ContextNothing is more fundamental

Context
Nothing is more fundamental in the lexicon and methodology of history than context.

Sport historians contextualise the remnants of the past and their evidence;
they also contextualise sport, seeking to understand it in the circumstances of different places and different times.

In this latter sense, I view context as primarily an interpretive paradigm.

I look at a range of theories of structural change and the particular problem of reductionism, of which so many of these theories are guilty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริบท
ไม่มีอะไรที่เป็นพื้นฐานมากขึ้นในพจนานุกรมและวิธีการของประวัติศาสตร์กว่าบริบท

ประวัติศาสตร์กีฬา contextualise เศษของอดีตที่ผ่านมาและหลักฐานของพวกเขา. พวกเขายัง
contextualise กีฬาพยายามที่จะเข้าใจมันได้ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันในสถานที่และเวลาที่แตกต่างกัน

ในความหมายหลังนี้ฉันดูบริบทเป็นหลักกระบวนทัศน์แปล.

ฉันมองไปที่ช่วงของทฤษฎีของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและปัญหาที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการลดทอนของที่ดังนั้นส่วนมากของทฤษฎีเหล่านี้มีความผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริบท
เป็นขึ้นพื้นฐานในปทานุกรมและทฤษฎีประวัติศาสตร์กว่าบริบท

กีฬา contextualise นักประวัติศาสตร์เศษผ่านมาและหลักฐานของพวกเขา
ก็ยัง contextualise กีฬา ไม่เข้าใจในสถานการณ์แตกต่างกันและต่างกัน

รู้สึกหลังนี้ ฉันดูบริบทเป็นส่วนใหญ่มีกระบวนทัศน์ interpretive

ฉันมองไปที่ทฤษฎีของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและปัญหาเฉพาะของ reductionism ซึ่งของทฤษฎีเหล่านี้จะมีความผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีอะไรบริบท
ซึ่งจะช่วยได้มากในระดับพื้นฐานและวิธีการใช้พจนานุกรมของประวัติศาสตร์กว่าบริบท.

นักประวัติศาสตร์กีฬา contextualise War Remnants Museum ในอดีตและหลักฐานของพวกเขา
พวกเขายัง contextualise กีฬาที่กำลังมองหาสถานที่เพื่อทำความเข้าใจในสถานการณ์ที่แตกต่างกันและเวลาที่ต่างกัน

ในความหมายหลังนี้ผมดูเป็นกระบวนทัศน์ที่แปลความหมาย.

ผมมองที่ความหลากหลายของทฤษฎีของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและการแก้ปัญหาเฉพาะที่ของคตินิยมลดทอนของที่ทำให้จำนวนมากของทฤษฎีนี้มีความผิด