6. The Cowardly LionAll this time D

6. The Cowardly Lion
All this time Dorothy and her companions had been walking through the thick woods. The road was still paved with yellow brick, but these were much covered by dried branches and dead leaves from the trees, and the walking was not at all good.
There were few birds in this part of the forest, for birds love the open country where there is plenty of sunshine. But now and then there came a deep growl from some wild animal hidden among the trees. These sounds made the little girl's heart beat fast, for she did not know what made them; but Toto knew, and he walked close to Dorothy's side, and did not even bark in return.
"How long will it be," the child asked of the Tin Woodman, "before we are out of the forest?"
"I cannot tell," was the answer, "for I have never been to the Emerald City. But my father went there once, when I was a boy, and he said it was a long journey through a dangerous country, although nearer to the city where Oz dwells the country is beautiful. But I am not afraid so long as I have my oil-can, and nothing can hurt the Scarecrow, while you bear upon your forehead the mark of the Good Witch's kiss, and that will protect you from harm."
"But Toto!" said the girl anxiously. "What will protect him?"
"We must protect him ourselves if he is in danger," replied the Tin Woodman.
Just as he spoke there came from the forest a terrible roar, and the next moment a great Lion bounded into the road. With one blow of his paw he sent the Scarecrow spinning over and over to the edge of the road, and then he struck at the Tin Woodman with his sharp claws. But, to the Lion's surprise, he could make no impression on the tin, although the Woodman fell over in the road and lay still.
Little Toto, now that he had an enemy to face, ran barking toward the Lion, and the great beast had opened his mouth to bite the dog, when Dorothy, fearing Toto would be killed, and heedless of danger, rushed forward and slapped the Lion upon his nose as hard as she could, while she cried out:
"Don't you dare to bite Toto! You ought to be ashamed of yourself, a big beast like you, to bite a poor little dog!"
"I didn't bite him," said the Lion, as he rubbed his nose with his paw where Dorothy had hit it.
"No, but you tried to," she retorted. "You are nothing but a big coward."
"I know it," said the Lion, hanging his head in shame. "I've always known it. But how can I help it?"
"I don't know, I'm sure. To think of your striking a stuffed man, like the poor Scarecrow!"
"Is he stuffed?" asked the Lion in surprise, as he watched her pick up the Scarecrow and set him upon his feet, while she patted him into shape again.
"Of course he's stuffed," replied Dorothy, who was still angry.
"That's why he went over so easily," remarked the Lion. "It astonished me to see him whirl around so. Is the other one stuffed also?"
"No," said Dorothy, "he's made of tin." And she helped the Woodman up again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6. สิงโตขี้ขลาด
ครั้งนี้โดโรธีและสหายของเธอก็ได้เดินผ่านป่าหนา ถนนยังคงถูกปู ด้วยอิฐสีเหลือง แต่เหล่านี้มากถูกครอบคลุม โดยสาขาที่แห้งและตายออกจากต้น และการเดินไม่ดี
มีนกน้อยในป่า ส่วนนี้สำหรับนกรักเปิดประเทศมีมากมายของซันไชน์ แต่ตอนนี้แล้วมีมา growl ลึกจากสัตว์ป่าบางอย่างที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางต้นไม้ เสียงเหล่านี้ทำให้สาวน้อยหัวใจเต้นเร็ว สำหรับเธอไม่รู้อะไรทำให้พวกเขา แต่รู้ว่า Toto และเขาเดินใกล้กับด้านข้างของโดโรธี และก็ไม่แม้แต่เปลือกในคืน
"ระยะจะ เด็กถามของวู้ดแมน Tin "ก่อนที่เราจะออกจากป่าหรือไม่ "
"ฉันไม่บอก มีคำตอบ "สำหรับฉันไม่เคยได้รับจากเมืองแก้ว แต่พ่อก็มีครั้งเดียว เมื่อผมเด็กผู้ชาย และเขากล่าวว่า การเดินทางที่ยาวนานผ่านประเทศอันตราย แม้ว่าจะสวยงามใกล้กับเมืองที่อยู่ใน Oz ประเทศ แต่ฉันไม่กลัวตราบใดที่มีน้ำมันสามารถของฉัน และไม่สามารถทำร้ายหุ่นไล่กา ในขณะที่คุณหมีตามหน้าผากของคุณของแม่มดดีจูบ เครื่องหมาย และที่จะป้องกันคุณจากอันตราย"
"แต่ Toto " ว่า หญิงสาวกังวลใจ "อะไรจะปกป้องเขา"
"เราต้องปกป้องเขาเองถ้าเขาอยู่ในอันตราย ตอบกลับดีบุกวู้ดแมน
เหมือนเขาพูดมี มาจากป่าเสียงคำรามน่ากลัว และช่วงเวลาถัดไปดีสิงห์ล้อมรอบเป็นถนน กับระเบิดหนึ่งของตีนเขา ส่งปั่นหุ่นไล่กาเล่าไปขอบของถนน แล้ว เขาหลงที่วู้ดแมนดีบุกกับเล็บของพระองค์คม แต่ จะแปลกใจของสิงโต เขาอาจไม่แสดงผลบนกระป๋อง แม้ว่าวู้ดแมนตกไปในถนนและวางยังคง
Toto น้อย ที่เขาจะหน้า วิ่งเก้งไปสิงโต และสัตว์มากได้เปิดปากขบกัดสุนัข เมื่อโดโรธี โกง Toto จะฆ่า และ heedless ของอันตราย, วิ่งไปข้างหน้า และ slapped สิงโตเมื่อจมูกของเขาเป็นยากที่เธอสามารถ ในขณะที่ร่ำไห้:
"ไม่คุณกล้างับ Toto คุณควรจะละอายใจตัวเอง สัตว์ใหญ่เช่นคุณ การกัดสุนัขน้อยดี"
"ฉันไม่กัดเขา กล่าวว่า สิงโต ตามเขา rubbed จมูกของเขากับตีนเขาที่โดโรธีได้ตีมัน
"ไม่ แต่คุณพยายาม เธอโต้ว่า "คุณได้อะไรแต่คนขี้ขลาดขนาดใหญ่"
"ฉันรู้ว่า"กล่าวว่า สิงโต แขวนศีรษะในความอัปยศ"ฉันจะได้รู้จักมัน แต่ฉันจะช่วยได้หรือไม่"
"ฉันไม่รู้ ฉันแน่ใจว่า การคิดของคุณโดดเด่นคนยัดไส้ เช่นหุ่นไล่กาดี"
"คือเขายัด" ถามสิงโตในความประหลาดใจ เขาเฝ้าดูเธอหุ่นไล่การับ และโจมตีเขาเท้า ในขณะที่เธอ patted เขาเป็นรูปร่างอีกด้วย
"แน่นอนเขาจะยัด ตอบกลับโดโรธี ผู้โกรธยัง
"ที่ว่าทำไมเขาไปมากกว่าเพื่อได้อย่างง่ายดาย, " กล่าวสิงโต "มันประหลาดฉันดูเขาวนรอบเพื่อให้ เป็นอีกเครื่องหนึ่งยัดยัง"
"ไม่ โดโรธี กล่าวว่า "เขาจะได้ดีบุก" และเธอช่วยวู้ดแมนจะขึ้นอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6 .
สิงโตขี้ขลาดตลอดเวลาโดโรธีและเพื่อนร่วมทางเดินผ่านป่าหนา ถนนยังปูด้วยอิฐสีเหลืองแต่คลุมด้วยกิ่งต้นไม้ และเดินไม่สะดวกเลย .
มีนกน้อยในป่าส่วนนี้สำหรับนกความรักประเทศเปิดที่มีมากมายของแสงตะวันแต่แล้ว ก็มี เสียงคำรามลึกจากสัตว์ป่าบางพวกที่ซ่อนอยู่ในหมู่ต้นไม้ เสียงนั้นทำให้หัวใจของเด็กสาวเต้นแรงเพราะเธอไม่ได้รู้อะไรแต่โตโต้รู้ดีและเขาเดินใกล้ ไปข้างโดโรธี ไม่ได้เห่าตอบ .
" อีกนาน เท่าไร”เด็ก น้อยถามชายตัด ไม้ดีบุก " ก่อนที่เราจะออกจาก ป่า ?
" ฉันบอกไม่ได้ " เป็นคำตอบ" ฉัน ไม่เคย ไปเมือง มรกต แต่พ่อผมเคยไปครั้งนึง ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก เขาบอกว่ามันไกล ผ่านภูมิประเทศที่เป็นอันตรายแม้ว่าใกล้ๆเมืองที่ออสบ้าง เป็นประเทศที่สวยงามด้วย แต่ผมไม่กลัว ตราบใดที่ผมมีน้ำมัน และไม่มีอะไรสามารถทำร้ายหุ่นไล่กาได้ คุณหมีที่หน้าผากรอยจุมพิตของแม่มดได้และจะปกป้องเธอจากอันตราย . "
" แต่โตโต้ ! เด็กหญิงพูดอย่างใจจดใจจ่อ " สิ่งที่จะปกป้องเขา ?
" เราต้องปกป้องตัวเขา ถ้าเขาอยู่ในอันตราย " ตอบ ชายตัด ไม้ดีบุก .
เช่นเดียวกับที่เขาพูดนั้นมาจากป่าคำรามน่ากลัว และขณะต่อมาสิงโตดีสุดในถนน มันเอาอุ้งเท้าฟาดเขาส่งหุ่นไล่กาหมุนมากกว่าขอบของถนนแล้วเขาก็หลงที่ชายตัด ไม้ดีบุก กับ กรงเล็บอันแหลมคมของเขา แต่สิงโตประหลาดใจ เขาอาจไม่ ดีบุก แม้ว่าชายตัดไม้ ตกลงไปในถนน และนอนนิ่ง
โตโต้น้อยนั้นเมื่อมีศัตรูหน้ารันไปเห่าสิงโตสัตว์ใหญ่ได้เปิดปาก จะกัดหมา เมื่อโดโรธี กลัวโต โต้ จะ ถูกฆ่า และเลินเล่อ อันตรายวิ่งปราดเข้ามาตบเจ้าสิงโตเมื่อจมูกของเขาเท่าที่เธอได้ เธอร้องตะโกนเสียงดัง :
" อย่ากัดโตโต้ ! คุณควรจะละอายตัวเอง สัตว์ใหญ่อย่างแก จะกัดหมา น้อยที่น่าสงสาร !
" ผมไม่กัดเขา”สิงโตพูด เขาลูบจมูกของเขาด้วยอุ้งเท้าที่โดโรธีโดน .
" ไม่ แต่คุณพยายาม " เธอสวนกลับ " คุณไม่มีอะไร แต่ขี้ขลาดชะมัด "
" ฉันรู้ว่ามัน' ' สิงโต ห้อยหัวลงอย่างอับอาย " ฉันก็รู้มาตลอด แต่ผมจะช่วยคุณได้อย่างไร ?
" ไม่รู้สิ ฉันแน่ใจ คิดว่าของคุณโดดเด่น หุ่นเหมือนหุ่นไล่กาที่น่าสงสาร !
" เขายัด ? " สิงโตถามอย่างประหลาดใจ เขาเฝ้าดูเธอพยุงหุ่นไล่กาขึ้นตั้งไว้บนเท้าของเขา ขณะที่เธอตบเขาเป็นรูปร่างอีกครั้ง .
" แน่นอน เขายัดฟาง ' ' โดโรธีตอบ ยังโกรธ
" นั่นคือเหตุผลที่เขาไปง่ายๆ ได้ ' ' สิงโต " ` ฉันงงที่เห็นมันหมุนติ้วเลย เป็นอีกหนึ่งยัดยัง ? "
" ไม่ " โดโรธีพูด " เขาทำจากดีบุก และเธอช่วยคนตัดไม้ให้ลุกขึ้น