The use of children’s literature to

The use of children’s literature to present, reinforce, and teach mathematical concepts
provide an invaluable commonality for parents and teachers and the children they are reaching.
Questions sometimes lead to a discussion and discussions lead to questions. Questioning and
discussion are essential to expanding understanding and exploration into mathematical concepts.
“In many classrooms, the teacher’s goal is to ascertain what the students know. He or she
therefore has the responsibility of posing questions to students and evaluating their answers”
(Weber, Rabu, Mueller, Powell, & Maher, 2010, p. 102). The types of mathematical questions
posed and the following discourse helps to uncover holes in thinking or can create bridges to
further understanding.
The discussion and questioning that follow the reading of children’s literature is vital in
the mathematical education of children in both the parental and teacher fronts. Anderson,
Anderson, and Shapiro (2005) conducted a qualitative study that included observations of the
shared mathematical discussion 39 parents and their 4-year old children from a metropolitan area
of Canada had after sharing a storybook. They found that parents naturally discussed the
mathematical concepts of size, number, and shape. The discussions that the parents and children
had helped to develop the basic mathematical concepts, but it also built mathematical
vocabulary. Anderson, Anderson, and Shapiro (2005) state, “The attention to mathematical
concepts and vocabulary evident in this study is consistent with this research. That is, by being
exposed to words such as bigger, small, six, lots, and shape in the rich context of storybook
reading, children were acquiring the vocabulary of mathematics and the associated meanings” (p.
21). It is important that the concepts and vocabulary that Anderson, Anderson, and Shapiro were

found were being discussed in the context of children’s literature because the literature provided
that discussion medium.
Children’s literature provides the opportunities to move smoothly between discussion and
questioning. Anderson, Anderson, and Shapiro (2004) conducted a qualitative study that
included the audio recording and transcription of the shared reading of the storybook One Snowy
Night between 21 middle-class parents and their 4-year-old children. They conducted the
research to explore the use of storybooks as a springboard into mathematical discourse. They
found that mathematical concepts are co-constructed during shared reading. The types of
interactions the parents and children had in Anderson, Anderson, and Shapiro’s (2004) research
had elements that may prove helpful in the classroom. Anderson et al. assert, “On occasion, each
of the other families extended the simple recitation pattern, building upon the child’s response by
redirecting or rephrasing the question or by elaborating or clarifying the child’s response. Indeed,
we believe that this elaborated discourse through which parents and children co-construct
meaning might be a goal that we work toward in our classroom” (p. 28). Rephrasing and
restating children’s responses help to clarify the thinking to the listener and drive the listener’s
response.
The important thing to remember to tie mathematical concepts and children’s literature
together is the asking of questions. Elia, van den Heuvel-Panhuizen, and Georgiou (2010)
conducted a qualitative student that included the observation of four 5-year olds in Nicosia,
Cyprus. The observations centered on the number and type of utterances the children had when
they were read a picture book written with the purpose of mathematical concepts. They found
that when the teacher asked questions the books were effective in prompting mathematical
related thinking. Elia, van den Heuvel-Panhuizen, and Georgiou (2010) state,

These findings suggest that picture books that have been written for didactical purposes
and are used without a teacher, who is asking questions, may not always be as effective
as expected in evoking mathematical-related thinking. Therefore, it can be deduced that it
is important for pre-school teachers to follow a number of guidelines for using this kind
of picture book in teaching. (p.289)
In order to create an effective and lasting teaching experience the right questions need to be
asked.
Knowing which type of questions to ask is just as important as knowing to ask questions
and to hold a discussion during and following the reading of a mathematical-related children’s
literature. Crespo (2003) conducted a qualitative study that included teachers’ journals and pen
pal correspondence, which investigated the types of mathematical questions of 34 pre-service
teachers enrolled in a Canadian university course posed to pupils. The study was conducted over
11 weeks where the course met twice a week, once for a seminar and once for field experience,
for 1.5 hours each session. She found that as the class progressed the types of questions the preservice
teachers asked began to become questions that challenged the pupils’ thinking. There are
a lot of factors to consider when posing questions. The most important factor to consider is the
teacher’s perception of his or her mathematical competence. Crespo’s subjects reflected how a
teacher’s competence or imagined competence affected the types of questions he or she asked by
finding,
For mathematically competent pre-service teacher like Linda, distrust of children’s sense
making might prevent them from posing problems that challenge their thinking. For the
mathematically unaware, like Terry, not understanding the mathematical complexity of

problems might lead them to inadvertently pose excessively challenging problems to the
pupils. (p. 267)
It is important for the teacher to know both the limits of themselves and their students before
posing mathematical questions.
When considering the literature reviewed for the theme of discussion and questioning
there are similarities and differences. The similarity is that all the results of the studies point to
the importance of discussion and questioning to develop and strengthen mathematical skills. It is
not enough to teach a mathematical concept in isolation and then more on, rather it is vital to the
understanding of the child that whoever is teaching (parent of teacher) that there is time allotted
to delve deeper into that concept with discussion and questions. The studies are different only in
the terms of who is teaching. Parents and teachers are both responsible for incorporating
discussion and questioning into their teaching.
Summary
The literature that I reviewed pointed out the evolution of mathematical concepts and the
importance of questioning and discussion that follows mathematical activities. In a sense the
researchers emphasized allowing the children to be active participants in their own learning. In
my study, children’s literature provides the medium for that interaction.
My study was different from the ones reviewed simply because of the demographic being
studied. The reviewed literature investigated a wide range of ages, from 4-year olds to sixth
graders, but not one of the studies investigated a multi-grade classroom of fifth and sixth graders.
This difference is important because these studies looked into rather homogenous groups of
children, but my study had students who are on different levels of mathematical understanding.
My study was also different in terms of the role of the researcher. I was the one actively teaching

and recording observations, whereas, the researchers in the reviewed literature were tabulators of
data. My study was similar to the review literature because of the methodology employed. I
conducted a qualitative study just like the majority of the reviewed studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้วรรณกรรมสำหรับเด็กเพื่อนำเสนอ เสริม และสอนแนวคิดทางคณิตศาสตร์มี commonality ล้ำค่าสำหรับผู้ปกครอง และครู และเด็กที่มีการเข้าถึงคำถามบางครั้งนำไปสู่การสนทนา และอภิปรายนำไปสู่คำถาม ซักถาม และสนทนาจำเป็นต้องขยายความเข้าใจและสำรวจเป็นแนวคิดทางคณิตศาสตร์ได้"ในห้องเรียนหลาย เป้าหมายของครูได้ตรวจสิ่งที่เรียนรู้ เขาหรือเธอดังนั้นจึง มีความรับผิดชอบตั้งคำถามให้นักเรียน และการประเมินคำตอบของพวกเขา"(เวเบอร์ เริ่ม เลอร์ พาวเวล และมาฮิ ร 2010, p. 102) ชนิดของคำถามทางคณิตศาสตร์อึ้ง และวาทกรรมต่อไปนี้ช่วยให้เปิดช่องว่างในการคิด หรือสามารถสร้างสะพานความเข้าใจเพิ่มเติมการอภิปรายและการซักถามตามการอ่านวรรณกรรมสำหรับเด็กที่มีความสำคัญในการศึกษาทางคณิตศาสตร์ของเด็กทั้งสองที่โดยผู้ปกครองและครูแผน แอนเดอร์สันแอนเดอร์สัน และ Shapiro (2005) ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพที่รวมข้อสังเกตร่วมสนทนาคณิตศาสตร์ 39 พ่อแม่และลูกที่ 4 - ปีจากพื้นที่ปริมณฑลแคนาดาได้หลังจากการร่วมเป็นสินค้ายอดนิยม พวกเขาพบว่า พ่อแม่ธรรมชาติกล่าวถึงการแนวคิดทางคณิตศาสตร์ขนาด จำนวน และรูปร่าง การสนทนาที่ผู้ปกครองและเด็กช่วยในการพัฒนาแนวคิดทางคณิตศาสตร์พื้นฐาน แต่มันยังสร้างทางคณิตศาสตร์คำศัพท์ แอนเดอร์สัน แอนเดอร์สัน และ Shapiro รัฐ (2005) "ความสนใจไปที่คณิตศาสตร์แนวคิดและคำศัพท์ในการศึกษานี้ได้สอดคล้องกับงานวิจัยนี้ นั่นคือ โดยการสัมผัสกับคำเช่นใหญ่ เล็ก หก จำนวนมาก และรูปร่างในบริบทที่หลากหลายของสินค้ายอดนิยมอ่าน เด็กได้รับคำศัพท์คณิตศาสตร์และเชื่อมโยงความหมาย" (p21) นั้นเป็นสิ่งสำคัญที่แนวคิดและคำศัพท์ที่แอนเดอร์สัน แอนเดอร์สัน และ Shapiro พบมีการกล่าวถึงในบริบทของวรรณกรรมสำหรับเด็กได้เนื่องจากวรรณกรรมที่มีกลางที่สนทนาวรรณกรรมสำหรับเด็กมีโอกาสในการย้ายระหว่างสนทนาได้อย่างราบรื่น และสงสัย แอนเดอร์สัน แอนเดอร์สัน และ Shapiro (2004) ดำเนินการเชิงคุณภาพศึกษาที่บันทึกเสียงและ transcription อ่านร่วมของสินค้ายอดนิยมหนึ่งหิมะคืนระหว่าง 21 ชั้นกลางผู้ปกครองและเด็กอายุ 4 ปี พวกเขาดำเนินการวิจัยการสำรวจการใช้ storybooks เป็นกระดานกระโดดน้ำที่เป็นวาทกรรมทางคณิตศาสตร์ พวกเขาพบแนวคิดทางคณิตศาสตร์ที่สร้างร่วมกันระหว่างการอ่านร่วม ชนิดของโต้ตอบพ่อแม่และเด็กมีแอนเดอร์สัน แอนเดอร์สัน และของ Shapiro วิจัย (2004)มีองค์ประกอบที่อาจพิสูจน์ประโยชน์ในห้องเรียน แอนเดอร์สันและ al. assert "ในบางโอกาส แต่ละของครอบครัวจะขยายรูปแบบอ่านง่าย อาคารเมื่อมีการตอบสนองของเด็กด้วยเปลี่ยนทิศทาง หรือฟื้นฟูคำถามโดย elaborating หรือทำการตอบสนองของเด็ก แน่นอนเราเชื่อว่า นี้ elaborated วาทกรรมผ่านที่ผู้ปกครองและเด็กร่วมก่อสร้างความหมายอาจเป็นเป้าหมายที่เราทำงานในห้องเรียนของเรา" (p. 28) ฟื้นฟู และช่วยตอบเด็ก restating คิดเพื่อฟังการชี้แจง และไดรฟ์ของฟังตอบสนองสิ่งสำคัญอย่าลืมผูกแนวคิดทางคณิตศาสตร์และวรรณกรรมสำหรับเด็กด้วยกันคือการถามคำถาม Elia, van den Heuvel Panhuizen และ Georgiou (2010)ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพที่เก็บข้อมูลของสี่ 5 - ปี olds ในนิโคเซียไซปรัส สังเกตที่แปลกในจำนวนและชนิดของ utterances เด็กได้เมื่อพวกเขาได้อ่านหนังสือภาพเขียนโดยมีวัตถุประสงค์แนวคิดทางคณิตศาสตร์ พวกเขาพบเมื่อครูถามหนังสือได้มีประสิทธิภาพในการพร้อมท์คณิตศาสตร์ว่าคิดที่เกี่ยวข้อง Elia, van den Heuvel Panhuizen และ รัฐ Georgiou (2010) ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำว่า รูปภาพเขียนขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์ didacticalและใช้ โดยครู ที่จะถามคำถาม อาจจะไม่เป็นผลเป็นที่คาดไว้ใน evoking คณิตศาสตร์เกี่ยวข้องคิด ดังนั้น มันสามารถ deducedมีความสำคัญสำหรับครูโรงเรียนล่วงหน้าตามจำนวนการใช้ชนิดนี้สมุดภาพในการสอน (p.289)เพื่อสร้างประสบการณ์สอนยาวนานคำถามที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพจำเป็นต้องถามรู้ชนิดของคำถามจะถามเป็นเพียงความสำคัญเป็นการรู้จักถามคำถามและเก็บการสนทนาในระหว่าง และ หลังการอ่านทางคณิตศาสตร์เกี่ยวข้องกับเด็กวรรณกรรม Crespo (2003) ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพที่สมุดรายวันของครูและปากกาติดต่อ pal ซึ่งตรวจสอบชนิดของคำถามทางคณิตศาสตร์ของนิสิต 34ครูที่ลงทะเบียนในหลักสูตรมหาวิทยาลัยแคนาดาให้นักเรียน การศึกษาได้ดำเนินการมากกว่าสัปดาห์ที่ 11 หลักสูตรไปตามสองสัปดาห์ ครั้ง สำหรับงานสัมมนา และหนึ่งครั้ง สำหรับฟิลด์ที่พบ1.5 ชั่วโมงแต่ละเซสชัน เธอพบว่าเป็นชั้นหน้าไปเพียงใดชนิดของคำถามแนวนี้ครูขอเริ่มเป็น คำถามที่ท้าทายความคิดของนักเรียน มีหลายปัจจัยที่ต้องพิจารณาในการตั้งคำถาม เป็นปัจจัยสำคัญในการพิจารณาการการรับรู้ของครูสายคณิตศาสตร์ของเขา หรือเธอ เรื่องของ Crespo ที่สะท้อนให้เห็นวิธีการความสามารถหรือความสามารถเรื่องสมมติของครูผลชนิดของคำถามที่เขาหรือเธอค้นหาครูเชี่ยวชาญ mathematically บริการล่วงหน้าเช่นลินดา ระแวงความรู้สึกของเด็กทำให้อาจป้องกันไม่ให้ผู้ตั้งปัญหาที่ท้าทายความคิดของพวกเขา สำหรับการmathematically unaware เทอร์รี่ เช่นไม่เข้าใจความซับซ้อนทางคณิตศาสตร์ของ ปัญหาอาจนำพวกเขาไปโดยไม่ได้ตั้งใจก่อให้เกิดปัญหาท้าทายมากเกินไปนักเรียน (p. 267)เป็นสิ่งสำคัญที่ครูต้องทราบขีดจำกัดทั้งของตนเองและนักศึกษาก่อนตั้งคำถามทางคณิตศาสตร์เมื่อพิจารณาประกอบการตรวจสอบในรูปแบบของการอภิปรายและซักถามมีความเหมือนและความแตกต่าง ความคล้ายกันคือ ว่า ผลลัพธ์ทั้งหมดของการศึกษาชี้ไปความสำคัญของการสนทนาและซักถามเพื่อพัฒนา และเสริมสร้างทักษะทางคณิตศาสตร์ จึงไม่เพียงพอที่จะสอนแนวคิดทางคณิตศาสตร์ในการแยก และข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ ค่อนข้าง จะมีความสำคัญต่อการความเข้าใจของเด็กที่ผู้สอน (แม่ครู) ที่มีเป็นเวลาการเจาะลึกเป็นแนวคิดที่มีคำอธิบายและคำถาม ศึกษากันเฉพาะในเงื่อนไขของผู้สอน ผู้ปกครองและครูมีความรับผิดชอบสำหรับเพจสนทนาและซักถามเป็นผู้สอนสรุปวรรณกรรมที่ฉันตรวจสอบชี้ให้เห็นวิวัฒนาการของแนวคิดทางคณิตศาสตร์และความสำคัญของการซักถามและสนทนาต่อไปนี้กิจกรรมทางคณิตศาสตร์ ในความรู้สึกนักวิจัยเน้นให้เด็กเป็น ผู้ร่วมในตนเองการเรียนรู้ ในศึกษา วรรณกรรมสำหรับเด็กมีสื่อสำหรับการโต้ตอบที่ศึกษาแตกต่างจากคนที่ทานก็ เพราะมีประชากรศึกษา เอกสารประกอบการทบทวนตรวจสอบความหลากหลายของอายุ จาก 4 - ปีอายุจะหกนักเรียน แต่ไม่หนึ่งศึกษาสอบสวนหลายระดับห้องเรียนของนักเรียนชั้นห้า และหกความแตกต่างนี้มีความสำคัญเนื่องจากการศึกษานี้มองเป็นกลุ่มแทนที่จะให้เด็ก แต่การศึกษามีนักเรียนอยู่ในระดับที่แตกต่างความเข้าใจทางคณิตศาสตร์นอกจากนี้ยังแตกต่างกันในบทบาทของนักวิจัยที่ศึกษาได้ ผมว่าหนึ่งกำลังสอน และบันทึกข้อสังเกต ขณะที่ นักวิจัยวรรณคดีสรุป tabulators ของข้อมูล ศึกษาคล้ายกับเอกสารประกอบการทบทวน เพราะวิธีการทำงาน ฉันดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพเช่นเดียวกับส่วนใหญ่ของการศึกษาสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานของวรรณกรรมเด็กที่จะนำเสนอ,
เสริมสร้างและสอนแนวคิดทางคณิตศาสตร์ให้คนธรรมดาสามัญที่ทรงคุณค่าสำหรับผู้ปกครองและครูและเด็กๆ ที่พวกเขาจะมาถึง.
คำถามที่บางครั้งนำไปสู่การอภิปรายและการอภิปรายนำไปสู่คำถาม
ตั้งคำถามและการอภิปรายมีความจำเป็นที่จะขยายความเข้าใจและการสำรวจเข้าไปในแนวคิดทางคณิตศาสตร์.
"ในห้องเรียนหลายเป้าหมายของครูคือการตรวจสอบสิ่งที่นักเรียนรู้ เขาหรือเธอจึงมีความรับผิดชอบในการวางตัวคำถามให้กับนักเรียนและประเมินคำตอบของพวกเขา"(เวเบอร์Rabu มูลเลอร์, พาวเวลและเฮอร์ 2010, น. 102) ประเภทของคำถามทางคณิตศาสตร์ที่ถูกวางและวาทกรรมต่อไปนี้จะช่วยให้การค้นพบหลุมในการคิดหรือสามารถสร้างสะพานเพื่อความเข้าใจ. การอภิปรายและการตั้งคำถามที่เป็นไปตามการอ่านวรรณกรรมเด็กที่มีความสำคัญในการศึกษาทางคณิตศาสตร์ของเด็กทั้งในด้านของผู้ปกครองและครู. แอนเดอร์สันและชาปิโรส์ (2005) ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพที่รวมข้อสังเกตของการอภิปรายทางคณิตศาสตร์ที่ใช้ร่วมกัน39 ผู้ปกครองและเด็กอายุ 4 ปีของพวกเขาจากเขตเมืองของประเทศแคนาดาหลังจากมีการแบ่งปันหนังสือนิทาน พวกเขาพบว่าพ่อแม่ของธรรมชาติกล่าวถึงแนวความคิดทางคณิตศาสตร์ของขนาดจำนวนและรูปร่าง การอภิปรายว่าผู้ปกครองและเด็กได้ช่วยในการพัฒนาแนวคิดทางคณิตศาสตร์ขั้นพื้นฐานแต่ก็ยังสร้างทางคณิตศาสตร์คำศัพท์ แอนเดอร์สันและชาปิโรส์ (2005) รัฐ "ให้ความสนใจกับทางคณิตศาสตร์แนวคิดและคำศัพท์ที่เห็นได้ชัดในการศึกษาครั้งนี้มีความสอดคล้องกับงานวิจัยนี้ นั่นคือด้วยการสัมผัสกับคำเช่นขนาดใหญ่ขนาดเล็กหกจำนวนมากและรูปทรงในบริบทที่อุดมไปด้วยนิทานอ่านหนังสือเด็กถูกแสวงหาคำศัพท์ของคณิตศาสตร์และความหมายที่เกี่ยวข้อง"(ยน. 21) มันเป็นสิ่งสำคัญที่แนวความคิดและคำศัพท์ที่แอนเดอร์สันและชาปิโรส์ถูกพบที่ถูกกล่าวถึงในบริบทของวรรณกรรมเด็กเพราะวรรณกรรมที่มีให้บริการสื่อการอภิปรายว่า. วรรณกรรมเด็กมีโอกาสที่จะย้ายได้อย่างราบรื่นระหว่างการอภิปรายและซักถาม แอนเดอร์สันและชาปิโรส์ (2004) ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพที่รวมถึงการบันทึกเสียงและการถอดรหัสของการอ่านที่ใช้ร่วมกันของนิทานหิมะในหนึ่งคืนระหว่างวันที่21 พ่อแม่ชนชั้นกลางและเด็ก 4 ปีของพวกเขา พวกเขาดำเนินการวิจัยเพื่อสำรวจการใช้หนังสือนิทานเป็นกระโดดเข้าไปในวาทกรรมทางคณิตศาสตร์ที่ พวกเขาพบว่าแนวคิดทางคณิตศาสตร์จะร่วมสร้างระหว่างการอ่านที่ใช้ร่วมกัน ประเภทของการติดต่อผู้ปกครองและเด็กที่มีอยู่ในแอนเดอร์สันและชาปิโรส์ (2004) การวิจัยมีองค์ประกอบที่อาจพิสูจน์เป็นประโยชน์ในชั้นเรียน เดอร์สันและอัล ยืนยัน "ในโอกาสแต่ละครอบครัวอื่นๆ ขยายรูปแบบที่เรียบง่ายสวดอาคารเมื่อการตอบสนองของเด็กโดยการเปลี่ยนเส้นทางหรือrephrasing คำถามหรือโดยการขยายความชัดเจนหรือการตอบสนองของเด็ก อันที่จริงเราเชื่อว่าสิ่งนี้เนื้อหาการสนทนาผ่านที่ผู้ปกครองและเด็กร่วมสร้างความหมายอาจเป็นเป้าหมายที่เราทำงานต่อในห้องเรียนของเรา"(พี. 28) Rephrasing และการตอบสนองของเด็กงบการเงินเฉพาะกิจช่วยที่จะชี้แจงความคิดที่จะฟังและไดรฟ์ของผู้ฟังการตอบสนอง. สิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่าให้ผูกแนวความคิดทางคณิตศาสตร์และวรรณกรรมเด็กด้วยกันถามคำถาม เอเลียแล้วรถตู้ Heuvel-Panhuizen และ Georgiou (2010) ดำเนินการเป็นนักศึกษาที่มีคุณภาพรวมถึงการสังเกตในสี่ของเด็กอายุ 5 ปีในนิโคเซียประเทศไซปรัส สังเกตศูนย์กลางในจำนวนและชนิดของคำพูดที่เด็กได้เมื่อพวกเขาได้อ่านหนังสือภาพเขียนด้วยวัตถุประสงค์ของแนวความคิดทางคณิตศาสตร์ พวกเขาพบว่าเมื่อครูถามหนังสือที่มีประสิทธิภาพในการกระตุ้นทางคณิตศาสตร์ความคิดที่เกี่ยวข้อง เอเลียแล้วรถตู้ Heuvel-Panhuizen และ Georgiou (2010) รัฐการค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าหนังสือภาพที่ได้รับการเขียนเพื่อวัตถุประสงค์didactical และมีการใช้โดยไม่ต้องเป็นครูที่มีการถามคำถามอาจไม่เป็นผลตามที่คาดไว้ในความรู้สึกความคิดทางคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่ามันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับครูโรงเรียนก่อนที่จะทำตามจำนวนของแนวทางในการใช้ชนิดนี้ของหนังสือภาพในการเรียนการสอน (p.289) เพื่อที่จะสร้างประสบการณ์การเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืนคำถามที่ถูกต้องจะต้องมีการถาม. รู้ชนิดของคำถามที่จะขอเป็นเพียงที่สำคัญเป็นรู้ที่จะถามคำถามและจะถือการสนทนาระหว่างและต่อไปนี้อ่านของสำหรับเด็กที่เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์ของวรรณกรรม เครสโป (2003) ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพที่รวมวารสารครูและปากกาติดต่อเพื่อนซึ่งการตรวจสอบประเภทคำถามทางคณิตศาสตร์ของ34 ก่อนให้บริการครูเข้าเรียนในหลักสูตรมหาวิทยาลัยแคนาดาถูกวางให้นักเรียน ศึกษาได้ดำเนินการมานานกว่า11 สัปดาห์ที่แน่นอนพบกันสัปดาห์ละสองครั้งครั้งสำหรับการสัมมนาและครั้งเดียวสำหรับประสบการณ์ภาคสนาม, 1.5 ชั่วโมงในแต่ละเซสชั่น เธอพบว่าเป็นระดับที่ก้าวหน้าประเภทคำถามที่ฝึกสอนครูถามเริ่มกลายเป็นคำถามที่ท้าทายความคิดของนักเรียน มีหลายปัจจัยที่ควรพิจารณาเมื่อวางตัวคำถาม ปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่จะต้องพิจารณาคือการรับรู้ของครูของความสามารถทางคณิตศาสตร์ของเขาหรือเธอ เรื่องของเครสโปสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการที่ความสามารถของครูหรือสามารถจินตนาการได้รับผลกระทบประเภทของคำถามที่เขาหรือเธอถามโดยการค้นหาสำหรับความสามารถทางคณิตศาสตร์ครูก่อนบริการเช่นลินดาไม่ไว้วางใจของความรู้สึกของเด็กทำอาจป้องกันไม่ให้พวกเขาจากการวางตัวปัญหาที่ท้าทายความคิดของพวกเขา สำหรับไม่รู้ทางคณิตศาสตร์เช่นเทอร์รี่ไม่เข้าใจความซับซ้อนทางคณิตศาสตร์ของปัญหาที่เกิดขึ้นอาจจะนำพวกเขาไปโดยไม่ได้ตั้งใจก่อให้เกิดปัญหาที่ท้าทายมากเกินไปกับนักเรียน (น. 267) มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับครูที่จะรู้ว่าทั้งขอบเขตของตัวเองและนักเรียนของพวกเขาก่อนที่จะวางตัวคำถามทางคณิตศาสตร์. เมื่อพิจารณาการทบทวนวรรณกรรมสำหรับรูปแบบของการสนทนาและตั้งคำถามมีความคล้ายคลึงกันและความแตกต่าง ความคล้ายคลึงกันคือการที่ทุกผลการศึกษาชี้ให้เห็นความสำคัญของการอภิปรายและซักถามในการพัฒนาและเสริมสร้างทักษะทางคณิตศาสตร์ มันเป็นไม่เพียงพอที่จะสอนแนวคิดทางคณิตศาสตร์ในการแยกแล้วเพิ่มเติมเกี่ยวกับค่อนข้างจะมีความสำคัญต่อความเข้าใจของเด็กว่าใครก็ตามที่มีการเรียนการสอน(แม่ของครู) ที่มีเวลาที่กำหนดที่จะเจาะลึกลงไปในแนวความคิดด้วยการอภิปรายและคำถามที่ว่า. การศึกษาที่แตกต่างกันเพียง แต่ในแง่ของการเรียนการสอนที่เป็น ผู้ปกครองและครูผู้สอนมีทั้งความรับผิดชอบในการผสมผสานการอภิปรายและซักถามในการสอนของพวกเขา. อย่างย่อวรรณกรรมที่ฉันทบทวนชี้ให้เห็นวิวัฒนาการของแนวคิดทางคณิตศาสตร์และที่สำคัญของการตั้งคำถามและการอภิปรายที่ตามกิจกรรมทางคณิตศาสตร์ ในความรู้สึกนักวิจัยเน้นให้เด็กที่จะเข้าร่วมงานในการเรียนรู้ของตัวเอง ในการศึกษาของฉันวรรณกรรมเด็กให้สื่อกลางในการการทำงานร่วมกันว่า. การศึกษาของฉันแตกต่างจากคนเพียงเพราะการตรวจสอบของกลุ่มผู้เข้าชมที่มีการศึกษา วรรณกรรมทบทวนตรวจสอบที่หลากหลายของทุกเพศทุกวัยตั้งแต่เด็กอายุ 4 ปีที่หกคารมแต่ไม่ได้เป็นหนึ่งของการศึกษาการตรวจสอบห้องเรียนหลายเกรดของนักเรียนระดับประถมที่ห้าและหก. ความแตกต่างนี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะการศึกษาเหล่านี้มองเข้าไปในกลุ่มเนื้อเดียวกันค่อนข้างเด็ก แต่การศึกษาของฉันมีนักเรียนที่อยู่ในระดับที่แตกต่างของความเข้าใจทางคณิตศาสตร์. การศึกษาของฉันก็ยังแตกต่างกันในแง่ของบทบาทของนักวิจัยที่ ผมเป็นหนึ่งในการเรียนการสอนอย่างแข็งขันและการบันทึกการสังเกตในขณะที่นักวิจัยในการทบทวนวรรณกรรมที่ถูก tabulators ของข้อมูล การศึกษาของฉันมีความคล้ายคลึงกับการทบทวนวรรณกรรมเพราะวิธีการที่ใช้ ผมดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพเช่นเดียวกับส่วนใหญ่ของการศึกษาการตรวจสอบที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ของเด็กของวรรณกรรมปัจจุบัน เสริมสร้างและสอนแนวคิดทางคณิตศาสตร์
ให้สามัญชนที่ทรงคุณค่าสำหรับพ่อแม่ครูและเด็ก พวกเขาจะเข้าถึง .
คำถามบางครั้งนำไปสู่การสนทนาและการอภิปรายนำไปสู่คำถาม การตั้งคำถาม และการขยายการสำรวจ
มีความเข้าใจในแนวคิดทางคณิตศาสตร์ .
" ในชั้นเรียนหลายเป้าหมายของครู เพื่อให้แน่ใจว่านักเรียนรู้ เขาหรือเธอ
จึงมีความรับผิดชอบวางตัวคำถามนักเรียนและประเมินคำตอบของพวกเขา "
( Weber , วันพุธ , มุลเลอร์ พาวล์ & Maher , 2010 , หน้า 102 ) ประเภทของคำถามทางคณิตศาสตร์
posed และวาทกรรมต่อไปนี้ช่วยให้ค้นพบช่องโหว่ในการคิด หรือ สามารถสร้างสะพานเพื่อ

เข้าใจเพิ่มเติมการอภิปรายและตั้งคำถามที่ตามอ่านวรรณกรรมของเด็กเป็นสำคัญ ใน
การศึกษาทางคณิตศาสตร์ ของเด็ก ทั้งผู้ปกครองและครูครั้ง แอนเดอร์สัน
แอนเดอร์สัน และ ชาพิโร ( 2005 ) ได้ทำการศึกษาเชิงคุณภาพ ซึ่งประกอบด้วย การสังเกตของคณิตศาสตร์
ร่วมกันอภิปราย 39 พ่อแม่ลูก 4 ขวบ จากพื้นที่กรุงเทพมหานคร
ของแคนาดาได้หลังจากที่แบ่งปันเรื่องราว . พบว่าพ่อแม่ย่อมกล่าวถึง
แนวคิดทางคณิตศาสตร์ของขนาด จำนวน และรูปร่าง การอภิปรายที่ผู้ปกครองและเด็ก
ได้ช่วยพัฒนาพื้นฐานแนวคิดทางคณิตศาสตร์ แต่ก็ยังสร้างศัพท์คณิตศาสตร์

Anderson , แอนเดอร์สัน และ ชาพิโร ( 2005 ) รัฐ " ความสนใจในคณิตศาสตร์
แนวคิดและคำศัพท์ประจักษ์ในการศึกษาครั้งนี้สอดคล้องกับงานวิจัยนี้ นั่นคือโดยการสัมผัสกับคำเช่น
ใหญ่ , เล็ก , หก , มากมาย , และรูปร่าง ในบริบทที่อุดมไปด้วยของ storybook
อ่านเด็กรับคำศัพท์คณิตศาสตร์และเชื่อมโยงความหมาย " ( P .
21 ) มันสำคัญที่แนวคิดและคำศัพท์ที่ Anderson , แอนเดอร์สัน และ ชาปิโรได้

พบว่ามีการกล่าวถึงในบริบทของเด็กวรรณกรรมเพราะวรรณกรรมให้

สนทนากลาง วรรณกรรมของเด็กมีโอกาสที่จะย้ายได้อย่างราบรื่นระหว่างการอภิปรายและ
สอบปากคำ Anderson , แอนเดอร์สัน และ ชาพิโร ( 2547 ) ศึกษาเชิงคุณภาพ
รวมบันทึกเสียงและการถอดรหัสของแบ่งปันการอ่านของหนังสือนิทานหนึ่งหิมะ
คืน ระหว่าง 21 ชั้นกลางผู้ปกครองและเด็ก 4 ขวบของพวกเขา พวกเขาทำการวิจัยสำรวจ
ใช้หนังสือนิทานเป็นสปริงวาทกรรมเชิงคณิตศาสตร์ พวกเขาพบว่า แนวคิดทางคณิตศาสตร์
ร่วมสร้างระหว่างการอ่านแบ่งปัน ประเภทของ
ปฏิสัมพันธ์พ่อแม่และลูกได้ใน Anderson , แอนเดอร์สัน และ ชาพิโร ( 2004 ) การวิจัย
มีองค์ประกอบที่อาจพิสูจน์ประโยชน์ในการเรียน Anderson et al . ยืนยันว่า " ในโอกาสที่แต่ละ
ของครอบครัวอื่น ๆขยายรูปแบบได้ง่าย สร้างเมื่อการตอบสนองของเด็กโดย
เปลี่ยนเส้นทางหรือ rephrasing คำถามหรือ elaborating หรือชี้แจงการตอบสนองของเด็ก แน่นอน
เราเชื่อว่านี้ elaborated วาทกรรมซึ่งผู้ปกครองและเด็กร่วมสร้าง
ความหมายอาจเป็นเป้าหมายที่เราทำงานต่อในชั้นเรียนของเรา " ( 28 หน้า ) และการตอบสนองของเด็ก rephrasing
ที่ช่วยให้ความคิดไปยังผู้ฟังและไดรฟ์การตอบสนองของ

ฟัง สิ่งที่สำคัญที่ต้องจำที่จะผูกแนวคิดทางคณิตศาสตร์และวรรณกรรมเด็ก
ด้วยกันมันถามคำถาม เลีย แวน เดน วเวล panhuizen และ georgiou ( 2010 )
ศึกษาเชิงคุณภาพ การสังเกตของนักเรียนรวมสี่ปี olds
ใน Nicosia , ไซปรัส สังเกตตรงกลางบนจำนวนและชนิดของคำพูดเด็กได้เมื่อ
พวกเขาอ่านหนังสือภาพที่เขียนด้วยวัตถุประสงค์ของแนวคิดทางคณิตศาสตร์ พวกเขาพบ
เมื่อครูถามหนังสือมีประสิทธิภาพในการแจ้งทางคณิตศาสตร์
เกี่ยวข้องกับการคิด เลีย ,แวนเดน วเวล panhuizen และ georgiou ( 2010 ) สภาพ

ผลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า หนังสือภาพที่ได้เขียนขึ้น เพื่อวัตถุประสงค์ในการสอน
และใช้โดยไม่เป็นครู ผู้ที่ถามคำถาม อาจไม่เป็นที่มีประสิทธิภาพ
ตามที่คาดไว้ในความรู้สึกทางคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องคิด ดังนั้นจึงพออนุมานได้ว่ามัน
เป็นสิ่งสำคัญสำหรับครูปฐมวัย ตามหมายเลขของแนวทางการใช้ชนิดนี้
หนังสือภาพในการสอน ( p.289 )
เพื่อสร้างประสิทธิภาพ และยั่งยืน ประสบการณ์การสอน คำถามที่ถูกต้องต้อง

รู้ถามคำถามประเภทที่ถามก็สำคัญพอๆกับที่รู้จักถาม
และถือการสนทนาระหว่างและหลังจากการอ่านวรรณกรรมทางคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับเด็ก

เกรสโป ( 2546 ) ได้ทำการศึกษาเชิงคุณภาพ ซึ่งประกอบด้วย ครูวารสารและปากกา
เพื่อนการติดต่อ ซึ่งแบ่งประเภทของคำถามทางคณิตศาสตร์ ของครูก่อนบริการ
34 ลงทะเบียนเรียนในมหาวิทยาลัยแคนาดาหลักสูตรที่เกิดกับนักเรียน ศึกษามากกว่า
11 สัปดาห์ที่สนามเจอกันอาทิตย์ละสองครั้ง ครั้งหนึ่งเพื่อสัมมนา และเมื่อประสบการณ์ภาคสนาม
1.5 ชั่วโมงแต่ละครั้ง เธอพบว่าเป็นชั้นขึ้นชนิดของคำถามที่ครูถามนักศึกษา
เริ่มกลายเป็นคำถามที่ท้าทายความคิดของนักเรียน '
มีหลายปัจจัยที่ควรพิจารณาเมื่อวางตัวคำถาม ปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่ต้องพิจารณาคือ
การรับรู้ของครูของเขาหรือเธอ ความสามารถทางคณิตศาสตร์ เกรสโปเป็นวิชาที่สะท้อนว่า
ครูความสามารถหรือจินตนาการความสามารถมีผลต่อประเภทของคำถามที่เขาหรือเธอถาม

สำหรับการหาความสามารถทางคณิตศาสตร์ก่อนบริการครูเหมือนลินดา ไม่ไว้ใจเด็กความรู้สึก
ทำให้อาจจะป้องกันพวกเขาจากการวางตัว ปัญหาที่ท้าทายความคิดของพวกเขา สำหรับ
คณิตศาสตร์โดยไม่รู้ตัว เช่น เทอร์รี่ ไม่เข้าใจความซับซ้อนของปัญหาคณิตศาสตร์

อาจจะนำพวกเขาไปโดยไม่ก่อให้เกิดปัญหามากเกินไปความท้าทายกับ
นักเรียน ( หน้า 267 )
มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับครูให้รู้ขีดจำกัดของตนเองและนักเรียนก่อน

วางตัวคำถามทางคณิตศาสตร์เมื่อพิจารณาทบทวนวรรณกรรมในรูปแบบของการอภิปรายและตั้งคำถาม
มีความเหมือนและความแตกต่าง ความเหมือนที่ผลการศึกษาชี้
ความสำคัญของการอภิปรายและตั้งคำถาม เพื่อพัฒนาและเสริมสร้างทักษะทางคณิตศาสตร์ มันคือ
ไม่เพียงพอที่จะสอนแนวคิดทางคณิตศาสตร์ในการแยกและจากนั้นมากขึ้น แทนที่จะมีความสําคัญต่อ
ความเข้าใจของเด็กที่สอน ( แม่ครู ) มีเวลาจัดสรร
เพื่อเจาะลึกในแนวคิดกับการอภิปรายและคำถาม การศึกษาที่แตกต่างกันในแง่ของ
ใครสอน พ่อแม่และครูเป็นทั้งผู้รับผิดชอบจะอภิปรายและตั้งคำถามในการเรียนการสอนของ


สรุป .เป็นวรรณกรรมที่ผมได้ชี้ให้เห็นวิวัฒนาการของแนวคิดทางคณิตศาสตร์และความสําคัญของการตั้งคำถามและอภิปราย
ตามกิจกรรมทางคณิตศาสตร์ ในความรู้สึก
นักวิจัยเน้นให้เด็กเป็นผู้เข้าร่วมใช้งานในการเรียนรู้ของตนเอง ใน
ศึกษาของฉัน เด็กวรรณกรรมให้ (
ที่ปฏิสัมพันธ์การศึกษาของฉันแตกต่างจากคนที่ดูเพียงเพราะของประชากรที่ถูก
) จากการทบทวนวรรณกรรมสืบสวนหลากหลายวัย ตั้งแต่อายุ 4 ปีสำหรับป. 6
, แต่ไม่ใช่หนึ่งในการศึกษาได้หลายชั้นเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และ 6 .
ความแตกต่างนี้เป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากการศึกษานี้ดูค่อนข้างยึดเกาะกลุ่ม
เด็กแต่การศึกษาของฉันมีนักเรียนที่อยู่ในระดับที่แตกต่างกันของความเข้าใจทางคณิตศาสตร์
การศึกษาของฉันยังแตกต่างกันในแง่ของบทบาทของผู้วิจัย ฉันเป็นคนที่กระตือรือร้นสอน

และการบันทึกการสังเกต และนักวิจัยในการทบทวนวรรณกรรมเป็นอักขระแท็บของ
ข้อมูล การศึกษาคล้ายคลึงกับวรรณกรรม เพราะวิธีการที่ใช้ . ผม
ศึกษาเชิงคุณภาพเช่นเดียวกับส่วนใหญ่ของการทบทวนการศึกษา