The Smallest Things Scientists and

The Smallest Things
Scientists and even non-scientists know things today that the great physicists of century ago couldn't have imagined. For example, physicists in those days believed that the smallest things in the universe, the foundation of all matter, were atoms, a word derived from a Greek word meaning ‘uncuttable.’ Nowadays, however, we are simply not sure what the smallest particle in the universe is.
Atoms are made of particles called protons, neutrons, and electrons. Protons and neutrons (the ‘hadrons’ that give the collider its name) are made of even smaller particle named quarks and gluons, which have been detected in collider experiments; experimental proof for the existence of quarks came in 1968 and for gluons in 1979.
To date, 57 particles have been found challenging theoretical physicists to come up with a description of reality that includes them all. American physicist Michael Peskin believes that the LHC will be a great help in finding even more particles. "It might turn out to be like the 1950s, when we were discovering many new particles and had no clue about how they fit into a coherent picture." He adds, "I hope it will turn out like that. This is what makes science fun."
By creating hundreds of thousands of head on particle collisions each second, physicists hope to reproduce the awesome energies and temperatures of the universe near the time of its theoretical beginning, the so-called Big Bang. Scientists hypothesize that the Big Bang, a massive explosion, resulted in our universe. Among questions scientists hope to learn more about is the riddle of dark matter, the invisible material thought to make up perhaps 80 percent of the universe. Scientists are also optimistic that experiments in LHC will reveal an intriguing particle called the Higgs boson, which theory predicts exists but whose existence has never been confirmed an experiment. The Higgs is thought to be responsible for giving all matter its mass.
Bigger is Better
To have a chance at achieving these goals, the LHC needed to be built larger than any previous particle accelerator ever built. By contrast, the first one, made in the early 1930s, could fit in the hand of its inventors. Along the LHC's 27-kilometer circumference are 1.600 massive magnets, most half the length of a basketball court and weighing 30 tons To record evidence of the tiniest particles on Earth, detecting machines must be immense The largest, called ATLAS, has a detector that's seven stories tall. The heaviest, known as CMS, is heavier than the Eiffel Tower.
A machine of this incredible size and power can be dangerous, so building the LHC in a tunnel was prudent. The intense particle beam could drill a hole in just about anything. There are also concerns that the LHC experiments could create discoveries, such as particles and other strange phenomena that could destroy Earth or even the universe. For example, one nightmare scenario is that the collisions could pack matter together so tightly that it collapses to form miniature black holes Black holes are unimaginably dense points in space whose gravity is so strong it can pull in entire planets or even stars. The black holes could pull in our entire planet, eventually crushing it down to a size smaller than a pea.
At CERN and elsewhere, however, scientists feel that such concerns are absurd. A statement from the American Physical Society explained that collisions just like those that will take place in the LHC have taken place daily on the surface of the Earth for billions of years. There, high energy particles zoom in from outer space to smash into the earth, creating collisions of even higher energy than those in the LHC .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่เล็กที่สุด นักวิทยาศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ไม่ได้จนรู้ว่าสิ่งที่วันนี้ที่นักฟิสิกส์ดีของศตวรรษที่ผ่านมาไม่ได้คิด เช่น นักฟิสิกส์ในวันนั้นเชื่อว่า สิ่งเล็กที่สุดในจักรวาล พื้นฐานของเรื่องทั้งหมด อะตอม คำที่มาจากคำภาษากรีกที่หมายถึง 'uncuttable' ปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เราเพียงแค่ไม่ได้แน่ว่าอนุภาคที่เล็กที่สุดในจักรวาลคืออะไร อะตอมของอนุภาคที่เรียกว่าโปรตอน นิวตรอน และอิเล็กตรอนมี โปรตอนและนิวตรอน (ใน 'ฮาดรอนส์' ที่ให้การชนอนุภาคขนาดชื่อ) ที่ทำจากอนุภาคเล็กแม้ชื่อควาร์กและ gluons ซึ่งพบในการทดลองการชนอนุภาคขนาด ทดลองพิสูจน์การมีอยู่ของควาร์กมา ในปี 1968 และ gluons ในปี 1979วัน 57 อนุภาคพบนักฟิสิกส์ทฤษฎีที่ท้าทายต้องมีคำอธิบายของความเป็นจริงที่มีทั้งหมด นักฟิสิกส์อเมริกัน Michael Peskin เชื่อว่า ลวิที่จะช่วยในการค้นหาอนุภาคมาก "มันอาจเปิดออกไปเป็นเหมือนปี 1950 เมื่อเราได้ค้นพบอนุภาคใหม่จำนวนมาก และมีเงื่อนงำไม่เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาใส่รูปภาพสอดคล้องกัน" เขาเพิ่ม "ฉันหวังว่า มันจะเปิดออกเช่นนั้น นี้เป็นสิ่งที่ทำให้สนุกวิทยาศาสตร์" โดยการสร้างหลายร้อยหลายพันหัวบนชนอนุภาคแต่ละวินาที นักฟิสิกส์หวังว่าจะเกิดกลัวพลังงานและอุณหภูมิของจักรวาลใกล้เวลาของการเริ่มทฤษฎี บางใหญ่เรียกว่า นักวิทยาศาสตร์ hypothesize บางใหญ่ การระเบิดขนาดใหญ่ ผลในจักรวาลของเรา ในคำถามที่นักวิทยาศาสตร์หวังว่าจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเป็นปัญหาลับสมองของสสารมืด วัสดุมองไม่เห็นคิดจะทำขึ้นอาจเป็น 80 เปอร์เซ็นต์ของจักรวาล นักวิทยาศาสตร์ก็เชื่อว่า จะแสดงการทดลองในลวิอนุภาคน่าสนใจเรียกว่าฮิกส์ ทฤษฎีที่ทำนายอยู่ แต่มีอยู่ที่ได้ยืนยันการทดลอง Higgs คิดว่า จะทำให้เรื่องทั้งหมดของมวล ใหญ่ได้ดีกว่า การมีโอกาสที่จะบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ ลวิจำเป็นเพื่อจะสร้างมากกว่าเร่งอนุภาคใด ๆ ก่อนหน้านี้ที่เคยสร้าง โดยคมชัด คนแรก ในช่วงปี 1930 อาจพอดีในมือของนักประดิษฐ์ของ ตามแนวเส้นรอบวง 27 กิโลเมตรของลวิมีแม่เหล็กขนาดใหญ่ที่ 1.600 ส่วนใหญ่ครึ่งความยาวของสนามบาสเก็ตบอล และชั่งน้ำหนัก 30 ตันหลักฐานบันทึกของอณูเล็กที่สุดในโลก ตรวจจับเครื่องต้องใหญ่ ATLAS ที่ใหญ่ที่สุด เรียกว่า มีเครื่องตรวจจับที่มีความสูง ที่ใหญ่ที่สุด CMS ที่เรียกว่าจะหนักกว่าหอไอเฟลเครื่องนี้ไม่น่าเชื่อขนาดและพลังงานสามารถอันตราย เพื่อสร้างลวิในอุโมงค์คือรอบคอบ ลำอนุภาครุนแรงสามารถเจาะหลุมในเพียงเกี่ยวกับอะไร ยังมีความกังวลว่า การทดลองลวิสามารถสร้างค้นพบ เช่นอนุภาคและปรากฏการณ์อื่น ๆ แปลก ๆ ที่อาจทำลายโลกหรือแม้แต่จักรวาล เช่น สถานการณ์หนึ่งฝันร้ายคือ ว่า ชนที่สามารถบรรจุเรื่องกันให้แน่นว่า มันยุบไปหลุมดำขนาดเล็กแบบฟอร์มคะแนน unimaginably หนาแน่นในพื้นที่ที่มีแรงโน้มถ่วงได้แข็งแรงมันสามารถดึงดาวเคราะห์ทั้งหมดหรือแม้แต่ดาวคือหลุมดำ หลุมดำสามารถดึงในโลกทั้งของเรา ในที่สุดบดลงไปที่ขนาดเล็กกว่าถั่ว องค์การวิจัยนิวเคลียร์ยุโรปและอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์รู้สึกว่า ปัญหาดังกล่าวจะไร้สาระ คำสั่งจากสังคมอเมริกันกายภาพอธิบายว่า ชนเหมือนที่จะทำในลวิที่เกิดทุกวันบนพื้นโลกสำหรับพันล้านปี มี อนุภาคพลังงานสูงซูมในจากอวกาศการชนในโลก สร้างชนกันที่พลังงานสูงในการลวิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เล็กที่สุดสิ่งที่
นักวิทยาศาสตร์และแม้กระทั่งไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์รู้ว่าสิ่งที่ในวันนี้ว่านักฟิสิกส์ที่ยิ่งใหญ่ของศตวรรษที่ผ่านมาไม่ได้คิด ยกตัวอย่างเช่นนักฟิสิกส์ในสมัยนั้นเชื่อว่าสิ่งที่เล็กที่สุดในจักรวาลรากฐานของเรื่องทั้งหมดเป็นอะตอมคำที่มาจากคำภาษากรีกหมายถึง 'uncuttable. อย่างไรก็ตามในปัจจุบันที่เรามีก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่อนุภาคที่เล็กที่สุดในจักรวาล.
อะตอมที่ทำจากอนุภาคที่เรียกว่าโปรตอนนิวตรอนและอิเล็กตรอน โปรตอนและนิวตรอน (ที่ฮาดรอนส์ 'ที่ให้ Collider ชื่อของมัน) ที่ทำจากอนุภาคควาร์กชื่อแม้มีขนาดเล็กและกลูออนซึ่งได้รับการตรวจพบในการทดลอง Collider; หลักฐานการทดลองสำหรับการดำรงอยู่ของควาร์กมาในปี 1968 และกลูออนในปี 1979
ในวันที่ 57 อนุภาคได้รับพบว่านักฟิสิกส์ทฤษฎีความท้าทายที่จะเกิดขึ้นกับคำอธิบายของความเป็นจริงที่มีพวกเขาทั้งหมด ฟิสิกส์ชาวอเมริกันไมเคิล Peskin เชื่อว่า LHC จะเป็นความช่วยเหลือที่ดีในการหาอนุภาคมากยิ่งขึ้น "มันอาจจะเปิดออกเพื่อจะเป็นเหมือนปี 1950 เมื่อเราได้ค้นพบอนุภาคใหม่ ๆ และมีเบาะแสเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาใส่ลงไปในภาพที่เชื่อมโยงกัน no." เขาเสริมว่า "ผมหวังว่ามันจะเปิดออกเช่นนั้น. นี่คือสิ่งที่ทำให้สนุกวิทยาศาสตร์."
โดยการสร้างหลายร้อยหลายพันหัวชนกันของอนุภาคแต่ละวินาทีฟิสิกส์หวังที่จะทำซ้ำพลังงานที่น่ากลัวและอุณหภูมิของจักรวาลใกล้เวลาของ จุดเริ่มต้นของทฤษฎีที่เรียกว่าบิ๊กแบง นักวิทยาศาสตร์ตั้งสมมติฐานว่าบิ๊กแบง, การระเบิดขนาดใหญ่ส่งผลให้ในจักรวาลของเรา ท่ามกลางคำถามนักวิทยาศาสตร์หวังว่าจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการเป็นปริศนาของสสารมืดที่มองไม่เห็นคิดว่าวัสดุที่จะทำขึ้นอาจจะเป็นร้อยละ 80 ของจักรวาล นักวิทยาศาสตร์นอกจากนี้ยังมีในแง่ดีว่าในการทดลอง LHC จะเปิดเผยอนุภาคที่น่าสนใจเรียกว่าฮิกส์ boson ซึ่งทฤษฎีคาดการณ์มีอยู่ แต่มีอยู่ไม่เคยได้รับการยืนยันการทดลอง ฮิกส์คิดว่าจะเป็นผู้รับผิดชอบในการให้ทุกเรื่องมวลของมัน.
ยิ่งใหญ่ยิ่งดี
ที่ได้มีโอกาสในการบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ LHC ที่จำเป็นในการที่จะสร้างขึ้นมีขนาดใหญ่กว่าเครื่องเร่งอนุภาคใด ๆ ก่อนหน้านี้ที่เคยสร้างมา ในทางตรงกันข้ามคนแรกที่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ต้นได้พอดีในมือของนักประดิษฐ์ของตน พร้อมเส้นรอบวง 27 กิโลเมตร The LHC เป็น 1.600 แม่เหล็กขนาดใหญ่ที่สุดยาวครึ่งหนึ่งของสนามบาสเกตบอลและมีน้ำหนัก 30 ตันในการบันทึกหลักฐานของอนุภาคที่เล็กที่สุดในโลก, การตรวจสอบเครื่องจะต้องมีอันยิ่งใหญ่ที่ใหญ่ที่สุดเรียกว่า ATLAS มีเครื่องตรวจจับที่เจ็ด ชั้นสูง หนักที่สุดที่รู้จักกันเป็น CMS เป็นหนักกว่าหอไอเฟล.
เครื่องขนาดนี้ไม่น่าเชื่อและอำนาจอาจเป็นอันตรายได้ดังนั้นการสร้าง LHC ในอุโมงค์เป็นที่ชาญฉลาด ลำแสงอนุภาคที่รุนแรงอาจเจาะหลุมในเพียงเกี่ยวกับอะไร นอกจากนี้ยังมีความกังวลว่าการทดลอง LHC สามารถสร้างการค้นพบเช่นอนุภาคและปรากฏการณ์แปลก ๆ ที่อาจทำลายโลกหรือแม้กระทั่งจักรวาล ยกตัวอย่างเช่นสถานการณ์ฝันร้ายอย่างใดอย่างหนึ่งก็คือว่าการชนกันสามารถแพ็คเรื่องเข้าด้วยกันเพื่อให้แน่นว่ามันพังทลายลงมาในรูปแบบหลุมดำขนาดเล็กหลุมดำเป็นจุดหนาแน่นเหลือล้นในพื้นที่ที่มีแรงโน้มถ่วงที่มีความแข็งแรงเพื่อที่จะสามารถดึงดาวเคราะห์ทั้งหมดหรือแม้กระทั่งดาว หลุมดำสามารถดึงในดาวเคราะห์ทั้งหมดของเราในที่สุดบดมันลงไปขนาดที่เล็กกว่าถั่ว.
ที่ CERN และที่อื่น ๆ แต่นักวิทยาศาสตร์รู้สึกว่ากังวลดังกล่าวเป็นเรื่องเหลวไหล คำสั่งจากกายภาพสังคมอเมริกันอธิบายว่าการชนเช่นเดียวกับผู้ที่จะเกิดขึ้นใน LHC ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันบนพื้นผิวของโลกหลายพันล้านปี มีอนุภาคพลังงานสูงซูมเข้าจากนอกพื้นที่ที่จะทุบลงไปในดิน, การสร้างการชนกันของพลังงานที่สูงขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ใน LHC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่เล็กที่สุดนักวิทยาศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ไม่รู้เรื่องในวันนี้ว่านักฟิสิกส์ที่ยิ่งใหญ่ของศตวรรษที่ผ่านมา ไม่ได้คิด ตัวอย่างเช่น นักฟิสิกส์ในสมัยนั้นเชื่อว่าสิ่งที่เล็กที่สุดในจักรวาล เป็นพื้นฐานของทุกเรื่อง เป็นอะตอม เป็นคำที่มาจากภาษากรีก แปลว่า " uncuttable " ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เราก็ไม่แน่ใจว่า อนุภาคที่เล็กที่สุดในจักรวาลคืออะตอมเป็นอนุภาคที่เรียกว่า โปรตอน นิวตรอน และอิเล็กตรอน โปรตอนและนิวตรอน ( " ฮาดรอน " ที่ให้ก็คือชื่อของมัน ) เป็นอนุภาคเล็ก ที่ชื่อ ควาร์ก และแม้แต่ gluons ซึ่งได้รับการตรวจพบใน Collider ทดลอง พิสูจน์ทดลองสำหรับการดำรงอยู่ของควาร์กออกมาในปี 1968 และ gluons ในปี 1979วันที่ 57 มีการพบอนุภาคที่ท้าทายทฤษฎี นักฟิสิกส์จะมาพร้อมกับรายละเอียดของความเป็นจริงที่มีทั้งหมด นักฟิสิกส์ชาวอเมริกันไมเคิลเพสคิน เชื่อว่า เครื่องเร่งอนุภาคจะช่วยที่ดีในการค้นหามากขึ้น อนุภาค " มันอาจจะกลายเป็นเหมือน 1950 เมื่อเราได้ค้นพบอนุภาคใหม่หลายคน และมีเบาะแสเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาพอดี เป็นภาพที่สอดคล้องกัน . " เขาเสริมว่า " ผมหวังว่ามันจะเป็นแบบนั้น นี้เป็นสิ่งที่ทำให้สนุกวิทยาศาสตร์”โดยการสร้างหลายร้อยหลายพันหัวบนอนุภาคการชนในแต่ละวินาที นักฟิสิกส์หวังว่าจะเกิดพลังที่น่ากลัวและอุณหภูมิของจักรวาลใกล้เวลาของการเริ่มต้นตามทฤษฎีของ การระเบิดครั้งใหญ่ที่เรียกว่า นักวิทยาศาสตร์พบว่า บางใหญ่ แรงระเบิดส่งผลให้อยู่ในจักรวาลของเรา ท่ามกลางคำถามที่นักวิทยาศาสตร์หวังว่าจะได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับปริศนาสสารมืด , มองไม่เห็นวัสดุคิดว่าเพื่อให้ขึ้นอาจจะร้อยละ 80 ของจักรวาล นักวิทยาศาสตร์ยังมองในแง่ดีว่า การทดลองในเครื่องเร่งอนุภาคจะเปิดเผยน่าสนใจอนุภาคเรียกว่าอนุภาคฮิกส์ ซึ่งทฤษฎีคาดการณ์อยู่แล้ว แต่ที่มีตัวตนที่ไม่เคยได้รับการยืนยันการทดลอง Higgs เป็นความคิดที่จะรับผิดชอบให้ทั้งหมดเรื่องมวลของที่ใหญ่กว่าดีกว่ามีโอกาสบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ ต้องสร้างเครื่องเร่งอนุภาคขนาดใหญ่กว่าเดิมเร่งอนุภาคใด ๆที่เคยสร้างมา โดยคมชัด , คนแรกที่ทําในทศวรรษ 1930 ได้พอดีกับมือของนักประดิษฐ์ ตามเส้นรอบวง 27 กิโลเมตร ของเครื่องเร่งอนุภาคขนาดใหญ่จะ 1.600 แม่เหล็กมากที่สุดครึ่งหนึ่งของความยาวของบาสหนัก 30 ตัน และบันทึกหลักฐานของอนุภาคเล็กๆ บนโลก การตรวจสอบเครื่องจักรต้องเป็นใหญ่ที่สุด เรียกว่า Atlas มีเครื่องตรวจจับนั้นสูงเจ็ดชั้น ที่รู้จักกันเป็นเซนติเมตร หนักกว่าหอไอเฟลเครื่องนี้อย่างไม่น่าเชื่อ ขนาดและพลังอาจเป็นอันตรายได้ ดังนั้นการสร้างเครื่องเร่งอนุภาคในอุโมงค์เป็นผู้หยั่งรู้ ลำแสงอนุภาครุนแรงสามารถเจาะหลุมในเพียงเกี่ยวกับอะไร นอกจากนี้ยังมีความกังวลว่าเครื่องเร่งอนุภาคนี้สามารถสร้างการค้นพบเช่นอนุภาคและปรากฏการณ์แปลกอื่น ๆ ซึ่งอาจทำลายโลกหรือจักรวาล ตัวอย่างเช่นหนึ่งสถานการณ์ฝันร้ายก็คือการชนกันสามารถแพ็คขึ้นด้วยกัน จนมันล้มลงในรูปแบบขนาดเล็กหลุมดำหลุมดำเป็นจุดในพื้นที่ที่มีแรงดึงดูด unimaginably หนาแน่นมาก มันสามารถดึงในดาวเคราะห์ทั้งดาว หรือแม้แต่ หลุม ดำ สามารถดึงในดาวเคราะห์ทั้งหมดของเรา ในที่สุดบดมันลงไปมีขนาดเล็กกว่าถั่วที่เซิร์น และที่อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์รู้สึกว่าข้อกังวลดังกล่าวเป็นไร้สาระ แถลงการณ์จากกายภาพสังคมอเมริกัน อธิบายว่า การชนเช่นเดียวกับผู้ที่จะเกิดขึ้นในเครื่องเร่งอนุภาคเกิดขึ้นทุกวันบนพื้นผิวของโลกหลายพันล้านปี มีอนุภาคพลังงานสูงซูมจากอวกาศไปยังชนโลก การสร้างการชนกันของพลังงานที่สูงกว่าในเครื่องเร่งอนุภาคแล้ว