The baby's head inched down lower s

The baby's head inched down lower still, until he was sure it would crown had he not been sitting upright. His face was flushed and Bret looked at the men in the room pleadingly. "I-I have to give birth, it's coming!"

"Now?" Louis looked at Aldo and asked a question Bret had no clue about.

He leaned back with a snort and narrowed his dark eyes at the laboring male. "Soon."

Groaning, Bret felt the head of his first baby painfully wedged in his anus, ready to be born. He pushed again, feeling as the head dropped down a little further until even with his contracting muscles and his pushing it didn't move down anymore. It was stuck, the chair preventing it access to the world.

"I-It's coming...!" He panted breathlessly, closing his eyes.

"What did that chief tell you and we'll let you go."

"I don't know anything, like I've been telling you!!" He snapped, whining at the pain. He wriggled his hips again, but it did little good but make the chair creak and earn him a scowl from Aldo.

He labored like that for nearly an hour, his face beet red and his body drenched in sweat as his baby had no where to go. He was painfully sore in his anus and the contractions were coming almost atop one another. Suddenly a new pressure was making itself known inside him and it was not pleasant. He squirmed, moaning as his belly contracted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หัวของทารกขยับลงต่ำยังคงจนกว่าเขาจะได้แน่ใจว่ามันจะมีพระมหากษัตริย์ที่เขาไม่ได้รับการนั่งตัวตรง ใบหน้าของเขาแดงและเบร็ทมองไปที่คนในห้องพักอ้อนวอน "ครั้งที่สองจะต้องให้เกิดก็มา!" "ตอนนี้?" หลุยส์มองไปที่อัลโดและถามคำถามเบร็ทมีเบาะแสเกี่ยวกับ no. เขาโน้มตัวกลับมาพร้อมกับการดื่มอย่างรวดเร็วและลดลงดวงตาสีดำของเขาที่แรงงานชาย "เร็ว ๆ นี้." ส่งเสียงพึมพัมเบร็ทรู้สึกว่าหัวของลูกคนแรกของเขาแทรกเจ็บปวดในทวารหนักของเขาพร้อมที่จะเกิด เขาผลักอีกครั้งความรู้สึกที่เป็นหัวลงเพียงเล็กน้อยต่อไปจนกว่าจะถึงแม้จะมีการทำสัญญากล้ามเนื้อของเขาและจะผลักดันของเขาไม่ได้ย้ายลงมาอีกต่อไป มันได้รับการติดอยู่, เก้าอี้ป้องกันการเข้าถึงโลก. "I-มันมา ... !" เขา panted กระหืดกระหอบปิดตาของเขา. "สิ่งที่ไม่ว่าหัวหน้าบอกคุณและเราจะให้คุณไป." "ผมไม่ทราบอะไรเหมือนฉันเคยบอกคุณ !!" เขาตะคอกเสียงหอนที่เจ็บปวด เขา wriggled สะโพกของเขาอีกครั้ง แต่มันไม่ดีเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ให้เสียงดังเอี๊ยดเก้าอี้และได้รับเขาหน้าบึ้งจากอัลโดได้. เขาลำบากเช่นนั้นเป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงใบหน้าของเขาหัวผักกาดแดงและร่างกายของเขาชุ่มเหงื่อเป็นลูกของเขามีที่จะ ไป. เขาเป็นคนที่เจ็บปวดเจ็บในทวารหนักของเขาและการหดตัวมาเกือบบนยอดอีกคนหนึ่ง ทันใดนั้นความดันใหม่ได้ทำให้ตัวเองเป็นที่รู้จักกันในตัวเขาและมันก็ไม่พอใจ เขาดิ้น, เสียงสวดเป็นท้องของเขาที่ทำสัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของทารกหัวนิ้วลงล่างยังจนกว่าเขาจะแน่ใจว่ามันจะมงกุฎเขาไม่ได้นั่งอยู่ตรง ใบหน้าของเขาถูกล้างและเบร็ทมองคนในห้องวิงวอน " ฉันต้องคลอด มันมาแล้ว ! "

" ตอนนี้ หลุยส์มองอัลโดและถามคำถาม Bret มีเบาะแสเกี่ยวกับ

เขาเอนหลังพิงกับ Snort แคบดวงตาของเขาและในแรงงานชาย " .

" , เร็ว ๆนี้เบร็ท รู้สึกว่าหัวของทารกแรกเกิดอยู่ในทวารหนักของเขาพร้อมที่จะเกิด เขาผลักอีกครั้ง รู้สึกเหมือนหัวหลุดลงอีกนิดจนแม้กระทั่งกับกล้ามเนื้อสัญญาของเขาและเขาผลักดันมันไม่ได้ย้ายลงอีกแล้ว มันก็ติดเก้าอี้ป้องกันการเข้าถึงโลก

" มันมาแล้ว . . . . . . . ! " เขาออกมาสั่นแฮกๆ breathlessly ปิดตาของเขา .

" แล้วหัวหน้าบอก และเราก็จะปล่อยคุณไป "

" ฉัน ไม่รู้ อะไร อย่างที่ผมเคยบอกคุณ ! " เขาตะคอก ร้องไห้ในความเจ็บปวด เขา wriggled สะโพกของเขาอีกครั้ง แต่มันเล็ก ๆน้อย ๆดี แต่ทำให้เก้าอี้เสียงดังเอี๊ยดและได้รับเขาทำหน้าบึ้งตึง จาก Aldo

เขาคล่องแบบนั้นเกือบชั่วโมง หน้าเรดบีท และร่างกายของเขาชุ่มเหงื่อเป็นลูกเขาไม่มีที่ที่จะไปเขาเจ็บปวดเจ็บในทวารหนัก และการหดตัวมาเกือบจะเหนือคนอื่น ทันใดนั้นก็มีแรงกดดันใหม่ให้ตัวเองรู้จักในตัวเขา และมันก็ไม่เจริญ เขา squirmed ครางเป็นท้องของเขาควบ