Comprising five almost contiguous p

Comprising five almost contiguous protected areas and spanning 230 km between Ta Phraya National Park on the Cambodian border in the east and Khao Yai National Park to the west, the boundaries of Dong Phayayen-Khao Yai Forest Complex follow contour lines that were originally drawn around remaining areas of forest and natural habitats, resulting in a well defined but complicated boundary. The overall size of the property adequately ensures complete representations of habitats and ecological processes, and with-well defined topographic, climatic and vegetal east-west gradients, it contains all major habitat types of eastern Thailand. Maintaining and re-establishing connectivity between the different ecological components of the complex remains a concern and a priority for the managing agency due to its direct impact on the integrity and value of the property.
More than 80% of Khao Yai National Park remains covered in evergreen or semi-evergreen forest, with much of it tall, good quality primary forest. There are significant areas of primary forest in each of the component protected areas of the complex, with moist and dry evergreen forests occurring in all the Protected Areas of the complex. Overall, the property represents a complex mosaic of all vegetation and habitat types remaining in northeast Thailand, including rainforest habitats, reflecting not only successional processes but also landform and soil diversity. As the last major area of extensive forests in northeastern Thailand, surrounded by almost completely converted landscapes, human pressures are significant and diverse including roads, incursions, tourism, and poaching. In some areas along the boundary, significant incursion and agricultural conversion have occurred and the lack of a clear external buffer zone results in competing land uses, bordering directly onto the property boundary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกอบด้วยห้าติดกันเกือบป้องกันพื้นที่ และทอด 230 กม.ระหว่างตาพระยาอุทยานแห่งชาติในกัมพูชาชายแดนตะวันออกและอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ทิศตะวันตก ขอบเขตของดงพญาเย็น-เขาใหญ่ผืนป่าตามเส้นที่วาดเดิมรอบเหลือพื้นที่ป่าและแหล่งธรรมชาติที่อยู่อาศัย เกิดในดีที่กำหนดขอบเขตแต่ซับซ้อน ขนาดโดยรวมของคุณสมบัติพอใจแทนที่สมบูรณ์ของแหล่งที่อยู่อาศัยและกระบวนการทางนิเวศวิทยา ไล่ระดับตะวันออกตะวันตกภูมิประเทศ ภูมิอากาศ และพืชกำหนดด้วยดี มันประกอบด้วยถิ่นอาศัยที่สำคัญของประเทศไทย รักษา และการสร้างการเชื่อมต่อระหว่างคอมโพเนนต์ระบบนิเวศต่าง ๆ ของอาคารยังคง มีความกังวลและมีความสำคัญสำหรับการจัดการหน่วยงานเนื่องจากผลกระทบโดยตรงต่อความสมบูรณ์และค่าของคุณสมบัติกว่า 80% ของอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ยังคงครอบคลุมอยู่ในป่าดิบ หรือกึ่งดิบป่า มีมากของมันสูง ป่าหลักคุณภาพดี มีพื้นที่ที่สำคัญของป่าหลักในแต่ละพื้นที่ป้องกันคอมโพเนนต์ของคอมเพล็กซ์ กับป่าดิบที่แห้ง และความชื้นที่เกิดขึ้นในพื้นที่ทั้งหมดได้รับการป้องกันของอาคาร โดยรวม ที่แสดงโมเสกซับซ้อนทุกพืชและที่อยู่อาศัยประเภทที่เหลือในภาคอีสาน รวมทั้งแหล่งที่อยู่อาศัยป่าฝน สะท้อนให้เห็นถึงกระบวนการที่ต่อเนื่องไม่เพียง แต่ยังหลากหลายของดินและธรณีสัณฐาน เป็นพื้นที่สำคัญสุดท้ายของครอบป่าอีสาน ล้อมรอบ ด้วยภูมิทัศน์แปลงเกือบสมบูรณ์ แรงมนุษย์สำคัญ และมีความหลากหลายรวมทั้งถนน รุกราน ท่องเที่ยว และแย่ง ในบางพื้นที่ตามขอบเขต บุกรุกสำคัญและแปลงเกษตรเกิดขึ้น และส่งผลให้ขาดของบัฟเฟอร์โซนภายนอกชัดเจนใช้ที่ดินแข่งขัน ล้อมรอบโดยตรงไปยังขอบเขตของทรัพย์สิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งประกอบด้วยการป้องกันพื้นที่ที่อยู่ติดกันและเกือบทอด 230 กิโลเมตรระหว่างอุทยานแห่งชาติตาพระยาในชายแดนกัมพูชาในทางทิศตะวันออกและอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ไปทางทิศตะวันตกขอบเขตของดงพญาเย็นเขาใหญ่ป่าติดตามคอมเพล็กซ์เส้นชั้นความสูงที่ถูกดึงออกมา แต่เดิมรอบที่เหลือ พื้นที่ของป่าไม้และแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติที่เกิดในขอบเขตที่กำหนดไว้อย่างดี แต่มีความซับซ้อน ขนาดโดยรวมของสถานที่ให้บริการอย่างเพียงพอเพื่อให้แน่ใจว่าการแสดงที่สมบูรณ์ของแหล่งที่อยู่อาศัยและกระบวนการของระบบนิเวศและมีดีที่กำหนดไว้ภูมิประเทศภูมิอากาศและพืชการไล่ระดับสี East-West จะมีที่อยู่อาศัยทุกประเภทที่สำคัญของภาคตะวันออกของประเทศไทย การรักษาและการสร้างใหม่การเชื่อมต่อระหว่างส่วนประกอบของระบบนิเวศที่แตกต่างกันของความซับซ้อนยังคงเป็นกังวลและมีความสำคัญสำหรับหน่วยงานการจัดการเนื่องจากผลกระทบโดยตรงต่อความซื่อสัตย์และมูลค่าของทรัพย์สิน.
กว่า 80% ของอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ยังคงปกคลุมไปด้วย ป่าดิบหรือป่าป่าดิบแล้งที่มีมากของมันสูงคุณภาพดีป่าดิบ มีพื้นที่อย่างมีนัยสำคัญของป่าหลักในแต่ละพื้นที่คุ้มครององค์ประกอบที่ซับซ้อนที่มีความชุ่มชื้นและแห้งป่าดิบที่เกิดขึ้นในทุกพื้นที่ที่มีการป้องกันที่ซับซ้อนที่มี โดยรวมคุณสมบัติหมายกระเบื้องโมเสคที่ซับซ้อนของพืชและที่อยู่อาศัยทุกประเภทที่เหลืออยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยรวมทั้งที่อยู่อาศัยป่าฝนสะท้อนให้เห็นไม่เพียง แต่กระบวนการต่อเนื่อง แต่ยังดินและความหลากหลายของดิน ในฐานะที่เป็นพื้นที่ใหญ่ครั้งสุดท้ายของป่าอย่างกว้างขวางในภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ล้อมรอบด้วยภูมิทัศน์ที่เกือบสมบูรณ์แปลงแรงกดดันของมนุษย์ที่มีความสำคัญและมีความหลากหลายรวมทั้งถนนรุกรานการท่องเที่ยวและการรุกล้ำ ในบางพื้นที่ตามแนวพรมแดนที่โจมตีอย่างมีนัยสำคัญและการแปลงเกษตรได้เกิดขึ้นและขาดความชัดเจนผลการบัฟเฟอร์โซนภายนอกในการแข่งขันการใช้ที่ดินที่มีพรมแดนติดโดยตรงไปยังเขตแดนทรัพย์สิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประกอบด้วยห้าเกือบติดกันพื้นที่และป้องกันครอบคลุม 230 km ระหว่างอุทยานแห่งชาติตาพระยา ในชายแดนกัมพูชาทางทิศตะวันออก และอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ฝั่งตะวันตก ขอบเขตของดงพญาเย็น เขาใหญ่ ผืนป่าตามเส้นบรรทัดที่ถูกวาดรอบเหลือพื้นที่ป่าและแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ ส่งผลให้ชัดเจนแต่ซับซ้อน ขอบเขต . ขนาดโดยรวมของทรัพย์สินเพียงพอให้ตัวแทนที่สมบูรณ์ของแหล่งที่อยู่อาศัยและระบบนิเวศกระบวนการ และมีกำหนดภูมิประเทศ ภูมิอากาศและพืชตะวันออก - ตะวันตกไล่ มันมีทุกสาขาที่อยู่อาศัยประเภทเขตภาคตะวันออก การรักษาและการสร้างการเชื่อมต่อระหว่างระบบนิเวศ องค์ประกอบที่แตกต่างกันของความซับซ้อนยังคงเป็นความกังวลและมีความสำคัญต่อการจัดการหน่วยงานเนื่องจากผลกระทบโดยตรงต่อความสมบูรณ์และมูลค่าของทรัพย์สินมากกว่า 80% ของอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ยังคงปกคลุมไปด้วยป่าดิบหรือกึ่งป่าดงดิบ กับมากมันสูง คุณภาพดี หลักป่า มีพื้นที่ป่าที่สำคัญของหลักในแต่ละส่วนประกอบของพื้นที่คุ้มครองของความซับซ้อน ชื้น และป่าดิบแล้ง ที่เกิดขึ้นในทุกพื้นที่ที่ซับซ้อน รวมคุณสมบัติที่เป็นกระเบื้องโมเสคที่ซับซ้อนของพืช และประเภทที่อยู่อาศัยที่เหลืออยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ รวมทั้งพื้นที่ป่าฝน , ไม่เพียง แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงสังคมกระบวนการธรณีสัณฐานและความหลากหลายของดิน เป็นพื้นที่หลักสุดท้ายของป่าที่กว้างขวางในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ล้อมรอบด้วยแปลงเกือบทั้งหมดที่สำคัญและแรงกดดันของมนุษย์ที่หลากหลาย รวมถึง ถนน บุกรุก การท่องเที่ยว และล่าสัตว์ ในบางพื้นที่ตามขอบเขตการบุกรุกที่สําคัญ และแปลงเกษตรได้เกิดขึ้นและขาดการล้างบัฟเฟอร์โซนภายนอกผลในการแข่งขันการใช้ประโยชน์ที่ดินที่ติดกับทรัพย์สินโดยตรงลงบนขอบ