินเวลากว่าห้าร้อยปี ในช่วงเวลานี้ อุดมการณ์ลัทธิขงจื้อนีโอ overcame ครอบงำก่อนพุทธศาสนา
หลังจากพระภิกษุสงฆ์ช่วยขับไล่ การรุกรานญี่ปุ่นในตอนท้ายของศตวรรษ 16 (ดูสงครามอิม) ไม่เบียดเบียนพระพุทธศาสนาและชาวพุทธผู้หยุด ศาสนาพุทธในเกาหลียังคงปราบจนสิ้นระยะเวลาโจ เมื่อตำแหน่งถูกความแข็งค่อนข้างตามยุคอาณานิคม ซึ่งกินเวลาจาก 1910 ถึง 1945 หลังจากสงครามโลก Seon โรงเรียนของเกาหลีพุทธอีกครั้งได้รับการยอมรับการ
2005 รัฐบาลสำรวจระบุที่เกี่ยวกับสี่ของชาวเกาหลีใต้ที่เป็นชาวพุทธ[7] แต่ จำนวนที่แท้จริงของพุทธในเกาหลีใต้ไม่ชัดเจนเนื่องจากมีเงื่อนไขไม่แน่นอน หรือเฉพาะที่ซึ่งพุทธสามารถระบุ ซึ่งแตกต่างจากประชากรที่เป็นคริสเตียน มีการจดทะเบียนของพุทธศาสนาในวัฒนธรรมเกาหลี ตอนนี้ว่าปรัชญา และพื้นหลังทางวัฒนธรรม มากกว่าศาสนาอย่างเป็นทางการ ดัง หลายคนภายนอกประชากรซ้อมอยู่ลึกรับอิทธิพลจากประเพณีเหล่านี้ ดังนั้น เมื่อนับผู้เชื่อทางโลกหรือผู้อิทธิพลจากความเชื่อขณะไม่ต่อศาสนาอื่น ๆ จำนวนพุทธในเกาหลีถือว่ามีขนาดใหญ่[8] ทำนองเดียวกัน ในทาง atheist เกาหลีเหนือ ขณะพุทธทางบัญชีสำหรับ 4.5% ของประชากร มากจำนวน (มากกว่า 70%) ของประชากรที่มีอิทธิพล โดยปรัชญาพุทธและประเพณี. [9] [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะเป็นความเพลิดเพลินใจในครั้งแรกได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางมีการสนับสนุนเป็นอุดมการณ์ของรัฐในระหว่างช่วงเวลา goryeo ที่พุทธศาสนาในเกาหลีใต้ได้รับผลกระทบในระหว่างการปราบปราม Extreme แห่งราชวงศ์ Joseon Dynasty ซึ่งอยู่ในช่วงกว่าห้าร้อยปี ในระหว่างช่วงเวลาดังกล่าวนี้อุดมการณ์ neo-confucian ผ่านพ้นการครอบงำก่อนของพุทธศาสนา.
หลังจากพระสงฆ์ช่วยให้ไล่ญี่ปุ่นการรุกรานที่ปลายแห่งศตวรรษที่ 16 (ดูสงคราม imjin )ที่ทำรังควานของพุทธศาสนาและผู้ประกอบพระหยุด พุทธศาสนาในเกาหลีใต้ยังคงชะลอตัวจนกว่าจะถึงปลายของช่วงเวลาแห่งราชวงศ์ Joseon ที่เมื่อตำแหน่งของเขาค่อนข้างเข้มแข็งขึ้นโดยช่วงเวลาตามแบบอาณานิคมที่ซึ่งเป็นอยู่จากปี 1910 ถึงปี 1945 หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองที่โรงเรียนของชาวเกาหลี seon พระพุทธศาสนาอีกครั้งได้รับการยอมรับ.
ที่ 2005 ของรัฐบาลจากการสำรวจระบุว่าประมาณหนึ่งในสี่ของชาวเกาหลีใต้ระบุว่าเป็นชาวพุทธ.[ 7 ]ที่จริงจำนวนของชาวพุทธในประเทศเกาหลีใต้ไม่ชัดเจนและไม่มีเวลารับที่แน่นอนหรือเกณฑ์ที่ชาวพุทธจะสามารถระบุได้ไม่เหมือนกับที่ประชากรชาวคริสต์.พร้อมด้วยคณะกรรมการบริษัทฯของพระพุทธศาสนาในวัฒนธรรมเกาหลีแบบดั้งเดิมได้รับการพิจารณาว่าเป็นปรัชญาและพื้นหลังทางวัฒนธรรมมากกว่าศาสนาอย่างเป็นทางการในตอนนี้ เป็นผลให้ผู้คนจำนวนมากอยู่ทางด้านนอกของจำนวนประชากรซึ่งจะได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งโดยประเพณีนี้ ดังนั้นเมื่อการนับเดินดุ่มในซานฟรานซิสโกหรือผู้ที่ได้รับอิทธิพลมาจากความศรัทธาในขณะที่ไม่ได้ศาสนาอื่นจำนวนของชาวพุทธในประเทศเกาหลีใต้ได้รับการพิจารณาให้เป็นขนาดใหญ่มากขึ้น.[ 8 ]ในทำนองเดียวกันในเกาหลีใต้อย่างเป็นทางการทางด้านทิศเหนือไม่เชื่อว่ามีพระเจ้าในขณะที่ชาวพุทธอย่างเป็นทางการสำหรับบัญชี 4.5% ของจำนวนประชากรที่มีขนาดใหญ่จำนวนมาก(มากกว่า 70% )ของประชากรที่ได้รับอิทธิพลจากด่านศุลกากรและปรัชญาของพระพุทธศาสนา.[ 9 ],[ 10 ]