This study examined how deprivation

This study examined how deprivation of chocolate affects state-level chocolate cravings, mood, and chocolate consumption in high and low trait-level chocolate-cravers. After identifying high and low chocolate cravers (N = 58), half of the participants were instructed not to eat any chocolate for 2 weeks. This created four experimental groups: deprived high-cravers (n = 14), deprived low-cravers (n = 14), non-deprived high-cravers (n = 15), and non-deprived low-cravers (n = 15). Following 2-week deprivation, state-level food cravings, mood, and chocolate intake were measured in a laboratory setting and compared across groups. Analyses revealed that anxiety increased over time for high-cravers (both deprived and non-deprived); state-level chocolate- and food-craving increased over time for both deprived groups and non-deprived high-cravers; non-deprived high-cravers ate the most chocolate; and, high-cravers were more joyful and guilty than low-cravers after eating chocolate in the laboratory. Theoretically, these results suggest that chocolate consumption may be better explained by trait-level of chocolate craving than by deprivation and highlighted significant differences in mood, state-level cravings, and chocolate intake between cravers and non-cravers following deprivation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ตรวจสอบมาของช็อกโกแลตกระทบระดับรัฐช็อกโกแลตแพง อารมณ์ และปริมาณการใช้ช็อกโกแลตในระดับที่สูงและต่ำติดช็อคโกแล cravers หลังจากระบุ cravers ช็อคโกแลตสูงและต่ำ (N = 58), ครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมถูกสั่งไม่ให้กินช็อกโกแลตทุก 2 สัปดาห์ นี้สร้างกลุ่มทดลองที่ 4: ปราศจาก cravers สูง (n = 14), ปราศจาก cravers ต่ำ (n = 14), ปราศจากไม่สูง-cravers (n = 15), และปราศจากไม่ต่ำ-cravers (n = 15) ต่อมา 2 สัปดาห์ อาหารระดับรัฐแพง อารมณ์ บริโภคช็อกโกแลตถูกวัดในห้องปฏิบัติการ และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม วิเคราะห์เปิดเผยว่า ความวิตกกังวลเพิ่มขึ้นช่วงเวลาสำหรับ cravers สูง (ทั้งปราศจาก และไม่ปราศจาก); ระดับรัฐช็อคโกแลต - และอาหารอยากเพิ่มเวลาสำหรับกลุ่มสภาพอนาถและสูงที่ไม่ปราศจาก-cravers ไม่ปราศจากสูง-cravers กินช็อกโกแลตมากที่สุด และ สูง cravers ยฟูมากขึ้น และมีความผิดมากกว่าต่ำ cravers หลังจากรับประทานช็อกโกแลตในห้องปฏิบัติการ ตามหลักวิชา ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า ใช้ช็อคโกแลตอาจจะดีกว่าอธิบายตามติดช็อกโกแลตอยากมากกว่าที่มาและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเน้นอารมณ์ รัฐระดับแพง บริโภคช็อกโกแลตระหว่าง cravers และ cravers ไม่ใช่ตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้ตรวจสอบวิธีการกีดกันของช็อคโกแลตช็อคโกแลตมีผลกระทบต่อความอยากรัฐระดับอารมณ์และการบริโภคช็อคโกแลตในที่สูงและต่ำลักษณะระดับช็อคโกแลต cravers หลังจากระบุ cravers ช็อคโกแลตที่สูงและต่ำ (ยังไม่มี = 58) ครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมได้รับคำสั่งไม่ให้กินช็อคโกแลตใด ๆ เป็นเวลา 2 สัปดาห์ นี้สร้างสี่กลุ่มทดลอง: ปราศจาก cravers สูง (n = 14) ปราศจาก cravers ต่ำ (n = 14) ไม่ขาด cravers สูง (n = 15) และไม่ลิ​​ดรอน cravers ต่ำ (n = 15) . ต่อไปนี้การกีดกัน 2 สัปดาห์ความอยากอาหารที่รัฐระดับอารมณ์และการบริโภคช็อคโกแลตวัดในการตั้งค่าในห้องปฏิบัติการและเมื่อเทียบในกลุ่ม การวิเคราะห์เปิดเผยว่าความวิตกกังวลที่เพิ่มขึ้นในช่วงเวลาสำหรับ cravers สูง (ทั้งขาดและไม่ขาด); ช็อคโกแลตระดับรัฐและอาหารอยากเพิ่มขึ้นในช่วงเวลาที่ทั้งสองกลุ่มที่ถูกลิดรอนและไม่ลิ​​ดรอน cravers สูง; ที่ไม่ถูกลิดรอน cravers สูงกินช็อคโกแลตมากที่สุด; และ cravers สูงได้มากขึ้นมีความสุขและมีความผิดมากกว่า cravers ต่ำหลังจากที่กินช็อคโกแลตในห้องปฏิบัติการ ในทางทฤษฎีผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าการบริโภคช็อคโกแลตอาจจะอธิบายได้ดีขึ้นโดยลักษณะระดับของความอยากช็อคโกแลตกว่าโดยการกีดกันและเน้นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอารมณ์อยากระดับรัฐและการบริโภคช็อคโกแลตและระหว่าง cravers cravers ที่ไม่ใช่การกีดกันการดังต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาวิธีการของช็อกโกแลตมีผลต่อระดับอารมณ์และ cravings , ช็อกโกแลต , ช็อคโกแลตและช็อคโกแลตในการบริโภคสูง cravers ระดับความสามารถต่ำ หลังจากที่การระบุช็อกโกแลตสูงและต่ำ cravers ( n = 58 ) , ครึ่งหนึ่งของผู้ที่ถูกห้าม ไม่ให้กินช็อกโกแลต เป็นเวลา 2 สัปดาห์ นี้สร้างขึ้น 4 กลุ่ม : เปลื้อง cravers สูง ( N = 14 )เปลื้อง cravers ต่ำ ( N = 14 ) , ไม่ขาด cravers สูง ( n = 15 ) , และไม่กีดกันน้อย cravers ( n = 15 ) ต่อไปนี้การสูญเสีย 2 ระดับ , อาหาร , อารมณ์ , และช็อคโกแลตที่บริโภคได้ในการตั้งค่าห้องปฏิบัติการและเปรียบเทียบข้ามกลุ่ม พบว่า ความกังวลที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเวลา cravers สูง ( ทั้งขาดและไม่ขาด )ช็อกโกแลต - ระดับรัฐและความอยากอาหารเพิ่มขึ้นตลอดเวลา ทั้งขาดและไม่ขาด กลุ่ม cravers สูง ไม่ขาด cravers สูงกินช็อคโกแลตมากที่สุด และ cravers สูงมากขึ้นสนุกสนานและผิดต่ำ cravers หลังจากกินช็อกโกแลตในห้องปฏิบัติการ ในทางทฤษฎีผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า การบริโภคช็อกโกแลตอาจจะอธิบายได้ดีขึ้น โดยแต่ละระดับของช็อคโกแลตความอยากมากกว่า โดยการถอดถอนและเน้นความแตกต่าง ในระดับอารมณ์ ความอยาก และช็อกโกแลต การบริโภคระหว่าง cravers และไม่ cravers ต่อไปนี้การปลดจากตำแหน่ง